‘Je hoeft alleen maar te Zijn,’ hoorde ik ‘iemand’ onlangs een paar keer in mijn oor fluisteren, vlak voordat ik wakker werd. Vroeger had ik hier niets mee gekund, nu snap ik het. Als je echt jezelf bent en dicht bij je gevoel blijft, dan ontvouwt zich vanzelf wat je moet doen om te zijn wie je bent. Was het ook maar zo eenvoudig =)

Afgelopen week had voor mij een paar uitdagingen in petto, waardoor ik eerder was geneigd vooral te ‘doen’. In paniek te schieten bijvoorbeeld, me te laten meeslepen door boosheid en verdriet, me afgewezen te voelen en mezelf te verdedigen. Maar… dat heb ik niet gedaan. Ik ben dicht bij mezelf gebleven en zo mooi: het werkt. Het sterkt me juist enorm in het zijn van wie ik ben, maar bovenal in het accepteren van mezelf.

'Pleasen'

Willen we diep in ons hart niet allemaal aardig gevonden worden? Gewaardeerd worden om wie we zijn? Ik denk dat veel mensen een programma hebben draaien op ‘angst om afgewezen te worden’. Van jongs af aan ben ik geneigd om te ‘pleasen’: mezelf te verontschuldigen, te verdedigen, mijn verantwoordelijkheid af te leggen, aardig gevonden te worden. Maar juist deze houding, waarbij het in feite neerkomt op het niet accepteren van mezelf, zorgt voor disharmonie met mezelf en dus ook met mijn omgeving. Deze week heb ik mijn portie dubbel en dwars gehad en sinds vanmorgen (dinsdag 22 februari) kan ik zeggen: ik ben er doorheen. Met vlag en wimpel. Wat een verademing.

Liefde IS

Momenteel luister ik graag naar het nummer Teardrop van Massive Attack.

Dat is zo mooi van muziek: het kan je in een bepaalde stemming brengen, waardoor je eigen gevoelens worden versterkt. De eerste zinnen zijn nu zo op mij van toepassing: ‘Love, love is a verb. Love is a doing word.’ Ergens klopt het niet want liefde IS, maar voordat je aan het 'issen' bent is werkelijk topsport! Als je ervoor kiest je niet langer te laten leiden door angst, word je wel met al je angsten geconfronteerd om ze te kunnen omarmen. Het zijn vaak die delen in onszelf die we niet accepteren, weigeren te zien of waar we bang voor zijn. Maar juist door het wegrennen van onze angsten en gevoelens, krijgen we weerstand. Ontstaat lijden en zijn we onderworpen aan onze emoties.

Mediteren

Ik zei vorige week toch al dat ik de laatste tijd het gevoel heb dat ik moet gaan mediteren? Nou heb ik die signalen al eerder gehad, maar ik was er nooit klaar voor. Eerlijk gezegd had ik een soort afkeer van meditatie. Om diverse redenen. Ik ben vaak ongeduldig. Dus als ik niet direct verlicht raak en allerlei bijzondere ervaringen krijg, vind ik er al snel geen moer aan (hoezo ego?). Ook paste het niet in mijn leven. Maakte ik er geen tijd voor. Ik hoopte dat ik iemand zou zijn die ook wel spiritueel zou groeien zonder meditatie. Nou is dat ook gebeurd, alleen wil ik verder en nu merk ik dat ik er toch niet omheen kom. Terwijl de ‘buitenwereld’ ons juist ‘aanvalt’ op ons mentale- en emotionele lichaam, gebaseerd op (jawel); angst.

Een illusie

Ik zet die twee woorden tussen haakjes omdat er eigenlijk geen ‘buitenwereld’ is. Alles is één en alles is jouw wereld. Je kunt er echter wel van overtuigd zijn dat je bent afgescheiden en dat er dus sprake is van een wereld buiten jou. Hierdoor creëer je voor jezelf die ervaring. Maar als we bedenken dat alles energie is en met elkaar verbonden, dan is de buitenwereld eigenlijk een illusie. Dat is mooi als je dat weet, want dan kun je de illusie als illusie zien en gebruiken om te ervaren hoe mooi en krachtig je bent. Maar als je nou in de veronderstelling leeft dat het echt is, dan vergeet je dat de illusies illusies zijn en dan raak je erin verstrikt. En ik moet toegeven: illusies lijken verdomd echt. Dat heeft onze Schepper goed gedaan. Chapeau.

Energie IS

Ik vergeet regelmatig dat illusies maar illusies zijn. Bijvoorbeeld als ik me zorgen maak over geld, of vooral: het gebrek daaraan. Maar als ik een spiegel ben van de kosmos en letterlijk tot in iedere cel een kopie ben van het universum, dan ben ik overvloed. Dat mijn verstand zelf geen oplossingen kan bedenken, wil niet zeggen dat de oplossing er niet al is. Echter, zolang als ik ontken dat ik overvloed ben, dan krijg ik wat ik uitzend. Het universum oordeelt namelijk niet. Energie is niet ‘goed’ of ‘fout’. Energie IS. Juist omdat het ‘betekenisloos’ is, kunnen wij de betekenis eraan geven die wij willen. In dat gegeven schuilt een groot geschenk. Maar dan is het wel zaak dat je bevrijd bent van de illusie. Dan zit je niet meer in de positie dat jij slachtoffer bent, maar kun je bewust co-creëren.

