Welkom!

Ik heb WINGS en What's Up On Planet Earth ? nu misschien al acht jaar geschreven, en al die tijd wist ik en voelde ik dat dit mijn ware doel was. Op deze manier heb ik mijzelf altijd verbonden en in mijn ware en authentieke groef gevoeld. Op een bepaald moment, zoals sommigen van jullie zich misschien herinneren, laste ik even een persoonlijke leegte in, daar ik wist dat mijn inspanningen nu zouden veranderen en ik kwam terug met WINGS om deze verandering van richting, die inderdaad voor ieder van ons duidelijk begon te worden, bij te staan en te bekrachtigen. Ik heb er geen enkel moment spijt van gehad, aangezien ik toen wist, dat mijn doel nog niet helemaal bereikt was.

Deze overgangsperiode van onze oude rollen, die met het ascentieproces te maken hadden naar nu vrij en helder te creëren in een nieuwe realiteit, resulteerde erin, dat velen van jullie compleet vrij van jullie oude rollen zijn geworden, om vooruit te gaan in een hele nieuwe ervaring. Het was toendertijd mijn zielendoel om bij het schip te blijven, totdat ieder van jullie in jullie reddingsboten was gestapt en aan de kust was aangekomen. Aldus werd er van mij verwacht, dat ik op het schip bleef, totdat de allerlaatste ziel vertrokken was, voordat ik in mijn eigen reddingsboot kon stappen en mijn voeten kon plaatsen op mijn eigen hele nieuwe kust. Deze tijd is eindelijk aangekomen voor mij.

Ik krijg nu de tijd om even afstand te nemen van mijn oude rol, voordat ik begin aan mijn nieuwe inspanningen en mijn nieuwe leven....deze totale en complete scheiding heb ik op zoveel manieren nodig (Ik heb wat R & R nodig !), daar ik nu eindelijk in mijn eigen reddingsbootje stap, om te herstellen, of beter gezegd, om mijn echte en authentieke zelf aan te sterken. Op deze manier zal ik een tijdje stoppen met schrijven, om wat tijd met mezelf door te brengen, simpel wat plezier te hebben, te spelen, en van het leven te genieten (en mijn dochter en kleindochters ook bezoeken) tot het eerste gedeelte van januari 2010. Zal ik, tegelijkertijd met wat nieuwe inspanningen, doorgaan met WINGS ? Oh, het lijkt erop dat ik dat altijd zal blijven doen, maar het is vrijwel zeker dat ze terugkomen, met een nieuwe en andere richting met betrekking tot waar we nu zijn. Maar voordat ik voor een tijdje weg ben, ben ik opgewonden om jullie dit laatste WINGS bericht aan te bieden, aangezien het hopelijk opnieuw nog een keertje duidelijk maakt, wat velen van jullie weten en nu ervaren. Veel plezier bij het lezen en ik verheug mij erop jullie weer te zien in het nieuwe jaar !

De ascentie ervaring creëerde zoveel dingen, van binnen en van buiten, dat we langzaam aan een nieuwe manier van zijn leerden kennen. Alleen al het woord "ascentie" schrijven leek nou zo raar en verouderd voor mij te zijn, dat ik me haast af vroeg of het ooit wel werkelijkheid is geweest.

De ascentie ervaring en het plan waren inderdaad door ons op zielsniveau gecreëerd. Dit feit alleen bracht ons tezamen als een enorme eenheid en aldus alle veranderingen ervarend, die door ons samen, allemaal op dezelfde tijd werden gecreëerd. Op deze manier kwamen we samen en voelden we samen, we waren zo verbonden, en we wisten in onze kern, dat er iets kolossaals aan het gebeuren was, ook al was het soms alleen maar op zielsniveau.

In aanvulling hierop diende het ascentieplan er altijd voor, alle andere creatieniveaus te overstijgen, daar het op een erg hoog niveau liep. Bijvoorbeeld, velen van ons waren geleid om te verplaatsen naar specifieke geografische gebieden, of kwamen erachter dat we simpel niet in staat waren om bepaalde geografische gebieden te verlaten, ook al hadden we misschien een hele sterke wens om dit te doen. We zouden onszelf in duistere plaatsen kunnen hebben bevonden, niet in staat om eruit te komen, daar we op zielsniveau vrijwillig toegestaan hadden de planeet te assisteren met het ascentie proces. Aldus ging het er nooit om duisternis aan te trekken omdat we "problemen" hadden of zoiets, maar simpel omdat we ons werk deden met betrekking tot de ascentie. Dit is de reden waarom onze tas met de persoonlijke gereedschappen in sommige omstandigheden nooit werkte.

Velen van ons zijn in gewicht aangekomen in deze periode, en het maakte niet uit wat we deden, het lukte gewoon niet om het overtollige gewicht kwijt te raken, daar we akkoord waren gegaan, alweer als geheel, om meer licht vast te houden, bij onze pogingen in het verhogen van de vibratie van de planeet (ik verloor onlangs 30 kilo en ik ben nu weer terug op mijn oude gewicht...weer een ander bewijs dat we nu klaar zijn). We verloren onze banen, onze relaties, onze geliefden, en veel meer, met ogenschijnlijk geen controle over deze situaties, daar ze op onze zielsniveaus gebeurden en allemaal vanwege het ascentieproces.

Oh, het ascentieproces.....en hoe het ogenschijnlijk al onze normale krachten van creëren en ervaring leek weg te nemen, daar het roer hierdoor van alles en iedereen was weg genomen. Normale spirituele begeleiding zoals bijvoorbeeld geloven, dat we altijd precies op de plaats zijn waar we horen te zijn en nooit ergens heen "gaan" was zelfs moeilijk te integreren in dit ascentieproces van "ergens naar toe gaan" (ook al "kwamen" we daar aan, door natuurlijk niet te proberen er te komen ! Zijn we er al, zijn we er al ?), en zelfs de vrijheid om te creëren wat we wilden kiezen als onze persoonlijke ervaring bleek ogenschijnlijk verhinderd, door het feit dat dit "geheel" wat gecreëerd werd door het ascentieproces alles behalve individueel was.

Dit alles in acht nemend, na vele jaren van eindelijk het proces te begrijpen en te begrijpen wat het heeft gecreëerd, leerden we gewend te raken, om tot op een bepaald niveau gebonden te zijn. Toen velen van ons echt "doorhadden" wat er gebeurde, toen kwamen we als liefhebbende en toegewijde spirituele wezens aan boord om dit proces te ondersteunen. Op deze manier raakten we gewend aan een hele andere manier van zijn en leven en het ging zeer zeker over ascentie, daar het onze verblijfplaatsen beheerste en onze bewegingen dicteerde. Het beantwoordde vele vragen en verzachte onze verwarring, daar dit proces niet bepaald paste bij wat wij kenden als spirituele uitvoering en creatie, of als het gebruiken van energieën op een individuele manier. Dus al met al was onze vrijheid op de lagere niveaus op vele vele manieren beïnvloed.

Nu is alles voorbij. Voorbij, voorbij, voorbij. We zijn klaar met de eerste fase van het ascentieproces. En ook al werkte het niet helemaal, wat betreft het met ons meenemen van de hele planeet, toch zijn we nu helemaal vrij en helder.

Dit plaatst ons in een hele andere ruimte dan waar we in zaten, in deze bepaalde tijd in het leven. Tot nu toe was ons zielendoel de ascentie. Zelfs vanaf de geboorte, toen we uitdagende paden en donkere situaties kozen, om deze energieën in onszelf te transformeren, waren we voor een hele lange tijd op die ascentieweg. Ik heb altijd geweten dat ik hier voor een speciaal doel was, maar ik kan me maar niet herinneren wat het is !, was een bekende uitspraak die velen van ons hadden in het begin. Nu zijn velen van ons erachter gekomen en hebben velen zich herinnerd wat dat hele echte doel is.

