Doofpotten en beerputten

Wie kent niet het verschijnsel van zaken die koste wat het kost in het duister moeten blijven. Sinds de Bijlmerramp van 4 oktober 1992, toen een Boeing 747-vrachtvliegtuig van de Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al twee flats in de Amsterdamse Bijlmermeer verwoestte, worden doofpotten eufemistisch ‘zaken onder de pet willen houden’ genoemd. Daar dit meestal zaken betreft waarbij de overheid of overheidsdiensten betrokken zijn, roepen zij veelal terechte vragen op. Vragen die geen verhelderende antwoorden krijgen. Terecht vragen burgers zich na de zoveelste doofpottenaffaire af of ‘onze’ overheid nog wel te vertrouwen is. Het ging in 1992 om een voor Nederland ongekende ramp waar minimaal 43 doden vielen en in de twee flats honderd appartementen verwoest werden.

Bij de Bijlmerramp betrof het doofpotaspect onder andere het al dan niet aanwezig zijn van hoeveelheden verarmd uranium als contragewicht in de staart van het vliegtuig. Ook waren er volgens getuigen raadselachtige mannen in witte pakken aanwezig op de plek des onheils. De overheid ontkende beide zaken in alle toonaarden. Er werd een parlementaire enquête aan gewijd, waarvan de zittingen rechtstreeks via de televisie door vele Nederlanders bekeken werden. Wel is het een bekend feit dat tot voor een aantal jaren Schiphol een grote overslagplaats was van Amerikaanse wapens die naar Israël werden vervoerd. El Al had een eigen zwaar bewaakte vrachtloods op het terrein van Schiphol. Dit alles natuurlijk met medeweten van de Nederlandse regering.

De eerste grotere stinkende doofbeerput was een feit. Het ongeluk en haar gevolgen had een emotioneel diep ingrijpende invloed op vele Nederlanders. Vele vragen bleven onbeantwoord, zeker toen bleek dat in de periode na de ramp vele omwonenden van de rampplek ziek werden. Ook hierover ontstond veel gesteggel van overheidswege.

De Wikipedia zegt daarover het volgende:

“Na jarenlange onduidelijkheid kregen de mannen in witte pakken vanaf 1997 politieke aandacht. Er werden in oktober van dat jaar Eerste Kamervragen gesteld door Theo Meijer (CDA). Minister Els Borst kwam een half jaar later met het antwoord dat uit niets bleek dat er een relatie was tussen de geheimzinnige mannen in witte pakken en de gezondheidsklachten. Inmiddels was de Rijksrecherche met een onderzoek naar deze mannen begonnen. In de media werd daarop verder gespeculeerd: volgens het Algemeen Dagblad waren ze met een helikopter aan komen vliegen. Trouw meldde dat de mannen uit auto's met een Frans kenteken waren gestapt. Ook verschenen berichten dat er in de dagen na de ramp in het geheim extra vluchten naar Israël waren geweest. De speculaties dat de El Al-Boeing een geheime militaire lading had die na de ramp door Mossad-agenten in veiligheid was gebracht werden steeds groter.”

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bijlmerramp

Verlaat vuurwerk

Op zaterdag 13 mei 2000 vond er in Enschede een volgende ongekende ramp plaats op het terrein van het vuurwerkbedrijf S.E. Fireworks. Een door de brandweer volkomen verkeerd ingeschatte brand in een opslagruimte op het bedrijfsterrein ontaardde in een soort van Armageddon, waarbij een hele woonwijk werd weggevaagd. Bij de ramp lieten 23 mensen het leven en vielen er 950 gewonden. Ook bij deze ramp werden in de nasleep en verhalen van de overheid, naar aanleiding van opduikende geruchten, ontkennende verklaringen afgelegd. Waardoor de verklaringen van ooggetuigen in de prullenbak verdwenen. De Wikipedia meldt hierover:

“In 2005 schreef onderzoeksjournalist Alexander Nijeboer in de Nieuwe Revu dat twee militaire experts, die kort na de explosie op het rampterrein arriveerden, ontstekingsmechanismen (vermoedelijk van landmijnen) zouden hebben gezien.[1] SP-Kamerlid Krista van Velzen stelde naar aanleiding van de publicatie schriftelijke vragen[2] aan Staatssecretaris van Defensie Cees van der Knaap. Deze antwoordde dat er uit het rapport blijkt dat er geen enkele aanwijzing gevonden is voor de aanwezigheid van militair materiaal of bedreiging van hulpverleners. Er is voor zover bekend ook geen aangifte gedaan wegens bedreiging.”

Op het terrein hadden twee containers met inhoud buiten gestaan, die daar niet hadden mogen staan en bij de ontwikkeling van de brand een cruciale rol hadden.

Fred Spijkers en het fenomeen klokkenluider

In 1984 was er al een kleinere doofpottenaffaire ontstaan, nadat een militaire mijnexpert omkwam bij een ongeluk met een landmijn. Deze doofpot is echter uitgegroeid tot een affaire met verstrekkende gevolgen.De bedrijfsmaatschappelijk werker van het Ministerie van Defensie, Fred Spijkers, moest de onheilsboodschap van het overlijden overbrengen aan de vrouw van het slachtoffer. Hij werd daarbij door zijn bazen gedwongen te vertellen dat de man door eigen toedoen slachtoffer was geworden. Spijkers die dit niet vertrouwde en de oorzaak meer zocht in de ondeugdelijkheid van het type mijn waar de militair mee had moeten werken, weigerde de leugens over te brengen. Zijn vermoeden was gebaseerd op een eerder ongeval met hetzelfde type mijn, waarbij zes dienstplichtigen omkwamen.

