De natuur kent een aantal vreemde maar prachtige verschijnselen. Vallende sterren zijn een goed voorbeeld, net als regenbogen. Maar het mooiste natuurverschijnsel is misschien wel poollicht.  

Poollicht komt, zoals de naam al doet vermoeden, vooral voor in poolgebieden. Ter hoogte van het midden en noorden van Scandinavië heb je de grootste kans om dit spektakel te zien. In Nederland kunnen we er soms ook van genieten, maar alleen bij helder weer en extreem heftig poollicht. De meeste Nederlanders hebben het verschijnsel daarom nog nooit gezien.

De Latijnse naam voor poollicht op het noordelijk halfrond, ofwel noorderlicht, is ‘aurora borealis’. Die term is gebaseerd op de naam van de Romeinse godin van de ochtend, Aurora, en de Griekse naam voor de noordenwind, Boreas. Zuiderlicht (poollicht op het zuidelijk halfrond) heet ‘aurora australis’. Australis betekent letterlijk ‘van het zuiden’. Het lichtspel is pas in de tweede helft van de vorige eeuw verklaard. Toen kwam men erachter dat het ontstond door de botsing van elektrisch geladen deeltjes in de zonnewind met gasatomen in de atmosfeer van de aarde. Het verschijnsel is alleen rond de polen te zien, omdat het aardmagnetisch veld de zonnewind in die richting afbuigt.

Lucht is koepel
Vroeger zocht men natuurlijk ook al naar verklaringen voor de dansende lichten. En wat is een eenvoudigere verklaring dan een bovennatuurlijke? De Inuit van de Canadese Hudsonbaai dachten bijvoorbeeld dat de lucht een soort koepel was. Aan de andere kant van de koepel zou de hemel zijn. Wanneer iemand stierf, ging zijn ziel door de koepel heen naar de hemel. De poollichten waren bedoeld om de zielen naar het hiernamaals te leiden.

Een ander idee, dat in de Middeleeuwen ontstond, was dat het poollicht een reflectie was van vechtende, dode ridders. Men dacht dat de soldaten die hun leven voor de koning hadden gegeven op het slagveld, door mochten strijden in de hemel. Het uitademen van deze hemelridders veroorzaakte de lichtflitsen.

noorderlicht