De aarde was gecreëerd als een plaats voor creatie en ervaring. Dit is het hoogste niveau en meest belangrijke doel van ons bestaan in dit universum (en natuurlijk van alles en iedereen houden komt nu meer op de voorgrond dan ooit tevoren). Het ascentieproces kwam onder die paraplu, daar we besloten een spel te spelen en dit te ervaren voor iets wat we deden voordat we het universum voor goed zouden verlaten (we gaan een heel nieuw universum beleven als we klaar zijn, dus er is eigenlijk nooit echt een "einde"). Het plan is nog niet helemaal klaar, daar de enige verandering is, dat we niet in staat zijn geweest de hele planeet met ons mee te krijgen. Dus ook al mogen we tot op een bepaald niveau het gevoel hebben dat we hebben gefaald, daar we allemaal in onze kern engelen zijn en zeer houden van alle levende dingen op deze Aarde, zijn we desalniettemin nog steeds in staat om verder te gaan met fase twee van het plan...de Nieuwe Aarde te creëren en ook hen te assisteren, die nieuw gearriveerd zijn op de dimensionale grens. (Zij die ervoor kozen "over te steken" zijn heel anders dan zij die wij in de andere wereld achterlieten, met betrekking tot het vragen om assistentie met hun proces. Dus op deze manier, zullen onze diensten nog steeds nodig zijn, daar er om ze gevraagd zal worden en omgekeerd).

Dus nu bevinden we ons in een hele nieuwe ruimte. Dus op deze manier kunnen we ons natuurlijk verloren voelen, verward, niet bepaald zeker over dingen, misschien een identiteitscrisis hebbend, of ons zelfs afvragend waar de grond onder onze voeten naar toe is gegaan. Daarbij komend worden we niet langer meer geleid, gedicteerd, geplaatst in ervaringen (ogenschijnlijk zonder onze toestemming) die gecreëerd zijn door onze zielen die het ascentieproces creëerde, noch zijn wij in onze gewoonlijke groeven. We zijn nu in wijd open gebied op een compleet wit doek. We zijn erg vrij, en het is precies deze vrijheid, die velen van ons zich oncomfortabel doet voelen.

Ik herinner me, dat ik ooit eens een verhaal hoorde over een hond, die vele jaren lang aan een korte lijn zat in zijn tuin. Op een dag was hij voor altijd bevrijd om te gaan waar hij wilde, maar hij kon maar niet met deze vrijheid omgaan, daar het zo anders voor hem was. Gevangenen die voor een lange tijd vast hebben gezeten, hebben het heel moeilijk als ze worden vrijgelaten, en velen gaan door met opnieuw een misdaad te plegen, zodat ze terug kunnen keren naar het bekende gebied waar ze zo lang gewend zijn te zijn geweest. Dit is allemaal menselijke (of honde !) natuur. We zijn nog steeds menselijke wezens. Wij zijn gewend aan structuur. Zelfs de kosmos heeft structuur. Velen van ons begrijpen alles behoorlijk, en bevinden zich zeer zeker niet in de situaties zoals hierboven beschreven, maar onze plotselinge verandering van interne programmering kan toch wat tijd kosten om aan te wennen, evenals een "zielsherstel" proces gegarandeerd is. Dus nu zijn we in het proces van bepalen van hoe we willen, dat de nieuwe structuur zal zijn en hoe en wat we willen creëren, terwijl sommigen van ons nog willen vragen om een hersteltijd om gewoon wat rond te hangen en voor een tijdje te kunnen spelen. Door al deze plotselinge veranderingen op onze zielenniveaus, en door het eindigen van een erg intense en belangrijke fase, zullen velen van ons zich uit balans voelen, leeg en ronddolend met geen duidelijke gevoel van richting.

