Marieke Pril ©2012
Het moment van de waarheid komt steeds dichterbij. Nog slechts enkele weken, dan is het zover. Het moment waar zoveel over is geschreven, zoveel over is gezegd en beweerd; 21 december 2012.
Vele scenario’s en voorspellingen hebben de afgelopen jaren de revue gepasseerd over wat er zou kunnen plaatsvinden op deze beruchte en beroemde datum, o.a.:
*De mysterieuze planeet X die in botsing zal komen met onze aarde; Alle leven dat niet meteen vernietigt is zal van de aardoppervlakte gegooid worden rechtstreeks de ruimte in!
*Een zwaartekracht explosie waardoor onze planeet naar het midden van de Melkweg wordt geslingerd om vervolgens te worden verzwolgen door een enorm zwart gat.
*Een meteoriet zal de aarde raken en gigantische Tsunamis veroorzaken. De impact ervan zou honderden malen erger zijn dan het bombardement van Hiroshima.
Zo zijn er nog een aantal andere theorieën en beweringen, waarvan sommigen zomaar eens een realiteit zouden kunnen worden, maar anderen wel weer heel erg twijfelachtig aandoen.
De meest ongeloofwaardige bewering is toch wel die uit de hoek van de critici en sceptici, die namelijk claimen dat er helemaal NIETS gaat gebeuren in december 2012. (en de weken erna)
Zeggen dat er helemaal niets zal gebeuren betekent simpelweg dat je niet goed hebt opgelet. De tekenen zijn overal om ons heen.
Want laten we hier vooral duidelijk over zijn, er is een ding dat volledig onbetwist blijft door iedereen die echt geïnformeerd is, elke grote religie, religies waarvan je nog nooit gehoord hebt, non religieuze Spiritualisten en zelfs Atheïsten en Agnosten,… er zal iets gebeuren eind 2012.
Maar wat?
Over een van die vele voorspellingen, (die tevens het meest waarschijnlijk is van allen volgens experts), maakt de wetenschap en o.a. NASA, zich ontzettend veel zorgen:
De Zon
De voorspelling met betrekking tot de extreme zonneactiviteit en de waarschijnlijke(catastrofale?) consequenties daarvan voor de aarde, worden al aangegeven op de duizenden jaar oude kalender van de Maya’s. Op 21 december 2012, de winterzonnewende, komt er een einde aan wat zij noemden ‘de grote periode’,(de 5de zon) bestaande uit 13 b’ak’tuns, zijnde 5125 jaren. Dit is slechts een paar weken voor het punt van perihelium van de aarde, wanneer de aarde in haar elliptische baan om de zon het meest dicht bij de zon staat. Maar is deze afstand van belang? Nou, in het geval van een zonne-uitbarsting of een zonnevlam kon dat wel eens van groot belang zijn.
De activiteit van de zon zal gaan veranderen. We gaan de keerzijde van een nieuwe 13.000 jarige cyclus binnen. De aarde is oververhit evenals de zon, resulterende in planetaire instabiliteit die zich manifesteert in de stijging van het aantal aardbevingen, vulkaan uitbarstingen en grillige weersomstandigheden.
Is het toeval dat 2012 ook samenvalt met het volgende zonnemaximum?
Grootschalige zonnestormen doen zich ongeveer elke 150 jaar voor, enorme zonne-uitbarstingen zo ongeveer elke 500 jaar. Astronomen geloven dat dit laatste type gebeurtenis nu elk moment kan plaats vinden daar die al ‘over tijd’ is. Recente zonne-activiteit over de afgelopen tien jaar suggereert dat het wel eens een enorme uitbarsting zou kunnen worden. De laatste gebeurtenis van het type grootschalige zonnestorm, deed zich voor in 1859, beter bekend als ‘The Carrington Event’. Op de 1e september van dat jaar stootte de zon enorme hoeveelheden hoog energetische protonen uit in een gigantische zonnevlam, die direct naar de aarde reisde en onze wereld in slechts 18 uur bereikte! (i.p.v. de 2 tot 4 dagen die het normaliter zou duren om de aarde te bereiken.) Gelukkig beschikten ze toen nog niet over de de elektronica en de immense elektriciteitsnetwerken waarover we vandaag de dag beschikken, anders zouden de gevolgen niet te overzien zijn geweest. Echter werd bijna het gehele, net nieuwe telegrafisch systeem in Europa en Noord-Amerika geruïneerd. Branden braken uit in telegraafstations vanwege stroompieken in de bedrading. Het Noorderlicht kon zelfs zo zuidelijk als in Florida worden waargenomen!
