Kwetsbaar zijn is geweldig. Kwetsbaar zijn is geweldig eng. Na onze geboorte - als we in een staat van pure kwetsbaarheid ter wereld komen - begint het bouwen van muren. De ontwikkeling van een besef dat jij anders bent dan anderen. Identiteit wordt dat genoemd. Nu is deze afscheiding op zich niet problematisch. Ik ben niet jij en jij bent mij niet. Ik kan bijvoorbeeld ontzettend genieten van andere mensen, mensen die compleet anders zijn als ik, maar daarmee iets moois en aantrekkelijks uitstralen. Zij zijn niet ik en ik ben niet hen.

In onze samenleving verwordt afscheiding echter vaak een manier om je te beschermen tegen pijn. Dan worden de muren te hoog en te dik en voel je geen verbondenheid meer met anderen. Verwondering en verbondenheid wordt dan angst.

Als er één krachtige energie is die ons weerhoudt te zijn wie we werkelijk zijn, is het angst. Angst wordt door de meeste psychologen als de meest fundamentele vorm van emotie gezien. En terecht. Angst is de grootste muur die we in ons leven kunnen bouwen om ons te beschermen. Daarom heen bouwen we vaak andere muren om onze angst niet te tonen. Maar... beschermen tegen wat? Tegen pijn? Pijn is een onderdeel van het leven. Het kan een, wellicht moeilijke, maar zeer wijze les zijn. Door pijn groeien wij, worden wij als een smaakvolle rijpe wijn. Net als de rijping van wijn, neemt groeien tijd en vraagt het om geduld en mildheid naar jezelf toe.

En dan... na verloop van tijd, na gegroeid te zijn en de muurtjes één voor één afgebroken te hebben, stuiten we op onze meest fundamentele muur: angst. Deze muur is sterk en dik. Vaak lijkt het onmogelijk de muur af te breken. Door aandacht, liefde en mildheid op te brengen voor die muur van angst, wordt de muur zacht, langzaam maar zeker. Ook deze muur is af te breken.De muur van angst is gelaagd en complex. Er bestaat ook iets van angst om de muur van angst af te breken. Want... wat zit daarachter?

Ik ben daarachter geweest. Regelmatig. En ik zal je vertellen wat daar achter die muur is. Daarachter zit de pure kwetsbaarheid. Een kwetsbaarheid in haar mooiste vorm: groots, liefdevol en vooral onkwetsbaar. Ja, onkwetsbaar. Een contradictio internis, een paradox (en oh! ik houd van paradoxen). Kwetsbaarheid betekent daar niet dat iedereen over je heen loopt, jouw grenzen met voeten tredend. Het betekent niet dat jij een speelbal bent van de willekeur. Kwetsbaarheid betekent dat je volledig deelneemt aan de stroom van al het leven en dat jij daar helemaal deel van uitmaakt.

Je leert dan dat jij een onwezenlijk mooi deel uitmaakt van alles, alles in dit Universum en dat je daardoor nooit weggevaagd kan worden door wie of wat ook. Je beseft dat je lichaam inderdaad eens zal sterven, maar jij? Jij sterft niet. Jij bent altijd aanwezig of het nu in bewustzijn is of in vorm. Dat is kwetsbaarheid, dat is de wet van behoud van energie uit de natuurkunde, met het element van bewustzijn er aan toe gevoegd. Jij bent er altijd bij, misschien niet als Ben, Jolanda of Angela, maar als jezelf, je Ware Zelf.

Aan deze vorm van kwetsbaarheid moet je wennen. Het kan te overweldigend zijn en dan neemt de angst het weer over. Zelfs hier is angst dus niet de grote boeman, maar een manier om jou langzaam te laten wennen aan je goddelijke kwetsbaarheid. Zoals een vogeltje, dat haar hele leven geleefd heeft in gevangenschap, het niet overleeft als het plotseling buiten vrijgelaten wordt, zo is het goed dat wij langzaam wennen aan pure kwetsbaarheid. Stap voor stap, wennen en dan nog een stapje. Het betekent werken, werken aan jezelf, maar ik kan je zeggen dat het de moeite meer dan waard is.

 Happy Valentijns Day!

Met liefde,

- Angela -

Edel Maex heeft een boek(je) geschreven over mindfulness. Bij dit boekje zit een cd. De meditatie 'bloem' (track 2 op de cd) heeft mij enorm geholpen om in mijn kwetsbaarheid te staan. Een aanrader!

Edel Maex - 'Werken met mindfulness', 2007, uitgeverij Lannoo.

Attentie: aquariusage.com