Een nieuw Brits onderzoek heeft uitgewezen dat het mogelijk is om manen te detecteren bij exoplaneten. Volgens het onderzoek kunnen manen hun bestaan kenbaar maken door de invloed die ze hebben op de omloopbanen van de planeten, die hierdoor zachtjes gaan "wiebelen". Dit wordt dan weer zichtbaar in de omloopsnelheid van de planeten, een effect dat met de huidige technologie gemeten kan worden. Op die manier kan men niet alleen het bestaan van de maan aantonen, maar ook diens massa en afstand tot de moederplaneet bepalen!

Van de 300 exoplaneten die aan de wetenschap bekend zijn, bevinden zich ongeveer 30 in de leefbare zone rond de ster (de zone waarin vloeibaar water aan het oppervlak kan voorkomen). Helaas zijn deze 30 planeten allemaal gasreuzen zoals Jupiter en dit zijn minder waarschijnlijke objecten voor het bestaan van leven ten opzichte van rotsachtige werelden met een vast oppervlak.

Nu zijn gasreuzen in het zonnestelsel echter in het bezit van verscheidene grote manen die overeenkomsten vertonen met rotsplaneten. De kans is groot dat dit ook voor exoplaneten geldt, zodat exo-Jupiters in de leefbare zone wellicht omringd worden door massieve, "aardse" manen. Dat betekent dat exoplaneten in de leefbare zone weliswaar weinig kans maken op het ondersteunen van leven, maar dat massieve en aarde-achtige manen van deze planeten toch kunnen zorgen voor levensvatbare werelden!