Europese schuldenramp nog maar net begonnen
'Die profetische dag wordt nu de 'Flash Crash' genoemd. Maar vergis u niet: dit was NIET slechts een schampschot. De crisis die deze Flash Crash veroorzaakte -de Europese schuldenramp- is nog maar net begonnen.'

 

Volgens de financiële specialist, tegenwoordig werkzaam bij Weiss Research, heeft de crisis in Europa beleggers bloednerveus gemaakt. Nu de aandacht zich verschuift van Griekenland naar Spanje, waar de problemen nog veel groter zijn, zal deze nervositeit alleen maar toenemen. 'Bedenk dat Griekenland slechts $ 236 miljard externe schuld heeft; Spanje $ 1,1 biljoen, oftewel VIJF keer zoveel.'

 

Spanje -één van 's werelds grootste economiën- is in tegenstelling tot Griekenland veel geld schuldig aan banken in de VS, waardoor Amerika direkt getroffen wordt. Door het instorten van de vastgoedmarkt hebben de Spaanse authoriteiten recent een grote bank moeten overnemen, vier anderen gedwongen samen te gaan, en wordt verwacht dat er nog meer banken zullen omvallen.

Portugal, Italië en Ierland in kielzog van Griekenland en Spanje
Daar blijft het volgens Larson echter niet bij. Portugal, Italië en Ierland zitten Griekenland en Spanje heel dicht op de hielen, en staan al bij virtueel iedere belegger en kredietverstrekker ter wereld op de zwarte lijst. 'Deze landen kunnen geen geld meer lenen om hun enorme uitgaven te financieren. Ze kunnen zelfs hun oude schulden niet meer aflossen zonder hier exorbitante rente over te moeten betalen,' aldus Larson. Zij hebben dan ook geen andere keus dan het doorvoeren van enorme bezuinigingen, maar 'dat zal bij lange na niet voldoende zijn om de kredietverstrekkers gerust te stellen. Daarnaast zal het hun economiën keihard raken, met stijgende werkloosheid, dalende bedrijfswinsten en een NOG groter risico op een schuldenbankroet als gevolg.'

 

Het bankroet van Spanje zal een verwoestend effect hebben op de financiële markten, 'vergelijkbaar met het tegelijkertijd failliet gaan van meerdere Lehman Brothers. Toen Lehman failliet ging vielen de wereldwijde markten onmiddellijk stil, dook de economie de afgrond in en zakte de Dow met bijna 5000 punten ineen.' Larson ziet op dit moment drie belangrijke waarschuwingssignalen dat de schuldencrisis de markten zal doen instorten:

 

Het allerbelangrijkste gehanteerde rentetarief is de London Interbank Offered Rate, kortweg LIBOR. Dit is de rente die banken berekenen voor het elkaar lenen van geld en is de basis van vrijwel iedere korte-termijn lening in de VS. Als de LIBOR stijgt dan stijgt onder andere ook de rente voor de niet-rentevaste hypotheken (VS: $ 2,3 biljoen) en bedrijfsleningen (VS: $ 7,2 biljoen).

 

Op dit moment is de LIBOR inderdaad gaan stijgen, wat volgens Larson al voldoende reden is om een schok in de wereldwijde economie teweeg te brengen. 'Maar het is vooral schokkend dat er niets is wat de Federal Reserve (FED) of de Europese Centrale Bank (ECB) hier aan kunnen doen.' Noch de FED, noch de ECB zijn ooit in staat gebleken de LIBOR, die bepaald wordt door de wereldwijde vraag en aanbod van geld, te controleren.

 

Het stijgen van de LIBOR heeft 'wereldschokkende implicaties'. Het laat niet alleen zien dat de wereldwijde schuldencrisis verergert, maar ook dat de FED en alle andere Centrale Banken de macht beginnen te verliezen om te voorkomen dat deze wereldwijde schuldencrisis nog véél erger wordt.

 

Een krachtig signaal dat de schuldencrisis de kust van Amerika heeft bereikt is het stijgen van de zogenaamde tweejaarlijkse swap spread, die laat zien hoeveel banken rekenen voor de renterisico's van tweejarige leningen over (en boven) vergelijkbare rente op schatkistpapieren.

 

Toen de regering Obama vorig jaar vele biljoenen dollars uitgaf om bijna iedere in problemen verkerende grote bank te redden, zakte deze crisisindicator snel, wat een teken was dat het ergste van de crisis -in ieder geval tijdelijk- voorbij was.  

 

In maart was deze swap spread gezakt tot 9,6 punten, maar is sindsdien letterlijk geëxplodeerd naar 64 basispunten, een bijna zevenvoudige stijging. Larson is ervan overtuigd dat dit maar één ding laat zien: er ligt een nieuwe, potentieel veel ERGERE schuldencrisis in het verschiet.

