Gegroet medereizigers,
En dat is precies wat er steeds weer opnieuw gebeurt, dat alles steeds volgens plan verloopt. Wij allen zijn met een zielsblauwdruk naar de Aarde gekomen. Een zielsafspraak met ons hoger zelf, engelen, ruimtefamilie, en geliefde zielsverwanten die mee incarneerden als onze aardse familie en vrienden en zij die ons als innerlijke gidsen blijven begeleiden... en dit alles in afstemming met die ene bron; 'al dat is' waar wij allen een afsplitsing van zijn. Op die manier bestaat er geen toeval want via ons hoger zelf die de liefdevolle bewaker is voor het uit te voeren blauwdrukplan dat wij hebben verkozen te leven, blijven wij steeds in lijn met het plan waar wij voor gekozen hebben te leven. Daardoor is toeval onmogelijk. Ook al hebben wij een vrije wil, toch laat deze vrije wil het niet toe om buiten de krijtlijnen van onze verkozen blauwdruk te gaan leven. Je kunt je vrije wil op twee manieren gebruiken; ...of je stemt je voortdurend bewust af op je innerlijk zaadatoom, je hoger zelf en je zult daardoor als vanzelfsprekend een blij en vreugdevol en gezond leven gaan leven... of anderzijds kun je je verzetten tegen je innerlijke stem en blijf je vastklampen aan oude overtuigingen, angsten en afhankelijkheden die je in een neerwaartse spiraal van zwaarte, verwarring, afhankelijkheid, tekorten en ziekten houden. Door de steeds verhogende eenheidsenergieën die momenteel plaatsvinden wordt het voor velen onder ons steeds gemakkelijker om de innerlijke stem van het hoger zelf te volgen en te gaan leven. Door dit te doen ga je in je leven steeds meer stroming ervaren en zal synchroniciteit in je leven toenemen. Het gevolg hiervan is, is dat je meer en meer de dynamische stuwing voelt en volgt van je blauwdruk en dat je daardoor voelt dat alles volgens plan verloopt!
Ook Gaia, de ziel die planeet Aarde bezielt heeft een blauwdruk... een zielsplan dat zij onvoorwaardelijk wil volgen opdat zij zich net als wij... blij, vreugdevol en met een gezond lichaam in een stroming van eenheid en verbondenheid met 'al dat is' afgestemd wil blijven leven. 2012 Staat voor een indrukwekkende nooit geziene ontknoping in onze kosmos... ons melkwegstelsel. Alle blauwdrukken van alle leven in onze kosmos zijn met dat ene tijdsfragment van 2012 verbonden. Het is een ongelooflijk grootse orkestratie die ons allen naar dit ene punt van ontknoping stuwt. Dit punt van ontknoping is een spectaculair kantelpunt dat onze ganse kosmos met alle planeten en leven erop terug naar de bron van eenheid en onvoorwaardelijke liefde onder alle ruimtevolkeren zal leiden. Planeet Aarde, een prachtige blauwe parel in het melkwegstelsel, waar al reeds miljoenen jaren voor gestreden is tussen licht en duister zal in 2012 haar goddelijke profetieën gaan waarmaken. Zij is de planetaire ziel die het mogelijk gemaakt heeft, dat via haar als dat ene punt in onze uitgestrekte kosmos, al het leven dat nog steeds gevangen zit in duister en negatief karma... nu een uitweg wordt geboden om terug naar het licht terug te keren.
Het is een zware taak voor Gaia geweest om haar lichaam en ether zo te laten misbruiken en vervuilen, net zo als het voor ons zwaar geweest is om incarnatie na incarnatie dieper en dieper in de vergetelheid van de stoffelijke illusie getrokken te worden.
Maar alles verloopt volgens plan... een plan dat ontwikkeld was om eenheid de kans te geven om een weergaloze ervaring van 'verstoppertje met zichzelf' te kunnen spelen in een duaal grofstoffelijk universum. Gaia en de mensheid levend op haar huid zijn tot het verste punt van onderdompeling in de illusie gereisd en nu door een Goddelijke verordening, die met de schepping van planeet Aarde al was vastgelegd, zullen wij in 2012 planetair gaan ontwaken en wij onze Goddelijke eenheid terug gaan herinneren.
Door het steeds sterker toenemende eenheidslicht op planeet Aarde wordt iedere mens/ziel de kans geboden om zichzelf terug te herinneren als het schitterende lichtwezen die wij allen in ons diepste wezen zijn. Door het toenemende eenheidslicht gaan wij steeds meer en meer vanuit ons hart leven, vanuit ons innerlijk zaadatoom en steeds minder vanuit ons hoofd en conditioneringen. De roep van onze ziel wordt steeds sterker waarneembaarder in onze levens. Onze persoonlijke levens lijken te versnellen en onze innerlijke blokkades dienen wij in een steeds sneller tempo te transformeren. Deze versnelling in ons vindt plaats omdat wij meer en meer vanuit onze hartsverbinding met ons hoger zelf gaan leven. Wij worden steeds krachtiger uitgenodigd om volledig vanuit het hart te gaan leven. Voor vroegere generaties en onze ouders was het mogelijk om een leven lang in hetzelfde huwelijk of met dezelfde werkgever te blijven functioneren. Dit was enkel mogelijk doordat zij zichzelf onderdrukten vanuit angsten en plichtsgevoelens. De energieën lieten dit ook nog toe... zij trilden toen veel lager als nu. Daardoor was het voor hen mogelijk de roep van hun hart een leven lang te negeren. Het vervulde hen niet met vreugde en velen onder hen werden daardoor ook lichamelijk ziek door het continu onderdrukken van het hartsverlangen. Nu echter door de steeds versnellende licht-energieën vallen al deze uiterlijke zekerheden weg en worden wij steeds meer uitgenodigd om vanuit het hart te gaan leven. Leven vanuit het hart, vanuit afstemming met je hoger zelf wil zeggen dat je steeds minder vanuit je hoofd, je angsten en je onzekerheden gaat leven. Leven vanuit het hart wil zeggen dat je steeds meer dient te gaan leven vanuit je intuïtief weten, vanuit een innerlijk weten dat het leven je steeds zal dragen indien je vertrouwt op de stem van je hart.
