Enige jaren geleden is flink wat ophef ontstaan over het geneesmiddel DCA (dichlooracetaat) als zou het genezende werking hebben op diverse vormen van kanker, vooral op een specifieke dodelijke vorm van hersentumor. Er waren een aantal artsen en onderzoekers die meldden dat ze opzienbare resultaten hadden behaald met DCA.

De ophef ontstond omdat geen enkel farmaceutisch bedrijf bereid was om er verder onderzoek naar te doen. De reden van deze onbereidwilligheid was gelegen in het feit dat, mocht blijken dat DCA werkelijk geneeskrachtige werking zou hebben op tumoren, er op geen enkele manier een octrooi op zou kunnen worden verkregen. Dit omdat DCA al jaren bekend is als bestaand geneesmiddel en het makkelijk te produceren is. De farmaceutische industrie is alléén geïnteresseerd in een medicijn voor het genezen van kanker als er geneesmiddelen kunnen worden ontwikkeld waarop octrooien kunnen worden verkregen.

Medische onderzoekers van de Amerikaanse University of Alberta onder leiding van Dr. Michelakis, zijn echter de werking van DCA op tumorcellen verder gaan uittesten op een aantal patiënten. De studie duurde 18 maanden en is afgerond mei 2010. Tijdens deze studie bleek dat het geneesmiddel in 3 maanden tijd het bloedniveau van de patiënten hoog genoeg kreeg om het metabolisme van de tumor te veranderen.  Metabolisme is de manier waarop kankercellen hun voedingsbrandstoffen behandelen, met name de suikers. DCA was in staat om de belangrijkste kracht van kankercellen weg te nemen, nl. het resistent zijn tegen afsterven.

Het onderzoeksteam van de University of Alberta hoopt op extra financiëring om hun lopende proeven te kunnen continueren. Zij willen zich vooral richten op patiiënten met dodelijke hersentumoren. Verder willen zij de werking van DCA onderzoeken in combinatie met standaard chemotherapieën. Ook willen zij het aantal patiënten waarop onderzoek wordt gedaan uitbreiden in samenwerking met andere gezondheidsinstituten.

Omdat de grote farmaceutische bedrijven het hebben laten afweten is het onderzoek op de University of Alberta grotendeels gefinancieerd door publieke donaties, waaronder filantropische instellingen en particulieren.