Vanwege de Europese Monetaire Unie zal een faillissement van één lidstaat onmiddellijk gevolgen hebben voor de EU als geheel. De Europese landen zijn financieel, economisch en politiek inmiddels zo nauw met elkaar verbonden, dat de landen die er beter voor staan een lidstaat dat financieel instort wel te hulp móeten komen. 'Na twee jaar met instortende bankensystemen en een economische recessie, gaat de Eurozone 2010 in met een enorme schuldencrisis,' schrijft de Wall Street Journal.

 

Het land met het hoogste risico is Griekenland, dat een begrotingstekort van 12,7% van het BNP heeft, vier keer zo hoog als de vastgestelde limiet. De Griekse regering probeert om het parlement zover te krijgen akkoord te gaan met forse bezuinigingen, wat ongetwijfeld gepaard zal gaan met nog meer spanning in de toch al onrustige straten van de Griekse steden. Hoewel een Grieks bankroet grote gevolgen zal hebben voor het aanzien van de EU, weigert Brussel tot nu toe om Griekenland financieel te hulp te schieten.

Naast Griekenland is ook de internationale kredietstatus van Spanje reeds verlaagd; Ierland en Portugal zijn gewaarschuwd dat zij de volgende landen kunnen zijn. Ook Frankrijk, dat op het kaartje blauw is gekleurd ('gemiddeld risico') loopt, net als Groot Brittannië -dat zich niet in de Eurozone bevind-, wegens de snel verslechterende overheidsfinanciën het risico een lagere kredietbeoordeling te krijgen.

De overheidsfinanciën van de Eurolanden hebben zware klappen gekregen vanwege de honderden miljarden kostende bailouts van de Europese banken en financiële instellingen. Door de economische recessie stijgen daarnaast de kosten van de sociale zekerheid, maar dalen de belastinginkomsten. Veel economen vrezen dan ook dat het vele jaren zal gaan duren voordat de schade hersteld is. Tevens zijn beleggers bang voor een 'dubbele dip' recessie in de EU, als de overheden verkeerd zitten met hun timing en de snelheid waarmee ze hun huishoudboekjes op orde proberen te krijgen.

 

De direkte gevolgen van het redden van de banken zullen voor ons, de burgers, in 2010 forse bezuinigingen zijn op onder andere werkloosheidsuitkeringen en andere overheidsprogramma's, en tevens flinke belastingverhogingen. Al in januari zal Griekenland de kop afbijten met een naar verwachting radicaal fiscaal hervormingsplan; de rest van de EU zal er in de 2 jaar daarna eveneens aan moeten geloven. Conclusie: het is voorlopig gedaan met de almaar groeiende welvaart van de laatste 20 jaar. Vrijwel iedereen zal moeten leren voor lange tijd fors de broekriem aan te halen.

Originele Bron: Wall Street Journal