Elke belangrijke beslissing die je hebt genomen in je leven, was een beslissing vanuit je hart. Je begint bijvoorbeeld aan een nieuwe relatie of een baan... In het begin kun je je opgetogen en blij voelen en voelt deze genomen stap in je leven als een beslissing vanuit je hart aan. Maar na een tijd gaan je oude conditioneringen opspelen en ga je een innerlijk conflict ervaren. Langzaam maar zeker verdwijnt het gevoel van blijheid en opgetogenheid en ga je je steeds onvrijer voelen in je leven. Vervolgens schiet je in je denken, in je hoofd, en je probeert je er een weg uit te denken. Maar dit lukt je keer op keer niet omdat je vanuit je conditionering steeds controle wil blijven handhaven over de situatie. Je conditionering of manier van kijken werkt tegen je en houdt je gevangen in slachtofferschap, afhankelijkheden, angsten en manipulerend gedrag. Tenslotte kun je helemaal radeloos en in totale verwarring op een punt in je leven uitkomen waarin je je uitgeput, ziek, moe gestreden en depressief in voelt. Op dit punt in je leven aangekomen heb je in feite alle opties en mogelijkheden vanuit je denken uitgeprobeerd en telkens weer ervoer je daardoor innerlijke onvrijheid en verstarring... je werd geleefd door datgene waartegen je je verzette. Je hebt op dat punt aangekomen in je leven nog maar één optie open om te volgen in je leven... en dat is de innerlijke stem van je hoger zelf. Op dat punt in je leven gekomen ben je bereidt je vooroordelen, controle of conditioneringen los te laten.
De stem van je hart volgen betekent steeds weer opnieuw iets ouds loslaten wat jou niet meer voedt en een stap naar onbekend gebied zetten in je leven, in volle vertrouwen dat de stem van je hart je steeds weer daar naartoe zal leiden voor je hoogste goed in afstemming met je gekozen blauwdruk. Telkens weer als je die stap hebt durven zetten vanuit de leiding van je hart valt er letterlijk een last van je schouders en vraag je je af waarom je deze beslissing niet eerder hebt genomen. Steeds weer opent er zich voor jou een nieuwe werkelijkheid met nieuwe mogelijkheden. Deze werkelijkheid was al die tijd voor jou al aanwezig, maar je kon je er nog niet voor openen omdat je je nog halsstarrig vasthield aan je oude overtuigingen. Herinner je... de deur van je innerlijke gevangenis staat steeds open, je hoeft er enkel maar uit te stappen.
Als je je van deze wetmatigheid bewust bent dan kun je je voorstellen dat hoe meer en directer je vanuit je hart gaat leven, je steeds minder aan oude conditioneringen vasthoudt, je steeds minder in je hoofd zit, je steeds minder onvrijheid voelt in je leven... en je steeds meer verbondenheid en vreugdevolle stroming gaat voelen in je leven. Dit is de weg naar leven in het nu-moment waarin je het volste vertrouwen in het leven hebt dat alles al in dit ene moment aanwezig is. Je conditioneringen, angsten en tekorten houden je steeds in een denkbeeldig slachtofferschap-verleden dat je van een innerlijke verbondenheid en liefdevolle levensstroming weerhoudt. Des te meer je op de influisteringen van je hart durft te vertrouwen, des te meer liefde, verbondenheid en synchroniciteit je zult gaan ervaren. Enkel jijzelf houdt je van deze ervaring af. Dus levend vanuit je hart zal het ene na het andere wonder in je leven gaan geschieden. Je zult je niet langer meer geleefd voelen door de mensen waarmee- en de samenleving waarin je samenleeft. Je leeft het leven van je diepste dromen in afstemming met je hoger zelf. Je valt als het ware samen met je hoger zelf en vertrouwt volledig op zijn/haar innerlijke sturing in jouw leven. Je hebt geen idee waarheen het leven je zal brengen, je weet vanuit een diep innerlijk weten dat het leven je daar altijd zal brengen waar jij steeds weer je hoogste vervulling zal in vinden, telkens weer opnieuw.
Ook wij beiden (Patricia en ik) voelen de synchroniciteit in ons leven steeds sterker toenemen... wij voelen sterker de verbinding, harmonie en de niets aan het toeval overlatende schoonheid in alles... wij ervaren alsmaar duidelijker dat alles volgens plan verloopt.
Na de lente-equinox die samenviel met de volle maan van 20 maart raakten wij in een magische stroomversnelling in onze levens. Velen onder ons hebben rond die datum een sterke versnelling in hun levens gevoeld. Het was een ontzettend krachtig lichtinfuus dat moeder Aarde en haar bewoners verder optilden op de nieuwe tijdslijn van de vijfde dimensie. Er is daardoor zoveel onvoorwaardelijk schepperslicht aanwezig op onze planeet dat wij in staat zijn er ons blijvend in te verbinden en te verankeren.
Wij zijn nu in staat om onze levens steeds duidelijker vorm te geven in deze nieuwe tijdslijn. De lichttrilling is zo hoog momenteel dat wat wij wensen, praktisch onmiddellijk onze werkelijkheid zal worden. Dus dienen wij steeds zorgvuldiger leren om te gaan met onze gedachten... want je kunt er zowel een positieve stroom van gebeurtenissen in je leven mee scheppen maar omgekeerd zullen je angsten en dwangmatigheden zich steeds sneller gaan manifesteren in je leven. Door de voortdurend verhogende lichtfrequenties dienen wij ons steeds bewuster te worden van onze gedachten en gevoelens. Het zal steeds duidelijker worden in onze levens waar wij vrijheid in ervaren en waar wij nog steeds met onszelf en de anderen om ons heen in onvrijheid leven.
