Het Venus Project is een plan voor de wereld gebaseerd op een mondiale economie die uitgaat van de aanwezige natuurlijke rijkdommen (‘resource based’), vrije energie, zelfvoorzienende uniforme steden en een verregaande technische automatisering.  Deze ingrediënten leiden, aldus de bedenkers, tot een betere samenleving. Het is een wereldtechnocratie waarbij computers de efficiency en behoeftebalans op elk plekje van de aarde bewaken. De verbinding van computers met geautomatiseerde systemen heet ‘cybernation’. Het Venus Project is het geesteskind van industrieel ontwerper, auteur en uitvinder Jacque Fresco.

In onze tijd bezien we de economie louter als een motor tot winst. We bedoelen eigenlijk een groei-economie. De bedenkers van het Venus-project gaan uit van de oorspronkelijke betekenis van het woord: Zij bedoelen met economie het zuinig en verantwoord omgaan met de aarde die aan ons als mensen is toevertrouwd, uitgedrukt in het Engelse woord ‘economizing’. Een duurzame ontwikkeling gebaseerd op centraal beheer van de aardse rijkdommen. Deze opvatting van het begrip economie is in flagrante tegenstelling met de huidige uitleg die schade toebrengt aan de samenleving. Armoede, corruptie misdaad en oorlogen zijn namelijk het gevolg van schaarsheid die ontstaat door een geldmaatschappij gericht op maximaal profijt. Het winstprincipe verlamt de technologische vooruitgang en haar profijt voor de mensheid. De afhankelijkheid van geld, arbeid teneinde het te verdienen en de competitie om voldoende mee te kunnen eten uit de schaarse geld-ruif, beschadigen de maatschappij, onderlinge relaties en houden het werkelijk potentieel van mensen tegen. Geld is de bron van alle kwaad.

Door de internetfilm Zeitgeist (2007) is het Venusproject in vele talen onder de aandacht van een miljoenenpubliek gebracht. Zeitgeist ontsluiert terecht de leugen van religie, de geënsceneerde oorlogen en terreur en het frauduleuze banksysteem, die gezamenlijk de mensheid in een wurggreep houden. De derde Zeitgeist film, Zeitgeist: Moving Forward (2011), presenteert het Venus Project als oplossing voor deze wereldproblematiek die, volgens de eerste twee delen, afstevent op een climax van apocalyptische proporties. De eerste twee delen haalden per maart 2009, vijftig miljoen kijkers wereldwijd.ⁱ  Het laatste deel is in zestig landen en dertig talen uitgebracht en had binnen slechts twee maanden vier-en-een-half miljoen bezoekers.ⁱⁱ 

Het is een schitterend verhaal en een van de weinige oplossingen voor een wereld in bittere nood. Of toch niet?

Bron / Lees verder: anarchiel.com