Wereldwijd zijn er door de regeringen enorme hoeveelheden geld in de economieën gepompt met de bedoeling dat deze weer zouden gaan groeien.  Inderdaad na het dieptepunt van maart 2009 is de groei langzaam weer op gang gekomen. Weliswaar niet heel uitbundig maar toch. Het leek er dus op dat dat zou gaan lukken maar sinds kort krijgen we steeds meer signalen dat de groei langzamerhand weer aan het afnemen is. Uit de USA krijgen we die berichten maar ook uit China, Japan, India en Europa sijpelen de minder goede verwachtingen voor de toekomst ons tegemoet.

Dat is eigenlijk niet zo verwonderlijk. De hoeveelheden geld die overal beschikbaar werden gesteld in de periode 2008/2009 zijn voor het grootste gedeelte gebruikt door de banken en overheden zelf. De banken om hun eigen financiële positie te versterken en de overheden om werken versneld te kunnen uitvoeren die eigenlijk voor een later stadium waren gepland. Tevens hebben de overheden tal van steunmaatregelen gefinancieerd om de burger weer aan het kopen te krijgen. Tijdelijke subsidiemaatregelen die het aantrekkelijk maken om bestedingen te gaan doen, zoals bijv. de “Sloopregeling” in de autoindustrie houden het niet lang vol en lossen het werkelijke probleem niet op. Op deze wijze en andere maatregelen is er wel een kunstmatige economische groei gerealiseerd. Maar dit kon natuurlijk nooit lang standhouden.

Diezelfde overheden weten dat, wil de economie werkelijk gaan groeien, het niet de bedrijven en de overheden zijn die die groei moeten gaan realiseren.  Het zijn de burgers die het moeten  gaan doen. De burger zal weer moeten gaan besteden. Pas als de burger gaat besteden zal de economische groei een stabiele groei zijn. Als de gewone mens zijn geld weer gaat uitgeven kunnen de bedrijven weer gaan produceren en niet andersom.

Nu komen we op het punt waarom het eigenlijk allemaal draait. Over het algemeen kun je stellen;

De burger is uitbesteed. De burger is niet meer in staat om te besteden. De burger heeft gigantische schulden opgebouwd. De burger is zeg maar, niet meer kredietwaardig. Door al die kredieten die door de burger zijn opgenomen zijn de economieën de afgelopen decennia booming gestegen. Maar omdat de burger wereldwijd ver boven zijn stand heeft geleefd en alles op de pof heeft gedaan moet eigenlijk alles wat er aan economische groei heeft plaatsgevonden nog afgerekend worden. Uiteraard zijn er ook burgers die het wel netjes hebben gedaan maar die hebben geen effect op de huidige situatie. Het zijn niet alleen de burgers, het zijn ook de overheden die gigantische schulden hebben gegenereerd, waardoor enorme overheidstekorten zijn ontstaan. Het zijn dus niet alleen de particulieren en bedrijven die dreigen om te vallen, het zijn nu ook complete landen die reëel met een faillissement kunnen worden geconfronteerd. 

Om een voorbeeld te noemen hebben we zeg maar, een nieuwe auto gekocht en hem opgereden, maar hij moet nog wel betaald worden. Tevens moeten we een nieuwe auto kopen en daar weer geld voor gaan lenen maar dat kan niet omdat de oude lening nog openstaat en de kredietlimiet is bereikt. De oude lening staat niet alleen nog open, we kunnen hem amper nog aflossen. Dit is een vicieuze cirkel waar niet uit te komen is. 

Om nu aan deze onhoudbare situatie een einde te maken moeten de overheden gigantische bezuinigingsoperaties gaan toepasssen. Waarbij uitkeringen en lonen waarschijnlijk drastisch omlaag moeten. Door deze maatregelen is het al helemaal onmogelijk om de economie weer aan de gang te krijgen omdat deze maatregelen ervoor zullen zorgen dat de burger voorlopig niet toekomt aan het weer kwistig uitgeven van geld omdat het er eenvoudig niet is.

Uiteindelijk lijkt er maar één manier om aan al deze misère een einde te maken en dat is een volledige kwijtschelding van schulden, van zowel overheden als particulieren. Maar of onze grote “Keizer” aan de top (bij wie we die schulden allemaal hebben) daar iets voor voelt valt nog te bezien. Sterker nog, het lijkt alsof onze grote “Keizer” hier bewust naar heeft toegewerkt. Vraag me niet met wat voor bedoeling.