Zeer kort geleden, verplaatste de aarde zichzelf in een hele nieuwe groef in de kosmos. Voor een tijdje creëerde dit een heel dramatische golf van energie, maar toen deze fase compleet was, voelde we een hele nieuwe gronding en nieuwe plaatsing. Na deze verplaatsing voelden de dingen kalm, sereen, alsof we thuis waren en dat we nu voor een tijdje konden ontspannen. Maar we worden nog steeds op andere manieren uitgelijnd. Ook al zit de aarde nu in die nieuwe groef of positie, ze is nog steeds aan het "wiegen". Dit wiegen is deel van een nieuwe balans die wordt hersteld. Het wiegen van de aarde resulteert dan in gevoelens van uit balans zijn van tijd tot tijd, of dat dingen heel goed gaan en dan plotseling helemaal "verkeerd" gaan. Dit bewegen creëert een energie van "op, neer, op, neer".

Tijdens dit hele proces van wiegen, zal het vestigen of verplaatsen van dingen natuurlijk ook gebeuren. Op deze manier zullen de beginnende manifestaties en gevoelens, die resulteren uit het wiegen, langzaamaan afnemen, daar we meer en meer in onze nieuwe energetische ruimtes komen te zitten. Dit vestigings- en verplaatsingsproces zal ook onze nieuwe verbindingen met anderen en wat we gaan doen creëren en versterken, daar we de Nieuwe Planeet Aarde aan het creëren zijn. Op deze manier zullen we over een tijdje ons evenwicht niet meer zo veel verliezen. Met al deze aanpassingen en nieuwe balans situaties die aan de gang zijn, is het geen wonder dat we gevoelens van nergens te horen ervaren ! Maar tijdens deze situatie zullen we op een natuurlijke manier aangetrokken worden naar waar we horen te zijn en naar wat comfortabel voelt voor elk en iedereen van ons.

Onlang kwam er een energie van angst door, daar zovele zielen zich verloren voelen en rondgesmeten voelen, met weinig of geen zekerheid. Als dit gebeurt, ontstaan er sterke meningen als een poging om ergens aan vast te houden. Waar we momenteel zijn, in betrekking tot ons energetische status, herinnert me aan de tijd tijdens onze meest recente presidentiële verkiezingen hier in de Verenigde Staten. Er waren zoveel meningen en sterke gevoelens, dat het een uitdaging voo mij werd mijn mail te lezen. Hetzelfde gebeurt nu ook, met een nieuwe golf van aanvallende stemmen in mijn mailboxen, met sterke meningen over hoe dingen werkelijk zijn, en hoe en waarom ik het verkeerd heb, vergezeld door persoonlijke aanvallen en zeer ongepast advies en oordelen met betrekking tot de persoonlijke informatie die ik verkies te delen (sommige meningen zijn ook liefdevol, maar toch zijn het nog steeds zeer zeker meningen). Een schrijven pleit iets voor een bepaald onderwerp en het volgende schrijven pleit weer voor compleet het tegenovergestelde over hetzelfde onderwerp. Mensen zien de dingen vanuit hun eigen individuele filters van waarneming.

In Stepping Into the New Reality, heb ik het veel over filters waar iedereen van ons de realiteit door ziet. Filters zijn altijd veel dichter dan de hogere niveaus van zijn en meningen zitten in hetzelfde groepje. Daar we nu verplaatsen naar onze nieuwe positie in het bijdragen, door ons eigen unieke doel en onze eigen stempel om een nieuwe realiteit te creëren, staan onze filters precies op zijn plaats, met betrekking tot wie we zijn en waar we voor staan. Veel van het overige in ons is eruit geduwd tijdens het ascentieproces. We horen deze filters, of bijdragen alleen te gebruiken op gepaste momenten. En heel erg belangrijk is, dat deze bijdragen of individuele doelen moeten passen in een structuur of geheel en worden gebruikt in samenwerking met anderen, als we succesvol een nieuwe realiteit willen creëren. Op dit moment, doordat de angst een sterk vasthouden creëert voor velen van ons, is dit nu aan het gebeuren, maar het is maar een fase waar we doorheen gaan en het zal voorbij gaan, als we de wijze zielen zijn, waarvan ik geloof, dat we die echt zijn. Maar weet ook, dat er velen van jullie zijn, die nu heel tevreden zijn en zich bevinden in het oog van de storm en gewoon prettig vooruitgaan op de plek waar jullie nu zijn. Onze keuzes en ervaringen zijn breed en verschillend, allemaal een prachtig en indrukwekkend mozaïek en aldus een perfect georganiseerd energie raster creërend.