De weken voor 20 maart ervoeren wij beiden een toenemend zwaarder gevoel in onze beider levens. Achteraf bekeken beseften wij dat onze energie aan het stagneren was doordat wij vanuit onze conditioneringen onze diepste innerlijke ziels-influisteringen niet durfden te volgen.
Het leven op Aarde in de derde dimensie zoals het momenteel geleefd wordt door de mensheid... is als leven in totale onvrijheid met jezelf. Wij leven met zijn allen in een zeer diepe hypnose, een hypnose die ons is opgelegd door een sterrenvolk die men de Anunnaki noemt en later door de illuminatie die gekruiste nakomelingen zijn van Anunnaki met mensen. Zij hebben ons bewust in geestelijke gevangenschap geleid en ons een werkelijkheid laten aannemen, waarin wij geloven in tekorten, slachtofferschap, zonden, angsten, haat, wraak, machtswellust, afhankelijkheid en machteloosheid. Wij zijn door manipulaties, hersenspoelingen en het reduceren van onze twaalf strengen tellende DNA naar een twee strengen tellende DNA, een leven gaan leven dat ons totaal in onmacht en afhankelijkheid heeft geplaatst. In je diepste wezen ben je een lichtwezen van ongelooflijke schoonheid, kracht en onvoorwaardelijke zelfliefde... in je diepste wezen ben je soeverein en leef je in totale vrijheid en eenheid met alle andere levensvonken... je familie van licht. Het ergste wat onze manipulatoren kan overkomen is dat wij massaal terug zelfbewust worden en ons onze ware levenskern terug gaan herinneren en leven. Het betekent het einde aan hun heerschappij over de mensheid en alle grondstoffen aanwezig op Aarde. Zij doen er alles aan om ons in deze door hen geschapen illusie te houden. Zij zullen hierin echter falen, doordat de Aarde in 2012 de Ascentiesprong naar de vijfde dimensie zal maken.
Voor de lichtwerkers die momenteel aan het ontwaken zijn kan dit ontwaken een zeer heftig en moeilijk proces zijn. Want niets is wat het lijkt. Alles is gebaseerd op onvrijheid en afhankelijkheid. Om volledig te kunnen ontwaken en alzo terug in je eigen kracht te komen staan als onvoorwaardelijk en zelfbewust lichtwezen, dien je aan al de illusies te versterven en eraan te onthechten. De wereldwijde manipulatie is zo opgezet dat wij alles buiten onszelf zoeken voor ons innerlijk geluk. Of dit nu om een partner gaat, geld, werk, familie, status, materiële bezittingen en je kinderen... wij zijn in dit alles in onvrijheid verbonden door onze opgelegde manier van kijken.
Nadat wij beiden los van elkaar het geprojecteerde verlangen aan een partner konden loslaten en daardoor vervuld van onszelf gingen leven, werd het mogelijk dat wij elkaar konden gaan herkennen als tweelingziel. Het was een herkenning in gelijkwaardigheid zonder afhankelijkheden en projecties. Wij delen onze hervonden vrijheid vanuit onvoorwaardelijkheid met elkaar. Dit was onze eerste grote stap uit de dualiteit... wij konden eenheid en onvoorwaardelijke liefde met elkaar delen omdat wij in niets meer aan elkaar afhankelijk waren.
Een tweede grote stap die wij dienden te zetten in onze levens was om te versterven aan de angst om onze oude werk activiteiten en de daaraan gekoppelde inkomsten los te laten die ons niet langer meer voedde. Het was een volgende stap voor ons om te kunnen versterven aan de illusie van de derde dimensie. Want ons geldsysteem is zo opgezet dat het iedereen in afhankelijkheid houdt. Wij zijn in onvrijheid gebonden aan geld en het bepaalt een ontzettend groot deel van ons leven. Ook hier werden wij door ons hoger zelf in uitgedaagd om hierin volledig te onthechten om alzo ook op dit vlak in ons leven totale vrijheid en onafhankelijkheid te ervaren. Wij leerden door dit proces om ook op dit vlak van innerlijke onvrijheid volledig te vertrouwen op ons zaadatoom, de innerlijke stem van ons hoger zelf. Wij leerden los te laten en te vertrouwen op de leiding van ons hart. Nu bijna anderhalf jaar later leven wij nog steeds zonder vast inkomen en toch leven wij momenteel het leven van onze dromen. Naaste vrienden en familie moeten steeds weer lachen om onze ogenschijnlijke capriolen... om zonder zekerheid van geld toch steeds dat weer te doen wat wij wensen. Wij leerden hieruit dat het steeds weer onze eigen gedachten en projecties waren die ons angstig maakten over het loslaten van onze werkzaamheden en de zogenaamde veiligheid dat dit diende te bieden om te kunnen leven in onze samenleving die ons niet langer meer kon voeden. Ook al onze materiële spulletjes en meubels hebben wij dienen los te laten doordat wij intussen naar Portugal voor een try-out van drie maanden verhuisd zijn.
Deze prachtige plek in Portugal waar wij momenteel verblijven sluit geheel aan met ons diepste zielsverlangen en alle puzzelstukken lijken hier samen te vallen. Maar voor wij deze stap konden zetten in onze levens dienden wij nog een innerlijke conditionering aan te gaan. Het is een zeer gevoelige en diepgaande conditionering waarmee wij in de illusie van de derde dimensie gehouden kunnen worden.
HET LOSLATEN VAN ONZE KINDEREN
Het loslaten van mijn kinderen was voor mij (Patricia) de moeilijkste laatste stap naar vrijheid... om me totaal te kunnen verbinden met mijn zielsverlangen. Ik voelde al langer dat mijn weg een andere weg is dan die mijn kinderen nog moesten gaan... Ik was me stukje bij beetje aan het losmaken van de maatschappij terwijl zij die weg nog maar net aan het inslaan waren... Als ik terug kijk dan zie ik dat ik voor het eerst daarmee geconfronteerd werd toen mijn oudste dochter voor het eerst naar de basisschool ging, die eerste dag dat ik haar weg bracht... ik vergeet nooit meer wat ik toen voelde... er kwam zo'n intens verdriet naar boven! Het was een enorme schok om te beseffen dat ik haar als het ware weggaf aan de maatschappij, aan het systeem... ze werd van me weggenomen want ik had geen keus, ze werd overgenomen door 'iets' waar ik geen controle over had, wat machtig is... wat een ander kind van haar ging maken... haar zou kneden naar de maatstaven van andermans manipulerende macht, naar verwachtingen en overtuigingen die gebaseerd zijn op leugens en illusies! Het klinkt heel dramatisch misschien zoals ik het nu neer schrijf maar het kwam zo binnen bij mij... en ik kan nu pas de heftigheid van de gevoelens van toen onder woorden brengen. Ik voelde me machteloos en ontzettend verdrietig. Ik wist dat de puurheid en onbevangenheid van het kind dat ze was zou gaan verdwijnen, ook al zou ik nog zo mijn best doen, en dat ze langzaam maar zeker opgeslokt zou worden door het systeem,... dat ze gehard zou worden, dat ze gehersenspoeld zou worden... om straks te dansen naar de pijpen van een ander, een zeer machtige 'ander'! Ik wist dat ik hier geen keuze in had, voor dat moment, en daarom voelde ik me zo machteloos... Ik weet ook dat mijn kinderen die weg dienen te gaan om hun lessen te leren... alvorens hun conclusies te kunnen trekken. Het is ook de weg die zij gekozen hebben op zielsniveau en uiteindelijk zullen zij zich ook herinneren en zichzelf bevrijden. Zij komen hier veel licht brengen... in deze tijden van verandering. Dat is wat ik nu weet maar toen allemaal nog niet kon plaatsen omdat ikzelf nog niet zover was... ik was nog in verwarring. Ik had hierin nog een hele weg te gaan destijds en ik kan nu voelen dat mijn kinderen er mede om die reden moesten zijn om dit intense verdriet van vele levens lang, deze diepe onvrijheid waar de mensheid in gevangen zit... opnieuw in mij wakker te maken. Deze oude nieuwe onvrijheid die ik voelde en waar ikzelf nog midden in zat... moest aangeraakt worden zodoende dat ik er iets mee kon gaan doen... het kon gaan aanpakken en transformeren in mijzelf. Onbewust is toen mijn proces van heling begonnen... een lange weg!
Daarom kan ik het nu ook zien voor wat het is en het uiteindelijk loslaten...
Mijn kinderen pikken nog het laatste restje mee van de maatschappij zoals die nu is... zij dompelen zich nog even helemaal onder... en ik kan enkel toekijken want het systeem heeft het allang overgenomen... Ik kan enkel mijn waarheid tonen aan hen maar ik kan ze die niet opleggen en dat wil ik ook niet... het is niet de bedoeling. De bedoeling is dat zij de ruimte krijgen om hun eigen weg te gaan... om zichzelf te kunnen ontdekken. Dat is onze verantwoording naar hen... ze de ruimte en de handvatten aanreiken die wij nodig achten om hun zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel te laten groeien. Ik kan niet van mijn kinderen verwachten dat zij mijn waarheid gaan leven en andersom ook niet. Het enige wat ik voor mezelf kan doen, moet doen omdat het mijn verantwoordelijkheid naar mezelf is... is mijn waarheid leven! Ik hoef het ze niet uit te leggen want ze zullen het niet begrijpen, nog niet... Ik kan het ze enkel laten zien door het te doen... door zelf die vrijheid, mijn zielsverlangen te leven. Dat is wat ik mijn kinderen wil laten zien... dat is het enige voorbeeld dat ik in huis heb naar hen toe. En zij zullen (bewust of onbewust) voelen dat het klopt... ik voel en weet dat als ik datgene doe wat klopt voor mij (ik kan enkel mijzelf als uitgangspunt nemen), waar ik mij ruim en vrij in voel, waar ik liefde in voel stromen... dat het uiteindelijk ook voor mijn kinderen zal kloppen! En nu ga ik iets zeggen wat voor iedereen geldt:
Als je het leven zou vergelijken met een levensgrote puzzel en jijzelf bent één stukje daarvan... geloof me, die puzzel gaat pas kloppen/passen als jij precies op jouw plekje ligt/past... als jij jouw blauwdruk, jouw zielsverlangen leeft! Alle uitwegen die je zoekt omdat je niet durft, alle aanpassingen die je maakt omdat je hebt geleerd te voldoen aan verwachtingen... alles waarom jij niet jouw zielsverlangen leeft... houd je uit je kracht, houd je van jouw unieke plaats in het grote geheel van de levensgrote puzzel... waardoor de rest om jou heen ook chaos blijft, waardoor jouw leven een chaos blijft en waarom je maar niet die stroming te pakken krijgt... waardoor je maar niet die onvoorwaardelijke liefde kunt voelen! Als dat ene puzzelstukje, wat jij bent, scheef ligt dan kunnen alle puzzelstukjes om jou heen ook niet aansluiten... en zal de levensgrote puzzel nooit gaan kloppen... nooit een eenheid worden!
En daarom voel ik dat het klopt dat ik deze grote stap, deze keuze gemaakt heb in mijn leven!