Wat zegt het mij? 

Het klinkt allemaal meesterlijk eenvoudig. Dat is het ook, en toch ook weer niet. Haha. Afgelopen week voelde ik me op één dag door drie mensen – die bijzonder dicht bij me staan - onbegrepen en gekwetst. Met een persoon was er zelfs sprake van ruzie, waarbij ik besloot het telefoongesprek te beïndigen. In een flits kwam ik tot het besef dat ik me anders zou laten meeslepen door emoties en dingen zou zeggen waar ik spijt van zou krijgen. ’s Avonds in bed voelde ik me nog steeds beduusd van alles. Vroeger zou ik in een slachtofferrol zijn geschoten: ‘Waarom is mij dit overkomen?’ Gelukkig kan ik er nu vanuit een ander perspectief naar kijken. Nu vraag ik me niet zozeer af waarom het mij is overkomen, maar ik besluit zelf welke betekenis deze ervaring voor mij heeft. Wat zegt het mij, waardoor ik ervan kan leren en groeien?

Nieuwe perspectief

Ik vind het een uitdaging om mezelf te trainen in het ‘nieuwe perspectief’. Dat betekent dus dat ik niet in het verhaal ga zitten of dat er sprake is van een schuldvraag, maar er als het ware bovenuitstijg om te kijken waar ik ben geraakt. Waar deed het zeer? Met een paar verwijten aan mijn adres kon ik niets. Mijn gevoel zei dat dit niet mijn probleem was, maar dat de ander hier een leermoment had. Dan is het de kunst om dat deel los te laten en in mijn geval zelfs die persoon te vergeven. Maar er bleef nog genoeg over waar ik wel wat mee kon. Door meer de Stilte op te zoeken, heb ik geleerd dat ik zelf mijn emoties op voorhand kan uitkiezen. In panieksituaties kunnen emoties makkelijk de overhand nemen. Wiljo heeft het in dit verband wel eens over een wild paard dat getemd moet worden, omdat het met jou op zijn rug op hol slaat. Wiljo:

“Als je meester wordt over die kracht, kun je het gebruiken ten dienste van jou. Dus je ego wordt als het ware onderworpen aan je Hoger Zelf, dat stevig in het zadel zit. Zodoende kun je je eigen kracht geleiden in plaats van dat je eraan onderworpen wordt.”

Wel grappig: in mijn meditaties van deze week zag ik steeds allerlei paarden. Eén paard in het bijzonder kwam op mij afgestapt. Het leek zo echt. Ik voelde onze verbinding. Ik ben op zijn rug gesprongen en we zijn keihard gaan galopperen. Echt kicken.

Emoties als wegwijzer

Je hebt dus ‘positieve’ en ‘negatieve’ emoties. Dat betekent niet dat een negatieve emotie ‘fout’ is. Stel dat je boosheid, jaloezie of angst ervaart, gebruik deze emotie dan als wegwijzer naar de onderliggende overtuiging. Dat is juist prettig toch? Dan weet je wat je te doen staat: omzetten die handel van angst naar liefde. Angst is een illusie (verdomd reëel, ik weet het). Het laat jou zien wat je niet bent en jij kunt kiezen hierdoor het beste uit jezelf naar boven te halen. Of niet. Jij kiest. Mijn emoties leidden mij naar de overtuiging: ‘angst voor afwijzing’, waardoor ik ging pleasen. Toen ik dat besefte kreeg ik ineens onwijs de drang om naar buiten te gaan en te roepen: 'Dit is wie ik ben! En niet iedereen hoeft het daarmee eens te zijn!' In plaats daarvan heb ik het nummer This is my life van Shirley Bassey keihard aangezet. Heerlijk nummer, recht uit het hart en zo herkenbaar:

This is my life
And I don't give a damn for lost emotions
I've such a lot of love I've got to give
Let me live
Let me live

 Frequentieversnellers

Nu ik me niet meer zo gefrustreerd voel als van de week, zou ik de tekst iets willen nuanceren. Het kan mij wel schelen op welke wijze ik mijn emoties laat gaan. Wist je dat het woord emotie is afgeleid van het Engelse ‘energy in motion’? Emoties zijn frequentieversnellers ofwel scheppingskrachten. Ze wijzen je niet alleen de weg naar wie je bent, maar ook kun je met je emoties het leven creëren dat jij wenst, vanuit wie je bent. Vanuit je ‘zijn’. Zeker in deze tijd - waarin de frequenties op aarde in rap tempo stijgen - betekent het dat je supersnel retour krijgt wat je uitzendt. De emotie Verlangen is bijvoorbeeld heel krachtig om je dromen te verwezenlijken. Naast het sterke verlangen om de wereld te laten zien wie ik ben, voel ik heel veel vreugde. Ik ben dankbaar voor de ervaring van afgelopen week. Het was een geschenk in vermomming. En… ik hoefde alleen maar te zijn. Dichtbij mezelf.  De rest ontvouwde zich vanzelf. ‘This is me. This is my life.’ I love it.

Liefs Tessa 

Voor wat extra POWER om in je eigen kracht te gaan staan, speciaal voor jou mevrouw Bassey: