Uit:  Wanderer Awakening the lifestory of David Wilcock

Ik ging achter de computer zitten en schreef spontaan een 20-pagina tellend document waarin de Aarde werd beschreven als een gigantisch spiritueel Experiment, dat onder toezicht stond en bestuurd werd door een vriendelijke groep Experimenteerders.

Ik haalde bewijs aan waarvan ik me herinnerde het drie jaar eerder gelezen te hebben op de middelbare school, betreffende het feit dat het DNA-molecuul niet door Darwinistische, willekeurige selectie kon zijn ontstaan; het moest op Aarde geplaatst zijn of “intelligent ontworpen” om überhaupt te kunnen bestaan.

Eén van de oorspronkelijke ontdekkers van het molecuul had het volgende statement gemaakt; het was wiskundig onmogelijk voor een object dat zó gecompliceerd was als het DNA molecuul om zich willekeurig te ontwikkelen in de lengte van de tijd dat het bestaan van de Aarde ervoor gaf het te doen plaatsvinden. Oftewel; ‘iemand’ plaatste de moderne mensheid, en al het andere leven, met opzet op de Aarde.

Mijn voornaamste reden om te geloven dat de Aarde een Experiment was, kwam door de aanwezigheid van karma. Ik kon zien dat de situaties in het leven zichzelf rangschikten met de bedoeling om ons waardevolle lessen te leren. Ik had immers net een ongelofelijke gewoonte* overwonnen, en ik was me er terdege van bewust dat het een diepgaande betekenis voor me had in mijn leven.

Maar wie waren deze Experimenteerders precies? Deze zelfde ‘iemand’ die in eerste instantie het DNA molecuul op Aarde plaatste, zou heel goed mogelijk de opzichter of leider kunnen zijn van deze lessen. In dit verbazingwekkende essay, gaf ik aan dat volledige spirituele verlichting in iedere entiteit, een verlangen om anderen van dienst te zijn en de bereidheid dit te verwezenlijken, het doel was dat de Experimenteerders iedere participant wilde laten bereiken.

Ook beschreef ik drugs- en alcoholverslavingen als opzettelijke uitdagingen die voor iedere persoon gesplaatst werden. (In feite is dit van toepassing op alles soorten verslavingen, of het nu gaat om eten, seks, geld, televisie, slecht rijgedrag, zelfmedelijden, slachtofferschap, je zorgen maken of je overgeven aan angst.) Deze verslavingen zouden het gevoel creëeren dat het bekende besef van ‘thuis’ of ware verlichting ontdekt zou zijn, onderwijl de deelnemer berovend van de ervaring zelf. Wat er overbleef, was de woede naar het zelf vanwege de tegengestelde natuur van de verslavingen.

Ik schreef dat het enige werkelijke Thuis zich in de astrale / spirit werled bevond, maar dat we allemaal erg gewend waren aan het bedenken van materialistische ‘oplossingen’. We voelden dat we door middel van hulpmiddelen directe bevrediging moesten zien te vinden om ons daar zo snel mogelijk terug te krijgen. We strompelden blind rond in het duister, ons nooit echt realiserend dat we Genade of Thuis of Licht eerst in onszelf moesten vinden voordat het feitelijk op ons zou neerdalen.

Er was geen pil die je kon innemen of ‘Soul Mate’ die je kon vinden die tot een kortere route naar dit pad van waarachtig, toegewijd, innerlijk zelfwerk kon leiden. Totdat we ons zouden realiseren dat we ons op een tredmolen van onze eigen leugens en zelfbedrog bevonden, gebonden om eindeloos opnieuw en opnieuw dezelfde lessen te herhalen.

Omdat de Aarde een experiment was, zou er een tijd moeten zijn wanneer het Experiment ten einde zou komen. Alles over onze huidige wereld, inclusief de voorspellingen waar ik bekend mee was, impliceerden dat dit hetgeen was dat er gebeurde.

Vervolgens ging ik zelfs verder door het idee te suggereren dat de ‘Upgrade’ het product zou kunnen zijn van dit Experiment, dat er een voltooiingspunt was dat bepaalde hoe ver iedere identiteit in staat was gebleken om vooruitgang te boeken.

Ik schreef dat Aarde Veranderingen en apocalyptische scenario’s één facet waren van dit conclusiepunt waarin de Upgrade en het volledige contact met de Experimenteerders achter de schermen het andere deel was.

Drug- en alcoholmisbruik zouden niet helpen in het proces van Ascentie / upgrade, behalve door het versnellen van de methode waarbij het materialistische leven van de entiteit in zou kunnen storten, waardoor hun dorst naar het Goddelijke zou toenemen.

* David zelf worstelde jarenlang met een cannabisverslaving zoals hij uitvoerig heeft beschreven in zijn levensverhaal ‘Wanderer Awakening’

Uit: Chapter 05: Dreams and realities door David Wilcock