maandag 28 september 2009

Johan Oldenkamp doet in dit artikel verslag van het huidige tijdsbeeld. Een eerlijk en persoonlijk verslag van een proces dat hij met ons deelt. De oprechtheid waarmee hij de spiegel van zijn ziel toont, geeft jou en mij de mogelijkheid jezelf te voelen en zien in het huidige heftige tijdsbeeld.

Kiezen we voor het doorkabbelen op de rivier van ‘Het-zal-allemaal-wel’, of gaan we bewust keuzes maken, waar en hoe we verder varen en/of zwemmen.  Dank aan Johan voor het oprecht delen van deze informatie. Het lezen meer dan waard in mogelijk een diep moment van bezinning.

Van ‘Er is meer’ en ‘Het klopt niet’ naar ‘Ik ben!’

Johan Oldenkamp © september 2009

We beleven nu zeer dynamische tijden. De puzzelstukjes van het Grote Spel grijpen nu steeds sneller in elkaar. Zo zijn inmiddels twee grote ‘rivieren’ van bewustzijn samengekomen. De Er-is-meer-rivier en de Het-klopt-niet-rivier voeden nu samen de steeds groter wordende Zee-der-Wakkeren. En het mooie is dat het eigenlijk niet eens uitmaakt wat er precies meer is (zoals bijvoorbeeld geesten, engelen of buitenaardsen) of wat er allemaal niet klopt (zoals onder andere de vaccinaties, de codex alimentarius of de chemtrails).

In de Zee-der-Wakkeren is onbeperkt plaats voor een onbegrensd bewustzijn. Echter, voor dogma’s, zelfzucht en vooroordelen is het water van deze zee veel te zuiver.

De doorgang van de Er-is-meer-rivier en de Het-klopt-niet-rivier naar de Zee-der-Wakkeren gaat via een lastig gedeelte. Dit is de LoOpInG-waterval. De naam van deze waterval is een acroniem van Loslaten, Opschonen en InteGreren. Deze drie fasen worden hieronder toegelicht, zodat nog meer mensen via deze waterval de zee van vrijheid mogen bereiken.

Loslaten – fase 1 van de looping

Vrijheid begint bij het loslaten van alles wat we niet echt vast hoeven te houden. Deze eerste bevrijdingsstap is tegelijkertijd de lastigste en de grootste. Dit komt omdat we doorgaans een onjuist beeld van onszelf vasthouden. We stellen dan ons zelfbeeld gelijk aan onze persoonlijkheid. Maar we zijn niet onze persoonlijkheid; we hebben een persoonlijkheid. Onze persoonlijkheid is ons lagere zelf. En ons hogere zelf, dat is nu wie wij werkelijk zijn. Dit wordt ook wel onze essentie, ons karakter of onze ware natuur genoemd. Zo verwijst de energetische waarde van onze roepnaam naar onze (sterfelijke) persoonlijkheid en komen we de energieën van onze (onsterfelijke) essentie op het spoor via de energiewaarde van ons fysieke geboortemoment. Wie hier meer van wil weten, die kan het gratis e-boek Wetenschap van de ziel vinden op pateo.nl.

Loslaten begint bij het kunnen thuisbrengen van iedere impuls, drijfveer, reactie, waarneming, gevoel of gedachte in ons. Komt deze voort uit onze persoonlijkheid (ons lagere zelf) of uit ons karakter (ons hogere zelf)? Wanneer we dit onderscheid niet kunnen maken, dan is dit meestal omdat onze persoonlijkheid doet alsof deze ons hogere zelf is. Een dergelijk, met valse lucht opgeblazen persoonlijkheid wordt aangeduid als een ‘ego’. Gelukkig is het ego gemakkelijk te herkennen aan de behoeftes die het ego nodig heeft om opgeblazen te blijven. Laten we deze ego-behoeftes maar eens even onder de loep nemen.

Zekerheid als remedie tegen angst of afkeuring

Het ego is absoluut niet gediend van onzekerheid. Het ego wil controle over alles, en dus ook over de toekomst. Deze controle dient ervoor te zorgen dat de onderliggende angst-emotie bedekt kan blijven. Het ego wil zekerheid om zich hiermee te wapenen tegen de angst voor het onbekende. Het ego is eigenlijk een enorme angsthaas. Via deze angst probeert het ego ons gevangen te houden binnen een klein kringetje van het bekende.

Het ego is ook als de dood voor de dood. En dat is ook te begrijpen, want wanneer ons fysieke lichaam sterft, dan betekent dat ook automatisch het einde voor onze persoonlijkheid en de opgeblazen versie daarvan in de vorm van het ego. Maar ons hogere zelf is onsterfelijk, dus is de fysieke dood niets anders dan een overgangsfase. De ego-behoefte aan controle zien we ook heel duidelijk terug in alles wat het ego afkeurt. Het ego heeft onmiddellijk een negatief oordeel klaar, vooral over anderen. Het ego wil zekerheid, en we herkennen het ego aan angst of afkeuring bij mogelijke onzekerheid.

Onschuld als remedie tegen verdriet of luiheid

Verder is het heel eenvoudig om het ego een schuldgevoel aan te praten. Het ego is doorgaans bereid om ver te gaan om zo de status van onschuld te behouden of terug te krijgen. Het eigen straatje schoonvegen en houden, daarvoor wil het ego wel even aan de slag, want eerlijk gezegd is het ego aartslui. Wanneer dit straatje namelijk schoon is, dan kan het onderliggende verdriet niet aan de oppervlakte komen.

 Om de pijn maar niet te voelen, benadrukt het ego maar al te graag de eigen onschuld. Het ego is dan dus tevens schijnheilig. Het ego wil ook niet onnodig het risico lopen om een fout te maken. Want een fout maken, of hierop gewezen worden, dat doet het ego pijn. Het ego wil absoluut geen pijn voelen. Hierdoor kan het ego terecht komen in een neerwaartse spiraal, met een steeds sterker wordende zwaarmoedigheid, lusteloosheid of depressie als gevolg. Eigenlijk zijn dit allemaal symptomen van een volkomen uit de hand gelopen schuldgevoel. Het ego streeft daarom naar onschuld, en we herkennen het ego aan verdriet of luiheid bij mogelijke pijn.

Erkenning als remedie tegen woede of verveling

Een derde wortel waar we het ego erg blij mee kunnen maken is erkenning, bijvoorbeeld in de vorm van status, invloed of geld. Wanneer we hier dieper naar kijken, dan wil het ego eigenlijk alleen maar gehoord worden. Wanneer dit niet gebeurt, dan wordt het ego uiteindelijk een woedende driftkikker. Deze woede bouwt zich dan langzaam op, om daarna in volle hevigheid uit te barsten. De onderliggende woede staat dan vaak in geen verhouding tot die ene laatste druppel die de emmer van onvoldoende gehoord worden doet overlopen. Het niet gehoord worden is feitelijk onvoldoende aandacht van anderen krijgen.

Het ego heeft een enorme aandachtshonger, die bovendien steeds groter wordt naarmate het ego meer aandacht krijgt. Het eerste symptoom dat zich voordoet bij te weinig aandacht is verveling. Het ego wil voortdurend gestimuleerd worden, en hoe meer stimulering, des sneller raakt het ego verveeld. En uiteindelijk zal verveling, wanneer deze te groot is geworden, omslaan in woede. Het ego wil erkenning (variërend van aandacht tot kroning als winnaar of belangrijkste), en we herkennen het ego aan woede of verveling bij het mogelijk uitblijven hiervan.

Het ego zit dus eigenlijk zeer eenvoudig in elkaar. En als het ego niet krijgt wat het wil, dan wordt het ego bang, verdrietig of boos. Aan deze negatieve emoties herkennen we onmiddellijk dat we met het ego te maken hebben. Sterker nog, alle negatieve emoties komen voort uit het ego, want ze zijn allemaal terug te voeren tot één van deze primaire negatieve emoties of een mengvorm ervan. Bedilzucht, cynisme en irritatie, ze zijn allemaal afkomstig van het ego.

Loslaten komt in eerste instantie neer op het loslaten van het ego, en daarmee automatisch ook van alle negatieve emoties . We laten dan de valse lucht uit onze opgeblazen persoonlijkheid wegvloeien. En we zijn ons dan bewust dat onze persoonlijkheid slechts een jasje is dat we in dit leven hebben aangetrokken.

Wanneer we ons bewust zijn dat we een persoonlijkheid hebben, dan is het doorgaans ook niet meer zo moeilijk om al het andere los te laten. We zijn dan gewoon dankbaar voor alles wat was, is en zal komen, maar we klampen onszelf er niet langer krampachtig aan vast.

Opschonen – fase 2 van de looping

Veel van wat we hebben losgelaten, dat hebben we dan ook niet langer meer nodig. Voor alle materiële zaken die aldus overbodig zijn geworden is het belangrijk om deze te verwijderen uit ons leven. Hiermee geven we letterlijk en figuurlijk ruimte aan nieuwe energieën die deze opengevallen ruimte zullen gaan innemen.

Deze tweede stap van opschonen heeft niet alleen betrekking op onze leefomgeving, maar ook op ons innerlijk. Ook in ons fysieke lichaam, onze gedachten en onze gevoelens ontstaan door allerlei overtollige zaken los te laten, die we daarna maar beter gelijk kunnen gaan opruimen. Energetische bewegingsoefeningen, meditatie en het drinken van voldoende zuiverend water kunnen hierbij zeer behulpzaam zijn.

Integreren – fase 3 van de looping

Door het overtollige los te laten en het geheel op te schonen komen we steeds dichter tot de kern, zowel van onszelf als van onze eigen waarheid. In de derde stap is het cruciaal dat we ook steeds meer vanuit onze eigen waarheid gaan leven. In deze afsluitende stap is het erg belangrijk om onze eigen waarheid niet te verwarren met de aangedragen waarheid van één of meerdere anderen. We mogen ons gerust laten inspireren door andermans waarheden, maar wanneer we gedeeltelijk of geheel meegaan in de waarheid van een ander, dan verliezen we daarmee gelijktijdig het contact met onze eigen waarheid.

De tijd van dogma’s is nu definitief voorbij. Ieder dogma is een vooraf opgesteld raamwerk waarbinnen de werkelijkheid gevangen dient te blijven. Dogma’s zijn gebaseerd op de ego-behoefte van controle. Dogma’s komen dus voort uit angst. Alle dogma’s mogen we nu dus los gaan laten. Alle religieuze-, maatschappelijke- en wetenschappelijke dogma’s staan ons op dit moment alleen maar in de weg. Laten we deze dogma’s daarom maar snel vervangen door volledige openheid. Want er is namelijk helemaal niets om bang voor te zijn. Zonder ego zijn we tevens zonder angst.

Ook de tijd van guru’s is geweest. Het is prima wanneer iemand voor zichzelf alles heeft kunnen integreren, maar dit is dan niet meer dan slechts een praktijkvoorbeeld voor anderen. Iedereen gaat een eigen, unieke weg, en doet dit in een eigen, uniek tempo en op een eigen unieke manier. Guru’s die dè weg en dè waarheid blijven verkondigen, die belemmeren daarmee medemensen in het gaan van die eigen weg. Laten we daarom onze kostbare tijd niet langer verkwisten aan deze guru’s.

En het gaat hier nadrukkelijk niet alleen om medemensen die guru spelen, maar nadrukkelijk ook om de guru’s uit hogere dimensies die zich via medemensen tot ons proberen te wenden. Alle wezens in alle dimensies behoren de Vrije Wil van iedereen te respecteren. En tegelijkertijd is het heel erg belangrijk dat iedereen gebruik maakt van dit Cosmische Grondrecht. Ook de tijd van volgelingen is dus passé. Wie zich als schaap gedraagt, die zit nog gevangen in het ego. Schapen zijn bang voor het onbekende. Of ze zijn te lui zelf de antwoorden te gaan vinden. Of ze willen graag de aandacht of goedkeuring van de guru. Iedere volgeling volgt daarom eigenlijk het ego, evenals iedereen die zich opwerpt als guru. Ieder mens is volkomen gelijkwaardig aan ieder ander mens. Iedere poging om onderlinge ongelijkwaardigheid te verkondigen komt voort uit het ego of vindt weerklank in het ego.

Klaar voor de looping?

De huidige gebeurtenissen in het Grote Spel zijn allemaal bedoeld om steeds meer mensen te laten belanden in de Er-is-meer-rivier of de Het-klopt-niet-rivier. De plannen voor massavaccinatie vanaf dit najaar, het steeds verder wegnemen van onze privacy en de invoering van de codex alimentarius (vanaf 2010) hebben steeds meer mensen doen laten inzien dat hier iets totaal niet klopt. En de graancirkels, de orbs en de vele andere ‘onverklaarbare’ fenomenen die zich steeds meer en duidelijker tonen maken het voor steeds meer mensen zonneklaar dat er veel en veel meer is, dan wat ons officieel wordt verteld of dat we met ons beperkte verstand kunnen bevatten.

Beide bewustzijnsrivieren worden dus steeds meer gevuld met nieuwe mensen. Maar er is nu een opeens een enorm stuwmeer ontstaan voor de LoOpInG-waterval. Al deze medemensen weten dat er meer is of dat het niet klopt, maar ze hebben niet door dat dit slechts uitnodigingen waren om naar binnen te gaan. Ze zijn nog steeds in de greep van het ego, en worden boos op de verantwoordelijken voor al die waanzin. Of ze worden bang voor wat er aan gaat komen. En een derde groep die ook nog vastzitten aan het ego heeft dit zelfs helemaal niet door. Dit zijn de zogenaamde salon-wakkeren. Die denken dat ze al door de waterval zijn gegaan en dat ze nu in de Zee-der-Wakkeren zwemmen, terwijl ze zich feitelijk in het ego-stuwmeer bevinden.

Deze salon-wakkeren hebben zichzelf gehypnotiseerd met de gedachte dat ze al beschikken over een onbegrensd, universeel Christusbewustzijn. De meeste van deze mensen zijn echter te lui of te bang om door hun eigen verdriet, angst of woede te gaan. Alleen door de looping van loslaten, opschonen en integreren kunnen we onszelf loskoppelen van onze persoonlijkheid en bevrijden we onszelf van het ego. Luie, bange, verdrietige, boze, afkeurende en verveelde mensen zijn slaaf van hun ego. De LoOpInG-waterval is bedoeld om ons hiervan te bevrijden.

Deze salon-wakkeren hebben zichzelf gehypnotiseerd met de gedachte dat ze al beschikken over een onbegrensd, universeel Christusbewustzijn.

Mensen die ego-vrij zijn, die kennen geen negatieve emoties meer. Deze waarlijk wakkere mensen kennen eigenlijk alleen nog maar de Kosmische emotie van onvoorwaardelijke, onbaatzuchtige en onbegrensde Liefde.

Mensen die ego-vrij zijn, die strijden niet. Ego-vrije mensen voeren geen strijd tegen de Duisternis, tegen de Illuminati of tegen wie of wat dan ook. Waarlijk wakkere mensen weten dat iedere strijd voortkomt uit ego-behoeften. Wie strijd voert, die doet dat eigenlijk tegen zichzelf. En hoe harder deze strijd wordt gevoerd, des te moeilijker wordt het om deze te winnen. De strijd maakt het ego namelijk alleen maar sterker, en dus zullen we uiteindelijk altijd verliezen. Want het ego zondert ons af en maakt ons steeds eenzamer, zwaarder, donkerder en ongelukkiger.

Waarlijk wakkere mensen investeren hun kostbare energieën in het loslaten van alles wat niet essentieel is, het opschonen van het overtollige en het integreren van alles wat we dan overhouden. Iedereen doet dit op een eigen manier en in een eigen tempo. En ook verschilt hetgeen wel of niet essentieel is van persoon tot persoon.

Niemand is van het ene moment op het andere ego-vrij. Net als alles gaat ook dat stap voor stap. Maar iedere stap die we daarin zetten, hoe klein dan ook, die brengt ons wel een stapje dichter bij de Zee-der-Wakkeren. Alles wat we nu al los kunnen laten, dat helpt ons op twee manieren. De verbinding met het oude wordt zwakker en er ontstaat meer ruimte voor het nieuwe. Wanneer we onszelf volledig hebben bevrijd van het oude, dan zijn we geworden wie we werkelijk zijn. Ons zuivere bewustzijn kunnen we dan het meest treffend typeren met de woorden ‘ik ben’.

