Samenvatting:
Na de triomfantelijke uitroep van Julian Huxley in 1959, dat aan het verstand van ieder die nu nog niet gelooft in evolutie, ernstig getwijfeld moet worden, volgen reeksen gebeurtenissen, die serieuze denkers ernstig doen gaan twijfelen aan de deugdelijkheid van het evolutiegebouw. De onderstaande bloemlezing is zeker niet uitputtend.

Het bouwwerk begint scheuren te vertonen

§  De ontdekking van het DNA – complexe informatiebron binnen de celkern – door Francis Crick c.s. doet twijfel rijzen aan de mogelijkheid van biologische evolutie. Dat leidt bij de astronoom Fred Hoyle tot de gedachte dat het leven ergens vanuit het heelal hier ‘gezaaid’ is (evolution from space). Dat toont wel de groeiende verlegenheid aan. Het Darwinisme ziet de evolutie plaatsvinden door middel van mutatie van genen en daarop volgende selectie, maar het negeert volkomen de onvoorstelbare toename in DNA-informatie als we van de bacteriën doorheen steeds complexer organismen aanlanden bij de mens. We hebben dan zo ongeveer de duizendvoudige hoeveelheid. Een theorie die pretendeert alles te kunnen verklaren, maar dit aspect buiten beschouwing laat, kan men niet serieus nemen, wetenschappelijk gezien.

§  De paleontoloog (fossielkundige) wijlen Stephen Jay Gould zegt dat het ontbreken van ‘tussenvormen’ tussen de hoofdgroepen van het leven in het fossielenbestand, het beroepsgeheim van de paleontologen is. Vele wetenschappers en schoolboeken verwijzen er (nog steeds) naar, maar ze bestaan niet. Om hier onderuit te komen, ontwerpt hij samen met collega Niles Eldredge een nieuwe hulphypothese (punctuated equilibrium - lange tijden van stagnatie, korte perioden van hevige evolutionaire activiteit). 

§  Men ontdekt op aarde inslagkraters van hemellichamen. Dit leidt ertoe dat het actualisme in de geologie aan het wankelen gaat. Thans neemt men algemeen aan dat de geologische lagen catastrofisch zijn ontstaan. De miljarden jaren blijven, omdat – tegen de zichtbare bewijzen in – aangenomen wordt dat tussen die aardlaagjes lange tijden verlopen. Het oppervlak van die laagjes vertoont geen sporen van erosie, regendruppels, graven van dieren, wortelen van planten (bodems). Men moet dus aannemen dat die ettelijke duizenden jaren ongemoeid zijn gelaten. Wie gelooft dat? 

§  De uitbarsting van Mount St.Helens in mei 1980 in Amerika legt ook onder dit laatste aspect dynamiet, omdat daar in korte tijd dikke gelaagde afzettingspakketten zijn gedeponeerd, waarna in dit nog niet uitgeharde gesteente razendsnel (in uren tot dagen) canyons tot honderden meters diep zijn uitgeslepen. Die canyonwanden vertonen hetzelfde beeld als de wanden van de Grand Canyon. Ook werd zichtbaar, dat die gesteenten een aantal jaren nodig hebben om geheel te verkitten en uit te harden, en dat ze in die tussentijd zacht en plooibaar zijn. 

§  Geheel in dezelfde lijn begint men nu de verwoeste landschappen van de zgn. Badlands in South-Dakota toe te schrijven aan één enkele ramp, nl. het doorbreken van een gigantische ijsdam ten noorden daarvan, die dit verwoeste gebied binnen één dag deed ontstaan, in plaats van de enkele miljoenen jaren, zoals men tot nu toe veronderstelde. 

§  In 1985 uit de microbioloog Michael Denton ernstige en wetenschappelijk goed onderbouwde twijfels aan de juistheid van het Darwinisme in zijn boek Evolution, a theory in crisis. Hij wordt geboycot en uitgestoten. Pas na lange tijd geeft hij in een nieuw boek stem aan zijn terugkeer naar het onvervalste materialisme, hoewel hij diverse uitspraken uit zijn eerste boek herhaalt. De biologische werkelijk toont, volgens Denton, de onmiskenbare (maar uiteraard misleidende) sporen van ontwerp. Zie mijn webpagina over Michael Denton. 

§  De Britse (ongelovige) wetenschapsjournalist Richard Milton ontdekte de leugen van het evolutionisme (darwinisme zo u wilt) en schreef een boekje "The facts of life, shattering the myths of Darwinism". De spraakmakende Britse wetenschapper en publicist Richard Dawkins heeft hem publiekelijk uitgemaakt voor een onnozel maar gevaarlijk persoon, die waarschijnlijk een psychiater nodig heeft. UITERAARD zat Dawkins zonder argumenten. 

§  Op de grens van aardmantel en -kern worden ‘koude’ basaltplaten ontdekt. Basalt maakt deel uit van de aardkorst, de oceaanbodem is er uit samengesteld. Kennelijk zijn grote stukken hiervan zo’n 5.000 jaar geleden eruit geslagen en afgezonken. Voor mensen die een bijbelse kijk op de zaak voorstaan een aanwijzing te meer (bij de vele die al bestonden) voor de realiteit van de vloed van Noach. 

§  Astronomen ontdekken dat bepaalde eigenschappen van sterrenlicht niet wijzen op ouderdom en uitdijend heelal, maar op geringere kosmische energie in het verleden. Een van de conclusies hieruit is een hogere snelheid van het licht in het verleden, maar ook een veel snellere afbraak van radioactieve elementen. De consequentie is onontkoombaar: een jong heelal. Zie de webpaginas onder Nieuwe kosmologie. 

()  Grote problemen met de Big Bang-opvatting geven aanleiding tot onderzoek naar de toestand van het vroege heelal. Verschillende onderzoekers (o.a. de Rus Troitskii, de Brit John Barrow en de Portugees João Magueijo) komen tot de conclusie dat de snelheid van het licht in het prille heelal miljarden malen hoger moet zijn geweest dan thans. Hun opvattingen ontlokken interviewers de vraag of zij hierdoor niet vrezen voor hun wetenschappelijke carrière. Enkele honderden wetenschappers hebben tot nu het zgn. 'Cosmology statement' (2004) ondertekend, dat de wetenschappelijke gemeenschap oproept te stoppen met geld pompen in de achterhaalde Big Bang theorie en nieuwe research te financieren naar veelbelovende alternatieve modellen (o.a. gebaseerd op plasma-theorie).

()  De Hubble-telescoop heeft weinig bijgedragen aan de oplossing van al die problemen. Integendeel. Steeds nieuwe problemen duiken op. Zo kennen we nu sterrenstelsels op een afstand van 95% van de geschatte heelalgrootte, die volgens de theorie in een primitief ontwikkelingsstadium zouden moeten zijn, maar die in werkelijkheid geheel ‘volwassen’ zijn. Ze zien er net zo uit als stelsels in onze ‘omgeving’. De veronderstelde sterren-evolutie lijkt niet plaatsgevonden te hebben. We kennen alleen (super)nova’s en andere desintegrerende sterren, geen nieuw-geborene. Veel speculatie, geen feiten. 

()  Verschillende christen-wetenschappers spelen hierin hun eigen rol en bouwen het gevonden controversiële materiaal samen met de reeds lang geaccepteerde gegevens uit tot mogelijke alternatieve modellen met een grote verklaringskracht. Namen: Russell Humphreys, Robert Gentry, Barry Setterfield (op deze website). Alle drie wijzen ze op de onontkoombare conclusie: de ouderdom van het heelal ligt binnen de tijdsspanne die de Bijbel ons aangeeft. 

§  Een groep wetenschappers van het Amerikaanse Institute for Creation Research (de zgn. RATE groep) die jarenlang grondig veldonderzoek heeft gepleegd naar de betrouwbaarheid van radioactieve meetmethoden concludeert, dat deze methoden ongeschikt zijn voor het doel waarvoor ze worden gebruikt. Ook zij concluderen tot een veel hogere radioactieve vervalsnelheid in het prille heelal, met alweer als consequentie een jonge aarde (en een jong heelal). Verder onderzoek is aangekondigd. Zie ook webpagina Radioactieve datering. 

§  Onderzoekswerk aan gesteenten in West-Australië leidt volgens het onderzoeksteam daar tot de voor hen moeilijk te accepteren conclusie, dat de aarde ‘jong’ is, en ontstaan als een koude planeet die vanaf het begin oceanen en vastelanden heeft gekend, die van de huidige niet wezenlijk verschillen. Tabé ‘oersoep’ en spontaan ontstaan van leven. 

§  De Speciale Relativiteitstheorie (SR) van Albert Einstein, die door vele bewijzen wordt ondersteund, ontbeert echter nog steeds de eerste waarneming van één van zijn belangrijkste steunpilaren, nl. die van de verkorte lengte van voorbijvliegende referentiekaders; deze verkorting is nog nooit vastgesteld, wat tot voorzichtigheid maant; onaantastbaar is zij - als iedere theorie - niet. In publicaties over deze onderwerpen worden vaak de begrippen tijd en klok verward, evenals de begrippen afstand en maatstok. De SR heeft nog wel enkele problemen op te lossen. De basis echter waarop Einstein steunde, de vergelijkingen van Lorentz die in 1904, één jaar vóór de SR, werden gepubliceerd, kent deze problemen niet en biedt een goede basis voor de oplossing van diverse andere problemen, o.a. die van gelijktijdigheid en absolute tijd en beweging, die met Einstein leken uitgezwaaid te zijn. Dit leidt tot een wel geheel andere andere kijk op en ervaring van het heelal dan in de vigerende modellen. 

§  De Britse historicus Bill Cooper onderzoekt oude koningsgenealogieën van diverse Keltische en Germaanse volken, en stelt hun echtheid vast. Bij vele worden Noach of Jafet als stamvader genoemd. Verschillende volken dateren het begin van de wereld 5.200-5.700 jaar voor Christus en de wereldwijde vloed rond 2.240 jaar na de schepping (boek "After the Flood"). 

§  De beide zwaargewicht-steunpilaren van het atheïstische denken, de biologische evolutie en de kosmologische Big Bang, staan dus onder toenemende gefundeerde wetenschappelijke kritiek. Het Amerikaanse Discovery Institute in Seattle, de denktank van de ID-opvatting, verenigt meer dan 500 wetenschappelijke zwaargewichten, die merendeels het Darwinisme en zijn sociale en maatschappelijke implicaties afwijzen vanwege zijn ontoereikendheid in alle opzichten.

§  Een aardig voorval: uit de Groenlandse ijskap wordt in 1992 een Amerikaanse Lockheed P38F Lightning jager omhoog gehaald, die daar samen met andere gevechtsvliegtuigen in 1942 een noodlanding had moeten maken. Diegenen die deze jager per sé wilden bergen, hebben daaraan een zware klus gehad: zij hebben 86 meter diep in het ijs moeten graven om hem te bereiken. Intussen vliegt deze kist weer onder de naam Glacier Girl (ijsmeisje). 86 meter in 50 jaar = 1,7 meter gemiddeld per jaar. Er moet iets mis zijn met de interpretatie van de ijsboorkernen uit Groenland, waarvan ons verteld wordt dat het ijs daar slechts enkele mm of minder per jaar aangroeit. En dit soort gegevens speelt een belangrijke rol in het ‘Kyoto’-model. Terecht? Alpenkenners kunnen U vertellen dat aldaar ’s winters vele meters sneeuw en ijs kunnen ontstaan, die ’s zomers weer even gemakkelijk wegsmelten. Dit is ook onze eigen herhaalde ervaring. 

Deze min of meer willekeurige bloemlezing uit de enorme bundel problemen die alle monotoon in dezelfde richting wijzen, zou de wetenschap onder ogen moeten zien, in plaats van de ogen te sluiten of koppig de andere kant op te kijken. Zij tonen de volstrekte ontoereikendheid aan van het evolutionisme als kaderhypothese voor de wetenschap. Atheïsme is niet een erg succesvolle inspirator voor echte wetenschap gebleken. Uitzwaaien wordt langzaamaan een dringende zaak. Of, zoals William Dembski, een van de grondleggers van de Intelligent Design-beweging het in een strijdbaar ‘statement’ zegt: “We streven niet na reformatie en aanpassing van het evolutionisme, maar zijn verwijdering en vervanging”. Dat is een nogal ambitieuze doelstelling. Maar het geeft wel aan dat de luidruchtige reacties van evolutionisten in de discussie niet geheel ongegrond zijn. Wie geen argumenten heeft, moet hard(er) roepen. Richard Dawkins (in De blinde horlogemaker) heeft eens gezegd: “Dank zij Darwin is het mogelijk om een intellectueel bevredigd atheïst te zijn”. Het ziet er naar uit dat atheïsten op (hopelijk korte) termijn op zoek moeten naar andere bronnen van intellectuele bevrediging.