We schrijven 1943-1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog. De strijd is op alle fronten in volle gang. Wie deze website een klein beetje volgt, zal echter verbaasd staan over de mobiliteit die de Oranje’s en in het bijzonder Bernhard ten deel vallen. De Atlantische Oceaan is voor de duizenden koopvaardijschepen een dodelijke oversteek en kosten aan duizende zeelieden het leven. Duitse U-boten joegen het ene na het andere konvooi naar de kelder. Ondertussen was de ternauwernood ontsnapte moeder des vaderlands regelmatig op vakantie bij dochter en kleinkinderen in Canada, maakte Juliana wegens een doopplechtigheid een tripje naar Ierland en vloog de Duitse prins en dubbelspion Bernhard naar verluid regelmatig naar Argentinië. Wat had hij daar te zoeken?

Op de site van het goed geïnformeerde Geennieuws wordt momenteel aandacht besteed aan een zeer bizarre ontwikkeling in Berlijn en Argentinië aan het eind van de strijd in Europa. Over het algemeen wordt de geschiedenis vastgelegd door de overwinnaar en de gangbare theorie is, dat Hitler en zijn vrouw door middel van zelfmoord aan hun eind zijn gekomen op 30 april 1945. Een dag later lieten Magda Goebbels en haar zes kinderen eveneens het leven. De stoffelijke overschotten van het echtpaar Hitler werden buiten de bunker in Berlijn verbrand en zijn nooit goed geïdentificeerd. In het artikel “Hitler’s Ontsnapping”  wordt door het uitzetten van een zogenaamde “timeline” aangetoond dat van het officiële verhaal niet veel kan kloppen.

Wat is nu de connectie van dit verhaal met de Oranje’s  en in het bijzonder Zur Lippe Biesterfeld? En wat is het verband tussen Bernhard, Berlijn 1945 en Argentinië? We zullen stuiten op de schokkende bevindingen van “deducerend onderzoekswerk”, zoals dat op Geennieuws is gepubliceerd. Het is algemeen bekend dat Argentinië en met name de regio Bariloche een vluchtbestemming is geweest voor Nazi oorlogsmisdadigers, gevlucht direct na afloop van de strijd in Europa. Bekend is ook dat de operatie Odessa tot stand is gekomen met medewerking van het Vaticaan en dat ook de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij, met groot-aandeelhouder de familie van Oranje-Nassau, transporten heeft verzorgd van dat soort lieden. Minder bekend is, dat Bernhard als commissaris bemoeienissen en zeker kennis moet hebben gehad van deze subversieve activiteiten, immers oorlogsmisdadigers van de ergste soort zouden normaal gesproken nooit zo ver hebben kunnen komen.

Gedurende de oorlog zijn door talrijke U-boten goud, platina, valuta en kunstschatten naar Argentinië vervoerd die in zwaar bewaakte plaatsen in de Andes werden opgeslagen. Dit alles wijst erop dat Hitler bij verlies van de oorlog, voorbereid was om te vluchten naar andere oorden en m.b.v. het verzamelde vermogen onbekommerd verder te leven. Reeds in 1944 hadden 6 hoge Argentijnse regeringsfunctionarissen de komst en onderbrenging voorbereid. Na de oorlog zijn een 20-tal U-boten voor de kust van Argentinië gesignaleerd en gefotografeerd. Een en ander wijst erop dat hierover gedurende de oorlog duidelijke afspraken zijn gemaakt met Argentinië, waarbij mogelijk Bernhard een collaborerende en subversieve rol heeft gespeeld. Tenslotte had deze dubbelspion ervaring met het uitzetten van vluchtroutes; zie de vlucht van schoonmama naar Engeland.

Op 28 februari 1943 vliegt Bernhard (NW7)naar Argentinië en heeft een ontmoeting met Zorreguieta en Gatalina von Pannwitz Rooth over voor hem en Argentinië zeer belangrijke zaken die “geregeld” dienden te worden.

In januari 1944 vliegt hij wederom naar Argentinië om een en ander te “regelen” en landt op de terugweg op het vliegveld Miami om daar admiraal James L. Kaufman (links op de foto), door commandant van het zevende marine district en door kolonel Charles C. Nettler van de Army Air Forces Technical Training Command te ontmoeten

Tijdens de oorlog 1940-1945 bezocht “prins” Bernhard dus meerdere keren Argentinië, maar ook na de oorlog heeft hij daar formeel bezoeken gebracht. In Londen onmoette hij in 1946 Kurt Tank, die vervolgens vrijgeleide naar Argentinië krijgt. Hij ontmoette Erich Priebke (Otto Pape) en Reinhard Kops (Juan Maler), allen vertrokken ze naar Argentinië. In 1951 ontmoette Bernhard in Argentinië o.a. de oorlogsmisdadiger Klaus Barbie. Weekblad De Tijd schreef hierover een artikel op 14 september.

1984. Vele van zijn oude kameraden is hij na de oorlog in Argentinië op komen zoeken. Uiteindelijk zijn tussen 1945 en 1955 circa 80.000 Duitsers, Oostenrijkers en Kroaten een nieuw leven begonnen in Nazi-Vrijstaat van het zuidelijk halfrond: Argentinië.Hoe vaak Bernhard tijdens de oorlog Argentinië heeft bezocht is niet duidelijk. Bernhard ontkende bij hoog en bij laag en loog categorisch over deze bezoeken. Inmiddels is bekend hoeveel waarde wij aan uitlatingen bij hoog en bij laag van de heer Zur Lippe dienen te hechten: niets, helemaal niets……..!                                                                                     

De connectie Oranje-Argentinië is er dus  één met een luchtje. Onroerend goed investeringen door een kroonprins, een aanstaande vorstin uit Argentinië, wiens grootvader Bernhard al kende, etc. Dit soort samenlopen van omstandigheden is ontstaan uit Bernhard’s rechtstreekse betrokkenheid bij nazi Duitsland. Ons “moreel kompas”, zoals het “koningshuis” zich zo gaarne profileert, vindt zijn oorsprong in dit soort bizarre activiteiten van deze landverrader. Zijn eigen heimat bleef hij echter trouw. Talloze onderzoeken wijzen telkens weer uit, dat we zitten opgescheept met een criminele familie van landverraders en oplichters. Een gedegenereerde verzameling van onbetrouwbare sujetten, tot op de dag van vandaag toegezwaaid met oranje vlaggetjes door onwetenden en collaborateurs. Het steunen van deze groep staatsgevaarlijke idioten staat gelijk met hoogverraad, zie ook ons artikel met betrekking tot de eedaflegging van de nieuwe “dienaren des konings”.