Dankzij beelden van het nieuwe observatorium Herschel heeft men voorheen ongezien detail in een regio van de het melkwegstelsel in de buurt van de galactische evenaar weten te onthullen. Uit de resultaten blijkt dat een methode waarbij de opnamen van een tweetal fotometers, die het vaartuig aan boord heeft, gecombineerd worden naar behoren te werken. Dergelijke observaties kunnen ons meer vertellen over koud materiaal in dit deel van ons stelsel, zoals in welke hoeveelheid het voorkomt, wat diens massa, temperatuur en samenstelling is en of er wel of niet nieuwe sterren gevormd worden wanneer een deel van het materiaal ineenstort.

Het onderzochte gebied bevindt zich zo’n 60 graden van de galactische evenaar in het sterrenbeeld Zuiderkruis. Deze regio wordt beschouwd als een goede testcase voor verificatie- en demonstratiedoeleinden, omdat het typerend is voor drukke gebieden waar een groot aantal moleculaire wolken aanwezig is. Voor het bestuderen van de vroegste fasen van stervorming in moleculaire wolken is Herschel bijzonder geschikt en het vermogen van diens instrumenten SPIRE en PACS om de regio’s van massieve wolkcomplexen in kaart te brengen biedt de mogelijkheid om stadia van stervorming te detecteren die niet zijn gevonden met eerdere infrarood missies.

De gebruikte techniek is één van de meest krachtige en effectieve observatiemethoden van Herschel. De camera’s SPIRE en PACS nemen gelijktijdig waar op het moment dat de telescoop zelf de hemel afspeurt. Het gebruik van beide instrumenten produceert op deze manier tegelijkertijd vijf opnamen in verschillende golflengten, waardoor het superfluïde helium cryogeen dat uiteindelijk de levensduur van de Herschel missie bepaalt optimaal wordt benut. Aangezien het beeldveld van de twee instrumenten bijna twintig boogminuten van elkaar verschoven is aan de hemel is deze methode vooral handig voor het in beeld brengen van uitgestrekte gebieden.