Als op krediet gebaseerde economiën blijven krimpen, dan zijn deze niet meer in staat om de voorheen opgelopen schulden af te betalen. Deze situatie is nu ontstaan in de VS, Groot Brittannië, de EU en Japan. Na economische krimp volgen faillissementen, zowel van bedrijven, overheden als burgers. Na een voortdurende krimp klap het hele maatschappelijk-economische systeem in elkaar.

 

Alan Greenspan, de voormalige topman van de FED, stond voor een groot deel aan het hoofd van de enorme expansie van de wereldwijde kredietverstrekking sinds de jaren '80 van de vorige eeuw. Deze expansie heeft geleid tot een gigantische en onhoudbare wereldwijde schuldenlast.

 

De waarheid is echter dat de schuldenlast van de VS feitelijk al veel langer onhoudbaar is. Eigenlijk was de VS al bankroet in de jaren '30, maar is de dag van afrekening lang uitgesteld door een 'creatieve' manier van boekhouden. Kortom, de werkelijke cijfers worden al heel lang gemanipuleerd.

 

Terwijl iedereen Alan Greenspan volgde als 'de' expert en zijn economische voorspellingen automatisch voor waar aannam, begreep Hyman Minsky, een veel minder bekende econoom, wél hoe de Westerse, op krediet gebaseerde economiën werkten. Minsky stelde de 'financiële instabiliteits hypothese' op, waarin gesteld wordt dat op het moment dat kapitalistische systemen 'rijp' geworden zijn, deze in toenemende mate onstabiel worden.

 

Minsky's hypothese viel echter niet goed bij de overheid en op de beursvloer. In plaats daarvan gaven zij de voorkeur aan de veel optimistischere kijk van Alan Greenspan, onder wiens leiding de volgende Grote Depressie zich kon ontwikkelen. Als Greenspan een cardioloog was geweest, waren nu al zijn patiënten overleden.

 

In Minsky's financiële instabiliteits hypothese is de mogelijkheid om de hoofdschuld en de rente terug te kunnen betalen, het kritieke ijkpunt. Er zijn drie financiële 'eenheden' in Minsky's model, waarvan iedere eenheid instabieler is dan de vorige:

 

Deze hebben de mogelijkheid om zowel de rente als de schuld terug te betalen uit het bestaande kapitaal. Dit is de meest optimale situatie.

 

Deze kunnen de hoofdschuld niet terugbetalen maar kunnen aan hun bestaande betalingsverplichtingen voldoen door te 'schuiven' met schuld.

 

Ponzi eenheden kunnen de schuld alleen betalen door het verkopen van bezittingen (/aandelen) of door te lenen. Dit is de meest voorkomende manier van terugbetalen in onze tijd. In Minsky's model zijn onze kapitalistische economiën daarom rijp, zelfs overrijp en misschien al wel begonnen te rotten en te stinken.

 

In het begin van de 20e eeuw nam de VS hetzelfde economische schema over dat werkzaam was in Groot Brittannië en daar zo succesvol was: het kapitalisme, gedefinieerd als handel in combinatie met kapitaalmarkten die gefundeerd zijn op krediet-gebaseerd geld dat door een centrale bank wordt uitgegeven.

 

In dit schema werd winst gemaakt door het in de schulden brengen van ondernemers, arbeiders, spaarders en de overheid. Degenen die het schema bestuurden, de bankiers, werden op deze manier rijk van het harde werk, het spaargeld en de productiviteit van anderen.

 

Dit schema bleek in de VS net zo goed te werken als in Groot Brittannië. Naarmate de economie groeide en de schulden in en van de landen steeds groter werden, werden de bankiers steeds rijker. Het is daarom geen toeval dat de financiële sector -of het paradigma van de parasieten- in zowel de VS als in Groot Brittannië het grootste aandeel is gaan vormen in de economie. Economiën die tegelijkertijd het laagste spaargeldniveau ter wereld ontwikkelden.

 

Het is eveneens geen toeval dat met het toenemen van de schuldenlast van ieder land ook de exorbitante salarissen en bonussen van de bankiers bleven toenemen. Jammer genoeg voor zowel de gast als de parasiet in onze kapitalistische economiën, is er een limiet aan hoeveel de parasiet uit de gast kan zuigen, voordat deze dood gaat. En deze limiet wordt pas ontdekt als het al te laat is, het proces al te ver gegaan is.

 

In 2009, of heel kort daarna, zal dit einde komen voor de Verenigde Staten. Het op de Ponzi eenheid gebaseerde financiële systeem, waarmee de schuldenlast van Amerika wordt gefinancierd, zal instorten. Het op krediet gebaseerde bankenschema, het sic kapitalisme, zal de ooit meest krachtige economie ter wereld ten onder doen gaan. Kortom: het is gebeurd met de Verenigde Staten van Amerika.