Voor Spijkers begon na zijn weigering een lange lijdensweg van een voortdurende strijd tegen zijn leugenachtige werkgever. Hij werd een klokkenluider genoemd. Een naam die een aantal gewetensvolle burgers na hem ook zouden krijgen. De zaak Spijkers werd een begrip voor velen. In de Wikipedia staat onder andere het volgende over hem:

“Spijkers vermoedde echter dat mijnen van dat type ondeugdelijk waren omdat er al eerder een dodelijk ongeluk mee was gebeurd waarbij zes dienstplichtigen waren omgekomen. Tijdens het gesprek met de weduwe op 14 september 1984 maakte Spijkers duidelijk dat hij was gestuurd en niet achter zijn boodschap stond. Vervolgens begon hij een onderzoek.

“Spijkers ontdekte dat de ondeugdelijkheid van de door Eurometaal geproduceerde mijnen van dit type al sinds 1970 bekend was. Hierop liet zijn chef door de Marine Inlichtingendienst (Marid) en Landmacht Inlichtingendienst (Lamid) een onderzoek uitvoeren naar Spijkers.

Op 13 mei 1986 gaf de Lamid Spijkers de kwalificatie "politiek crimineel" mee. Het jaar daarop werd Spijkers psychiatrisch onderzocht. Hij werd als paranoïde en schizofreen omschreven, en kwam in de WAO terecht. In 1989 werd Spijkers door twee militairen beschoten; het duo kwam er met een disciplinaire straf vanaf. Per 1 september 1998 werd betaling van zijn inkomen en zijn pensioenvoorziening gestaakt”

Het tragische verhaal van Spijkers kreeg een bijzonder eind, voor zover het voor hem überhaupt ooit afgelopen zal zijn. De Wikipedia zegt hierover:

“Spijkers ontving in 2003 een onbelaste schadevergoeding van 1,6 miljoen euro. Na Kamervragen door het Kamerlid Krista van Velzen zorgde staatssecretaris van Defensie Van der Knaap er alsnog voor dat Spijkers op 27 november 2003 werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Op 29 augustus 2005 liet Van der Knaap de Tweede Kamer weten dat de archiefstukken over Fred Spijkers pas 50 tot 70 jaar na diens dood openbaar zullen worden. Ook meldde Van der Knaap dat hij de juridische en medische kosten van Spijkers niet zou vergoeden.

In september van dat jaar kreeg Spijkers in strijd met de gemaakte afspraken toch een belastingaanslag van 900 duizend euro opgelegd over de toegekende schadevergoeding. Op 18 oktober maakte Spijkers in het programma Nova bekend dat hij enkele jaren eerder door toenmalig staatssecretaris van Defensie Henk van Hoof was bedreigd met "een dodelijk wapen" als hij de stukken waarover hij beschikte naar buiten zou brengen.

Spijkers kreeg in 1999 de door de SP ingestelde Rooie Reus-Prijs. Ook mocht hij in april 2000 met toenmalig FNV-voorzitter Lodewijk de Waal de klokkenluidersmeldlijn van de FNV openen.”

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Spijkers

Het totale failliet van de politiek

Tja, kan men in deze gevallen nog spreken van een rechtstaat? Wordt hiermee niet duidelijk dat al die zaken die de overheid en haar vazallen onder de pet willen houden enorme stinkende beerputten zijn, die de arrogantie van de macht aantonen? Of liever gezegd de macht van de onmacht. Een macht die individuele mensenlevens totaal minacht en die daarom ook zonder moeite geslacht en geofferd mogen worden. De laatste jaren en met name in 2008 is echter aan deze onder-de-pet-houderij een eind aan het komen. De onmacht van de macht wordt in een helder daglicht geplaatst doordat een toenemend aantal mensen hun geweten laten spreken en bestaande misstanden aan de kaak willen stellen. De inhoud van al die stinkende beerputten valt niet meer onder de pet te houden, het komt er aan alle kanten boven uit. De affaire Spijkers heeft in ieder geval het totale failliet van de politiek en haar vergaande belangenverstrengeling op heldere wijze blootgelegd.

Hoe bepaalde doofpotten met elkaar samenhangen heeft Micha Kat op zijn website www.klokkenluideronline.nl dit jaar aangetoond door een direct verband te leggen tussen de ondeugdelijke landmijnen en de vuurwerkramp in Enschede. Hij schrijft daarover:

“Grote ontwikkelingen in de zaak-Spijkers waarover deze site reeds zo veel heeft geschreven en die door journalist Alexander Nijeboer op prachtige en indringende wijze voor het nageslacht is samengevat! Dankzij de burgemeester van Culemborg -de woonplaats van de klokkenluider- en dankzij NOVA wordt de druk op JP ‘normen en waarden’ Balkenende nu zo groot, dat er wel een oplossing moet komen! Dat laat natuurlijk onverlet dat Fred Spijkers met zijn zaak het complete morele failliet heeft aangetoond van de Nederlandse gevestigde politiek. Maar zoals altijd is er een reden voor het weerzinwekkende gedrag van de overheid, een verhaal achter het verhaal waarbij het gaat om een fataal complot, enorme financiële belangen van topmensen van de overheid, het maskeren van genocidale feiten begaan tegen de eigen bevolking, een horror-story van incompetentie en intimidatie….. De lezing dat de vuurwerkramp in Enschede in feite een landmijnenramp was waarbij de Staat in een keer verlost werd van de fatale restvoorraden van de AP-23 landmijn die alle ellende heeft veroorzaakt mag nog altijd niet worden gehoord of worden uitgezocht. Ter ere van Fred Spijkers en alle mensen die bijdragen aan zijn uiteindelijke overwinning volgt hier nogmaals het beslissende artikel over de vuurwerkramp die eigenlijk een landmijnenramp was.”

Bron: http://www.klokkenluideronline.nl/artikel/686/zaak-spijkers-balkenende-en-de-landmijnenramp.html

Zie ook: http://www.infowars.nl/index.php/nieuws/43-algemeen/82-landmijnen-en-enschede-de-feiten.html

Van gifhout krijgt men kanker

Dat onze volledige leefomgeving met sterk kankerverwekkende stoffen is verziekt heeft de milieudeskundige Ad van Rooij in kaart willen brengen. Hij begon, gedreven door zijn betrokkenheid bij een doofpottenaffaire in zijn woonplaats, op steeds grotere schaal het milieubeleid van de Nederlandse regering met concrete bewijzen aan de kaak te stellen. Zijn eenzame strijd tegen maffiose verstrengelingen tussen overheid, bedrijfsleven en rechterlijke macht voert hij al sinds 1988. Hij blijft daarbij procederen tot op het hoogste niveau. De milieuministers van verschillende kabinetten zagen hem liever gaan dan komen en sommigen, zoals Alders, weigerden nog verder met hem te communiceren. De Telegraaf die op 20 augustus 2004 een groot artikel wijdde aan van Rooij, schrijft over zijn relatie tot de eerdere minister van Milieubeheer Alders het volgende:

 “Zijn strijd begon veel te lijken op de vruchteloze gevechten van Don Quichot tegen de windmolens. Al na vier jaar leidde dat tot een opmerkelijke actie van de toenmalige minister van VROM, Hans Alders, tegenwoordig commissaris van de Koningin in Groningen.

Hij was net als zijn ambtenaren wanhopig geworden van de stapels brieven - ondersteund met deskundige rapporten - en schreef op 31 maart 1992 aan de Vaste Kamercommissie van Milieubeheer: 'Ik waardeer het in hoge mate als burgers een grote betrokkenheid vertonen bij de milieuproblemen, waarmee de Nederlandse samenleving wordt geconfronteerd. De wijze waarop de heer Van Rooij zijn betrokkenheid uit, legt echter een zeer groot tijdsbeslag op de medewerkers van het directoraat- generaal Milieubeheer, de hoofdinspectie Milieuhygiene en de regionale Inspectie Milieuhygiëne te Noord-Brabant. Ik ben van mening dat dit tijdsbeslag, veroorzaakt door één burger, een thans niet meer te verantwoorden omvang is gaan aannemen.'”

Bron: http://www.sdnl.nl/ad-van-rooij-telegraaf.htm

In een radio-interview met van Rooij voor Argusoog Radio liet hij blijken dat de milieuzwendel waar hij tegen strijdt internationale proporties heeft. Eerder afgesloten internationale milieuverdragen, waar Alders een belangrijke rol bij heeft gespeeld, zijn er op gericht de bestaande lucratieve zwendel in stand te houden. Ook van Rooij kwam het gegeven tegen dat wat wij democratisch politiek bestuur in een rechtstaat noemen in feite neerkomt op een subtiel fascistoïde regime, die haar burgers tot te manipuleren rechteloze slaven maakt.

Moraalridders zonder ballen

Op de avond van 2 december zat ik naar het programma van Pauw en Witteman te kijken. In deze uitzending was onder andere Karl Noten als gast aanwezig. Deze fysiotherapeut heeft bekendheid gekregen door het ochtendgymnastiekprogramma ‘Nederland in Beweging’. Vorig jaar hield zijn televisieloopbaan op toen er, volgens justitie, bij een inval in zijn huis kinderporno op een externe harde schijf van zijn computer werd aangetroffen. Hij werd daar voor veroordeeld en is inmiddels weer op vrije voeten. In het programma kwam hij zijn verhaal doen. De heren Jeroen Pauw en Paul Witteman legden hem het vuur heel na aan zijn schenen. Het leek soms wel op een kruisverhoor. Naarmate ik deze show van macht en onmacht langer bezag, begon bij mij het gevoel van onrechtvaardigheid te groeien. Niet zozeer vanwege Karl Noten, die er tenslotte zelf voor heeft gekozen om in dat programma aanwezig te zijn, maar meer vanwege de enorme corrupte klassenjustitie die er in Nederland, zoals ook uit de al eerder benoemde doofpottenaffaires blijkt, al jaren plaats vindt. Het werd me opnieuw getoond hoe werkelijk ziek ons maatschappelijke systeem is, ziek tot op het bot.

