Nu het grote publiek langzamerhand door begint te krijgen dat er wel degelijk banken zijn die om kunnen vallen na een eventueel Grieks default, is het de vraag wat er gebeurd, indien deze self-fulfilling prophecy uitkomt. Een handige indicator om te zien welke banken het grootste gevaar lopen is de markt van de Credit Deafult Swaps (CDS). Ondanks dat deze markt niet gereguleerd is, laat het veel beter dan de aandelenmarkten of kredietbeoordelaars zien wat volgens investeerders de meest veilige en onveilige banken zijn. Niet alleen banken, maar ook afzonderlijke landen worden onder de CDS meetlat gelegd. Het geeft dus een indicatie of landen op korte termijn al dan niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen.

Twee weken geleden begonnen de geruchten dat Griekenland rond november niet meer aan hun verplichtingen zal kunnen voldoen. Een belangrijke vraag is nu welke bank als eerste dominosteen gaat omvallen (en welke dus als consequentie daarvan de historie zal ingaan als de katalysator van de volgende grote financiele crisis). Als we kijken naar de CDS markt en de premies die betaald worden (zodat men later een hoofdsom zal terugkrijgen mocht de bank of het desbetreffende land daadwerkelijk failliet gaat), zien we een paar duidelijke verdachten. Wij zetten de belangrijkste voor u op een rij:

Met stip op 1: Het Belgische Dexia, de bank die op het punt staat om staatssteun te krijgen van België, (die overigens nog steeds geen regering heeft(, lijkt de eerste bank die op de rand staat van nationalisatie. De bank met een balanstotaal rond de 600 miljard, waarvan slechts een zeer laag eigen vermogen, staat vooral bekend vanwege zijn torenhoge leningen bij het deposito raamwerk van de Amerikaanse Federal Reserve die het openstelde rond de crisis van 2008/2009.

Nummer 2: BNP Paribas, de Franse bank die de kredietcrisis in Augustus 2007 inluidde, nadat het 2 geldmarktfondsen moest sluiten die blootstelling hadden aan de Amerikaanse huizenmarkt. De grootste bank ter wereld, naar balanstotaal gemeten, heeft een relatief grote blootstelling aan Griekenland. Tevens heeft BNP en een relatief laag eigen vermogen en heeft daarom gekozen om slechts 21% van hun Grieks gerelateerde leningen af te schrijven. Dit terwijl andere banken als Deutsche Bank het Griekse staatspapier al voor 50% afwaardeerde. De staat van de 3 grote Franse banken BNP, SocGen en CreditAgricole, zijn daarom zeer zorgwekkend te noemen.

Nummer 3: Bank of America, de bank waar tot voor kort één van de beroemdste hedgefund managers ter wereld, John Paulson, vol in had geïnvesteerd en mede daarom enorme verliezen heeft opgelopen. Het aandeel BoA heeft enorm geleden vanwege een dalend vertrouwen in de bank en de als maar durende huizencrisis. Maar twee maanden kreeg de Amerikaanse bank hulp van multimiljardair Warren Buffet. Daarnaast moesten verschillende Chinese deelnemingen worden verkocht om het eigen vermogen op te krikken. Door fraude met Amerikaanse hypotheken zijn er steeds minder mensen die de bank vertrouwen, omdat het wellicht net als in 2009 een nieuwe kapitaalinjectie nodig heeft van de overheid.

Nummer 4: Morgan Stanley, met groeiende zorgen over Frankrijk en zijn banken heeft ook de Amerikaanse zakenbank Morgan Stanley te lijden aan de Griekse tragedie. Het vertrouwen in de gezondheid van MS daalt verder, nu blijkt dat de blootstelling aan Frankrijk groter is dan van tevoren aangenomen. Daarnaast heeft het zijn derivaten wel heel erg gepositioneerd in de valutamarkt, een markt die zoals wij al eerder melden, de laatste tijd barst van de volatiliteit.

Naast dat de banken een tekort hebben aan liquiditeit gaat ook de solvabiliteit een probleem worden. Als solvabiliteit een rol gaat spelen zijn zowel banken als landen op een gegeven moment uitgespeeld en is het eindspel een feit. Of één van deze vier hierboven genoemde banken daadwerkelijk als eerste zal vallen is de vraag. Dat zij een van de meest kwetsbare partijen zijn is echter duidelijk. Wie de markt de laatste tijd goed volgt weet welke banken aangeschoten wild zijn en welke het waarschijnlijk langer kunnen volhouden. Mochten de tijden van eind september 2008 weer aanbreken, dan maakt het niet meer uit of je nou Citigroup of Goldman Sachs heet. Als overheden je dwingen om kapitaalinjecties aan te nemen dan sta je voor een voldongen feit. Aandeelhouders zijn in tijden van nationalisaties sowieso de laatste in de rij en zullen de bankaandelen waarschijnlijk wederom in de verkoop zetten.