 

Nu het kapitalisme onder vuur ligt proberen de Westerse overheden uit alle macht te redden wat er te redden valt. De burgers komen er echter steeds meer achter dat degenen die gered worden niet zijzelf zijn, maar de bankiers - juist degenen die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van deze enorme crisis.

 

Dat lijkt misschien ontzettend verkeerd, maar in feite is dit proces een perfekte afspiegeling van de machtsdynamiek die ten grondslag ligt aan het kapitalisme. De bankiers hadden namelijk nooit zo schandelijk ver kunnen komen als zij zich niet eerst hadden verzekerd van de totale medewerking en bescherming van de overheden.

 

Daarom worden in de VS en de EU de banken met tientallen miljarden uitgekocht, maar wordt er vrijwel niets gedaan voor de in problemen rakende burgers. De bankiers hebben de overheden voorzien van ongelimiteerd krediet, waar de overheden veel te veel van hebben uitgegeven. Hierdoor hebben de landen een grote schuldenlast opgebouwd, waardoor toekomstige generaties voor altijd slaven zullen blijven van het bankwezen. Het redden van de Amerikaanse en Europese banken is dan ook niets anders dan het van de overheden terugeisen van al dit verstrekte krediet.

 

De rest is geschiedenis, of staat op het punt om dit te worden. Als, zoals nu het geval is, de meeste mensen hun ogen gesloten houden en hun verstand op nul zetten, zullen ze niet zien noch begrijpen wat er allemaal zal gaan gebeuren. Maar reken er maar op dat dit niets meer zal uitmaken, want gebeuren zal het tóch.

 

Wat we namelijk gaan meemaken is een economische tragedie die alle vorige vele malen zal overtreffen. Zelfs de Grote Depressie uit de jaren '30 zal niets zijn vergeleken bij wat er nu zal gaan gebeuren.

 

In 2009 zal de schuld van de VS naar verwachting met $ 2 biljoen stijgen. In 1980 bedroeg de totale Amerikaanse staatsschuld na 200 jaar slechts $ 980 miljard. Nu, 28 jaar later, zal de publieke schuld de $ 12 biljoen overtreffen, en de totale publieke en private schuld meer dan het dubbele. De hele federale overheid is zelfs $ 57 biljoen groot, en dit is allemaal geleend geld. Dit aflossen betekent dat er 3000 jaar lang iedere dag meer dan 1 miljoen dollar afbetaald moet worden.

De waarheid is dat alle landen in de wereld een enorme schuldenlast hebben opgebouwd, en dat alle belangrijke economiën een strategie toepassen van fiscale stimulansen en reddingspaketten om een wereldwijde deflatoire instorting te voorkomen.

 

Waar moet al het geld dat nodig is voor deze stimulansen, reddingspaketten en 'bailouts' vandaan komen? Het antwoord is héél simpel: omdat alle valuta van alle landen ongedekt zijn, wat betekent dat het niets anders meer is dan papier, zullen de overheden het geld dat ze nodig hebben gewoon bijdrukken.

 

Het schijnt dat de huidige topman van de FED, Ben Bernanke, de Grote Depressie heeft bestudeerd en tot de conclusie kwam dat deze voorkomen had kunnen worden door een ongelimiteerde hoeveelheid krediet. Dit is hetzelfde als concluderen dat heroïneverslaafden alleen van hun pijn en ellende kunnen afkomen door ze een ongelimiteerde, oneindigde stroom heroïne te verstrekken.

 

De geldpersen draaien als nooit tevoren. De M1 geldhoeveelheid, de hoeveelheid cash geld die in omloop is, stijgt de afgelopen maanden fors, zowel in de VS als in de EU. In juni 2009 bedroeg M1 in Amerika nog -0,1%; eind december was dit razensnel opgelopen tot +32,2%. De hoeveelheid M3, de breedste graadmeter van alle monetaire instrumenten (inclusief krediet), wordt niet eens meer gepubliceerd. De M3 zal echter exploderen als de overheden zich wenden tot het nóg meer geld pompen in de krimpende markten - een feit dat de Westerse overheden liever negeren.

 

Ben Bernanke's geldinjecties in de Amerikaanse deflatoire Depressie kan daarom heel goed uitmonden in hyperinflatie. Dat zal onmiddellijk het einde betekenen van de Amerikaanse dollar, omdat hyperinflatie al het nog overgebleven vertrouwen in papiergeld zal wegvagen.

Vertrouwen en de leugen van 'vrijheid'
Vertrouwen is het essentiële ingrediënt in het grote spel dat 'kapitalisme' heet, zoals dat geleid wordt door de bankiers en hun onwetende medeplichtigen in de overheden. Dit bedriegelijke spel staat echter op het punt om beëindigd te worden. In de nabije toekomst zal papiergeld steeds waardelozer worden, omdat alle overheden zich wenden tot de geldpers, in de hoop dat ze het deflatoire proces kunnen stoppen. De overheden zullen echter machteloos zijn, wat zal resulteren in het bijdrukken van nóg meer geld, in de ijdele hoop iets tegen te houden wat nooit meer tegen te houden valt.

 

Geen enkel systeem dat was gebaseerd op papiergeld heeft ooit gewerkt. Het belangrijkste doel ervan is namelijk om uit te geven wat er niet is. Deze onderliggende doelstelling zal uiteindelijk alles vernietigen wat met dit papiergeld is gecreërd en opgebouwd.

 

De meeste mensen begrijpen niet dat het huidige marktsysteem niet vrij is. Geloven dat je vrij bent omdat je dit verteld wordt is niet hetzelfde als wérkelijk vrij zijn. Overheidsinterventie zoals dat nu in de kapitalistische landen wordt toegepast is precies hetzelfde als wat er in het verleden in communistische landen werd gedaan. Het enige verschil is de toegepaste methode en de subtiliteit waarmee het gebeurt.

 

De manipulatie van de goudprijs, de interventies in de FOREX (valuta)markt, het verhogen of verlagen van de rente, het gebruik van belastingen om bepaalde economische activiteiten te stimuleren of juist te vertragen, zijn allemaal middelen van overheidsinterventie. Vergeleken met het communisme lijkt het kapitalisme inderdaad 'vrij', maar vergeleken met écht vrije markten is het kapitalisme een opgetuigd, misleidend spelletje.

 

We naderen nu het eindspel, de ontknoping van alle in het verleden begane economische zonden die niet kunnen worden weggepoetst door overheidsinterventies. Integendeel, deze overheidsinterventies, gericht op het redden van de bankiers, verergeren juist de problemen. Meer van hetzelfde zal namelijk resulteren in... meer van hetzelfde.

 

De bankenzwendel had nooit kunnen gebeuren als de Engelse Koning William in 1694 de bankiers niet had toegestaan om de gouden- en zilveren munten om te ruilen voor papieren biljetten. Het resultaat was het kapitalistische imperium, dat begon als imperialisme en overging in globalisme. Het duurde 315 jaar en staat nu op het punt om tot een einde te komen.

 

Terwijl het papiergeld steeds minder waard zal worden, zal de prijs van goud en zilver gaan stijgen. De overheden beseffen maar al te goed dat de toenemende waarde van goud en zilver onlosmakelijk verbonden is met de afnemende waarde van hun munteenheden.

 

'Moderne economie' is daarom een foutieve benaming. Moderne economie is niets anders dan monetaire fraude, gehuld in de schijn van de 'vrije markt'. Als u werkelijk 'vrij' wilt zijn, dan zou u hier eens over moeten nadenken.

 

De recente gebeurtenissen in de wereld hebben aangetoond dat de aanname dat op goud en zilver gebaseerde economische systemen niet meer nodig zijn, vals is, en dat onze huidige economen een totaal verkeerd beeld is geleerd op onze universiteiten. Andersdenkende economen zoals Minsky, naar wiens waarschuwende woorden men liever niet wilde luisteren, blijken nu volledig gelijk te krijgen.

Professor Antal Fekete is zo'n collega van Minsky, die in een recent artikel waarschuwde dat de toegang tot goedkoop krediet de instorting van het huidige financiële systeem niet zal kunnen voorkomen, omdat het door de overheid aan de banken verstrekte geld niet zal worden gebruikt voor een ruimere kredietverstrekking, maar voor het investeren in aandelen en andere 'veiligere' financiële beleggingen. Dat is precies wat er nu gaande is in de Westerse wereld.

Dit is geen populaire boodschap. De meeste mensen luisteren nog altijd liever naar de 'experts' van de banken en in de regeringen, die de mensen vertellen wat ze willen horen, namelijk dat het allemaal wel weer goed komt.

 

De onplezierige, ronduit harde waarheid is echter dat het NIET meer goed komt. Het kapitalisme is ten einde en is niet meer te redden. De economiën zullen instorten, ook die van Nederland. Het is een kwestie van hooguit enkele jaren. De crisis die begon in september 2008 was slechts het begin van alle ellende.

In financieel opzicht lijken goud en zilver daarom van onschatbare waarde te worden in de uitermate zware jaren die voor ons liggen. Maar wellicht zult u tot de conclusie komen dat u de komende grote ineenstorting alleen kunt doorkomen met geloof.