De houding van Pauw en Witteman vond ik te gênant voor woorden. Ik kon het dan ook niet laten hen een ongezouten mailtje te sturen, met daarin verwoordt mijn grieven ten aanzien van hun vorm van journalistiek bedrijven. Ik noemde hen journalisten zonder ballen. Hun programma is zo’n typisch semi-journalistiek vragenuurtje, waarbij zij pretenderen lastige vragen te stellen om daarmee een kritische diepgang tot stand te brengen. Maar zij stellen de verkeerde vragen aan de verkeerde personen. Wanneer politici in hun programma komen durven zij de meest essentiële vragen niet te stellen. Bovendien durven ze het niet aan om de minister van Justitie eens flink aan zijn tanden te voelen over de grootste kinderpornozaak die al jaren in Nederland speelt, bang dat hij hen zal bijten. Deze zaak sleept al sinds halverwege de jaren ’90 voort, zonder dat dit juridische gevolgen heeft voor de dader en degenen die de dader voortdurend de hand boven het hoofd houden.

Het kinderpornonetwerk

In bepaalde kringen schijnt het normaal gevonden te worden dat seksueel misbruik van kinderen een gelegitimeerde uiting van de eigen seksuele identiteit is. Er zijn weliswaar wetten die dit verbieden, op basis waarvan mensen worden opgepakt en veroordeeld, zoals Karl Noten. Maar die wetten worden niet even consequent toegepast. Of Noten werkelijk schuldig was weet ik niet. In ieder geval gaat het hier alleen om het al dan niet bekijken van beelden van kinderporno. Dat mensen dit soort beelden bekijken houdt het fenomeen natuurlijk in stand. Een veel groter traumaverwekkende invloed op de betrokken kinderen hebben echter de mensen die het doen, die actief kinderen misbruiken. Of dit nu wel of niet verfilmd wordt maakt in dit kader niet uit.

Waar het mij in dit geval om gaat is de schrijnende handel in kinderen, die vaak ontvoerd worden om in andere landen als seksslaaf gebruikt te worden. Eerder dit jaar heeft er een artikel op het internet gecirculeerd over het eiland Jersey voor de Franse kust, alwaar elitaire bewoners kinderen seksueel zouden misbruiken. Dit eiland schijnt deel uit te maken van een groter internationaal netwerk van kinderhandel en –misbruik. Daarbij zouden er ook lijntjes naar hooggeplaatste personen in Nederland lopen.

Zie: http://argusoog.punt.nl/?id=416748&r=1&tbl_archief=1&

Deze lijntjes zouden er ook lopen bij de affaire Dutroux, vanuit België naar Nederland. Dat deze lijntjes er ook werkelijk lopen mag blijken uit de volgende citaten uit een zeer uigebreid Engelstalig artikel betreffende de zaak Dutroux:

"[Scotland Yard and their Dutch counterpart] recruited an undercover officer to pose as a child abuser and befriend Warwick Spinks in England. In a series of meetings, Spinks described how he picked up boys in Dresden, in Bratislava in the Czech Republic, and in Poland, where, he claimed, they cost only 10p. The undercover officer asked Spinks if he could get him a sado-masochistic video featuring boys as young as 10, and Spinks replied that he knew people in Amsterdam who could: "I know, well I knew, some people who were involved in making snuff movies and how they did it was, they only sold them in limited editions, made 10 copies or something, 10 very rich customers in America, who paid Dollars 5,000 each or something like that". Spinks divulged no more about the video and failed to produce a copy of it...Without more evidence, Scotland Yard could not justify the expense of keeping the undercover officer or of sending officers to Amsterdam..." (…….)

(…….) "The Bristol detectives can get no further. The Dutch say they will not investigate, and Avon and Somerset police have neither the funds nor the legal power to run their own inquiry in the Netherlands." (72) (……)

(……) ”In July 1998, Marcel Vervloesem and his Morkhoven Workgroup (Werkgroep Morkhoven), a private anti-child pornography group, made international headlines after having obtained thousands of pictures from an internet-based, sadistic, child pornography network, ran from an apartment in Zandvoort (a town near Amsterdam) (78). They also acquired a list of clients and associates of this network, which turned out to include the earlier-mentioned Warwick Spinks (79). Because the children who appeared in these pictures came from all over the world, international police agencies were very interested and managed to identify several dozen victims. It was mainly the Dutch and Belgian authorities who failed to do their job, and when one reads that there are links to the British- Amsterdam paedophile ring (80), a person who probably procured children for high level officials (81), an anonymous "contact" of the Dutch royal family (82), and one of the girls named by X1 (83), things suddenly begin to make sense again.” (……)

(…..) “Another interesting fact about the Katrien de Cuyper case was that in mid 1999, when the Dutch police put together a catalog of pictures found at the Zandvoort home of pedophile Gerrie Ulrich, there was a porn photo in there of a girl which closely resembled Katrien de Cuyper (113). Among the pictures and documents found at Ulrich's were order forms to make requests for specific forms of child pornography. An investigation showed that Ulrich regularly donated large sums of money to a post office box located above the cafe in Antwerp (The Truck Drivers) where Katrien De Cuyper had last been seen making a phone call. Two Dutch porn firms were located at this address: Studio De Pauw and X-Kiss (114).” (….)

(…..) “April 8, 1997, The Toronto Star, 'Film alleges pedophiles killed boys': "Dutch police will be among the television viewers today of a British documentary that reports a pedophile ring in Amsterdam and nearby Hoofddorp videotaped the snuff deaths of homeless boys. It's not the first time Dutch police have heard the allegation, but investigations in 1990 and 1993 yielded no concrete result."

