Een aantal thema’s die de afgelopen tijd op mijn pad zijn gekomen hebben te maken met vergankelijkheid, onvergankelijkheid en de stilte die daartussen zit.

Ik vind zelf  dat ” Veritas ” ( Waarheid)  en ” Vanitas ” (Ijdelheid/ leegheid/ uiterlijk) mooie woorden zijn die er prima op aansluiten.

 biologie leerden de meeste mensen op school dat een baby geboren wordt uit een zaadcel en eicel die samengekomen zijn. Dat is inderdaad hoe het vleselijke leven op aarde gecreëerd wordt.  Maar hoe zit dat nou met de bezieling?

Wat mij is opgevallen is dat veel mensen echt zijn gaan geloven in hun lichaam en zintuigen. En dat ze hun rol als een soort nieuw lichaam om zich heen hebben aangetrokken alsof ze hun eigen gedachten zijn. Eigenlijk niets anders dan gevangen zitten in ‘wie ze denken dat ze zijn’.

Het zielaspect is echter iets wat vanuit het biologische en andere ‘ wetenschappelijke ‘ aspect ‘ onverklaarbaar ‘ is omdat het niet meetbaar is.

Maar wat nou als ? Wat nou als de bezieling op aarde en in levende wezens zou zijn zoals ik omschreef in mijn blog : Bezieling ? Zelf voel ik duidelijk verschil in de verschillende visies.

Vanuit mijn waarheid voel ik dat het zielaspect zo lang ontkent is in het groepsbewustzijn en individueel geweten, dat men geneigd is om echt te geloven dat men de emoties en de gedachten is.

Hoe staan deze twee verschillende visies ten opzichte van de dood?

Vanuit de visie van het biologische / vergankelijke is  de dood ‘ het einde ‘. Niet zo vreemd dus dat veel mensen angstig zijn voor veranderingen (elke verandering betekent immers een overgangsfase wat ook symbool kan staan voor de dood).

Vanuit de visie van het zielaspect is  de dood ‘ alleen maar ‘ een overgangsfase van het ene proces (in dit geval het fysieke ) naar het andere. De ziel is onsterfelijk.

Mijn Shamballa Leraar John Armitage kan het ook heel mooi zeggen; ” You are not this body ” . Wijsheid die hij jaren geleden in India leerde.

Het woord bewustzijn is iets wat wel onderzocht is en wat algemeen bekend EN geaccepteerd is. Bewustzijn wordt omschreven als ‘ een toestand van de geest die gekenmerkt wordt door het besef van zelf en de omgeving ‘ . Het vertelt iets over het ervaren van het leven op aarde vanuit onze lichamelijke beleving.

Vanuit de visie van de ziel bestaat alles uit energie. Zelfs na een andere overgangsfase is de energie aanwezig. Soms in een andere vorm dan zichtbaar is voor menselijke ogen.

Vanuit deze visie wordt multi – dimensionaliteit erkent. Als men in harmonie leeft met zichzelf en erkent dat men meer is dan het fysieke lichaam alleen, zal men ook meer voelen en ervaren wat met subtiele energie te maken heeft.

Dat is ook de reden waarom dieren en kinderen meer in tune zijn met hun ware natuur en ook snel mensen en de sfeer aanvoelen. Soms ervaren ze  en zien ze ook zielen die bij ze op bezoek komen.

Ieder mens kan deze verdieping in zichzelf ervaren. Ieder mens kan in tune leven met de verbinding van de natuur (ook dat is een onderdeel van bezieling) en zijn ziel.

Dat kan door vrij te zijn van de gedachtestroom die de neiging heeft om het hoofd maar ‘druk’ te houden. Gedachten en gevoelens kunnen een instrument zijn voor de ziel om te ervaren wat er ‘van binnen’ leeft, of wat een situatie doet.

Net zoals een identiteit (wat in veel gevallen ‘het ego’ wordt genoemd)  hebben alle functies en belevingen (dus ook gedachten en gevoelens) nut. Het gaat erom dat alles in harmonie werkt met elkaar om zo de volledige verbinding te ervaren.

Veritas, Vanitas en stilte, hand in hand. Balans!

Blessed be!