Soms lijkt het net of ik op een moderne mysterieschool zit, alleen zit ik dan niet in een tempel maar is mijn alledaagse omgeving mijn spirituele leerschool. En Wiljo is aangesteld als mijn ‘leraar’. Als je eenmaal ja zegt tegen bewustzijnsgroei en geestelijke vernieuwing, maak dan je borst maar nat. Het is net of je op een supersnelweg belandt, waarbij je onderweg wordt verrast met allerlei inwijdingsproeven om de geest sterker te maken en het ego ondergeschikt te maken aan de wil van daarboven. Dat is geen kleinigheid en net als je denkt: ‘Hè lekker even rust,’ dan hoppa! daar ga je weer. Je wordt klaargestoomd en niet jij (je ego) maar zij (je ziel en daarboven) bepalen wanneer het tijd is voor iets nieuws.

Andere verpakking
Er zijn heel wat ‘gevechten’ met mezelf de revue gepasseerd de laatste paar jaar. Het loslaten van controle, het beheersen van mijn angsten, het opruimen van negatieve overtuigingen, het dragen van verantwoordelijkheid, het vergeven van mensen en mezelf, het accepteren van ‘dat wat is’, loskomen van oordelen, vertrouwen op mijn gevoel, vertrouwen op mijn ‘club’… Het is niet zo dat je iedere keer wat van je ‘To Do-lijstje’ kunt afvinken. Nee, dezelfde lessen worden steeds in een andere verpakking weer aan je voorgelegd. In het begin raakte ik ontmoedigd en keurde ik mezelf af: ‘Stommerd, dit had je juist onder de knie. Nu doe je het weer ‘fout’.’ Totdat Wiljo tegen me zei: ‘Bewustzijnsgroei voltrekt zich in cycli.’

Loslaten = krijgen
Een paar hardnekkige (steeds opnieuw terugkerende) lesjes voor mij zijn al een tijdje ‘controle loslaten’, het ‘beheersen van mijn angsten’ en ‘meer doen door minder te doen’. Ander puntje van aandacht is mijn onstuitbare honger om meer te ‘zien’, meer te ‘horen’, meer te ‘voelen’ en meer te weten te komen over wat er allemaal in ons universum huist (o.a. sterrenmensen). En ik heb gemerkt: hoe meer ik het wil, hoe minder ik het krijg. Maar ik was ook altijd onzeker dat ik het niet zou kunnen (faalangst). Dus anderen konden in mijn ogen altijd meer ‘zien’ en wisten het altijd ‘beter’ dan ik. Nu merk ik echter dat ik het ook steeds meer ‘krijg’ en dat het heel anders werkt dan ik altijd had gedacht.

‘Iets stoms’

Dus het loslaten van verwachtingen, ja dat is er ook nog eentje. Verwachtingen beperken de uitkomst en dus je ervaring. Als je een verwachting hebt, dan ontzeg je het universum toegang tot de oneindige mogelijkheden dat het heeft om iets voor jou te doen. Dus met verwachtingen beperk je jezelf, maar ook daarboven. Met verwachtingen is het ook zo dat de kans groot is dat je de uitkomst ‘afkeurt’. Je zegt: ‘Dat is niet goed. Dit had ik niet verwacht.’ Dus je zegt in feite tegen het universum dat het niet perfect is. Maar het universum geeft jou precies datgene waar jij om vraagt. Of je je dat nu bewust bent of niet. Voor het universum is energie ‘dat wat is’. Of je er nu voor kiest om het te gebruiken voor ‘iets leuks’ of ‘iets stoms’. Jij kiest.