(….) “July 18, 1998, The Independent, 'Dutch porn ring exploited two-year-olds': "Dutch Police were investigating allegations yesterday that an international child pornography ring exploited toddlers as young as two and distributed their images worldwide via the Internet... The inquiry follows a report by a Belgian anti-[child]pornography group, Morkhoven, that it found thousands of computer discs in a flat in the Dutch seaside town of Zandvoort. The discs were loaded with pornographic pictures of children, the Dutch current affairs television programme NOVA reported. Morkhoven showed some of the images to the programme makers, who decided they were too disturbing to broadcast. A spokeswoman for NOVA said that the correspondent responsible for the report was in contact with the Dutch police, and added that all the alleged evidence was with Morkhoven... But the Berliner Morgenpost which has closely followed the case, reported in April about accusations of sloppy work by German and Dutch police. After much public outcry, Berlin prosecutors met in late April with Marcel Vervloesem, a private detective with Morkhoven. Mr Vervloesem said he gave the police extensive evidence and the names of two previously unknown suspects." (accentuering AZ)

Bron: http://www.isgp.eu/dutroux/Belgian_X_dossiers_of_the_Dutroux_affair.htm

Zieke geesten op hoog politiek niveau

De lijntjes die vanuit het buitenland, waaronder België, Tsjechië, Roemenië en Turkije naar Nederland lopen, komen voor een groot deel samen in een figuur die het hoogste ambt op het Ministerie van Justitie bekleedt. Deze man is Secretaris Generaal op dat ministerie. Hij die op een werkelijk zieke manier zijn seksuele lusten botviert op jonge jongens is al sinds 1995 in opspraak. Vele media hebben al aandacht aan zijn voortwoekerende zieke gedrag besteed. Toen de berichtgeving in die media over de zaak Joris D. echter te dichtbij de bronnen van dit zieke internationale gezwel kwam, werden ze uiteindelijk door belanghebbenden op de achtergrond het zwijgen opgelegd.

Zie hiervoor: http://www.klokkenluideronline.nl/artikel/1298/zaak-demmink-verscheurt-nederlandse-media.html

Maar ook in deze zaak bleek er een klokkenluider zijn geweten te laten spreken. De eerder genoemde onderzoeksjournalist Micha Kat heeft op zijn website www.klokkenluideronline.nl een veelheid aan bewijzen en belastend materiaal verzameld.

De afgelopen tijd heb ik me daar eens in verdiept. Daarbij kreeg ik een kijkje in de keuken van ’s werelds elitaire lustenbevrediging en vele andere doofbeerputten.. Ik kwam daarbij steeds voor de vraag te staan, hoe het mogelijk is dat dit in onze samenleving zo lang voort kan duren. Dat het hier om uiterst gevoelige zaken gaat, die de kern van ons landsbestuur raken, blijkt uit het werkelijk over lijken gaan van hen die het deksel op deze meest stinkende beerput willen houden. De hoeveelheid materiaal in deze zaak is zo omvangrijk dat ik er niet aan kan beginnen om het samen te vatten. Enkele in het oog springende zaken wil ik er echter uit lichten.

Uit de kast vallende lijken

Er zijn in de afgelopen jaren een aantal mensen onder mysterieuze omstandigheden om het leven gekomen, waarbij het onderzoek naar de achtergrond er van even mysterieus op een doodlopend spoor eindigde. Op één of andere wijze stonden al deze zaken in direct verband met het kinderpornonetwerk en de ogenschijnlijk onschendbare Justitiebobo Joris D. Kat schrijft op de site www.hetvrijevolk.com hier het volgende over:

“De huisarts Joyce Labruyere kwam op het spoor van kinderen die waren misbruikt door hoge ambtenaren. Ze trok aan de bel. Diende klachten in bij het OM. Ze leeft niet meer. Onder verdachte omstandigheden is ze gestorven. Mr. Wilfred Brinkhuis organiseerde seksfeestjes voor volwassenen in Utrecht. Hij kwam zo in contact met hoge ambtenaren die zijn ruimtes wilde gebruiken voor pedofeestjes. Daar wilde hij niet aan meewerken en klaagde bij het OM. Hij leeft niet meer. Onder verdachte omstandigheden is hij gestorven. Maarten van Traa ontdekte dat er banden bestonden tussen de IRT-affaire en enkele hoge ambtenaren en hun seksuele voorkeur. Hij leeft niet meer. Hij stierf onder verdachte omstandigheden. Chauffeur Mosterd reed zowel Aad Kosto als Joris D. Hij beklaagde zich bij zijn chef over het gedrag van D. die op de achterbank van zijn auto jongetjes misbruikte. Hij leeft niet meer. Hij stierf onder verdachte omstandigheden.”

Bron: http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=6347

Internationale chantage

Dat deze moreel stinkende zaak ook op andere wijze slachtoffers maakt blijkt uit het verhaal van de Koerdische politicus-zakenman-klokkenluider Huseyin Baybasin. Deze werd in 1998 voor de tweede maal onder valse voorwendselen opgepakt en tot levenslang veroordeelt. Hij had aangifte gedaan tegen Joris D. wegens seksueel misbruik van kinderen in Turkije.

