Argumenten politici 'schaamteloze fantasie'
De auteurs zien zich echter niet als anti-Europa. Integendeel, zij willen ons continent juist redden. Daar moet dan wel heel snel een begin mee worden gemaakt, want de reguliere massamedia blijven de leugenachtige beweringen van onze politici en andere hooggeplaatsten kritiekloos aan het volk doorgeven.

'Alles is een schaamteloze fantasie,' betuigen de professoren. Het eurosysteem zal volgens hen echt niet instorten als zwakke landen zoals Griekenland en andere landen die zich niet aan de spelregels houden, eruit worden gezet. Ook hangt de concurrentiekracht van Europa niet van de sterkte van de euro af, zoals velen (zoals afgelopen weekend nog oud minister Zalm) beweren. Zo wijst professor Wilhelm Hankel op het feit dat de Duitse export naar de eurolanden ondanks de invoering van de euro gelijk is gebleven, terwijl deze volgens de filosofie van de huidige elite juist had moeten toenemen.

 

Ook wordt voortdurend gezegd dat de euro goed is geweest voor Duitsland (en Nederland). Niet waar, zegt Hankel. Duitsland heeft juist ingeleverd op de invoering van de euro, en flink ook (hetzelfde geldt voor Nederland). Vooral de Europese Centrale Bank heeft hierbij een kwalijke rol gespeeld door onder andere waardeloze staatsobligaties op te kopen. Daarmee is de ECB zelf een 'bad bank' geworden.

 

Professor Wilhelm Nölling, voormalig president van de Landeszentralbank in Hamburg, beschrijft in het boek hoe de eurozone in sneltreinvaart veranderd is in een transfer- of 'liefdadigheids' unie. De huidige Europese solidariteit zorgt ervoor dat de landen met veel te hogen schulden iedere eigen verantwoordelijkheid wordt ontnomen. Nölling vreest dat de landen die dit moeten betalen -Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Finland- hiervoor zullen moeten boeten met een economische teruggang, verarming van de bevolking en daardoor mogelijk politieke radicalisering. Volgens Nölling zal het geld dat Noord Europa aan Zuid Europa heeft gegeven nooit meer worden terugbetaald. 'Alles wat de politici en de gever- en nemerlanden hierover zeggen bestaat slechts uit smoesjes en puur gewauwel.'

 

De term 'reddingsfonds' klinkt geruststellend en geeft de Europese burgers een idee van veiligheid. Het Europese reddingsfonds -het Europese Stabiliteits Mechanisme (ESM)- is echter alles behalve geruststellend. 'De EMS-politiek is onverenigbaar met fundamentele basisprincipes van de grondwet,' aldus gerechtelijk expert professor Karl Albrecht Schachtscheider. Een gemeenschappelijke fiscale- en schuldenunie zal volgens hem leiden tot gezamenlijke oplopende inflatie en zelfs tot een devaluatie van de euro, waardoor de economische stabiliteit in Europa zal worden verwoest. De euro-reddingspolitiek -volgens Schachscheider de 'laatste akte van het euro avontuur'- negeert het in de Duitse grondwet (en het verdrag van Maastricht!) vastgelegde verbod op bailouts van medelidstaten met het (kul)argument dat deze kredieten zullen worden terugbetaald. 'Dat is je reinste illusie,' aldus de gerenommeerde jurist.

 

Ook in de ogen van voormalig bestuursvoorzitter van het concern Thyssen AG, professor Dieter Spethmann, staat het vast dat het europact door de Duitsers duur betaald zal worden. 'De hoge miljardenbijdragen kunnen nu niet in de echte economie worden geïnvesteerd. Al vóór de acute eurocrisis bestond er feitelijk al een miljarden kostende welvaartsoverdracht. Tussen 2000 en 2010 heeft Duitsland netto € 70 miljard aan Brussel overgemaakt (bedenk hierbij dat Nederland in die periode de grootste netto betaler per hoofd van de bevolking aan de EU was - en nog steeds is!). Dit geld kon niet worden gebruikt voor investeringen. Het fatale gevolg is dat Duitsland nu van alle eurolanden het laagste netto investeringsniveau heeft.' Er is een verschuiving opgetreden in het evenwicht tussen de financiële en de werkelijke economie, waardoor in Europa vermogensbeleggingen sneller zijn gegroeid dan de investeringen in de economie.'

Invoering euro was ernstige fout
De huidige eurocrisis is dan ook geen verrassing maar veeleer het gevolg van een zeer ernstige constructiefout. 'In economisch opzicht werd met de euro een centraal prijs- en informatiemechanisme uitgeschakeld: de wisselkoersen,' schrijft economie wetenschapper Joachim Starbatty. Binnen de valuta unie moesten ook de inflatie en de economische prestaties zich in dezelfde richting ontwikkelen, anders zou de valuta unie uit elkaar vallen of er zouden er -zoals nu gebeurt- miljarden moeten worden overgemaakt (naar de zwakkere lidstaten). Veel mensen vragen zich af waarom Griekenland überhaupt in de eurozone werd opgenomen, aangezien bekend was dat de regering in Athene knoeide met de Griekse economische en financiële cijfers. Volgens professor Starbatty hebben de Europese politici destijds bewust de andere kant opgekeken omdat de Grieken erop hadden kunnen wijzen dat andere eurolanden eveneens rommelden met hun huishoudboekje.

 

Terwijl zowel regerende als oud politici ons blijven voorhouden dat er geen alternatief is voor het redden van de euro, wijzen de auteurs van het boek op een duidelijke en concrete uitweg uit de crisis. Wat er op zijn minst moet gebeuren is dat landen die niet in de eurozone thuishoren -zoals Griekenland- eruit moeten worden gezet. Een maximale en toekomstgerichte oplossing is naar hun overtuiging het opheffen van de huidige valuta unie en een terugkeer naar de wisselkoersunie zoals die vóór de oprichting van de euro bestond. 'Toen was de EU nog een volkerenbond met wederzijds respect, zonder dat er inbreuk werd gemaakt door vreemde rechten en zonder een brutale greep in elkaars portemonnee.'

 

 

Xander

 

(1) KOPP