Dromen over meerdere heelallen, wormgaten en witte gaten: het is een dagelijkse bezigheid van iedere sciencefiction-fan. Een wit gat is een hypothetisch hemellichaam dat energie, sterren en andere materie uitspuwt. Oftewel, een soort omgekeerd zwart gat. Maar als witte gaten bestaan, waarom zien wij ze dan niet? Een fysicus van de universiteit van Oregon weet mogelijk waarom!

Om te weten hoe het werkt is het handig om te weten hoe een wormgat ontstaat. Stelt u zich eens voor: een zware bowlingbal ligt op een rubberen vel. Terwijl de bowlingbal een kuil in het vel veroorzaakt, wordt de bal steeds kleiner. Hierdoor wordt de massa in een steeds kleinere ruimte geduwd.

Op een gegeven moment is de bal zo klein als een speldenknop. De dichtheid is groot dat de bowlingbal een gat veroorzaakt en door het rubberen vel valt. Dat gebeurt er wanneer er een wormgat ontstaat in het centrum van een zwart gat.

Maar wat gebeurt er aan de andere kant, waar het gat ontstaat? Volgens Einstein komt daar de bowlingbal (oftewel materie) uit het wormgat. Oftewel, daar ontstaat een wit gat.

Als witte gaten in dit heelal bestaan, dan zijn ze waarschijnlijk moeilijk te identificeren. Stephen Hawking toonde in de jaren zeventig aan dat witte gaten in thermisch evenwicht met hun omgeving evenveel straling absorberen en uitstoten als zwarte gaten. Misschien zijn er allang witte gaten ontdekt, maar staan ze in de boeken omschreven als zwarte gaten.

Maar wat als witte gaten niet in thermisch evenwicht met hun omgeving zijn? Wat als ze er alleen voor staan? Volgens fysicus Stephen Hsu van de universiteit van Oregon is dat niet mogelijk. Stabiele witte gaten kunnen niet ontstaan in een leeg heelal. Daarom zien we geen bewijzen. Waarschijnlijk ontploffen witte gaten zo snel, dat we ze niet kunnen observeren.

Mochten witte gaten dus bestaan, dan is het moeilijk om ze te ontdekken. Blijven dromen dus!

Bronmateriaal: "Why Don't We See White Holes in Space?" - Discovery
"White holes and eternal black holes" - Arxiv.org