Citaat:

“Baybasin maakt de zaak aanhangig, omdat hij vermoedt dat hij zijn veroordeling heeft te danken aan de zaak rond D. De ambtenaar zou door het kindermisbruik chantabel zijn geworden, en vervolgens onder druk van Turkije het justitieonderzoek naar Baybasin hebben gemanipuleerd. Volgens de verdediging wilde Turkije Baybasin voorgoed achter tralies zien verdwijnen, wegens zijn contacten met de Koerdische vrijheidsbeweging PKK. In ruil voor een lange veroordeling van Baybasin zou Turkije bewijzen tegen D. hebben achtergehouden. Baybasin werd in 2002 veroordeeld tot levenslang wegens moord, heroïnehandel en afpersing. Het bewijs tegen hem was gestoeld op telefoontaps. Met die taps is volgens zijn advocaat geknoeid.

De beschuldigingen aan het adres van D. zijn niet nieuw. Al in 2003 verschenen publicaties dat de topambtenaar zich in de jaren ’90 zou hebben vergrepen aan minderjarige jongens. Die moesten later op last van de rechter worden gerectificeerd. Baybasin deed vorig jaar al aangifte tegen D. Het Openbaar Ministerie zag toen na een oriënterend onderzoek geen reden de ambtenaar te vervolgen. Baybasin eist in een klaagschrift nu alsnog vervolging van D.

Baybasins advocaat Adèle van der Plas heeft onlangs nieuw bewijsmateriaal vergaard met behulp van oud-recherchechef Klaas Langendoen. Zo sprak Langendoen vorige maand in Turkije een ex-politieman die toegeeft telefoongesprekken van Baybasin te hebben vervalst in opdracht van zijn superieuren. Reden: Baybasin was een vijand van de staat Turkije.

Ook heeft Langendoen een video- opname voorhanden van een jongeman die stelt dat D. hem als jongetje heeft misbruikt. ,,Deze mensen moeten officieel worden gehoord,’’ stelt Langendoen, die geschokt is door zijn bevindingen. Advocaat Van der Plas: ,,Er moet een einde komen aan deze doofpotcultuur. Dat kan. Alles uit ons onderzoek is verifieerbaar.’’

Het gerechtshof in Den Haag zal de zaak pas na de zomer behandelen. Het ministerie van Justitie wil niet reageren op de nieuwe aantijgingen, omdat de zaak nu bij het gerechtshof ligt.”

Bron: Algemeen Dagblad 2 juni 2008: http://www.ad.nl/binnenland/2337591/Nieuw_bewijs_pedofilie_topambtenaar.html

Dit was al de tweede aangifte nadat een eerdere aangifte werd gedaan door de Nederlandse jongeman Frank L., die jaren eerder in Eindhoven in het inmiddels beruchte Anne Frank Plantsoen door D. zou zijn misbruikt.

Baybasin voorzag de affaire D. van een nieuw complex internationaal gezicht. De advocate van Baybasin, Adèle van der Plas, geeft in een op video vastgelegd interview een toelichting op deze zaak.”

Zie:

http://nl.youtube.com/watch?v=NFQEiwxj8x8&eurl=http://www.klokkenluideronline.nl/artikel/1253/joris-demmink-the-movie-part-3-justice.html

en:

http://nl.youtube.com/watch?v=Zrwu6kHkp9U&feature=related

Wil je meer details weten over deze affaire dan raad ik je aan je licht eens op te steken op de site van Micha Kat www.klokkenluideronline.nl.

Op internationaal niveau speelt het klokkenluiderverhaal eveneens. Zo is er in België de in een hiervoor weergegeven citaat klokkenluider Marcel Vervloesem, die in een schijnproces tot vier jaar cel werd veroordeeld, voor zijn aan het licht brengen van de van kinderporno voorziene Zandvoort-files. Deze man was zwaar ziek op het moment dat hij gevangen werd gezet. Deze zaak lezend bekruipt je het gevoel dat wij echt verstrikt zitten in een machtig web van onmachtige machtigen, die geen liefdevolle menselijke relaties kunnen onderhouden.

Zie: http://www.klokkenluideronline.nl/artikel/956/belgie-is-anno-2008-terreurstaat-van-kinderverkrachters.html

In de Verenigde Staten heeft de voormalige tolk/vertaler van verschillende presidenten en presidentskandidaten, Fred Burks, zichzelf tot klokkenluider gemaakt door flink uit de school te klappen over de machtsspelletjes aan de top van de Amerikaanse politiek.

Zie: http://argusoog.punt.nl/?id=424721&r=1&tbl_archief=&

De hiervoor beschreven doofpotaffaires laten slechts een topje van een enorme ijsberg zien, waaruit moge blijken dat wij door mensen worden bestuurd die zichzelf onder en boven de wet hebben geplaatst. Zij hebben dit kunnen doen, daar zijzelf die wetten mede hebben vormgegeven. Het geheel getuigt van een houding die gebaseerd is op een totale onmacht ten aanzien van het zichzelf over kunnen geven aan een nu gevraagde opbouwende verandering, die inherent is aan het leven. Zij weten de diepere kwaliteiten van dat leven niet te zien en te waarderen, waardoor zij het leven omvormen tot haar tegendeel. Namelijk machtsmisbruik door dood en doodsheid te scheppen. Ook deze mensen blijven mensen. Zij laten echter zien dat zij, door het maken van keuzes voortkomend uit ongecontroleerde egozucht, het leven afbreken. Zij stellen zich daarmee in dienst van het kwaad. Hun godheid in dit verband is Lucifer, de gevallen engel die de mens verleidde zich gevoelsmatig af te scheiden van het geheel der schepping en zich op te sluiten in zijn ego. De machthebbers hebben hun individuele ego’s geofferd aan het groepsego van een elitaire machtsclub. Deze is er door de eeuwen heen alles aan gelegen geweest om een totale controle tot stand te brengen over de mensheid.