Nog een behoorlijke zonnestorm, vond plaats in 1989 die vervolgens letterlijk de transformatoren van het Hydro Quebec Elektriciteitsnetwerk liet smelten, met als gevolg een 9 uur durende black out die maar liefst 9 miljoen mensen trof in Canada. En zonnestormen tussen 19 oktober en 7 november 2003 verstoorden satellieten en globale communicaties, de luchtvaart, navigatiesystemen en elektriciteitsnetwerken over de gehele wereld. Ook de systemen aan boord van het internationale ruimtestation de ISS werden hierdoor getroffen.
De zonne-maximum verwachting voor 2012/2013 kan grotere schade aanrichten dan de zonnestormen hiervoor, omdat de mensheid bijna compleet afhankelijk is geworden van elektriciteit. Mocht een zonnestorm van het kaliber ‘Carrington’ zich binnenkort voordoen dan zou het het gelijkwaardig elektromagnetische effect hebben van een waterstof bom die is geëxplodeerd in de atmosfeer, alleen zouden de gevolgen daarvan niet plaatselijk zijn, maar wereldwijd. Elektriciteitsnetwerken en elektronica zouden voor een groot deel worden vernietigd met alle catastrofale gevolgen van dien. Miljarden mensen die binnen korte tijd zonder stroom komen te zitten;
Mensen in hoge flatgebouwen en wolkenkrabbers, waar water omhoog gepompt moet worden, zouden meteen afgesneden worden van water. Voor de meeste anderen zou het
drinkwater nog ongeveer een halve dag door de kranen stromen, maar daarna zou de toevoer van water stoppen zonder de elektriciteit om het uit de reservoirs te kunnen pompen. Transport systemen die direct of indirect afhankelijk zijn van elektriciteit (dus bijna alle systemen) zouden tot stilstand komen. Back up generatoren zouden op sommige plekken nog werken tot hun brandstof opraakt. Voor ziekenhuizen zou dat ongeveer 72 uur strikt essentiële zorg service betekenen. Zonder elektriciteit voor verwarming, verkoeling, koelkasten etc., en door een stilstand in de distributie van geneesmiddelen en andere farmaceutische hulpmiddelen tengevolge van een platgelegde, niet langer functionerende infrastructuur, zou het een kwestie van dagen zijn eer in dichtbevolkte steden chaos zou uitbreken en mensen beginnen te sterven.
Men heeft berekend dat het ongeveer 4 tot 10 jaar in beslag zal nemen om alles weer op te bouwen. De kosten zouden in de miljarden lopen. Voor China zou het een nog vreselijker impact hebben daar hun elektriciteitsnetwerk kwetsbaarder is dan die in het Westen. Veel schade zou voorkomen kunnen worden wanneer men elektriciteitsnetwerken zou isoleren. (Regeringen voeren hier gesprekken over. Nu maar hopen dat ze ermee opschieten!)
We weten eigenlijk veel te weinig over de zon en dat vormt een groot risico voor onze aarde.
Een gegevensanalyse van de zon door NASA heeft aangetoond dat tijdens de zonne-activiteitspiek in 2012 de zonneactiviteit 30 tot 50 procent heviger zal zijn dan de vorige piek in de zonnecyclus. Dit is gebaseerd op plasma-flow analyses in de zon. Waarom dit precies gebeurt, weet men niet. In verband hiermee is er een officiële waarschuwing afgegeven voor dit jaar.
