Zoeken
 


Hutten bouwen is het beste medicijn

Laatste wijziging: woensdag 22 oktober 2014 om 08:47, 3134 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
woensdag 22 oktober 2014

De natuur maakt kinderen geconcentreerder en tevredener. Depressies en ADHD zijn volgens Richard Louv de gevolgen van ‘het natuurtekortsyndroom’. „Het is zaak niet op natuurtijd te beknibbelen.”

Gedurende twintig jaar fotografeerde de Japanse fotograaf Keiki Haginoya op straat spelende kinderen. Een paar jaar geleden stopte hij ermee. Hij zag simpelweg geen kinderen meer buiten spelen. Het is één van de honderden voorbeelden die de Amerikaanse journalist Richard Louv geeft in zijn nieuwste boek Last child in the Woods, over kinderen die voor de tv of achter de pc zitten uit te dijen en nooit in bomen klimmen of hutten bouwen. „Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid komen kinderen niet meer in de natuur”, zegt Louv in een tent in het Haagse Bos bij de presentatie van de Nederlandse vertaling aan minister Verburg van Landbouw Natuur en Voedselkwaliteit. „En dat leidt tot een enorme toename van kinderdepressies en stoornissen als ADHD. Ik kan geen medische diagnose stellen, maar ben overtuigd van het verband tussen gebrek aan natuurervaringen en zulke kwalen. Daarom noem ik de oorzaak het natuurtekortsyndroom. Medicijnen als Ritalin zijn niet aan te slepen, terwijl niemand denkt aan het effectiefste, veiligste en goedkoopste medicijn: een bos, een sloot of een park.”

Hoe lang speelt dit probleem al?

„In de jaren ’80 schreef ik een boek over de toekomst van de kindertijd. Ik merkte dat kinderen minder buiten kwamen en dat veel ouders dat jammer vonden. Ongemerkt moet het veel mensen zorgen hebben gebaard. Mijn boek raakt een gevoelige snaar. Ik wist niet wat me overkwam. Ik had al zes boeken geschreven en raakte gewend aan lage verkoopcijfers en stapels op de plank. Dit werd een bestseller en de Nederlandse uitgave is de vijfde vertaling.”

U heeft drieduizend kinderen, ouders, pedagogen en andere experts geïnterviewd. Daaruit haalt u aan wat uw verhaal bevestigt. Zouden er niet even veel stadsmensen te vinden zijn die nooit in de natuur komen en daar heel gelukkig bij zijn?

„Dat kinderen te dik worden, binnen blijven en minder bewegen, is makkelijk aan te tonen. De fietsverkoop is in de VS in vijf jaar bijvoorbeeld met eenderde gedaald. De invloed van natuur op ADHD en depressiviteit wordt de laatste tijd regelmatig aangetoond, maar toen ik het boek schreef nog niet. Er waren twee jaar geleden nog maar zes studies gedaan naar het verband tussen natuurgebrek en ADHD, terwijl er ruim duizend onderzoeken waren gedaan naar het verband tussen drugsgebruik en ADHD. Natuurlijk zijn er stadsjongeren die geen last hebben van een natuurtekortsyndroom, maar ik hoorde ook veel andere verhalen. Ik sprak ook een jongen die nergens last van had en zei dat hij liever binnen speelde omdat daar de stopcontacten zaten.”

Zijn televisies en computers de boosdoeners?

Bron / Lees verder



Voeg toe aan: