VERKLARING VAN JONATHAN MAY

Jonathan May, werkte in het verleden voor het Internationale Monetaire Fonds (IMF) in Engeland. In de vroege tachtiger jaren kwam hij naar de VS met een plan om de Amerikanen te bevrijden van schulden aan het bankstelsel door hetzelfde ‘kredietscheppende’ systeem te gebruiken als die welke door de internationale banken werd gebruikt. De wet die dit systeem regelt is de Uniform Commercial Code (UCC). May had in het begin succes. Uiteindelijk werd hij echter aangeklaagd door het bankstelsel en gevangengezet. Hij zit nu in een Federale gevangenis in het Midwesten. In de gevangenis werd hij telefonisch geïnterviewd door Lindsey Williams.

Hieronder volgt een verslag van dit interview. "Er zijn dertien families die met succes de Centrale Banken van de ‘harde valutalanden’ van de wereld controleren. De harde valutalanden zijn de landen die hun valuta niet even veel mogen laten fluctueren als de andere landen. Deze dertien families hebben de controle over de politiek en de besluiten van de Centrale Banken van die landen. Zij bankieren op basis van een gedeeltelijke reserve Dit systeem stelt de Centrale Banken in de gelegenheid om de belangrijkste, eersteklas (prime) banken toe te staan dat zij zesentwintig munteenheden mogen uitlenen voor elke munteenheid die zij op deposito hebben staan. De eigenaren en de controllers van de ‘prime’ banken zijn dezelfde mensen die de Centrale Banken bezitten en controleren. De eindfase van Systeem 2000 werd halverwege de zeventiger jaren in werking gesteld. Systeem 2000 is het mondiale unilaterale kredietplan voor de wereldcontrole.

Een Pentagon official en drie andere regeringsfunctionarissen van de VS gingen naar de Premier van Nigeria. Zij betaalden hem $ 50.000.000, meer dan het dubbele van de prijs van lichte ruwe olie. Deze ruwe olie van Nigeria is de meest waardevolle ruwe olie in de wereld. Op hetzelfde moment dat de Premier van Nigeria werd overgehaald, waren andere leden van de Trilaterale Commissie in het Midden Oosten die probeerden deze staten en Engeland om te praten om OPEC te consolideren. De deal die werd afgesloten met de producenten van de olie in het Midden Oosten was, dat de koper van olie bereid was om belangrijk hogere prijzen te betalen voor olie wanneer de landen van het Midden Oosten hun opbrengsten zouden beleggen bij de grote banken in Amerika.

De neef van Sheik Yanami verzekerde ons dat Sheik Yamani en andere olieministers tot eind 1970 of tot in de tachtiger jaren niet op de hoogte waren dat de controlerende belangen van de belangrijkste banken in handen waren van dezelfde mensen die de belangrijkste olie-industrieën controleerden. Zij controleerden door een gezamenlijke aandelenfonds die in 1870 opgericht was door de oorspronkelijke Rockefellers hier in Amerika. Dit was drie jaar voordat de Verenigde Staten van Amerika in 1873 gezamenlijke aandelenkartels onwettig verklaarde. Dit lichaam is uiteindelijk de controlerende factor in Amerika van de ‘prime’ banken, de Federale Reserve, de belangrijkste oliemaatschappijen en vele andere multinationals. Dit kartel staat onder controle van de Rockefeller Stichting en hun Europese belangen. De koehandel met de Saoedië, Kuweit en de andere landen van het Midden Oosten was dat zij hun geld naar de belangrijkste banken in de VS zouden brengen. Zij wisten niet dat deze banken geld mochten uitlenen op basis van twintig tegen één. Het enige dat ze zouden ontvangen was de rente op tegoeden gedurende 10 tot 30 jaar. Ze zouden de hoofdsom terugontvangen aan het eind van die periode. Omdat zij in het bezit waren van langlopende tegoeden van de Midden Oosten landen, konden de banken leningen verstrekken aan de derdewereldlanden. De banken vertrouwden op de hebzucht van die ministers van de derdewereldlanden waardoor ze het geld verkeerd zouden gebruiken.

In al die jaren heeft die hebzucht tot gevolg gehad dat die landen momenteel bankroet zijn. In 1981 ontdekte ik dat de Hunt-broers van Texas en John Conley, de Gouverneur van Texas – die ook de 2e secretaris was van het Ministerie van Financiën – getracht hadden in het geheim een nieuwe munt voor Texas in te voeren. Ze konden dit legaal doen omdat Texas door een verdrag slechts een deel van de VS is. Dit verdrag wordt elk jaar automatisch verlengd. Het is een traditie geworden, kennelijk omdat het in feite niet elk jaar fysiek wordt vernieuwd. Daardoor is het mogelijk dat Texas zijn eigen geld creëert. De Hunts waren geassocieerd met de Shah van Perzië (Iran), een Duitse bank en een Oostenrijkse bank. De Hunts maakten één vergissing. Zij kochten en verkochten zilver op een onverantwoorde wijze. Ze hadden één man die op dezelfde etage zowel kocht als verkocht. De oorlog brak uit en het gevolg was dat de Duitse bankier vermoord werd, de Oostenrijkse bankier zo ernstig aangeslagen was dat hij nooit meer uit de psychiatrische inrichting kwam en de Hunts praktisch bankroet zijn vandaag. De Hunts waren destijds zestien miljard waard. De Shah was in een perfecte gezondheid toen hij Perzië verliet. Hij werd pas ziek verklaard toen hij in Amerika arriveerde. Hij werd in ‘beschermende hechtenis’ gehouden op een militaire basis, waar hij behandeld werd en zijn gezondheid steeds verder achteruit ging en uiteindelijk van de basis verdween om te sterven.

In 1983 werden wij ons bewust van het feit dat een groep zeer, zeer rustige holding companies van banken (handelsbedrijven die het eigendom waren van de banken) op uitgebreide schaal onder allerlei voorwaarden hun kredieten uitbreiden. Ze waren hiertoe bevoegd op grond van Regulation Y, Sectie 225.4 van de VS Code. Deze bedrijven ontvingen leningen van de ‘prime’ banken. Met dit geld kochten ze geliquideerde eigendommen en zaken met stenen en cement uit liquidaties, faillissementen en bankroete bedrijven. Dit waren bedrijven die getroffen waren door executies van het FDIC en FSLIC. Wij konden dit niet begrijpen en tussen 1983 en 1985 onderzochten wij het en konden het nog niet begrijpen. Toen kregen we het antwoord in 1985, toen we door een afgezant van president Marcos van de Filippijnen en van president Suharto en anderen van Indonesië werden benaderd. Ze hadden een ernstig probleem. Hun probleem was dat, omdat ze al hun geld geleend hadden, ze nu meer geld nodig hadden. De enige manier waarop het Internationale Monetaire Fond (IMF) bereid was meer geld te lenen was wanneer ze drie dingen zouden doen:

1. Hun eigen munt wegdoen en een dollarland worden. Dit zou het contante geld geheel doen verdwijnen.
2. Het invoeren van een unilateraal (eenzijdig) gecentraliseerd creditcard systeem. Dit moest een onderdeel worden van hun Social Security systeem en van hun identificatiesysteem, waarbij iedereen in het land een SOFI-nummer zou hebben die gelijk zou zijn aan een creditcardnummer. Hun Centrale Bank zou handelen als de grossier van kredieten, die uitgebreid zou worden tot een superbank. Dit werd aangekondigd door Paul Volker op 27 oktober 1985.
3. Om de economieën van die landen te helpen, zou het IMF buitenlandse bedrijven benoemen die de mineralen van deze landen zouden delven, bewerken en verhandelen, in ruil voor een eeuwigdurend aandeel in de opbrengst.

Het delven van grondstoffen zou rijkdom voor de staat betekenen. Marcos was scherp genoeg om het woord EEUWIGDUREND op te pikken en te beseffen dat hij de soevereiniteit van zijn land zou weggeven. Wij was niet bereid om dit te doen. Marcos zocht contact met ons door zijn afgezant kolonel Christopher Banis. Wij waren op de hoogte van dit aanbod van het IMF door middel van onze verbindingen in Londen die nauw in contact staan met Sir Jeffey Howe. Wanneer ze akkoord zouden gaan met de voorwaarden van het IMF dan zouden al hun buitenlandse schulden worden kwijtgescholden. Nieuwe kredietlijnen zouden worden geopend onder betere voorwaarden.

Toen we de term EEUWIGDUREND en "Totale kwijtschelding’ hoorden, begrepen we onmiddellijk wat er aan de hand was. Een andere groep holding companies werkten samen met dezelfde eerder genoemde holding companies. De tweede groep ontvingen kredieten van de eerste groep om activa en passiva (vorderingen en schulden) te kopen van de prime (1e kwaliteit) banken. De enige schulden die ze kochten waren de passiva, de deposito’s (geldvorderingen) van de Arabische staten. De enige vorderingen die ze kochten waren de vorderingen op basis van de leningen aan sommige schuldenlanden.

Het begon toen duidelijk te worden, door onze eigen mensen in de Trilaterale Commissie, dat de kwijtschelding van de schulden van de derdewereldlanden de vorderingen zouden elimineren die gekocht waren door de tweede groep holding companies. Dit had tot gevolg dat ze bleven zitten met de schulden aan de landen in het Midden Oosten die door de prime banken als deposito’s waren ontvangen. De Arabische staten hadden geen enkel idee dat hun vorderingen nu in het bezit waren gekomen van de holding companies en dat de schuldenlanden gestopt waren met hun betalingen aan de prime banken. De overeenkomsten tussen de prime banken en de holding companies hielden in dat de prime banken zouden optreden als de tussenpersoon voor de holding companies, zodat de derdewereldlanden niet zouden weten dat de holding companies de verplichtingen waren aangegaan.

Het gevolg van het elimineren van de vorderingen van de tweede groep holding companies is drievoudig:

1. De holding companies zouden hun verplichtingen niet na kunnen komen en ze zouden zich volgens de wet failliet kunnen laten verklaren.
2. Ze zouden daardoor wettelijk hun verplichtingen aan de landen van het Midden Oosten niet hoeven te betalen.
3. De Arabische landen van het Midden Oosten zullen al hun vorderingen moeten afschrijven.

Deze vorderingen die het eigendom zijn van vennootschappen in de VS zijn miljarden dollars waard in Amerikaanse aandelen. Het effect van de verkoop door de mensen uit Saoedi-Arabië, Koeweit en andere landen uit het Midden Oosten van slechts 25% van hun totale aandelenbezit op de aandelenmarkt van de VS zou absoluut chaotisch worden voor de aandelenmarkt, het vastgoed enz. en zou in het algemeen de mensen in grote verwarring brengen. Het plan is dat deze staat van verwarring begroet zal worden met de redding van de ‘welwillende’ bankiers op drie fronten:

1. Ze zullen voorstellen het contante geld te laten verdwijnen vanwege deze instorting
2. Het stoppen van de zwarthandel in drugs, omdat ze geen geld meer kunnen gebruiken
3. Het stoppen van het oplichten van de belastingen

NIEMAND KAN HIER BEZWAREN TEGEN HEBBEN. Op dit punt zijn ze van plan de regering een mandaat te vragen voor de invoering van een identificatiekaart resp. creditcard/sofinummer Sociale Verzekeringen. Er komt een I.D.kaart die met een satelliet verbonden is door middel van het ‘Star Wars programma’. Slechts 40% van de ‘Star Wars’ is bestemd voor de Defensie, terwijl 60% ontworpen is voor de onmiddellijke transmissie van bankinformatie naar de centrale banken, die de superbanken zullen worden waarop alle belangrijke banken van de wereld zullen worden aangesloten. De superbank zal de groothandel worden en de ‘prime banks’ zullen in het buitenland de winkeliers worden die zich hebben overgegeven aan het IMF-programma.

Er is slechts 5% nodig van alle schuldenlanden om alle banktegoeden te vereffenen van de Saoediërs. Dit komt door de 20 op 1 verhouding wat betreft het bankieren op basis van een gedeeltelijke reserve. Het werkt in omgekeerde richting. Er zijn niet veel landen nodig die met het IMF-voorstel akkoord gaan, om het benodigde geld te verkrijgen dat nodig is om de totale hoeveelheid geldtegoeden van de Saoediërs te vereffenen. Twintig schuldenlanden hebben reeds ingestemd met het voorstel van het IMF. De daaruit voortvloeiende instorting van de tweede groep holding companies zullen Saoedi-Arabië en Koeweit dwingen hun tegoeden af te schrijven.

Wanneer de tweede groep holding companies de particuliere groep holding companies van de banken het geld niet meer kan betalen, dat ze verschuldigd zijn op basis van de kredieten die ze hebben ontvangen om de activa en de passiva te kopen, dan zullen die bank holding companies niet meer in staat zijn de leningen van de prime banken af te betalen, die ze hadden ontvangen om land en vastgoed uit faillissementen te kopen dat als onderpand op deze leningen had gediend. Uiteindelijk zullen de prime banken alle eigendommen verkrijgen.

President Garcia van Peru verklaarde in februari van dit jaar dat zij absoluut niet van plan waren het IMF te betalen. Rockefeller zelf ging in februari 1986 naar Peru. Rockefeller deed Garcia persoonlijk het aanbod van het driepunten voorstel wat eerder is genoemd. Garcua vertelde David dat, wanneer hij niet binnen 24 uur het land verliet, hij gearresteerd zou worden voor gangsterpraktijken.

Je zult zien dat de executies van grond en vastgoed drastisch zullen toenemen door de FDIC en FSLIC. Ze gebruiken gangsterpraktijken om hun doeleinden voor hun meesters te bereiken.

Sinds de opkomst van de manipulatie van de olieproducerende landen om hun olie in VS dollars te verkopen, wordt de gehele wereldhandel nu beheerst door de VS dollar, vanwege de wisselvalligheid van de andere munten. Het hele handelsvolume van de wereld zal totaal en absoluut voorbehouden zijn aan de superbanken. Wanneer systeem 2000 in werking zal treden, zullen de superbanken de enige bron van ‘VS dollar" kredieten zijn. Er zal geen contact geld meer zijn.

(Vertaald: Harmen Schouwerwou)