Dus nu bevinden we ons in een ruimte van ruimteloosheid en ervaren we ook de ups en downs die worden gecreëerd door het wiegen van de aarde. Het doet me herinneren aan een individu, dat ik ken, die onlangs haar huwelijk beëindigde en zich nu in de ruimte bevind waar haar "nieuwe" nog niet is gearriveerd. Uit haar huwelijk stappen was een grote stap voor haar, om haar toe te staan vooruit te gaan. Maar ze vertelt me, dat ze constant waakzaam moet zijn om uit het oude te blijven, daar zij en haar man nu hele goede vrienden zijn en het voor haar makkelijk kan zijn weer in haar oude groef terug te vallen.

Gaan we terug naar het oude, terwijl we nog steeds in de ruimte van ruimteloosheid zijn ? Is dat wat we moeten doen om ons goed te voelen ? Dit ongemak wat velen van ons voelen komt door het feit, dat we uit het oude zijn, maar nog niet in het nieuwe. We bevinden ons nog steeds in de ruimteloosheid, daar de dingen nog steeds op hun plaats aan het vallen zijn en aan het bewegen zijn.

Wij zijn inderdaad de ware scheppers van de Nieuwe Planeet Aarde. Als we inderdaad nieuwe rollen hebben, dan zijn de ware scheppers van de nieuwe Planeet Aarde onze nieuwe rollen. Er zijn geen regels, voorschriften, of raamwerken meer waar we gehecht aan waren geraakt, tijdens het ascentieproces. Laatst vertelde ik een vriend, dat dit net is, als het naderen van 25 december, alleen zijn we er zo juist achtergekomen dat er geen kerstmis meer bestaat, dat het nooit heeft bestaan en dat we nu iets heel erg nieuws en anders moeten creëren, wat zijn plaats in zal nemen, of dat we misschien wel helemaal niets creëren. We moeten naar de hoogste niveaus van onze voorstellingen gaan en dat creëren, wat onze harten aan het zingen brengt.

Het palet is wit en leeg. We zijn genoeg geëvolueerd, zodat we geen leiding meer nodig hebben om op dit palet te creëren. Wij zijn nu onze vorige gidsen. Wij houden nu zoveel licht vast, dat we erop kunnen vertrouwen, dat we iets fantastisch en wonderlijks zullen creëren, iets dat elk van ons precies zal passen en weet ook, dat het allemaal uit zal komen. Als we het ascentieproces kunnen creëren, dan kunnen we ook iets heel nieuws en anders creëren. Wij zijn zulke krachtige scheppers, dat we zelfs genoeg wisten om het ascentieplan te veranderen en het een beetje een duwtje te geven, daar het niet werkte, zoals we hoopten en zoals we het van plan waren. Wij zijn inderdaad heel machtig en we staan inderdaad aan het roer. Misschien moeten we gewoon ons zelfvertrouwen herstellen, daar de verandering in het ascentieplan in september ons een beetje uit balans bracht. Maar nogmaals, we wisten genoeg om onszelf te redden en we wisten genoeg om verder te gaan met de oorspronkelijke volgende fase, ook al is het met minder zielen aan boord.

Ik geloof dat sommigen van ons nog steeds vastzitten in oude spirituele acties, en ook nog een beetje in onze oude vormen uit het ascentieproces zitten. De nieuwe spirituele acties gaan over blij zijn, plezier hebben en vreedzaam zijn, onder de nieuwe paraplu van creatie en ervaring (nu dat de eerste fase van de ascentie voorbij is)...dit betekent, dat deze gevoelens en emoties ervaren kunnen worden en gecreëerd kunnen worden in een breed spectrum van scenario's, alles afhangend van wie we zijn en de filters waar we onze energie doorheen sturen. Er is absoluut geen goed of fout. Op deze manier zullen er vele vele variaties aanwezig zijn op vele verschillende niveaus van vibratie.

Hierbij treed er ook nog een andere en nieuwe rol op de voorgrond (hoewel ik het eigenlijk niet echt een "rol" zou willen noemen). Met zoveel verandering en op en neer energie die nu aanwezig is, die ons echt hard kan raken, zullen we op een natuurlijke manier smachten naar het goede gevoel van liefde. Nu er soms zo veel gebeurt, het maakt niet uit in welke groef men zich bevindt, waar we staan in een zogenaamd plan, of hoe de dingen eruit lijken te zien. Boven alles is er de energie van liefde, en dit verbindt ons, onafhankelijk van wie, wat of waar een bepaalde situatie is.

Deze aangekondigde ervaring van geven en ontvangen van liefde neemt nu echt als nooit te voren alles over, daar we geëvolueerd zijn naar een veel hoger vibrerende staat van zijn. Dus ook al mogen de dingen nogal hard zijn, de ene dag duister voelen en de andere dag licht en ondanks, dat we ons op sommige momenten tweezijdig voelen, de energie van liefde zal er altijd voor dienen ons stabiel te houden, daar het nooit aangetast kan worden. Dit is inderdaad de energie, die al het andere overtreft. Het maakt dan niet uit wat ons individuele doel is, of hoe we een ander kunnen helpen, als alles wat we horen te doen, simpel van elkaar te houden is. We zullen ontdekken, dat in de komende tijd extreme gevoelens en uitingen van liefde en zorg door ons uitgezonden worden, als nooit tevoren en voor mij is dit dan het moment, waarop ik mij op mijn best voel en met alles uitgelijnd ben. De energie van liefde zal naar de voorgrond treden als nooit tevoren in de aankomende tijd. Dit is inderdaad een integraal gedeelte van onze nieuwe ruimte.

De paraplu energie is dan: ervaren, creëren en liefde geven.

Dit alles gezegd, op wat vreemde manieren, zijn we nog steeds aan het bijkomen van het ascentieproces. Wij ontdoen ons nu heel langzaam en zeker van sommige van zijn effecten met betrekking tot vertrouwen, verwarring, zekerheid en het meest belangrijke is, dat we onze nieuwe kracht weer terug gaan krijgen. We moeten onze echte en juiste kracht herstellen en ons weer goed gaan voelen. We moeten onze waardigheid en onze goede wil herstellen, daar het ascentieproces ons flink geraakt heeft (niet alleen door de verandering in het plan, maar door de laatste twee tot drie jaar in duistere en meer uitdagende ruimtes te zijn geplaatst, dan we voor een behoorlijke tijd in hadden gezeten). We moeten onszelf toestaan deze kostbare tijd te laten komen...om opnieuw uit te lijnen met onze ware en authentieke zelf, voordat we gaan beginnen met de Nieuwe Wereld te scheppen en voordat we beginnen anderen te assisteren die zich op de dimensionale grens bevinden, proberend te arriveren waar wij nu zijn.

We moeten ons realiseren dat dit nu een nieuw tijdperk is. We bevinden ons nu in een hele nieuwe ruimte van weer vrij te kunnen creëren en geen van onze nieuwe creaties hebben met het ascentieplan en zijn ogenschijnlijk vreemde en beperkende regels te maken. We kunnen weer positieve en verlichtende visies hebben en we zullen deze keer weten, dat ze inderdaad uitkomen. En aan onze broers en zussen, of anderen die overgestoken zijn en zojuist aan hun proces van ontwaken, uitlijnen en ascenderen zijn begonnen, kunnen wij veel liefde en zorg bieden, daar dit alleen het enige doel is, dat we belichamen als nooit te voren, terwijl we liefdevol toekijken en hen toestaan hun ervaring te beleven.

Met veel liefde en dankbaarheid,

Karen

Dit artikel is vertaald door: Linda (linda.postema@yahoo.com)

Het originele engelstalige artikel is te vinden op www.emergingearthangels.com