Heeft dit alles een zin?

Vanaf het eerste moment dat ik op een bewust niveau met de enorme onrechtvaardigheid en het daarmee samenhangende leed in de wereld werd geconfronteerd, heb ik dat gegeven willen doorzien en er een zin aan willen geven. Om het daarmee in mijzelf een plek te kunnen geven. Terwijl ik mij in de afgelopen dagen verdiepte in het werk van Micha Kat voelde ik hierbij dezelfde behoefte. In eerdere artikelen heb ik al eens aangegeven dat wat zich op collectief mensheidsniveau afspeelt, een spiegel is van wat er op individueel menselijk niveau gebeurd.

Bij mijzelf heb ik de laatste jaren een intensief noodzakelijk innerlijk zuiveringsproces waargenomen. Zaken die ik uit onwetendheid en vooral angst voor het onbekende onder de pet hield traden aan het licht om gezien, doorleefd en getransformeerd te worden. Ik ga er vanuit dat op collectief mensheidsniveau nu hetzelfde plaatsvindt. Men hoort wel eens dooddoenerig gezegd worden dat machtsmisbruik van alle tijden is. Dat is inderdaad ook zo. Het is echter in mijn beleving nu zo, dat door onze individuele morele ontwikkeling wij dit niet meer kunnen tolereren. Het is een essentieel deel van onze huidige bewustzijnsontwikkeling dat dit soort ego-onzuiverheden onderkend en gezuiverd worden.

Ook het fenomeen pedofilie is van meerdere tijden. In de oude Griekse en Romeinse culturen was het min of meer geaccepteerd dat hooggeplaatste bestuurlijke figuren zich te buiten gingen aan seks met minderjarige schandknapen. Deze uit de culturele oudheid stammende voorheen geaccepteerde gewoonten pasten in de toenmalige cultuur, waarin de individuele ontwikkeling op een ander niveau stond. Nu in onze tijd zijn het brute machtsmisbruik door heersers en het seksuele misbruik van minderjarigen niet acceptabel meer. Juist in onze tijd, waarin de individuele bewustzijnsontwikkeling van vitaal belang is voor het maken van de volgende stap in onze evolutie, is het noodzakelijk dat deze collectieve karmische onzuiverheden aan het licht gebracht worden. Op collectief niveau wordt nu van de mensheid gevraagd deze al eeuwenoude onbewuste schaduwkanten van voorbije culturen bewust te maken, ze met Liefde te doordringen, te transformeren en uiteindelijk te integreren. Pas als dit proces wordt doorlopen, kan de mensheid een volgende stap maken op haar weg naar een totaal eenheidsbewustzijn. Ik heb waargenomen dat deze bewustwording en transformatie in mijn persoonlijke ontwikkelingsproces zo heeft gewerkt en zie dit weerspiegelt in de bewustzijnsontwikkeling van de mensheid als geheel.

Micha Kat op Argusoog radio

Micha Kat wordt op 18 december door Argusoog Radio geïnterviewd. Het team van Argusoog heeft hiertoe weloverwogen besloten, ondanks de gevoeligheid van deze zaak, om daarmee de klokkenluiders in het algemeen én Micha Kat in het bijzonder een ondersteunend hart onder de riem te steken. Deze gewetensvolle mensen hebben onze steun nodig. Hun weten en inzichten moeten zoveel mogelijk verspreid worden. Ook hebben de kinderen die nu nog een min of meer zorgeloos leven leiden, zonder zich bedreigd te hoeven voelen onze steun en veiligheid nodig.. Klokkenluiders noemde men ten tijde van de Tweede Wereldoorlog verzetshelden. Zij zijn nu de moderne verzetshelden binnen het oorlogsregime dat Nieuwe Wereld Orde heet.

Een lid van het Argusoogteam had onlangs een gesprek met een politieman in zijn woonplaats. Deze vertelde hem in alle vertrouwen dat het hem bekend was dat er vanuit de VS een FBI-man speciaal aan zijn korps was toegewezen om een onderzoek te doen naar kinderporno. Deze had een tijd lang zijn werk kunnen doen en de nodige informatie kunnen verzamelen. Totdat deze FBI-agent blijkbaar op een te heet spoor kwam. Hij kwam op een gegeven moment op zijn kantoor in het politiebureau en zag dat zonder enige sporen van braak zijn volledig aangelegde dossier verdwenen was. Hij werd daarna plotsklaps teruggeroepen naar zijn thuisbasis inde VS. Tijdens zijn onderzoek had hij undercover een ‘bestelling’ gedaan bij een kinderronselaar. Hij had gevraagd om een vier jaar oud kind. De ronselaar had hem te verstaan gegeven dat hij daar de dag erna er al over zou kunnen beschikken.