Ik ben nu samen met Jan duidelijk een andere weg ingeslagen... en dat maakt de ogenschijnlijke kloof even heel groot. Wij kiezen nu bewust voor vrijheid op alle vlakken, dat wil zeggen; wij laten ons niet meer manipuleren door het systeem of door verwachtingen van anderen. We hebben ons losgemaakt van angsten, aannames, beperkende overtuigingen en het materiële... onze verdraaide gemanipuleerde kijk op ons leven, onze zogenaamde werkelijkheid en hoe we over onze kinderen moeten denken... zodat we nu helemaal open kunnen staan voor ons zielsverlangen, ons zielsplan, voor datgene wat de bedoeling is. En dat heeft geen enkele verbinding meer met de 'oude wereld'... we worden door niks meer gevoed vanuit die oude werkelijkheid. We varen enkel nog op onze intuïtie, de ingevingen van onze ziel. Een logisch gevolg en de enige keuze was hierin voor ons om volledig ons eigen (ziels)plan te trekken en terug naar de natuur te gaan, om onafhankelijk te zijn en in vrijheid te kunnen verbinden, met de natuur... met de natuur in ons, met elkaar en met gelijkgestemden...
Maar dat is momenteel niet de keuze die onze kinderen (willen) maken, nog niet... Ik begrijp en accepteer volledig hun keuze en wil ze daarin alle ruimte geven maar het klopt momenteel niet meer met ons leven... het gaat niet langer meer samen en dus als we nog langer zouden meegaan in hun beweging, ons 'oude leventje', zou alle stroming blokkeren in onszelf en daarmee ook bij de anderen om ons heen. We zouden onszelf verloochenen... we zouden niet in waarheid leven met onszelf en een leugen zijn naar de ander. Dat voorbeeld wil ik niet zijn!
Ik zie wat wij doen met onszelf en onze kinderen als wij twijfelen aan onze eigen kracht!
Ik zie hoe mijn kinderen het systeem in getrokken worden en het doet me soms nog steeds pijn als ik hun onzekerheid zie maar ik weet dat het goed komt, het heeft gewoon tijd nodig...
Ik zie hoe de maatschappij een vuil spelletje speelt met onze kinderen, met ons allemaal. We worden door onze kinderen gebonden aan de maatschappij of we dat nu willen of niet... Wij worden via onze kinderen nog steeds gemanipuleerd door de maatschappij. Er wordt hen zoveel afleiding en onwaarheden/illusies aangeboden via reclames, via tv-programma's, door het leersysteem, via internet, computerspelletjes en door wat ze om zich heen zien... ja zelfs door hun eigen ouders! Want zij zijn degenen die eigenlijk het goede voorbeeld zouden moeten geven maar vaak zijn de ouders ook helemaal ondergedompeld in de maatschappij en leven zij zelf ook in onvrijheid wat ze zelf vaak niet doorhebben... laten ze zichzelf ook manipuleren en geven daarmee een voorbeeld aan hun kinderen. Onbewust laten ze hun eigen kinderen eigenlijk zien hoe het niet moet en wat ze allemaal niet nodig hebben, maar wel willen... want er wordt enkel ingespeeld op het ego... op buitenkant en ons tekortenplaatje... het ego wil steeds meer van dit alles!
En dat is de onvrijheid van onze maatschappij. Dat is waar Jan en ik uitgestapt zijn... uit dat spel. We doen niet meer mee!
Als ik dit alles zo omschrijf denk ik dat er hierin grofweg drie groepen 'ouders' zijn..: De ouders die nog onwetend zijn en vasthouden aan de oude werkelijkheid, die zelf nog helemaal ondergedompeld zijn in de maatschappij en nog bezig zijn met het vervullen van hun ego-behoeften en dat ook als voorbeeld meegeven aan hun kinderen...
Een tweede snel groeiende groep ouders die weten maar nog een innerlijk conflict ervaren in zichzelf... Zij willen enerzijds tegemoet komen aan de verlangens en wensen van hun kinderen en kampen met het aangepraat verwachtingspatroon; 'je hebt toch alles voor je kinderen over!' waarmee ze gebonden blijven aan de maatschappij en ze daarmee zichzelf vastzetten... Aan de andere kant voelen ze het trekken... de zachte influisteringen van de ziel die steeds meer van zich laat horen, het diepe verlangen naar vrijheid... Ze voelen dat het ergens niet klopt wat ze aan het doen zijn, ze voelen een onrust, een onvrede in zichzelf... en het gevoel van zichzelf te verloochenen wordt steeds groter. Dit geeft een enorme innerlijke strijd. Deze groep ouders durft nog niet te handelen naar wat ze diep van binnen voelen omdat er een diep schuldgevoel mee gepaard gaat... zodoende is er twijfel en zetten zij nog niet de stap.
Natuurlijk zijn er nuances... en zijn er ook ouders die hier een compromis voor zichzelf in gevonden hebben... een balans tussen aan de ene kant nog de tegemoetkoming aan de maatschappij en de kinderen maar aan de andere kant ook (geheel of gedeeltelijk) hun eigen plan kunnen trekken mét hun eigen kinderen...
De derde groep ouders twijfelen niet meer, zij weten en hebben het volkomen helder, zij zien waar ze al die tijd in gehouden zijn... het spel is volledig doorzien en uitgespeeld en alle emotionele stukken, onvrijheden, zijn daarin aangeraakt, aangegaan en uitgewerkt... ze hebben het doorleefd in alle toonaarden en kunnen nu de volgende stap zetten... op weg naar volledige vrijheid en onvoorwaardelijke liefde. Zij zijn degenen die niet enkel weten maar ook doen... want er is geen enkele twijfel meer... zij zijn degenen die er daadwerkelijk uit stappen en een leven gaan leven in totale onafhankelijkheid en vrijheid... en gehoor geven aan de roep van hun ziel!
Op dat moment heb je alle blokkades in jezelf opgelost die je nog van je vrijheid en het leven van jouw zielsverlangen, jouw zielsplan, jouw blauwdruk... weg hielden. Op dat moment neem jij de volledige verantwoording voor je eigen leven, neem je je volledige ruimte in zoals bedoeld voor jou... en valt jouw puzzelstukje op z'n plek!
En dan gebeurt er iets magisch in je leven. Pas dan voel en ervaar je de synchroniciteit van het leven... alles lijkt in elkaar te passen en het ene teken na het andere wijst je de weg... alles gaat in een stroomversnelling. Alle andere puzzelstukjes geef je nu ook de ruimte om op hun plaats te vallen, je geeft de anderen om jou heen, je dierbaren, terug aan zichzelf en voor alles is ineens een oplossing die voor iedereen klopt!
Het mooie van deze laatste stap is dat als je de tekens volgt, de wegwijzers, je intuïtie, de roep van je ziel die nu duidelijk hoorbaar is... dan verschijnt ineens datgene op je pad waar je al die tijd naar verlangde... ineens verloopt alles volgens plan!
En hiermee ga ik mijn verhaal afsluiten want ik geloof dat ik nu geëindigd ben waar Jan mee begonnen was... het cirkeltje is rond!
En terwijl ik dit aan het uitschrijven ben valt er zoveel van me af. Het geheel wordt helder en stukjes twijfel worden ingebed in liefde voor al wat leeft en getransformeerd naar een innerlijk weten. Het geeft rust en het gevoel van 'het klopt'... we hoeven ons niet schuldig te voelen! Hoe kunnen we ons schuldig voelen als we enkel dat volgen wat de bedoeling is... als we ons hart volgen? Dit te weten zouden we ons juist schuldig voelen als we ons hart zouden verloochenen!
Ik weet dat wij, mijn kinderen en ik, in de nabije toekomst weer gaan samenkomen als ook zij het spel hebben uitgespeeld. We zijn elkaar niet kwijt, integendeel, we laten elkaar enkel los om het pad te kunnen vervolgen wat we moeten gaan... om alzo de verbinding te kunnen blijven voelen met onszelf en al wat is. Want als we de verbinding in onszelf niet kunnen voelen hoe moet dat dan in verbinding met anderen?
Dit gezegd hebbende voel ik zo'n warme stroming van onvoorwaardelijke liefde, mededogen en verbondenheid naar mijn kinderen, de vader van mijn kinderen en naar iedereen die de weg in zichzelf naar vrijheid aan het gaan is...
Ik ben dankbaar!
...en geef het woord weer aan Jan:
De Ascentiesprong van moeder Aarde naar de vijfde dimensie staat voor de deur... en dit volgend jaar al in het magische jaar 2012. In de nog resterende periode zal het verschil tussen de oude en de nieuwe energie steeds duidelijker voelbaar worden. Wij zijn planetair aan het ontwaken en de voorlopers, de lichtwerkers zullen steeds sterker vanuit hun innerlijke afstemming gaan leven om alzo de Ascentieshift mee mogelijk te maken. Jij en wij hebben er voor gekozen om te ontwaken, wij hebben er voor gekozen om door ons eigen ontwaken onze dierbaren de kans te geven mee te ontwaken. Er is alleen maar onvoorwaardelijke waarheid in liefde en vrijheid... al de rest is een leugen en houdt jezelf en de anderen om je heen in onvrijheid.
Wij beiden (Patricia en ik) voelen en zien zeer sterk de positieve kracht van ons beider ontwaken weerspiegeld in onze naaste en ruimere omgeving. Het is echt het mooiste cadeau dat je kunt geven en vervolgens terug mag ontvangen van je naasten. Door onszelf te bevrijden van onze angsten, onvrijheden en machteloosheid hebben wij een leven geleefd van conflicten in onszelf en met onze dierbaren rondom ons. Door onze voortdurende innerlijke zoektocht naar innerlijke vrijheid en onvoorwaardelijke liefde confronteerden wij steeds weer onze geliefden om ons heen. Zij vonden dit verwarrend en telkens opnieuw bedreigend voor hun eigen leventje. Ook wij waren voortdurend daardoor in verwarring... maar ons innerlijk verlangen naar echtheid en waarheid dreef ons telkens verder en verder op ons pad van ontwaken. Nu, op dit punt aangekomen in onze levens voelen wij innerlijke vrijheid en onvoorwaardelijke liefde voor al diegenen waarmee wij doorheen onze levens gereisd zijn. Zonder hen zouden wij nu niet kunnen zijn... in wat wij nu zijn. Wij hebben onszelf terug mogen vinden als vrije in onvoorwaardelijkheid verbonden zielen.
Deze prachtige gift hebben wij van hen mogen ontvangen... het was een gezamenlijke afspraak op zielsniveau die wij met elkaar zijn aangegaan. Nu wij dankzij hen het conflict in onszelf hebben kunnen transformeren naar overgave en innerlijk weten en wij los zijn kunnen komen van de illusie van de derde dimensie, geven wij hen aan zichzelf terug. Wij zijn uitgespeeld en voelen ons verbonden in een andere werkelijkheid... een werkelijkheid waarin wij onszelf terug herkennen als de soevereine en in onvoorwaardelijke liefde verbonden zielen die wij in ons diepste wezens zijn.
Het is mooi om te voelen dat ons ontwaken op hun beurt vele van onze dierbaren inspireert en hen ook in een versneld proces van ontwaken brengt. Ook hierin gebeuren nu kleine wonderen. Wij hebben elkaar niet meer nodig om via conflict en afhankelijkheid te kunnen groeien... dit doordat het conflict in onszelf verdwenen is. Er is een diepgaande herkenning voor in de plaats gekomen voor de weg die wij zijn gegaan... er is begrip ontstaan in het leven dat wij met hen hebben gedeeld en de gezamenlijke moeilijkheden die daar het gevolg van waren. Ons ontwaken versnelt het ontwaken van onze dierbaren, jouw ontwaken versnelt het ontwaken van de dierbaren rondom jou.
