Alles wat wij zien is licht en vibratie omgezet tot electrische lading en vertaald naar "beeld" door onze hersenen. Alles wat wij zien wordt gekleurd door onze afkomst, opvoeding en culturele indoctrinatie. Alles wat wij zien is illusie.

Wij, iedereen, zijn alles – een eeuwig bewustzijn – maar wij zijn ontkoppeld van het 1. De reden waarom is mij nog niet duidelijk. Door deze ontkoppeling van het 1 zijn wij, als eeuwig bewustzijn, onzekerheid gaan voelen – omdat we niet meer deel zijn van het 1, maar op eigen benen staan.

Hieruit is angst voortgekomen. Angst voor wat gaat komen, omdat wij de zekerheid van het 1 kwijt zijn. Deze angst is ons gaan regeren en onder leiding van die angst zijn wij zekerheden gaan verzinnen. De wereld, het leven, emoties, lekker eten, lekker drinken, lol, seks en vermaak. Wij zijn gaan geloven dat wat wij zien en ondergaan "echt" is, werkelijkheid, en voor al het andere wat wij nog weten van de tijd dat wij 1 waren, zijn we oorsprongen gaan verzinnen. Goden, evolutie, spirituele zoektochten.

Maar, alles wat wij zien is licht en vibratie omgezet tot electrische lading en vertaald naar "beeld" door onze hersenen. De ontkoppeling van het 1 werkt als een centrale computer die onze verzinsels zendt naar onze DNA, en dan wordt het vertaald door door onze NRA. Hierdoor zien wij een werkelijkheid die in werkelijkheid slechts een holografische beeltenis is. De wereld, ons leven, ons lichaam, alles is een holografische beeltenis. Wij hebben geen lichaam, er is geen wereld, er is geen universum – ons DNA laat ons slechts geloven dat dit alles bestaat.

Wij kunnen niet sterven, want ons lichaam is een holografische afbeelding en kan niet sterven omdat het niet bestaat. Op het moment dat we diep in onze ziel geloven dat alles om ons heen niet bestaat, hoeven wij niet te eten, te drinken of te ademen. We leven in een virtueel 3D spel waarin we kunnen zijn wat we willen. Waarom? Omdat we wat we nu zijn ook hebben verzonnen… dus kunnen we ook wat anders verzinnen.

Alles is letterlijk illusie, een holografische afbeelding, een virtueel 3D beeld… en de enige manier om terug te keren naar het 1 – ons huis – is de angst af te zweren. Er is geen God, er zijn geen "wegen te gaan", het antwoord is alleen maar "geen angst, alleen liefde".

Emotie is een punt dat vaak naar boven komt tijdens gesprekken die ik met mensen voer. Ik stel dat emotie ons vasthoudt in de gevangenis van de vijf zintuigen, anderen hebben gesteld dat emotie er juist voor zorgt dat ze het leven volledig kunnen ervaren (vrij vertaald). Ik denk dat we allemaal gelijk hebben.

Zo… klaar! Iemand nog een glaasje wijn? Stukje kaas?

Nee, dat is te makkelijk.

Mijn vriend Van Dale zegt: "emotie = (plotselinge) ontroering / synoniem: gemoedsbeweging, gemoedsaandoening, gevoelsaandoening, aandoening, affect."

Ik vind het erg grappig dat ook Van Dale het positief benadert – maar Van Dale is dan ook een deel van onze illusie. "Ontroering" noemt hij/zij het, maar emotie is ook kwaad worden, geïrriteerd raken, met stoelen gooien en deuren smijten. Emotie is volgens mij wel – wat Van Dale ook zegt – een aandoening. Een "aandoening" is volgens Van Dale een "ziekelijke verandering in of aantasting van het lichaam of een van zijn delen".

En nu ben ik waar ik wil zijn. Emotie is een (ziekelijke, ach, daar wil ik van af zijn) verandering in het lichaam, of een aantasting van het lichaam, of een verandering of aantasting van zijn (haar, zou ik hieraan willen toevoegen) delen. Kortom: emotie gaat buiten ons om en het is maar net welke emotie wordt opgeroepen. Positieve emotie, prachtig, maar negatieve emotie? Tja… liever niet.

Ik ga er vanuit dat wij allemaal Oneindig Bewustzijn zijn. Allemaal. Ik en wij zijn allemaal jij en de ander. Wij zijn, zoals begonnen en bedoeld, 1. Wij zijn alles, weten alles en kunnen alles – hoe kan het dan zo zijn dat zoiets als "emotie" buiten ons omgaat? Dat kan niet, het is onzin, en daarom moet "emotie" wel deel van de illusie zijn, en dus deel van de gevangenis. Alles dat buiten ons omgaat, alles dat ons beïnvloed zonder dat wij daar zelf invloed op hebben, is een onderdeel van de illusie – die wij, overigens, zelf verzonnen hebben en met heel veel inzet in stand houden. (Applaus voor jezelf!)

Emotie hoeft niet slecht te zijn, en we mogen er ook van genieten, maar we zouden wel in gedachten moeten houden dat emotie een illusie is en dat we het dus niet serieus hoeven te nemen. Dit houdt in dat we met heel ons illusionaire lichaam en brein intens kunnen genieten van alle positieve emoties die ons overvallen, maar dat we even "ho!" moeten roepen als de emotie negatief is.

ORK CALLING MORK, ORK CALLING MORK, COME IN MORK: NEGATIVE EMOTION ON IT’S WAY! - "Ho! Dat is niet leuk. Oh, wacht even, alle emotie is illusie, dus deze negatieve hoef ik niet serieus te nemen. Het is onzin, wow, deze laat ik aan me voorbij gaan en ik doe weer mee als er een positieve langskomt."

Met andere woorden: zolang jij je bewust bent van je vrijheid om een negatieve emotie van je schouders af te laten glijden, kun je zoveel als je wilt genieten van de positieve emoties. Dus mijn bijgestelde mening is: negatieve emoties houden ons gevangen binnen de muren van de vijf zintuigen, en positieve emoties zorgen ervoor dat we kunnen genieten van onze tijd binnen de muren van de vijf zintuigen. Niettemin blijft het een goed idee om de muren van de vijf-zintuigen-gevangenis af te breken. Om met de woorden van Roger Waters te spreken: "TEAR DOWN THE WALL!" – en daaraan zou ik willen toevoegen: "AND HAVE FUN DOING SO".

Als laatste nog een stichtelijk woordje: vergeet nooit dat het leven prachtig is, maar dat het onze invulling is dat te wensen overlaat. Dat doen wij, dus dat kunnen we veranderen door het niet te doen. Bedenk voor de lol eens waar jij je nu echt druk over maakt… wat staat jouw geluk op dit moment in de weg? En bedenk dan of dat belangrijk zou zijn als je nog maar tien dagen te leven zou hebben…

Niet echt belangrijk, hè? Dus waarom zou jij je er dan nu druk over maken? Dat is toch verspilde energie?

Oké, iemand nog een wijntje? Kaas?