Dat kinderhandel om de kinderporno mogelijk te maken ook in Nederland plaatsvindt mag dus duidelijk zijn. Het kan ook jouw kind overkomen. Daarom is het van belang dat wij gezamenlijk deze misstanden aan de kaak stellen.

Wij kunnen het ons in dit informatietijdperk niet meer veroorloven om te zeggen “Wir haben es nicht gewusst”. Want willen wij weten? Willen wij wakker worden?

De onderzoeksjournalist Robin de Ruiter, die veel in het buitenland heeft gewoond, zei in een interview voor Argusoog Radio dat het Nederlandse volk één van de meest gemanipuleerde volkeren is. Deze schaduwkant van de Nederlandse politiek, die samenhangt met de meer dan prominente plaats die hooggeplaatste Nederlanders in de wereldschaduwregering hebben gespeeld en nog spelen, is bij weinigen bekend. Ze wordt echter aan de andere kant aangevuld door het grote zelfbewustzijn bij een groeiende groep medelanders. In de komende veranderingen spelen de bewust wordende Nederlanders een grote pionerende rol.

Er is onze tijd een grote behoefte aan onafhankelijke onderzoeksjournalisten die het lef hebben om het moreel verziekte landelijk en wereldbestuur in hun ziek zijn te diagnosticeren.. Een ziekte kun je immers pas genezen als je deze hebt onderkend en de oorzaken daarvan hebt onderzocht. Dat dit een confronterend en pijnlijk proces is zullen de doofpotters ook ervaren. Maar uiteindelijk zal de rechtvaardigheid het winnen van de onrechtvaardigheid. Laten wij daar zelf een actieve bijdrage aan leveren door de heersende onrechtvaardigheid niet meer te accepteren en dat vooral ook zoveel mogelijk met elkaar te delen. Stuur daarom en masse een oproep aan de Tweede Kamerleden om deze voor onze rechtstaat schandelijke zaak te beëindigen en het recht van de Liefde te laten zegevieren. Onder dit artikel vind je een lijst van de Tweede kamerleden.

Laat de Liefde zegevieren en laat je eigen Licht stralen.

Namens het team van Argusoog

Arend Zeevat

Dit artikel wordt ondersteund door:

www.klokkenluideronline.nl

Email adressen van 2e kamer leden:

r.abel@tweedekamer.nl; C.Aptroot@tweedekamer.nl; J.Atsma@tweedekamer.nl; J.vBaalen@tweedekamer.nl; W.vanBeek@tweedekamer.nl; S.Blok@tweedekamer.nl; L.Blom@tweedekamer.nl; B.vBochove@tweedekamer.nl; J.Boelhouwer@tweedekamer.nl; HvBommel@sp.nl; s.bouchibti@tweedekamer.nl; C.Coruz@tweedekamer.nl; S.Depla@tweedekamer.nl; I.Dezentjehamming@tweedekamer.nl; J.vanDijk@tweedekamer.nl; m.vdijken@tweedekamer.nl; J.Dijsselbloem@tweedekamer.nl; W.Duyvendak@tweedekamer.nl; A.Eijsink@tweedekamer.nl; K.Ferrier@tweedekamer.nl; W.vGent@tweedekamer.nl; A.Gerkens@tweedekamer.nl; L.Griffith@tweedekamer.nl; F.Halsema@tweedekamer.nl; M.Hamer@tweedekamer.nl; M.Haverkamp@tweedekamer.nl; J.tenHoopen@tweedekamer.nl; E.Irrgang@tweedekamer.nl;

H.Jager@tweedekamer.nl; F.Joldersma@tweedekamer.nl; c.jonker@tweedekamer.nl; A.C.Kant@tweedekamer.nl; G.Koopmans@tweedekamer.nl; M.Kraneveldt@tweedekamer.nl; P.dKrom@tweedekamer.nl; J.Leerdam@tweedekamer.nl; Jan@janmarijnissen.nl; J.Mastwijk@tweedekamer.nl; pieter.omtzigt@tweedekamer.nl; H.Ormel@tweedekamer.nl; M.dePater@tweedekamer.nl; D.Samsom@tweedekamer.nl; J.Schreijer@tweedekamer.nl; A.Slob@tweedekamer.nl; P.Smeets@tweedekamer.nl; M.Smilde@tweedekamer.nl; J.Snijder@tweedekamer.nl; C.vdStaaij@tweedekamer.nl; M.Sterk@tweedekamer.nl; J.Tichelaar@tweedekamer.nl; a.vietsch@tweedekamer.nl; B.vdVlies@tweedekamer.nl; JandeVries@tweedekamer.nl; N.vVroonhoven@tweedekamer.nl; jdewit@sp.nl;

Emailadressen van alle fractievoorzitters in de 2e Kamer.

p.vgeel@tweedekamer.nl; F.Halsema@tweedekamer.nl; M.Hamer@tweedekamer.nl; agneskant@sp.nl; a.pechtold@tweedekamer.nl; m.rutte@tweedekamer.nl; A.Slob@tweedekamer.nl; r.verdonk@tweedekamer.nl; m.thieme@tweedekamer.nl; B.vdVlies@tweedekamer.nl; g.wilders@tweedekamer.nl

• artikel geplaatst door: Marco van den Oever
• Orginele bron: http://argusoog.punt.nl/?id=425200&r=1&tbl_archief=&