Alles is met elkaar verbonden en het is schitterend om te zien en te ervaren hoe de verschillende dimensionale gelaagdheden in werking zijn met elkaar. Het zijn puzzelstukjes die op hun plaats vallen. Niet iedereen rondom ons begrijpt onze beweging, zij maken ook niet de keuze in hun leven om in beweging te komen... maar dit is hun keuze om zich aan de oude werkelijkheid vast te houden. Zij voelen dat onze liefde naar hen oprecht is en dit houdt ons uit het conflict met hen... wij willen het conflict ook niet langer aangaan met hen... ieder leeft zijn eigen waarheid,
vanuit zijn eigen inzichten en dit kunnen wij enkel respecteren.
Dit is een tijd op Aarde waarin de mensheid massaal aan het ontwaken is... iedereen is onderhevig aan hetzelfde proces van versnelling van bewustwording. Zodra jij het spel hebt uitgespeeld, verdwijnt het conflict in en buiten jou en geef je je dierbaren terug aan zichzelf. De rol die zij dienden te vervullen naar jou... voor jouw ontwaken, valt daardoor weg en op hun beurt kunnen zij vervolgens, en dit ook volgens (ziels)plan, aan hun eigen laatste stuk beginnen van ontwaken uit de derde dimensie. Op hun beurt voelen zij hun diepste verlangens uitgekristalliseerd in jouw ontwaken en daardoor zul jij een lichtbaken zijn voor hen die oprecht naar waarheid zoeken in zichzelf. Het is een prachtig cadeau om te mogen ontvangen... het is een prachtig cadeau om te mogen geven vanuit onvoorwaardelijke liefde/vrijheid.
Toen bij ons het laatste puzzelstukje op zijn plaats viel, geraakte onze beider levens in een stroomversnelling, waarin het ene wondertje na het andere plaatsvond. Dit gebeurde nadat wij innerlijk de knoop ontward hadden van schuldgevoelens naar de kinderen toe. Wij reageerden op een advertentie in Portugal en twee weken later stonden wij in Portugal op de plek van onze dromen. Iedereen reageerde positief, ons huis en onze poes kregen een heerlijke oppas... hij kwam de tweede dag al uit de lucht vallen en nam zo deze zorg van ons weg, want het klopte ook voor hem. Wij hadden geen geld en toch regelde alles zich zo dat wij deze stap konden zetten in onze levens. Wij ervaren momenteel elke dag dat alles volgens plan verloopt... zolang wij maar onvoorwaardelijk afgestemd blijven op ons zaadatoom... op de influisteringen van ons hoger zelf.
In feite verloopt alles steeds volgens plan, volgens jouw zielsplan... maar als je nog in innerlijke conflicten leeft kun je het gevoel hebben dat alles tegen jou werkt. Het zijn enkel jouw overtuigingen over jouw werkelijkheid die je van een leven vol zelfvervulling vandaan houden... niets of iemand anders is hiervoor verantwoordelijk, het is allemaal jouw creatie. Het lijkt nu zo gemakkelijk om te zeggen; laat je angsten los, laat je afhankelijkheden los, laat de leugen los waaraan je je nog steeds vasthoudt! Het is er allemaal al, daar diep vanbinnen in jou. Het ligt te wachten totdat je het terug durft te omarmen, totdat je terug volledig in je eigen kracht en waarheid durft te gaan staan. Geloof niet langer wat je via de media hoort en ziet, geloof niet langer wat iedereen tegen je zegt! Ga op zoek naar je eigen diepste waarheid over jezelf en durf je waarheid onvoorwaardelijk te leven. Je zult de bereidheid dienen te hebben om alles los te laten wat je ogenschijnlijk dierbaar is, maar waar je nog steeds in onvrijheid aan geklonken bent. Het is slechts de leugen die je over jezelf hebt aangenomen die zal verdwijnen en wat er overblijft was er gans die tijd al... je prachtige onvoorwaardelijke zelf. Dit kan niemand je ontnemen... want het is wat je bent. Men kan je laten geloven dat je het niet bent... dat je minderwaardig bent, dat je slachtoffer bent, dat je machteloos bent, dat je schuldgevoelens dient te hebben... maar dit kan enkel omdat jij dit toelaat en gelooft vanuit angst dat dit werkelijk zo is.
Laat je niets wijsmaken... durf te voelen, durf je waarheid te spreken en te leven, durf risico's te nemen, durf je plat getreden paden te verlaten die je in wanhoop en afhankelijkheid houden! Durf het verschil te zijn, durf het risico te nemen om stappen te zetten in je leven waar je nog nooit eerder geweest bent en je zult zien dat je zelf de schepper van je eigen leven bent... dat jij een leven kunt leven dat zelfs nog niet in je diepste dromen bekend is! Het enige wat je (ego) dient te doen is een stap opzij zetten zodat het door je heen kan gaan leven. Het gaat om jouw waarheid te durven leven, zodat je elke ochtend opnieuw blij wakker kunt worden in het heerlijke weten dat alles steeds volgens plan verloopt!
...en nog een laatste noot van Patricia:
Er zijn inmiddels ruim twee weken verstreken sinds het afronden van deze tekst...
Het rondsturen van deze nieuwsbrief heeft op zich laten wachten omdat we twee weken zonder internetverbinding hebben gezeten vanwege een kortsluiting ten gevolge van een blikseminslag. Twee weken zonder enig contact met de buitenwereld... was voor ons een mooie ervaring omdat we volledig teruggeworpen werden op ons Zijn hier, op de verbinding met de plek, de natuur, met elkaar en met onszelf. Ook dit was geen toeval en verliep 'volgens plan'!