 

Dat betekent simpelweg dat beleggers denken dat het risico dat bedrijfsobligaties gaan omvallen eveneens verdubbeld is. 'En dan heb ik het niet alleen maar over waardeloze bedrijven waarvan iedereen al wist dat ze te riskant waren. Zeker niet! Ik heb het over zeer gerenommeerde bedrijven die hoge waarderingen krijgen van S&P, Moody's en Fitch,' waarschuwt Larson.

 

'De grote vraag is: als zelfs de zogenaamd 'veilige' bedrijfsobligaties dagelijks steeds riskanter worden, bedenk dan eens wat een enorm risico beleggers nemen met de aandelen van deze bedrijven!'

 

Voordat de Dow Jones in de periode 2007-2009 met ruim 7000 punten ineenzakte waren er precies dezelfde waarschuwingssignalen te zien. 'Nu is het een waarschuwing dat er net zo'n enorm bloedbad aan zit te komen!' Larson denkt dat grote banken zoals Bank of America, Citibank, SunTrust en honderden andere banken opnieuw zware klappen zullen krijgen.

 

'Daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben. We weten immers dat bijna AL het herstel op de aandelenmarkt sinds maart 2009 hoofdzakelijk gebaseerd was op de aanname dat de kredietcrisis voorbij was. De explosie van de nieuwe schuldencrisis in Europa is echter een krachtige waarschuwing dat de ernstigste economische catastrofe sinds de Grote Depressie NIET voorbij is, maar slechts een andere vorm heeft aangenomen.'

 

Het grote dilemma daarbij is volgens de financiële expert dat veel banken ondanks het recente 'herstel' nog steeds kwetsbaar zijn. Dat zijn althans de conclusies van Weiss Ratings, het enige beoordelingsinstituut dat beleggers de afgelopen jaren ruim op tijd waarschuwde voor bijna iedere grote bankencrisis. Bank of America heeft van Weiss een 'D' (zwak) gekregen, omdat het nog steeds enorm veel slechte leningen in de boeken heeft staan en gigantische risico's met derivaten heeft genomen. Citibank krijgt om dezelfde redenen een D-, net als de SunTrust Bank.

In totaal zijn er maar liefst 2259 Amerikaanse banken en spaarinstellingen die een zwakke beoordeling hebben gekregen, tegenover slechts 962 sterke. Grootste probleem: de sterke banken controleren slechts 3,7% van de financiële bezittingen van alle banken, de slechte banken 43,8%. 'En dat is nog VOOR zij de onvermijdelijke impact van de Europese schuldencrisis op de wereldmarkt en onze economie zullen voelen.'

Bailouts creërden illusie van herstel
Larson schrijft dat het hoofdzakelijk het door Washington gekochte en betaalde herstel van de banken -de beruchte bailouts- was dat de illusie van een duurzaam economisch herstel creëerde. Die illusie zorgde ervoor dat de beurzen weer gingen stijgen. Nu duizenden Amerikaanse banken nog maar nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden en de Europeanen het risico lopen bankroet te gaan, staat deze banken echter nieuwe ellende te wachten - ellende waar ze niet op zijn voorbereid.

Omdat de grote banken nog steeds bomvol waardeloze financiële bezittingen zitten zullen zij opnieuw enorme verliezen gaan lijden als de volgende schuldencrisis zich aandient. 'Wees dus niet verbaasd als de belangrijke financiële aandelen terugvallen naar het dieptepunt van maart 2009, en daarbij het grootste deel van de hele aandelenmarkt met zich meesleuren.'

 

Beleggers worden in toenemende mate wantrouwig ten opzichte van papieren valuta en vluchten naar bedrijven die bijvoorbeeld goud, zilver en platinum produceren. Deze metalen hebben historisch gezien bewezen in crisistijden een veilige haven te zijn. 'Maar voor de rest van uw aandelen is mijn advies duidelijk: verkoop nu wat van uw aandelen, en als de Dow weer een paar honderd punten stijgt, verkoop dan nog meer! Gebruik iedere gelegenheid om deze aankomende beurscrash uit de weg te gaan.'

 

'Wacht niet langer, want de volgende enorme val is aanstaande... Als u deze waarschuwing negeert dan doet u dat op eigen risico. De prijs voor het in slaap laten sussen door de tijdelijke beursstijgingen, die u een vals gevoel van veiligheid geven, zou ernstig kunnen zijn en u kunnen opzadelen met enorme verliezen.'

 

 

Xander

 

Bron: Money And Markets