Lege mensen. Poppen mensen. Kartonnen uitgeknipte mensen. Robots. Organische portalen. Achtergrond figuren. Waarom bestaan deze termen zelfs? Omdat ze nodig waren en uitgevonden moesten worden door diegenen die onafhankelijk van elkaar hetzelfde vreemde fenomeen waarnamen, waar geen officiële naam voor bestaat: sommige mensen missen iets heel belangrijks van binnen. Terwijl ze niet noodzakelijkerwijs minder intelligent, succesvol of fysiek gezond zijn net als iedereen, laten ze toch zien dat ze geen indicatie hebben van enig hoger component van hun bewustzijn.

Door de jaren heen heb ik emails gekregen van lezers die dezelfde conclusie getrokken hebben. Het viel hun op dat sommige mensen vreemd één-dimensionaal en hol zijn van binnen. Deze observatie is niet makkelijk te missen, maar het is makkelijk om weg te redeneren, vooral met een moderne samenleving die zo vreselijk gehersenspoeld is met het politiek correcte maar niet realistische concept dat iedereen volkomen gelijk is op elke manier, wat voorbij gaat aan functionele verschillen veroorzaakt door omgeving, genen, en vooral, metafysische factoren.

Achtergrond

Het idee van legen mensen kwam voor het eerst bij me op in 1999 na veel onderzoek gedaan te hebben naar sociopaten en psychopaten, en hun conditie die medisch bekend staat als APD of "Antisociale persoonlijkheidsstoring". Mijn interesse in het onderwerp groeide omdat ik jarenlang gedwongen geleden heb onder iemand waarvan ik later leerde die alle tekenen van een sociopaat had. Harteloos en zielloos waren goede beschrijvingen, maar hoe wist ik toen dat dit geheel letterlijk waar is?. Ik ontdekte in deze persoon een leegte achter de ogen en een zeer magere bewustzijn essentie, en dat leek de oorzaak te zijn van het gedrag wat ik waarnam.

Uiteindelijk realiseerde ik me dat dezelfde conditie aanwezig was in anderen die niet sociopaat waren, maar waarbij hun gebrek aan hart gemaskeerd werd door een zeer goed aangepast sociaal uiterlijk. Met andere woorden, wat de psychiatrie aanduidt als APD is eigenlijk de meer extreme en criminele manifestatie van een conditie die zich anders uitdrukt in een algemeen sociaal acceptabel gedrag. Dat laatste is wat bijdraagt aan de massa van lege mensen in de bevolking.

Maar wat mist er dan precies in hen? Het antwoord is duidelijk als we kijken naar gemeenschappelijk gedrag en kwaliteiten van bewustzijn.

Gedrag en psychische karakteristieken

Hun gedrag neigt naar glibberig, ondiep, egoïstisch, narcistisch, aards, roofdierachtig, en materialistisch. Soms wordt dit gedrag gecamoufleerd door een perfect sociaal gedrag, maar iedereen met een onderscheidend oog kan door die vermomming heen kijken. Zij missen individualiteit, onafhankelijk denken, en zijn sterk gericht op een kudde mentaliteit. Zij missen het begrip van alles boven de materiële wereld van de vijf zintuigen, en hebben geen interesse in metafysische zaken behalve hippe accessoires om hun sociale status op te peppen. Zij lijken ook totaal niet in staat om in te leven in anderen, om hun ziel te zoeken, en om zichzelf op te offeren. Maar ondanks dat kunnen zij in het gezelschap van anderen een flitsende show van bezorgdheid en zelfopoffering maar vooral voor sociale manipulatie; bijvoorbeeld krokodillentranen om medelijden op te wekken, of iets moois voor iemand anders te doen enkel om later weer een dienst terug te vragen.

Psychisch scannen van hun bewustzijn onthult iets interessants. Er is een bepaalde simpelheid, platheid, en onbeweeglijkheid in hun systeem, zelfs als hun intellect hoog ontwikkeld is. Anders dan andere mensen, is hun bewustzijnsenergie meer diffuus, duf, vluchtig en amorf in plaats van solide, spetterend, gekristalliseerd en geconcentreerd. Met andere woorden, hun geest is meer een zandkasteel in plaats van een echt kasteel. Er is zeker iets dierlijks en elementairs in hun lichaam. Het lijkt alsof ze een bewustzijn hebben net als planten en dieren, maar niet een bewust zelf-bewustzijn net als mensen horen te hebben. Er is een belangrijk verschil tussen bewustzijn en zelf-bewustzijn.

Geest (spirit): Het missende onderdeel

Het missende onderdeel moet hetgeen zijn dat een wezen zelf-bewustzijn schenkt, en de capaciteit om transcendentale idealen op waarde te schatten. Dit gaat verder dan de fysieke factoren zoals missende stukken hersenen, defecte genen, of een slechte opvoeding, omdat deze dingen gewoon defecten zijn in de hardware en de programmering van de biologische machine, terwijl het probleem hier juist gaat over het bewustzijn wat de machine bestuurt. Wat intuïtieve en helderziende waarneming oppikt over hun bewustzijn heeft inderdaad te maken met metafysische factoren.

Hoe noem je deze hogere component van het bewustzijn wat afwezig is in sommige mensen? Meestal wordt het de ziel genoemd, maar dat heeft in het verleden veel te veel verwarring gebracht. Bijvoorbeeld denken veel lezers die niet bekend zijn met de goede definitie van "zielloos" dat het betekent: "totaal geen bewustzijn" terwijl het in werkelijkheid betekent: "het ontbreken van geïndividualiseerd bewustzijn". Nee, zij hebben een soort van zielsenergie omdat zij leven, maar de ziel is niet doorvlochten met een hogere vonk van waar bewustzijn en zelf-bewustzijn.

Daarom zal ik deze hogere vonk "geest (spirit)" noemen en ik definieer het als volgt: geest (spirit) is de kern van het geïndividualiseerd bewustzijn, het permanente aspect van iemands wezen wat gerepresenteerd wordt door het ware Zelf, wat ervaringen en spirituele wijsheid vergaart tijdens het leven, en de fysieke dood overleeft, en intact blijft bij reïncarnatie om door te gaan met het groeien naar de vervulling van zijn potentie. Het is de individuele gods-vonk, de zetel van de vrije wil, het holografische fragment van de Schepper wat verblijft in het ware centrum van jouw wezen, het "IK" dat jij bent, de innerlijke bewuste waarnemen die instaat is om waar te nemen zelfs dat het waarneemt.

Het lijkt erop dat niet alle mensen deze geest (spirit) hebben. Daarom hebben zij geen zelf-bewustzijn, individualiteit, wijsheid, empathie, creatieve intelligentie, en bewustzijn. Wat deze stelling verder bevestigt is dat, zoals ik verderop zal toelichten, iemand een totaal ontbreken van bestemming heeft, van synchroniciteit, van symbolische dromen, spirituele lessen, zielsgroei en karma in hun levens. Dit is te verwachten als zij niets permanent in hun hebben wat dood en reïncarnaties overleeft, omdat alleen geest (spirit) iets kan leren van dit soort dingen. Zonder geest (spirit), zijn het tijdelijke wezens wiens bewustzijn zich vormt kort voor de geboorte en die weer oplost kort na de dood. En als dat zo is, dan hebben spirituele lessen geen nut voor hen, en bestaat er ook geen karma van vorige levens, en is er geen Hogere Zelf als gids, en hebben ze ook echt geen interesse in alles wat een doel dient voorbij hun huidige eindige bestaan. Daarom is het te verwachten dat ze vooral erg materialistisch zijn, aards, en werelds in hun ambities; en alle observaties bevestigen dit ook.

Andere Onderdelen

Hoe kunnen we dit beter gaan begrijpen? Door de verschillende onderdelen te begrijpen en hoe zij samen combineren tot een wezen, kunnen we de vele verschillen en overeenkomsten tussen begeestte en geest-loze mensen begrijpen.

Naast de geest zijn de andere onderdelen het lichaam en de ziel. De ziel is een niet-fysieke energetische tussenlaag tussen het lichaam en de geest. Occultisten verdelen de ziel in etherische en astrale lichamen. De zogenaamde "lege" mensen hebben lichamen en een ziel, maar geen geest. Op deze manier is het duidelijk dat zij een soort van bewuste energie hebben, maar niet de permanente kern die blijft bestaan door alle incarnaties heen.

De ziel bestaat uit twee delen, het etherische en het astrale. Het etherische deel is een quantum afbuigend veld dat het fysieke lichaam bij elkaar houdt en zorgt dat het niet uit elkaar valt. Het is een levens-kracht energie die het lichaam beschermt tegen verval. De astrale component is meer abstract en ongrijpbaar. Het werkt als een zetel van bewust ervaren gevoelens en hartstocht. Gevoelens zijn niet gewoon chemische reacties in het brein, en ook zijn het geen abstracte gedachten in de hersenen. Het zijn eerder levendige energieën ergens tussenin, en die buffer zone tussen het echte fysieke en het compleet metafysische is het astrale deel van de ziel.

Lichaam en Ego

Het lichaam is het biologische instrument waardoor we onze fysieke omgeving kunnen ervaren. Het lichaam komt met zijn eigen erfelijke factoren, biologische drijfveren en instincten, en gedragspatronen die er door sociale programmering ingestampt zijn. Deze bepalende invloeden vloeien samen in een soort van kunstmatige intelligentie in een persoon die van nature het lichaam bestuurt net als een automatische piloot een vliegtuig bestuurt.

Deze kunstmatige intelligentie noemen we hier "ego". Zijn fundamentele doel is om de overleving van het lichaam te verzekeren door zijn gedrag te optimaliseren voor de fysieke en sociale omgeving. Met andere woorden, externe programma's conditioneren het ego om overleving te bereiken in de omgeving waaruit die conditionering voortkomt.

Maar het ego heeft geen echt eigen bewustzijn. Het is gewoon een computer die het neurale (en etherische) lichaam aanstuurt dat een levende identiteit simuleert. Zijn grote voordeel is, omdat het een gewoon een computer is, dat het alleen maar mechanisch kan berekenen en reageren op situaties in plaats van diep en bewust na te bespiegelen, en daardoor kan het veel sneller reageren op situaties van buiten.

Voor de geest, functioneert het ego als een software programma dat interacties met andere mensen automatiseert en in een masker van identiteit voorziet, geprogrammeerd vanaf de geboorte, en geschikt voor zijn directe omgeving. Net als een avatar in een computerspelletje zoals Sims, wat er uitziet en zich gedraagt als een persoon, en schijnbaar zijn eigen dingen doet als het niet direct door de speler aangestuurd wordt.

Het probleem is dat het ego helemaal het product is van het verleden, en de geest totaal buiten de lineaire tijd bestaat. De eerste is compleet deterministisch, de laatste compleet non-deterministisch. De eerste is een eindige eigenschap van materie, en het laatste een permanente condensatie van bewustzijn. De twee hebben impulsen die vaak compleet tegengesteld zijn, de ene trekt naar materialisme, en de ander naar spiritualiteit. Ons dagelijkse bewustzijn, ook wel bekend als het lagere zelf, is een mix van beide, namelijk het deel van de geest die door het masker van ego heen schijnt en zich ermee identificeert, net als een chauffeur die zo opgaat in het rijden dat voor hem de auto een deel is gaan uitmaken van zijn lichaam.

Fysieke of Spirituele Invloeden op de Ziel

Nu de ziel, die verblijft tussen het lichaam en de geest en zorgt voor de koppeling, wordt door beide beïnvloedt. Het organiseert zijn functie afhankelijk van de impulsen die het krijgt vanuit het lichaam en de geest. Bijvoorbeeld reageert het astrale lichaam zowel op een chemische drug die gevoelens van euforie in het lichaam veroorzaakt, als ook op de geest die bewust een gevoel van spirituele vreugde geeft, alhoewel de effecten op het astrale niet hetzelfde zijn.

Net zo kan het etherische lichaam zijn structuur veranderen door verwondingen aan het fysieke lichaam, of door een blokkade of abnormaliteit in het astrale lichaam dat zijn invloed naar beneden op het etherische niveau stuurt. Wat voor invloeden er uitgeoefend worden op de ziel door lichaam en geest, hun effecten gaan door en blijven in de ziel hangen, net als thee blijft ronddraaien nadat je geroerd hebt. Dat is waarom ik zeg dat het ego op zowel de neurale als de etherische laag werkt. Ondanks dat het uit het fysieke voortkomt, heeft het ego zijn invloed op het etherische door zijn programmering.

Consequenties van het Ontbreken van Geest

Met het voorgaande in gedachten, denk dan eens wat er gebeurt als iemand lichaam, ego, en ziel heeft, maar de geest ontbreekt. Allereerst zal hun hele structuur het gevolg zijn van materiële invloeden zoals genen en omgeving. De zetel van hun schijnbare intelligentie zal het ego zijn. En zonder het tegenwicht van de geest, zal de ego koning zijn. Dus, in overeenkomst met de functie van de ego, zullen zulke mensen compleet toegewijd zijn aan materiële en sociale overleving.

Merk op dat mensen met geest die wakker zijn voor hun spirituele impulsen vaak bewuste keuzes maken die geen enkel financieel, sociaal of egoïstisch doel dienen, en die recht tegen de verwachtingen van Darwinistische evolutionaire principes ingaat, en die alleen maar spirituele doeleinden dienen. Zulke impulsen ontbreken totaal in geest-loze mensen, en dus zijn die optimaal geschikt voor overleven in de fysieke wereld. Zonder geweten, empathie, of innerlijke strijd tussen ego en geest die ze terughoudt, kunnen ze makkelijker en sneller slagen in hun wereldlijke omgevingen, wat het anderen ook aandoet of kost.

Om hun metafysische verschillen beter te begrijpen, kijk dan eens wat er gebeurt met begeestte en geest-loze mensen na de fysieke dood.

Geest en ziel verlaten samen het fysieke lichaam. Na een tijdje zal het etherische deel van de ziel uit elkaar vallen, en blijft de geest over in het astrale lichaam. Het astrale lichaam zal ook uit elkaar vallen. Het uit elkaar vallen van het etherische en het astrale lichaam betekent het oplossen en wegvallen van de ziel, en is in het Christelijke esoterisme bekend als de tweede dood. De bevrijdde geest gaat dan door naar het tussengebied voor een nieuwe reïncarnatie.

Reïncarnatie betekent dat de geest een nieuwe ziel om zich heen vormt en dan weer in een nieuw fysiek lichaam glijdt. In achtereenvolgende reïncarnaties zullen talenten, overtuigingen, en onbalans die het uit vorige levens verzameld heeft weer het nieuwe leven beïnvloeden.

In het geval van geest-loze mensen, zal het leven als volgt beginnen: Als de foetus ontstaat in de moederschoot, dan vormt de ziel zich voor het eerst, als zand wat bij elkaar geveegd wordt in de vorm van een kasteel, en voegt zich bij het lichaam. Deze combinatie produceert een rudimentair bewustzijn. Na de geboorte, is zo een persoon niets meer dan het product van genen en omgeving door het ontbreken van geest. Zonder een spiritueel tegenwicht, zullen biologische drijfveren en sociale programmering hun primaire impulsen in het leven worden.

Bij de fysieke dood verlaat hun ziel het lichaam, en houdt misschien nog een tijdje een afspiegeling van het ego, en na enige tijd valt het uit elkaar en wordt het terug geabsorbeerd in de zee van energie van waaruit het gevormd is. Niets van hun identiteit overleeft. Voor mensen zonder geest, is dit leven hun enige leven. Zij vormen zich bij het binnenkomen en vallen uit elkaar bij het verlaten. Het kan niet anders omdat ze de kern van geïndividualiseerd bewustzijn missen.

Dus alles wat een persoon met geest heeft door de continuïteit van zijn of haar incarnatie, mist in het leven van een geest-loos persoon. Bijvoorbeeld heeft een geest-loos persoon geen behoefte aan levenslessen of spirituele leer-ervaringen. Wat zou het nut zijn als wat er ook geleerd wordt weer verdwijnt na de dood? Daarom kunnen geest-loze mensen geen spirituele lessen leren, kunnen ze niet spiritueel profiteren van de opgaves in het leven, en kunnen ze wat ze geleerd hebben niet doorgeven naar hun volgende incarnaties. En zo hebben zij geen boodschap aan lessen in nederigheid, empathie, medeleven, begrip en vergeving. In plaats van te veranderen als mens door spirituele rijping in het leven, veranderen ze alleen in de zin van beter aanpassen aan het leven door conditionering. Bijvoorbeeld, waar een spiritueel mens de fout ziet in zijn gedrag en nederig wordt, zal een geest-loos persoon gewoon leren om de volgende keer niet gepakt te worden.

Karma is een andere metafysische factor die ontbreekt in het leven van geest-loze mensen. Er zijn veel misverstanden over karma, dus zal ik eerst uitleggen hoe ik het zie, voor ik laat zien hoe het ontbreken daarvan het leven van geest-loze mensen beïnvloedt.

Karma (het negatieve type) is gewoon een spirituele schuld of onbalans die verkregen is door de vrije wil van jezelf of een ander te misbruiken. Misbruik van je eigen vrije wil gebeurt als je een keuze maakt in een onbewuste toestand, bijvoorbeeld als je je identificeert met het ego en op zijn impulsen handelt, en dat ontkracht de keuze die je gemaakt hebt in een meer spiritueel nuchtere toestand.

Door het misbruik van vrije wil, betreurt het hogere geest aspect van het bewustzijn de fout en neemt het zich voor om het recht te zetten, zelfs als het lagere ego aspect dit probeert te negeren. De karmische onbalans trekt dan ervaringen naar zich toe die een les zijn om dat negeren te corrigeren, of dat nu in dit leven is of in het volgende. De les die geleerd wordt is universeel en je hoeft de oorspronkelijke keuze niet meer te herinneren, maar gewoon de les te begrijpen. De karmische ervaring zelf is geen lot, maar de geleerde les wel, en soms kan karma weer opgelost worden door begrip en vergeving en is er niet meer de noodzaak om het op de harde manier te leren door ervaring.

Maar zonder geest, is er geen echte vrije wil en zijn er geen ware lessen die geleerd kunnen worden. Daarom hebben de geest-lozen geen karma en leven ze helemaal in de wet van kans en de wet van de jungle. Als een begeest individu geboren kan worden met karmische handicaps, voor de geest-loze mensen zijn deze handicaps puur een vorm van kans of pech of erfelijkheid en dienen ze geen hoger metafysisch doel. Hetzelfde met de timing en de manier van doodgaan; als begeestte mensen vaak min of meer hun dood gepland hebben voor de incarnatie al, inclusief hoe ze willen sterven, geest-loze mensen gaan door willekeurige omstandigheden dood zonder doel, tenzij hun dood soms een rol speelt in het pre-incarnatie script van een begeest individu.

Andere missende factoren zijn betekenisvolle symbolische dromen, synchroniciteit, hogere intuïtieve begeleiding, en hun persoonlijke hand in het lot. Geest-loze mensen ervaren dat allemaal niet omdat zij dat noch kunnen noch nodig hebben. Dit moet duidelijk zijn als je de rol van de geest begrijpt, maar ik zal hier nog even over uitweiden voor de duidelijkheid.

Betekenisvolle dromen dienen allereerst om een persoon te wijzen op spirituele onbalans die gecorrigeerd moet worden, maar een geest-loos mens heeft dat soort boodschappen niet nodig. Zij hebben ook niet een hoger aspect dat zulke boodschappen stuurt. Zonder een permanente kern van individualiteit, zij hebben geen "hoger zelf", de perfecte manifestatie uit de toekomst van de geest die terug in de tijd reikt om de delen van het zelf te helpen die nog in het verleden verkeren. En zonder hoger zelf, hebben zij geen intuïtieve leiding die bepaalde schouderklopjes en bescherming geeft in het leven. Dus, waar een begeest persoon de meest mooie synchroniciteiten beleeft en de wetten van de werkelijkheid kan ombuigen om zich te redden van een voortijdige dood, zal een geest-loos persoon die leiding en bescherming missen en omkomen door pech.

Het originele engelstalige artikel is te vinden op montalk.net

Dit artikel is vertaald door René van Goto2012.nl