Oude gedachten, twijfels en patronen werden opnieuw even aangeraakt omdat ze gevoeld werden in mijn lichaam... ze kwamen als een gevoel van ongemak en plaatselijke pijntjes naar de oppervlakte om gezien en gevoeld te worden... om te delen met Jan en te transformeren naar licht. Want op het moment dat het gedeeld wordt met de ander wordt het 'licht'... wat daarvoor nog gevoeld werd als 'zwaar' (duister). Ik ervaar iedere keer weer de weldaad van het delen!
Een gedeelde ervaring ook is het nog intenser beleven van het volledige Nu, als alle 'afleiding' wegvalt. En voor ons was en is dat het totaal opgaan in de ons omringende natuur... het bezig zijn met en in de natuur, het genieten van de eenvoud en het besef van dat alles Hier en Nu aanwezig is!
De tweede week zonder internetverbinding viel samen met het bezoek van de vader van mijn kinderen met onze jongste dochter van elf en haar vriendinnetje... We hebben een heerlijke week gehad met z'n allen in verbinding met de natuur en elkaar! Het is prachtig om te zien hoe het oorspronkelijke kind weer naar boven komt als kinderen terug in de natuur zijn, zonder de afleiding van het alledaagse/maatschappelijke leven... Het speelse, het creatieve en onbevangene komt weer naar boven!
En daarom liep het ook 'volgens plan' dat er nog geen internetverbinding was want nu kan ik ook pas voelen en zien na de ontmoeting met mijn kind in deze omgeving... nu is pas echt duidelijk voelbaar wat ik miste in 'de oude wereld' in verbinding met mijn kinderen...
Toen zij, na een weekje samen te zijn geweest weer weg waren, kwam ik regelmatig voorbij de plek gelopen waar ze veel gespeeld hebben en waar we ook gezamenlijk een organisch 'muurtje' van snoei-afval/takken hebben gemaakt... onder de bomen op een idyllische open plek aan de rivier waar een schommel aan een grote tak hangt...
Iedere keer als ik daar voorbij kwam werd ik bij mezelf een wee gevoel gewaar... Een soort gemis... een diep verlangen... een gevoel wat ik nog niet eerder had gevoeld naar mijn kinderen toe al die tijd dat wij hier zijn en zij in Nederland zijn...
Nu begrijp ik wat het is en waar het aan gelinkt is... waarom ik het nog niet eerder heb gevoeld. Ik miste mijn kinderen namelijk niet in verbinding met 'de oude wereld'... de wereld van onvrijheid, de maatschappij waarin we leven... en waar wij (Jan en ik) zijn uitgestapt, het verhaal wat ik hierboven omschreven heb. Ik ben ook niet weggegaan vanwege mijn kinderen maar omdat de wereld van onvrijheid en afhankelijkheid ons niet meer voedde... vanwege het spel wat er met elkaar gespeeld wordt... En dat is precies wat ik er voel tussenstaan... tussen mijn kinderen en mij in die 'oude wereld'. De illusie staat ertussen omdat zij (mijn kinderen) nog geloven in de illusie, omdat zij er nog in leven en vooral door geleefd worden... omdat zij nog verbonden zijn met de maatschappij.
Het mooie was om te ervaren dat toen ze hier kwamen... meteen die sluier van illusie van ze afviel, die bij kinderen natuurlijk nog heel dun is, en hun oorspronkelijke schoonheid weer begon te schitteren. Er was meteen Verbinding! Er was meteen een verbinding met de omgeving waarin ze geplaatst werden en met ons, omdat wij al in verbinding zijn... voor ons waren de sluiers al weggevallen en we konden elkaar zodoende Echt Ontmoeten!
Ja, dat is wat ik mis of liever gezegd... naar (terug) verlang! Een echt ontmoeten en verbinden met mijn kinderen in een natuurlijke omgeving zonder de afleiding van leugens en bedrog vanuit die oude wereld... een ontmoeten in vrijheid zonder het getrek en geduw van de maatschappij. Ik verlang naar eenheid, naar echtheid... met mijn kinderen en met iedereen! Dat is ook de kloof (en tegelijkertijd de herkenning) die ik gevoeld heb met de vader van mijn kinderen, tijdens zijn verblijf hier, die nog steeds bezig is in de oude wereld iets te bereiken terwijl hij beseft dat het eigenlijk voor hem ook niet meer de bedoeling is maar er nog niet van kan loskomen... Hij houdt zich nog vast aan een schijnwerkelijkheid die aan het afbrokkelen is... en waardoor zijn lichaam duidelijke signalen afgeeft dat ie het los moet laten. En precies dat 'vasthouden', die angst, die illusie... kan ik tussen ons in voelen staan als we zo met elkaar samen zijn... Maar tegelijkertijd is er ook respect voor elkaars pad.
De sluiers van illusie, de angsten gevoed door onze omgeving en onze persoonlijkheid, vertroebelen nog onze blik... en dat is precies wat ons allen nog weghoudt van eenheid en totale verbondenheid met elkaar. Maar ieder heeft zijn tijd daarin nodig en zijn eigen weg te gaan... we zijn allen tekens voor elkaar maar we kunnen de ander niet 'wijzen' hoe te gaan, we dienen enkel te Zijn... we dienen enkel onze eigen waarheid te leven. Daarmee kunnen we anderen aanraken... daarmee kunnen we net dat zachte duwtje zijn dat nodig is voor de ander om te gaan in de richting die voor hen de bedoeling is!
Het missen waar ik het over heb is dus eigenlijk een diep verlangen naar de eenheid die we eens met elkaar gekend hebben, en ik nu ook door mijn kinderen heen ervaar, en die terug voor de deur staat voor ons allemaal!
Bron: tweelingziel-verbinding.info
Voeg toe aan:
