Welkom!

We bewegen ons richting nieuw terrein nu en terwijl we verder gaan met onze evolutie en we ons op hetzelfde moment bevinden in het eindstadium van "het einde van het einde", bevinden we ons ook in nieuwe ruimtes, die we nog moeten gaan ervaren.

De oude wereld, zoals we die kenden begint nu sneller in te storten. We kunnen ontdekken, dat het nog veel moeilijker dan ooit is, om ergens een interactie mee aan te gaan, of om ergens in verwikkeld te raken. Niets lijkt "juist" of goed te voelen en we zouden ons af kunnen vragen, waar we eigenlijk horen te zijn en in aanvulling hierop zouden we ons verloren kunnen voelen in een ruimte, die er niet is, alsof we voorlopig nog veel langer door moeten gaan met de inmiddels geforceerde gewoonten uit de oude realiteit.

Alsof we in de ijle lucht zijn neergezet, rondzwevend in de ruimte zonder anker, met alleen maar ons persoonlijk centrum om ons aan vast te houden en wachtend, terwijl de oude wereld ondertussen bezig is met zijn ontmanteling en verlies van energieën en creaties, die nooit zullen kunnen passen in de nieuwe wereld realiteit.

De uitlijning met het nieuwe, de voorbereiding van de aarde voor het nieuwe en de opschuddingen, die in de komende maanden nog steeds zullen doorgaan met zich te ontvouwen, hebben een instabiliteit rondom ons gecreëerd, die ons dwingt ons ergens aan vast te houden....iets waarvan we hopen en bidden dat het goed en liefhebbend aanvoelt.

Net als acteurs in een toneelstuk, waarin het script niet langer meer toereikend is, zouden we kunnen doorgaan met onze oude teksten en maskers, of zouden we ons zelfs kunnen afvragen hoe we horen om te gaan met anderen, die zichzelf afgesloten hebben in een ruimte van angst, onbewust wachtend op wie weet wat. En we zouden zelfs anderen kunnen zien, die zich gedragen alsof alles ogenschijnlijk oké is, terwijl velen van ons weten, wat er zich op onzichtbare niveaus afspeelt en dit zou ervoor kunnen zorgen, dat sommigen zich afvragen in welke rare science fiction film we onszelf nu geplaatst hebben.

Natuurlijk, natuurlijk en zoals altijd, zijn we verder aan het gaan met een spiritueel ascentie proces dat zichzelf ontvouwt en onthult op manieren, die we ons nooit hadden kunnen voorstellen, totdat ze direct voor onze neus stonden. En zoals altijd, is het juist de keuze van de vrije wil, die bepaalt welke ervaring de planeet zal hebben, terwijl ze verder gaat met zich te veranderen en zichzelf te vormen naar een nieuw en vibrerend thuis voor een zeer nieuwe realiteit.

Op deze manier, ook al komen zoveel dingen nu tot hun einde, is het ons spiritueel evolutie proces, dat de kern van alles is, dat nieuwe individuen creëert, die zullen leren te evalueren naar hoger vibrerende wezens en die zich precies daar zullen bevinden waar ze horen te zijn en die precies zullen zijn wie ze horen te zijn en die ook precies zullen hebben wat ze nodig hebben.

Zoals al zo vaak is gebeurd tijdens deze ééns-in-je-leven ervaring, is het plan alweer veranderd, of in ieder geval gekneed in iets, dat past bij de huidige ontvouwing van de vrije wil keuzes en manieren, die de planeet en haar inwoners hebben gekozen om deze enorme verschuiving te ervaren.

Angst en zelfbescherming hebben een enorme ervaring van afscheiding gecreëerd. We "zien" elkaar simpelweg niet en dus is het beginnen met enige nieuwe creaties met anderen op een veel hoger vibratie niveau, dat intact zou blijven tijdens het einde van het einde, drastisch vertraagd. Op deze manier worden we nu aangemoedigd om, zeg maar "laag te blijven" en om ons te openen voor nieuwe ruimtes, die veel subtieler, vriendelijker, gemakkelijker en lichter zijn en die geen enige vorm van grootse of dramatische ruimtes bevatten.

Deze aanpassing aan een hoger niveau plan zal zich op verschillende manieren manifesteren. We zouden kunnen ontdekken, dat we voor anderen werken met een zeker inkomen, in plaats van dat we zelfstandig zijn. We zouden ons kunnen bevinden in rollen, die simpel gecentreerd zijn en simpel, zonder agenda of plan. We zouden kunnen merken, dat we niets hoeven te "doen", maar gewoon genieten van waar we zijn, omdat we nu heel subtiel en puur degenen zijn, die we altijd waren op onze meest werkelijke en hoogste niveaus. Dingen zullen veel "stiller"zijn als we in het oog van de storm blijven. We zullen nu niets nieuws creëren. We worden verwijderd van de schadelijke gang van zaken.

We zouden het gevoel kunnen hebben, dat we terug gaan naar het oude of terug gaan naar de hoofdstroom, maar wat er gebeurt, is dat we terug gaan naar de basis. Zo veel (inclusief elektronica bijvoorbeeld) is zo ver gegaan als het maar kon, tot het punt, waar het zijn originaliteit verloren is en zijn eigenlijke doel (inclusief de "New Age" beweging) verloren is en dit moet nu tot een einde komen. In aanvulling hierop lijkt het dus, alsof we teruggaan naar de hoofdstroom, omdat we nu ankeren in de nieuwe aarde en deze is heel erg hier.

Onze nieuwe ruimtes en rollen gaan allemaal over het gewoon simpelweg zijn. Gewoon, onze ware en simpele aspecten van onszelf zijn. En aangezien deze aspecten van ons zo gemakkelijk zijn, zullen deze ruimtes moeiteloos zijn. We worden nu aangemoedigd, om zichzelf onderhoudende bakens van licht te zijn, door simpelweg onszelf te zijn. We zouden kunnen ontdekken, dat we geen verlangen hebben om ergens in te assisteren, om iemand te helpen, of iets anders van die soort. We zouden anderen kunnen zien, die om hulp vragen zoals we die verleend hebben in het verleden en we zouden simpelweg kunnen voelen, dat we met deze dingen "erg klaar" zijn. We zouden een enorme beëindiging van bijna alle dingen, die we ooit hebben gekend kunnen voelen. Een allerlaatste dood.

Wat er hier gebeurt, is dat we in ruimtes geduwd worden, die ons beschermen voor de grote val. Het was niet de bedoeling, dat we zouden meevallen met alles wat nu aan het omvallen is, of dat we zelfs in dit proces zouden assisteren. We worden nu geleid naar ruimtes, die heel vrij en los zijn van de oude realiteit, die aan het omvallen is als een rij dominostenen. Als we ons voorheen onzichtbaar voelden, dan zullen we ons nu nog meer onzichtbaar voelen. Dit is, omdat we onszelf niet langer meer kunnen toestaan, dat er naar ons gegraaid wordt, alsof we reddingsboeien zijn en anderen toe te staan, die aan het verdrinken zijn, dat ze ons in paniek onder duwen en bijdragen aan onze val.

In het verleden liet ons spiritueel evolutie proces ons geleidelijk aan onzichtbaar voelen, daar we leefden en vibreerden in een veel hoger niveau van bestaan. Diegenen met dichtheid en zelfabsorptie, wat door veel ego's wordt gecreëerd, waren niet in staat ons te zien. Nu zijn we nog onzichtbaarder dan ooit, daar we op een natuurlijke manier naar plaatsen worden genomen van veiligheid en zekerheid tijdens deze massale beëindigingen en tijden van grote val.

Het voorgaande plan, was dat we onszelf van de oude realiteit zouden verwijderen, wat velen van ons deden. Toen planden we, dat we zouden beginnen met een hele nieuwe realiteit in een hele nieuwe wereld, daar we samen kwamen als broers en zusters. Deze nieuwe realiteit, die we zouden creëren als een geheel zou ons ondersteunen, terwijl de oude realiteit eventueel geleidelijk en op een liefdevolle manier zou verdwijnen. Ondertussen zouden we degenen, die bereid waren en die om hulp vroegen, assisteren om de trappen van de ascentie ladder te beklimmen. Nou, raad eens wat ? Menselijke wezens hebben een vrije wil en dit heeft alweer een wending in het plan gebracht. Zal het ooit eindigen ?

Er zijn niet genoeg zielen bereid en hierdoor kan het oude plan zich dus niet ontvouwen. De oude realiteit is inderdaad aan het eindigen en de aarde is aan het vooruit gaan zoals zij had gepland, maar het "hoe" en de weg die ons er naar toe zou brengen, verandert met elke ademteug die we nemen. We bevinden ons inderdaad in een nieuwe en hoger vibrerende ruimte in de kosmos en dit alleen al creëert nieuwe en ongelooflijke staten van zijn. Dus wat er ook om ons heen lijkt te gebeuren, dat wat binnenin ons gebeurt is inderdaad iets heel nieuws.....en het gaat allemaal over de hartenergie. Het is de hartenergie, die ons precies zal leiden naar waar we horen te zijn, en wat zal dienen als een bron, om alles te creëren wat we in de tijd die gaat komen, nodig hebben.

Op 21 april werd ik 's ochtends wakker en zag ik mijn vader in mijn slaapkamer. Hij was een beetje verwilderd en niet helemaal zeker van waar hij was. Alles wat hij kon zeggen was "Ik was niet zeker van wat ik kon verwachten. Ik wist echt niet hoe het zou zijn". Een paar uur later belde mijn dochter mij om te zeggen, dat hij was overleden en het was precies op dat moment, dat hij in mijn ruimte arriveerde. In de volgende twee dagen praatten we volop, omdat hij soms voor korte periodes vertrok en weer terugkwam. In een hele korte tijd had hij ontdekt, hoe hij moest navigeren en om zich te realiseren waar hij nu was en hij was vaak weg en druk bezig. Hoewel deze specifieke periode van het niet-fysieke (vlak na zijn overgang) kort was, was het toch fijn om hem weer te spreken.

Terwijl ik me afvroeg, waarom hij onmiddellijk na het verlaten van zijn lichaam in mijn ruimte kwam, in plaats van ergens anders te arriveren en terwijl ik hem vroeg naar andere plaatsen waar hij naar toe was gereisd tijdens deze paar dagen, werd het voor mij duidelijk, dat het de hartenergie is, die bepaalt wat zich met wat verbindt.

Het is zeker, dat mijn vader altijd wist hoeveel ik van hem hield. Ik was gezegend, dat ik absoluut geen spijt voelde, toen zijn tijd op was. Ik weet, dat hij in al die dagen mijn liefde voor hem voelde en hij waardeerde dit altijd. Dus daarom was het deze liefde, die wij deelden, die bepaalde, waar hij zou landen toen hij zijn vorm verliet. Het bepaalde ook, waar hij daarna naar toe zou reizen, want op sommige momenten, vertelde hij me wat hij die dag had gedaan. Op een bepaalde nacht hadden we al een behoorlijke tijd met elkaar gekletst en ik zei uiteindelijk, "Pap, ik ben doodop. Ik moet het licht uitdoen en even gaan slapen". Daar ik het gevoel had, dat ik hem misschien afpoeierde, vroeg ik hem wat hij deed terwijl iedereen sliep. "Oh Karen,", antwoordde hij, "Er zijn zoveel plaatsen waar ik naar toe ga !" Ik kan naar concerten gaan en zo'n beetje overal waar ik maar heen wil !" Hij hield van muziek en ik kon zijn vreugde en geluk voelen, terwijl hij ergens op aarde naar een concert was. Zijn hart en vreugde zouden hem onmiddellijk brengen, naar waar hij wenste te zijn en wat hij wenste te ervaren.

Enkele dagen voor zijn begrafenis, was hij uit mijn ruimte verdwenen. Ik wist, dat vele zielen na een begrafenis vertrekken voor de volgende etappe van hun "intake". Ik had hem tijdens een van onze laatste conversaties, nadat hij was overleden, gevraagd om mij alsjeblieft te laten weten, wanneer hij "echt zou vertrekken" voor een langere tijd. Op de avond van zijn begrafenis (waar ik niet "behoorde" te zijn), en terwijl ik bij mijn dochter laat op de avond in de woonkamer zat, kwam hij inderdaad te voorschijn en vertelde me, dat hij nu verder zou gaan naar het volgende traject van zijn reis. De volgende dag kon ik zijn ziel vele malen zien, maar mijn vader was nu op een veel jongere leeftijd, zoals tijdens zijn gelukkigste dagen toen hij opgroeide in India.

Ik vertel jullie dit verhaal, omdat een aantal van jullie mij hebben geschreven en hebben gevraagd, dit met jullie te delen, daar jullie ook geliefden hebben, die onlangs zijn vertrokken en ook, omdat ons eigen spirituele evolutie proces van sterven, terwijl we levend zijn, hier erg op lijkt.

We navigeren via het hart in de volgende dimensie. Wanneer we in de hart ruimte zijn, is alles dramatisch anders. En we kunnen nu voor het grootste gedeelte van de tijd in deze staat blijven. In de hart ruimte kunnen we veel meer zien. Alles heeft zin en alles is duidelijk. En in aanvulling hierop zien we elkaar, zien we dat alles inderdaad met elkaar verbonden is en dat dit het geheel verbindt (of manier van bestaan), en we gaan duidelijk zien, dat de wereld van de afscheiding is gecreëerd door de dichtheid, die in de oude realiteit bestond in de lager vibrerende dimensies of emoties.

Wanneer we meer volledig zijn gearriveerd in deze hogere sferen, dan kan het extreem uitdagend zijn om een deel te willen zijn, van datgene wat men heeft achtergelaten en om in een wereld van afscheiding te leven. We zouden willen uitschreeuwen, "Zie mij ! Ik ben hier !" net zoals mijn vader zich zou hebben kunnen gevoeld, nadat hij zijn oude vorm verliet en nog steeds ronddreef in een oude wereld uit zijn verleden. Als jij geëvalueerd bent naar een staat, waarin je alleen maar de groepsenergie kent en dat we elkaar echt waarderen voor wie we zijn en wat we zijn, dan kan het letterlijk als een hel aanvoelen om in een wereld te zijn waar dat niet de norm is.

Totdat deze tijd arriveert en terwijl we nog steeds leven in de fysieke realiteit, die ons nog steeds omringt, worden we aangemoedigd om in het oog van de storm te blijven, om te zijn, wie we werkelijk in onze ware en simpele vorm zijn en te weten dat we in al onze behoeften op een miraculeuze manier zullen worden voorzien. Een onzichtbare stroom van goddelijke energie zal ons gedurende deze tijd begeleiden. Het zet voor ons dingen klaar, het zorgt ervoor, dat er voor ons gezorgd wordt en alles wat we moeten doen, is het volgen van de kruimels en het gebruik maken van de gelegenheden, waar onze harten ons naar toe brengen.

Terwijl de hart energie al het andere zal overnemen, zullen we op hetzelfde moment hele nieuwe manieren van bestaan ontdekken, die zullen dienen om ons te ondersteunen gedurende de tijd van de val. Toen ik vorige week door de Verenigde Staten reed, was ik gezegend toen ik mij in de hart energie bevond en toen ik ervoer waar het me naar toe leidde. Ik ontmoette de meest geweldige mensen in de kleinste dorpjes en ik had de meest liefdevolle en respectvolle ervaringen, die ik ooit sinds een lange tijd heb gehad. Het was zo prachtig, dat zelfs mijn kat van de trip genoot en meestal raakt ze gestrest tijdens het reizen.

De hart energie overheerst alles. Het maakt niet uit welk geloof iemand heeft, wat voor kleur iemand heeft, wat voor een levensstijl iemand heeft, wat voor beroep iemand heeft of hoe oud iemand is. Het is de lijm en de verbinder en het is datgene, wat ons toestaat elkaar te zien. En als we in de ruimte van de hart energie staan, dan hoeven we alleen maar in onze eigen ruimte te staan.....gecentreerd en in het oog van de storm.

Met veel liefde en dankbaarheid,

Karen

Dit artikel is vertaald door: Linda (linda.postema@yahoo.com)

Het originele engelstalige artikel is te vinden op www.emergingearthangels.com