Op basis van de zonnevlekken is een model gemaakt van een zogenaamde golfstroom in de zon zelf. De snelheid van deze golfstroom bepaalt de activiteit van de zon die om de 11 jaar een hoogtepunt bereikt. Rond 2001 was het vorige zonnemaximum. Op dinsdag 3 november 2003 werd de zwaarste zonnevlam ooit gemeten, veroorzaakt door zonnevlek 486. Deze werd geclassificeerd als een X.28 zonnevlam. In 2001 werd een X.20 zonnevlam gemeten. De instabiliteit van de magnetische velden op de zon wordt veroorzaakt doordat de polen van de zon rond die periode omkeren.
Op dit moment wordt de zon geobserveerd door twee satellieten van Nasa en twee observatoria, eentje in de VS en een in België. Wetenschappers stellen voor tot 2022 een extra investering van 9 miljoen dollar te doen voor nog meer onderzoek. Aangezien de zon op het moment een zeer actieve periode meemaakt is dat misschien geen gek idee.
Wetenschappers voorspellen nog een ander ontwrichtende gebeurtenis voor het einde van 2012; scheuren in het magnetisch veld van de aarde. Heel lang beschermde dit veld alle leven op aarde tegen de effecten van zonnestormen en coronale massa ejecties. De laatste tijd is de intensiteit van het magnetisch veld echter afgenomen en zijn er meer gaten en scheuren verschenen. Wetenschappers in Zuid-Afrika hebben scheuren gemeten in het magnetisch veld die zo groot zijn als California, en in december 2008 kondigde NASA aan dat hun Themis Project een enorme scheur had ontdekt die het verwoestende hoeveelheden zonne-plasma mogelijk maakt onze magnetosfeer binnen te dringen.
De fluctuatie van het magnetisch veld kan ook leiden tot de omkering van de magnetische polen van de planeet. Het magnetisch veld zou tijdens de omkering zwakker en zwakker worden, en het gevaar van stellaire en zonne-straling voor leven op aarde aanzienlijk doen toenemen.
Een ander wetenschappelijk verslag van belang heeft betrekking op de toegang van ons zonnestelsel tot een zeer energiek gebied van de ruimte. Deze turbulente regio maakt de zon heter en stormachtiger en heeft al klimaatveranderingen op andere planeten veroorzaakt. Volgens Russische wetenschappers zullen de effecten van bovengenoemde leiden tot een versnelling van de omkering van de magnetische polen, van de verticale en horizontale verdeling van ozon, en een toename in de frequentie en omvang van extreme weersomstandigheden.
Er is solide wetenschappelijk bewijs als back-up voor de voorspelling dat het einde van 2012 een turbulent tijdperk zal zijn. Zullen we klaar zijn voor de abrupte veranderingen en verstoringen die dit met zich mee zal brengen, en de kansen en mogelijkheden die daarop zullen volgen? We moeten deze vraag nu onder ogen zien. Het antwoord zal binnenkort duidelijk worden, maar een ding is zeker; we moeten wakker worden en onze ogen openen voor de gevaren en de kansen die het einde van dit tijdperk met zich mee zal brengen.
Zal de wereld eindigen in een gewelddadig crescendo van natuurrampen en/of inslagen van kosmische objecten? Ik denk niet dat dat erg waarschijnlijk is, noch is dat wat de Maya’s voorspeld hebben.
Er is echter een langdurige periode van verandering zichtbaar aan de horizon, die zal uitmonden in de galactische uitlijning en voltooiing van de precessiecyclus op dat moment;
De zonsondergang van de 5e zon, afscheid van de oude wereld. Het begin van de 6e zon, het begin van de nieuwe wereld, het begin van een nieuwe cyclus.
Liefde en licht.
Marieke Pril
Bron: mariekepril.nl
Voeg toe aan:
