De Daily Telegraph is een ietwat conservatief en uiterst Brits ochtendblad. Met de onderstaande kopregel laat de redactie heel even het achterste van de tong zien, en dat is moedig voor mensen die nooit hun nek uit durven steken.
Science fiction begint op science feiten te lijken.
Parallelle Universa bestaan werkelijk volgens een wiskundige ontdekking van Oxford wetenschappers. Een ontdekking die een van de grootste bezwaren tegen dit controversiële concept onderuit haalt.
De ontdekking heeft ook grote implicaties omdat het concept van parallelle Universa een ander probleem oproept, dat van tijdreizen. Het idee van tijd reizen werd in 1949 door de bekende Oostenrijks/Amerikaans wiskundige, logicus en filosoof Kurt Godel geloofwaardig bevonden.
Sindsdien hebben vele eminente natuurkundigen heftige tegenargumenten in stelling gebracht omdat dat het idee van oorzaak en gevolg zou ondermijnen. Een tijdreiziger zou in tijd terug kunnen reizen en zijn grootvader vermoorden waardoor hij niet geboren hoeft te worden.
Het bestaan van parallelle werelden biedt, volgens David Deutsch van de Oxford Universiteit echter een oplossing voor deze moeilijke paradoxen. Deutsch is een zeer gerespecteerde verdediger van de Kwantum Theorie; de hooglijk wiskundige en verbijsterende theorie over atomen, subatomen en nanodeeltjes. Hij bepleit dat reizen in tijd verschuivingen/verhuizingen zijn tussen verschillende werkelijkheden van het bestaan.
Paralllelle Werkelijkheden.
Vergun het mij, met mijn beperkte verstand, een vergelijking te maken. In die vergelijking is ons fysieke lichaam het Omniversum. De organen, klieren, weefsels en cellen in ons lichaam, met elk hun eigen specifieke functies, zijn dan de verschillende Universa. Zo hebben alle planeten, sterren en sterrenstelsels hun specifieke functie binnen het Omniversum.
Nu er steeds meer bewustzijn rijst dat we niet afgescheiden zijn, dat alles met elkaar is verbonden wordt het tijd parallelle werelden bestaansrecht te geven. In het vorige artikel ‘Van God naar GodZelf’ heb ik al iets geschreven over fractalen.
Het woord ‘fractal’ wordt gebruikt voor een grillige meetkundige figuur die gekenmerkt wordt door een zogenaamde ‘gebroken dimensie’. Een belangrijk kenmerk van een fractal is het zich steeds herhalende patroon dat ontstaat bij inzoomen en uitzoomen. Het is het meest complexe figuur uit de wiskunde, met allerlei interessante andere kenmerken.
Omdat ik absoluut geen verstand heb van wiskunde houd ik mij liever aan onze natuurlijke omgeving. Nu het buiten sneeuwwit is en we de autoruiten moeten krabben, worden we ons bewust van de eindeloze herhalingen in vormgelijkheid van ijskristallen en sneeuwvlokken in een eindeloze variatie van grootte.
Het lijkt er op dat de natuur ons al eeuwenlang een spiegel van sublieme eenheid in verscheidenheid voorhoudt. Die eenheid in verscheidenheid is zo Alomaanwezig dat we het niet eens meer opmerken. Een sneeuwvlok of ijskristal is gewoon getransformeerd water, net als stoom of waterdamp. Het zijn parallelle werkelijkheden van het element water, maar daar staan we niet bij stil omdat we ons niet bewust zijn van ons goddelijke bewustzijn.
We lezen vaak dat we Multi-dimensionale wezens zijn, en we knikken met ons hoofd terwijl ons verstand iets heeft van ‘dat zal wel’. We vragen ons niet eens af waar die aspecten van onze Overziel bestaan. We tonen wel plotseling interesse als het concept van Tweelingzielen te berde wordt gebracht.
Nu het collectieve bewustzijn op het punt staat de Vijfde Dimensie te betreden, mogen we ook beseffen dat het een andere werkelijkheid is terwijl er voor het menselijke oog niets is veranderd. Je weet toch ook dat het gezichtsvermogen van de mens zich als laatste ontwikkelt. Het gezichtsvermogen van een baby is pas ‘volwassen’als het zeven maanden is.
Zo zullen wij als pas geborenen in de Nieuwe Werkelijkheid ons gezichtsvermogen aanpassen aan, en ontwikkelen voor een andere realiteit, een parallelle wereld.
De complexiteit van zien met ogen die kunnen zien is verbijsterend. Wanneer ik tijdens een aurareading zeg dat ik iets zie, blijft het zwart voor mijn gesloten ogen.
Het ‘zien’ gebeurt dan ergens in mijn hoofd, ik ‘zie’ dan personen, dingen of gebeurtenissen die niet in onze werkelijkheid zijn waar te nemen. Nog niet zo lang geleden zou je voor dat buitenzintuiglijke vermogen zijn uitgelachen of misschien zelfs naar een psycholoog zijn doorverwezen… Nu is het bijna gewoon dat mensen, althans in mijn omgeving, dingen zien die anderen niet zien. Onze geest ‘kijkt’ dan even tussen de schuifdeuren van parallelle werkelijkheden.
De veelbesproken datum van 21 december 2012 was niet meer en zeker niet minder dan een schuifdeur naar een andere bewustzijnsdimensie. We zijn collectief door die schuifdeur gegaan, maar de volgende dag was toch weer een doodgewone zaterdag. Had je wat anders verwacht dan?
De fysieke werkelijkheid is hetzelfde gebleven, de spirituele werkelijkheid heeft een kwantumsprong gemaakt. Het bewustzijn heeft een sprong gemaakt, en dat merk je, dat voel je, dat weet je! Hoe dan? Nu, voor mij is het alsof een glimlach voortdurend dominant is op mijn gezicht, in mijn hart en in mijn geest. Waarom dan? Dat weet ik ook niet, maar de glimlach is er.
Laten we een poging doen om een parallelle werkelijkheid te beschrijven. Omdat er voor het menselijke oog en voor de menselijke ervaring niets is veranderd, kunnen we zeggen dat die andere realiteit heel erg op onze werkelijkheid lijkt en tegelijkertijd heel erg verschillend is.
Het is net zoiets als naar vogels kijken. Een winterkoninkje heeft dezelfde kenmerken als een adelaar, het heeft veren, een snavel en kan vliegen. Als ik nu een winterkoninkje in de witte koude wereld zie scharrelen, voel ik medelijden. Als ik hoog in de strakblauwe vrieslucht een adelaar zie zweven, voel ik grote bewondering; dat is die glimlach!
Zo is dat ook met een parallelle wereld. Die wereld is, net als onze werkelijkheid, gecreëerd door gedachtepatronen en percepties. Toch is het volkomen anders omdat onze gedachtepatronen en percepties in die wereld een hogere frequentie hebben. In die parallelle wereld is alles transparanter, duidelijker en veel harmonieuzer.
Ons fysieke lichaam wordt ook transparanter, meer kristallijn en meer in harmonie met alle organen, klieren, weefsels en cellen binnenin. Dat is inherent aan de Hermetische Wet Zo Boven Zo beneden, en uiteraard ook aan het concept Zo Binnen Zo Buiten.
We gaan terug naar de vergelijking tussen winterkoninkje en adelaar. Het winterkoninkje ziet de wereld vanuit zijn eigen perspectief; struiken en heggen waarin hij zich kan verschuilen en die ook nog voedsel verbergen. De adelaar ziet vanuit zijn perspectief hele dorpen en landerijen, op die hoogte moet hij ook over een uitstekend gezichtsvermogen hebben om zijn prooi te zien.
In een lagere dimensie is het dus moeilijk om het hele plaatje te zien. In een hogere dimensie verkrijgen we meer overzicht en inzicht in het Grote Plan van de Schepper, dat is de reden waarom de mensheid de gelegenheid heeft gecreëerd en benut om door de schuifdeur van 21.12.12 te gaan.
Het verschil in perspectief, in waarneming van werkelijkheden en in snelheid is bij de vergelijking tussen winterkoninkje en adelaar aanzienlijk. Dat verschil is er ook tussen zielen die ontwaakt zijn en zielen die nog bewust moeten worden. Dat is niet erg, iedere ziel heeft een eigen ontwikkelingstempo meegenomen naar deze werkelijkheid.
Hier zijn enkele ervaringen die mogelijk zijn als je door de poort gaat en in een andere werkelijkheid belandt. Het voelt hele anders aan, lichter in vele opzichten.
Lichter omdat je de last van vele levens in angst achter je hebt gelaten. Lichter ook omdat je gezichtsvermogen veel helderder is dan in 3D. Je hebt als het ware het stadium van winterkoninkje dat puur op overleven was gebaseerd los gelaten en bent een hoogvlieger geworden.
Het voelt lichter, gemakkelijker en gelukkiger omdat je Geest op de spirituele thermiek naar hogere dimensies is gegaan en je meer overzicht hebt op het 3D drama dat zich ver onder jouw vleugels afspeelt. Met een adelaarsblik bespeur je ogenblikkelijk wat echt is en wat gespeeld is. Je gedachten en je dromen, visioenen worden onmiddellijk werkelijkheid, en omdat je dat beseft neem je veel meer de verantwoordelijkheid van je creaties op je.
Je voelt je onthecht, het werkwoord ‘moeten’ heeft hier geen enkele resonantie. Je bent uit je Vrije Wil in de Goddelijke Wil gestapt. De onthechting geldt ook je fysieke voertuig, omdat je weet dat de ziel die je bent eeuwig leeft; je beseft dat geboorte en dood transities zijn naar het volgende bestaan. Mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad, kennen die parallelle werkelijkheden.
Ze praten er niet graag over omdat hun omgeving het niet begrijpt, en omdat onbegrip angst kweekt en angst agressie schept. In een parallelle werkelijkheid is er slechts begrip, mededogen en harmonie. Wanneer je in de geest naar die hogere dimensie reist, kun je al die positieve kwaliteiten mee terug nemen naar onze werkelijkheid om er met een glimlach de omgeving begrip, mededogen en harmonie te spiegelen.
Je begrijpt al dat we alleen parallelle werkelijkheden beschrijven die in de hogere dimensies bestaan. Het heeft geen zin om de lagere dimensies te beschrijven, die hebben we achter ons gelaten. Zielen die nog niet genoeg 3D ervaringen hebben opgedaan, mogen ervoor kiezen terug te keren naar die lagere dimensies. Een ziel oordeelt niet, en kent geen hogere of lagere ervaringen; het zijn unieke ervaringen, en zo is het.
In het boek ‘De Celestijnse Belofte’ waar we allemaal zo’n beetje mee begonnen aan onze opwaartse reis op de spirituele ladder, is het zien met andere ogen het waarnemen van een parallelle werkelijkheid. Aura’s zien en beschrijven welke energieën zich daarin bevinden om opgelost dan wel versterkt te worden, is kijken in een parallelle wereld. Wees niet verwonderd als dit over enige tijd als normaal wordt beschouwd.
Huisdieren beseffen niet dat ze in parallelle werkelijkheden kijken omdat dit voor hunheel normaal is. Het is vanzelfsprekend dat ze dingen waarnemen en aanvoelen die wij nog niet gewaar zijn. Het verschil is dat ze niet belemmerd worden door het verstand.
Hoog sensitieve mensen, en vooral kinderen, leven voortdurend tussen twee werkelijkheden en worden niet begrepen. Ze schuiven met hun bewustzijn voortdurend van de ene naar de andere werkelijkheid, en dat kan zeer frustrerend zijn. En prachtig voorbeeld daarvan is het visioen ( Indianen noemen dat een ‘Vision Quest’), dat hij kreeg toen hij zich terugtrok in de woestijn. Hij zag wat de film Avatar ons liet zien. Alles is met elkaar verbonden.
Mikao Usuï had in een van de laatste decennia van de 19e eeuw een soortgelijke ervaring als Yeshua in de woestijn. Hij kreeg na een lange zoektocht naar hogere waarheden het advies om te vasten en te mediteren op een van de heilige krachtplaatsen hoog in de bergen. Hij beklom de berg en ging zitten. Hij legde 21 steentjesvoor zich neer, sloot zijn ogen en reisde voorbij de wereld van vorm. Je weet vast wel dat de wereld van vorm is opgebouwd uit twee illusies die we tijd en ruimte noemen.
Elke dag legde hij een steentje opzij, zodat hij wist hoelang hij al mediteerde. Er gebeurde niets en zijn fysieke, emotionele, mentale en zijn lager ego wenslichaam, werden alsmaar zwakker. Op de 21e dag zag dr. Usuï een helder stralend wit licht dat vanuit de hemel tot hem kwam. Hij kreeg zijn visioen, als in een hallucinatie zag hij de symbolen. Het was de sleutel tot het genezen, zoals Boeddha en Yeshua het gedaan hebben. Het leek wel of de symbolen in zijn ziel waren geëtst.
Mikao Usuï was toen al door de schuifdeuren gegaan, parallelle werkelijkheden zijn geen New Age fenomeen. Usuï kwam terug met onvoorstelbare en onbeperkte healing krachten, net zoals Yeshua dat lang voor hem deed. Begrijp ook dat het niet alleen spirituele zoekers zijn die dergelijke visioenen krijgen.
Middenin de Flower Power, het hippietijdperk en de dagen van Provo zat ik op de Gerrit Rietveld Academie. Mijn eerste vrouw kreeg een lachstuip toen ik haar vertelde dat de medestudenten zo arm waren dat ze één shagje met elkaar deelden, en dat het stonk. Mijn onnozelheid, wat een zegen, heeft me behoed voor het zoeken naar buitenzintuiglijke waarnemingen door middel van drugs. De parallelle wereld die de studenten bezochten werd ervaren als een ‘bad trip’’.
In een ander tijd/ruimte continuüm van ons bestaan kreeg Jules Verne beelden die zijn tijd ver vooruit waren. Hij had wel de moed en het inzicht om zijn visioenen in boekvorm wereldkundig te maken, en dat wat toen science fiction werd genoemd is allemaal uitgekomen. Vorig jaar was er zelfs een expeditie gepland naar de Binnen Aardse Steden. De tijd was nog niet rijp, anders had de expeditie niet zoveel weerstand ondervonden zodat het zelfs afgelast werd.
Parallelle werelden zijn dimensies die gelijktijdig dezelfde ruimte innemen en toch andere tijdlijnen vertegenwoordigen. In die parallelle werelden leven aspecten van ons Multi-dimensionaal wezen. Ze hebben verschillende ervaringen op andere tijdlijnen in een wereld die veel op onze Aarde nu lijkt. Het zijn ook menselijke wezens die niet noodzakelijkerwijs op ons lijken. Ze kunnen in hun evolutie langere achterhoofden hebben ontwikkeld zoals Nefertete.
Het is opmerkelijk hoeveel van die verlengde schedels er momenteel overal op Aarde worden ontdekt. Het is opmerkelijk hoeveel skeletten er ontdekt worden met een lengte van 2 tot 3 meter. Dat is een duidelijk bewijs dat deze wezens gelijktijdig onze Aarde deelden op een andere tijdlijn.
Het is denkbaar dat ze nog steeds onze Aarde delen in een andere expressie van de Schepper. Aartsvader Enoch deelde circa 7200 BC deze fysieke werkelijkheid met ons, nu is hij op Aarde aanwezig als Aartsengel Metatron op een hogere dimensie.
Parallelle werelden zijn ook de reden waarom we een déjà vu kunnen ervaren op plaatsen waar we, in deze incarnatie, nog nooit zijn geweest. Tijdens een dergelijke déjà vu gaan we in feite even door de schuifdeuren en we herinneren ons iets dat in het collectieve geheugen van onze zielenfamilie ligt opgeslagen. Dat is de reden waarom we in dromen of visoenen iets waarnemen dat op een vorig leven lijkt.
Wanneer je naar het patroon van de Flower of Life kijkt, zie dat ook dit symbool uit een oneindig aantal fractalen is opgebouwd. Elke kruising van lijnen in dit patroon is een inter-dimensionale poort. Die poorten hebben in - en uitgangen op alle werelden van het Omniversum, dus ook op onze planeet.
De wereld zoals wij die ervaren is een hologram, en alle hologrammen van alle parallelle werelden bij elkaar vormen een Universele werkelijkheid. De Schepper wilde immers diversiteit in eenheid ervaren. Het hologram van afgescheidenheid heeft zijn werk gedaan en is niet langer nodig. De vijfde dimensie is een parallelle werkelijkheid die gelijktijdig op onze ruimte bestaat in een nieuwe cyclus van tijd.
Jawel, we hebben de dageraad van Aquarius mogen zien, en nu gaan we de lange dag van een Nieuwe Werkelijkheid scheppen met onze gedachten en affirmaties. Stel je voor 2600 jaar vrede, vreugde en vrijheid in een steeds gezondere omgeving zonder luchtvervuiling en helder zuiver water. De Vijfde Dimensie is geen science fiction meer, het is een feit. Waar is je glimlach Nu?
Maak contact met alle aspecten van je Wezen in al die parallelle werelden, schenk hen jouw glimlach Nu en je healt daarmee alles wat je achter hebt gelaten in de Oude Werkelijkheid, maar ook alles in dat wat je toekomst noemt.
Licht & Inzicht in de Nieuwe Werkelijkheid.
Bron: www.assayya.com
Voeg toe aan:
