Hoe staat het met jou diepe 'innerlijke' gevoel?

Ben je wel eens teruggegaan naar je jonge tienerjaren?

Welke van de vier functies voert bij jou de boventoon?  Is het je voelen, denken, zintuiglijk waarnemen of je intuïtief waarnemen, of misschien kun je jezelf beter afvragen welke het minst is ontwikkeld.

Lees het verhaal en ontdek het. 

De Visserkoning regeert over zijn koninkrijk vanuit de Graalburcht waar de Heilige Graal, de kelk van het laatste avondmaal, wordt bewaard. De mythologie leert ons dat de koning die over ons innerlijk koninkrijk regeert, het karakter van dat koninkrijk bepaalt, en daarmee van ons hele leven. Als de koning zich goed voelt, voelen wij ons goed; als de dingen van binnen goed gaan, gaan ze om ons heen ook goed. Met de gewonde Visserkoning aan het hoofd van het innerlijk koninkrijk van de moderne westerse man kunnen we in zijn leven heel wat lijden en een gevoel van vervreemding bespeuren..

De situatie is aldus: het koninkrijk is niet welvarend; de oogst is mager; jonkvrouwen worden van hun ridders beroofd en kinderen van hun ouders. Deze prachtige woorden geven aan hoe een verwond archetypisch fundament tot uitdrukking komt in de problemen die wij in ons leven ondervinden.

De innerlijke dwaas

Iedere nacht vindt er in de Graalburcht een plechtige ceremonie plaats. De Visserkoning ligt op zijn draagstoel en verdraagt zijn lijden terwijl een processie van bovenaardse schoonheid aan hem voorbijtrekt. Een schone jonkvrouw brengt de lans binnen die bij de kruisiging de zijde van Christus doorboorde, een andere jonkvrouw brengt de schaal binnen waarop het brood werd geserveerd tijdens het laatste Avondmaal, en weer een andere jonkvrouw draagt de Graal die schittert in het licht van zijn eigen volheid.  Een ieder krijgt wijn uit de Graalbeker geschonken en hun diepste wens wordt bewaarheid zelf nog voordat zij deze kunnen uitspreken. Eenieder, dat wil zeggen, alle aanwezigen  met uitzondering van de gewonde Visserkoning, die niet uit de graalbeker mag drinken.

Dit is het aller ergste: niet te mogen deelnemen aan de essentie van schoonheid en heiligheid die zich voor je ogen afspeelt. Wat wreed! Allen worden bediend behalve de Graalkoning.. Allen zijn zich ervan bewust dat hun midden niet wordt gevoed omdat hun koning niet aan de Graalceremonie kan deelnemen.

            Ik herinner me een periode waarin schoonheid mij op een soortgelijke manier werd ontzegd.. Jaren geleden was ik ongelofelijk eenzaam en voelde ik me niet gelukkig met mijn leven. Ik was op weg naar mijn ouders, want ik zou hen met de kerstdagen bezoeken.. Op mijn reis kwam ik door San Francisco, en ik stopte bij mijn geliefde Grace Cathedral. Die avond stond er een uitvoering van de Messias van Händel op het programma, en ik besloot te blijven om dit inspirerende werk te beluisteren.. Het klinkt nergens mooier dan in dat grote gebouw met het prachtige orgel en het geweldige koor. Een paar minuten nadat de uitvoering begonnen was, moest ik de zaal verlaten  omdat ik me diep ongelukkig voelde. Op dat moment realiseerde ik me dat de jacht naar schoonheid en geluk tevergeefs is. Ik kon niet van die schoonheid genieten ook al lag zij onmiddellijk binnen mijn bereik.

We kunnen ons geen heviger of beangstigender pijn voorstellen dan de wetenschap dat ons vermogen om liefde en schoonheid te ervaren beperkt is. Geen enkele poging  om ons van buitenaf te bereiken heeft zin als  ons vermogen tot voelen van binnen is gewond.. Dit is de wond van de Visserkoning.

Hoe vaak zeggen vrouwen niet tegen hun echtgenoot: 'kijk eens naar alle fijne dingen die je hebt; je hebt de leukste baan die je ooit in je leven hebt gehad. Ons inkomen is hoger dan ooit tevoren. We hebben twee auto's. We hebben heerlijk lange weekenden. Waarom ben je niet gelukkig?'

De echtgenoot kan geen woorden vinden om daarop te antwoorden; 'Omdat ik een Visserkoning ben. Ik ben gewond en niet in staat van dit geluk te genieten."

Een echte mythe wijst ons de weg naar de oplossing van het probleem dat zij aan de orde stelt.. De Graalmythe verhaalt op wijsgerige manier de aard van onze hedendaagse ziekte en beschrijft dan in vreemde bewoordingen hoe wij daarvan kunnen genezen. De hofnar (ieder zichzelf respecterend hof heeft een eigen dwaas) had lang geleden voorspeld dat de Visserkoning zou worden genezen wanneer een geheel onschuldige dwaas aan het hof zou komen en een bepaalde vraag zou stellen. Het komt misschien als een schok voor ons dat een dwaas weet hoe hij  onze meest pijnlijke wond kan genezen, maar volgens de overlevering is deze oplossing niet uniek. Vele legenden leggen de gave tot genezing in de handen van een dwaas of iemand anders waarvan je niet direct verwacht dat hij deze gave bezit.

            De mythe  maakt ons duidelijk dat juist het naïeve deel van de man hem zal genezen en de wond van de Visserkoning kan helen. Dit vertelt ons dat een man, indien hij wil genezen, in zichzelf op zoek moet gaan naar een deel van hem dat qua leeftijd en geestelijke gesteldheid overeenkomt met de jongen die hij was op het moment dat hij gewond raakte.

Dit geeft ook aan waarom de Visserkoning zichzelf niet kan genezen en waarom de pijn weliswaar vermindert als hij gaat vissen, maar niet verdwijnt.

Als een man werkelijk wil genezen dient hij een compleet ander deel van zichzelf in zijn bewustzijn toe te laten om te kunnen veranderen. Hij kan niet genezen zolang hij vasthoudt aan zijn oude Visserkoningmentaliteit. Daarom dient de jonge dwaas in hem op te staan zodat de man kan worden geheeld.  

            In mijn spreekkamer varen mannen regelmatig tegen mij uit wanneer in hun voorstel iets te doen dat vreemd os moeilijk voor hen is; 'Wat denk je wel niet van me? Dat ik gek ben of zo?'

En dan antwoord ik; 'Wel, het zou je zeker helpen."Het vereist deemoed om een dergelijke raad aan te nemen.

Een man dient bereid te zijn naar een dwaas, onschuldig, puberaal deel van zichzelf te kijken zodat hij kan helen. De innerlijke dwaas is de enige die deze wond van de Visserkoning kan behandelen.

Parcival

Het verhaal verplaatst zich nu van de en zijn wond Visserkoning naar een jongen die zo onbelangrijk is dat hij geen naam heeft. Hij is geboren in Wales, dat in die tijd een land was dat net op het randje van de bewoonde wereld lag en als cultureel achterlijk werd beschouwd. Wel de minst waarschijnlijke plaats  om een held voort te brengen. Wellicht herinnert het ons aan een andere onwaarschijnlijke plaats waar een held werd geboren.. 'Kan uit Nazareth iets goed komen?'Wie denkt nu dat in Wales  iets tot stand kan komen dat een oplossing voor ons lijden biedt? Mythen vertellen ons dat we onze verlossing uit de minst waarschijnlijke hoek kunnen verwachten.  Dit herinnert ons er opnieuw aan dat onze genezing van de ongelofelijk subtiele wond van de Visserkoning een ervaring zal blijken die ons nederig maakt. Het woord 'nederig' verwijst naar beneden, naar de aarde, naar vrouwelijkheid en eenvoud. Dit doet ons denken aan de woorden in de bijbel: 'Wie het koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het voorzeker niet binnengaan.'

            Jung beschrijft in zijn typologie van de persoonlijkheid vier functies, die het menselijk temparament bepalen, namelijk voelen, denken, zintuiglijk waarnemen en  Intuïtief waarnemen.

Hij stelt dat bij ieder ontwikkeld mens een van deze vier functies de boventoon voert. Daarentegen bezitten wij  ook een functie die bij ons het minst is ontwikkeld. Door onze meest dominante functie, de kant van onze persoonlijkheid die het sterkst ontwikkeld is, wordt de kwaliteit van ons leven bepaald. Tegelijkertijd brengt deze ons echter in aanraking met de wond van de Visserkoning. Onze minst dominante functie, dat deel van ons dat het minst ontwikkeld is, zal onze wond genezen. Het is dus de onschuldige dwaas uit Wales die de Visserkoning geneest.

De jongen is van een dergelijke lage afkomst dat hij geen naam draagt op het moment dat wij hem ontmoeten. Later ontdekken we dat hij Parcival heet: onschuldige dwaas. De naam heeft ook een diepere betekenis: hij die de tegengestelden verenigt. In deze naam vinden we de aanwijzing voor zijn genezende kwaliteiten, net als in de betekenis van het Chinese woord Tao.

            Jung beschrijft een gelegenheid waarin hij werd gedwongen op met name dit vermogen in zichzelf te vertrouwen. De breuk tussen Jung en Freud werd veroorzaakt doordat zij verschillende over het onbewuste dachten.  Freud zag het onbewuste als de vergaarbak  van alle ondergeschikte elementen van de persoonlijkheid, de dingen die in het leven van weinig waarde blijken. Jung was van mening dat het onbewuste ook de bron , de artesische put, is waaruit alle creativiteit voortkomt. Freud wilde hier niets van weten, dus scheidden hun wegen zich. Voor Jung was dit een beangstigde ervaring .

Hij was jong en onervaren  en had nog geen vermaardheid. Het leek erop dat hij zijn carrière zou moeten beëindigen. voordat hij er zelfs  maar aan was begonnen..

Jung wist echter waar hij naar genezing van zijn wanhoop moest zoeken en wendde zich tot zijn innerlijk. Hij sloot zich op in zijn kamer en wachtte op een boodschap uit zijn onderbewuste. Al snel ging hij op de grond spelletjes uit zijn kindertijd zitten spelen. Daardoor kwamen er herinneringen bij hem boven  aan de fantasieën die hij als kind  had gehad. Maandenlang ging hij aan de slag in de beslotenheid van zijn achtertuin. Hij had dit als jongen allemaal bedacht. Doordat hij vertrouwen had in deze ervaringen en in zijn jongensdromen, kwam hij in contact met het collectieve onbewuste. Wij kennen dit allemaal uit jungiaanse psychologie..  Een groot man bleek nederig genoeg om bij zijn Parcival genezing te zoeken.

            Parcival (we zullen hem nu al zo noemen, hoewel hij pas veel later in het verhaal deze naam aanneemt) is grootgebracht door zijn moeder die Harteleed heet.

Deze naam is afgeleid van Herzeloyde, dat hartzeer betekent. Zijn vader is gestorven en hij weet niets over hem. Parcival heeft geen broers of zusters. In de mythologie heeft de reddende held vaak geen vader en groeit hij eenzaam en in armoedige omstandigheden op.

            Parcival brengt zijn jeugd door in primitieve omstandigheden op het platteland. Hij draagt grove wollen kleding, gaat niet naar school, stelt geen vragen en is volkomen ongeletterd..

Op een dag is als jonge jongen buiten aan het spelen als er vijf ridders in al hun pracht langsrijden.

Hij ziet de scharlakenrode en gouden zadelkleden, de wapenuitrusting, de schilden, de lansen, alle uiterlijke kenmerken die bij het ridderschap behoren. Parcival is zo verblind door dit schouwspel dat hij naar huis rent om zijn moeder te vertellen dat hij vijf goden heeft gezien. Hij is zo opgewonden over de machtige aanblik van de ridders dat hij besluit onmiddellijk te vertrekken om zich bij deze vijf geweldige mannen aan te sluiten.

            Zijn moeder barst in tranen uit nu zij inziet dat haar zoon op geen enkele manier heeft kunnen beletten in de voetsporen van zijn vader te treden. Deze was namelijk ook ridder en had in een of ander dwaas gevecht het leven gelaten. De moeder van Parcival had geprobeerd zijn afkomst voor hem te verzwijgen. Geen enkele moeder is er echter ooit in geslaagd haar zoon voor gevaar te behoeden wanneer het bloed van zijn vader zich in hem begint te roeren.

Hartenleed (deze naam geeft aan hoe een moeder zich op dat moment voelt) vertelt Parcival dat zijn vader ridder was en is omgekomen terwijl hij een schone maagd trachtte te redden. Zijn twee broers waren ridders en ook zij zijn dood. Harteleed had Parcival naar een afgelegen plaats gebracht om hem een soortgelijk lot te besparen..

            Zij geeft Parcival echter haar zegen en besluit hem niet langer te beschermen. Harteleed kan de verleiding niet weerstaan hem bij zijn vertrek nog een aantal raadgevingen op het hart te drukken. Hij dient respect te hebben voor schone jonkvrouwen en niet te veel vragen te stellen. Zij geeft hem tevens een tuniek van grove wol die zij voor hem heeft geweven. Dit is de erfenis  die zij hem schenkt. Deze geschenken zullen wij telkens in het verhaal terugzien. Zij spelen een rol in de ontwikkelingen die zullen volgen.

Ben je nog steeds  nieuwsgierig ?

Volgende week kun je het vervolg lezen.

Deel 1 gemist? Zie hieronder.

Verzorgd door Elisabeth Kellerman

Dit deel en alle vorige en opvolgende delen zijn terug te vinden op deze site:

Het Parcivalverhaal deel 1 - Hoe vind je jou werkelijke zelf

Herken je bij jezelf de rode draad en wil je er aan werken maar vind je het moeilijk, dan kun je op de site http://www.innerquest.nl/ diverse cursussen te vinden die je hierbij kunnen helpen.

Bron: Boekje "Zij/Hij" schrijver is Robert A. Johnson, uitgever Kosmos-Z&K Uitgevers BV/ Servire, Utrecht, ISBN-9021595303 (is helaas alleen nog tweede hands te koop).

De voorstellingen komen van onder andere van http://www.wikipedia.nl/ .