Persoonlijke noot

Tot besluit van dit artikel lijkt het me illustratief om te beschrijven hoe mijn ego is ontstaan en hoe ik nu bezig ben de valse lucht hieruit te laten lopen.

Ik ben opgegroeid in een relatief arm gezin. Mijn ouders hebben in hun jeugd weinig opleiding genoten, zoals dat dan heet. Omdat ik redelijk goed kon leren, kreeg ik op de middelbare school klasgenoten uit veel rijkere gezinnen. Dit gaf mij een gevoel van minderwaardigheid. En dat werd nog eens versterkt door mijn korter dan gemiddelde lichaamslengte. Mijn ego zorgde voor een beschermend schild, volledig gebaseerd op de onbewuste woede (op anderen) omdat ik mezelf niet accepteerde zoals ik was.

Op de middelbare school bleek dat ik in de logische vakken goed was, maar dat ik mijn stinkende best moest doen voor alles wat in mijn ogen niet (helemaal) logisch was. Ook nu hielp mijn ego me, want ik bleek te beschikken over veel wilskracht, doorzettingsvermogen en fanatisme. Ook dit komt allemaal voort uit het niet accepteren van mezelf. Ik moest en zou meer of beter worden dan ik was. En met deze zelfverbetering ben ik toen aan de slag gebleven. Na mijn afstuderen aan de universiteit moest ik het nog beter doen en ben ik vervolgens ook gepromoveerd. En in mijn loopbaan moest ik ook steeds een trapje hoger.

Bij mijn eerste baan na de universiteit ging me dit niet snel genoeg, en kwam ik daardoor terecht in de snelle wereld van consultancy. Dat vond mij ego aanvankelijk erg leuk: chique kantoor, rijden in nieuwe lease-auto’s en praten met de (sub-) top van grote organisaties. Maar ook dat ging me uiteindelijk ook niet snel genoeg, en bovendien vond ik het werk ook niet leuk meer, en kwamen de files mijn neus uit. Met de start van mijn eigen bedrijf was mijn ego helemaal in zijn nopjes. Eigenlijk was ik gewoon een zelfstandige zonder personeel, maar ik zag mezelf liever als directeur (van mijn eenmanszaak).

En toen bevond ik me opeens, zonder dat ik het echt aan zag komen, in een zeer pijnlijke echtscheiding. De pijn dat ik mijn drie jonge kinderen niet langer dagelijks zou zien opgroeien was voor mij ondragelijk. Ik ben nu vier jaar verder, maar ik kan niet anders zeggen dan dat dit me nog steeds zo nu en dan pijn doet. Ook heb ik vier jaar strijd met mijn ex achter de rug, omdat ik me niet kon neerleggen bij al het onrecht, althans volgens mijn zienswijze.

Omdat we door moeten (van wie eigenlijk?) heb ik me vervolgens (weer) volledig gestort op mijn werk. Het fanatisme van mijn ego kwam daar goed bij van pas. En op een gegeven moment kwam er een vacature voor lector aan een hogeschool voorbij. Een dergelijke functie als HBO-professor sprak mij ego zeer aan. Ik was graag bereid hiervoor van Zeist (mij ego was dol op de associaties die deze plaatsnaam bij velen opriep) naar Emmen te verhuizen, ook omdat ik zo hoopte echt een nieuwe start te kunnen maken. Maar een nieuwe start met het oude ego zal uiteindelijk alleen maar meer van hetzelfde brengen. En dat was dus ook zo.

Op het moment dat ik me realiseerde dat ik me in een doodlopende straat bevond, ben ik begonnen met het loslaten van zaken die ik niet echt nodig heb.

Zo heb ik mijn baan opgezegd en heb ik later ook mijn eigen bedrijf gestaakt.

Op het moment dat ik me realiseerde dat ik me in een doodlopende straat bevond, ben ik begonnen met het loslaten van zaken die ik niet echt nodig heb. Zo heb ik mijn baan opgezegd en heb ik later ook mijn eigen bedrijf gestaakt. Ik leef nu zonder inkomen, en heb inmiddels ook geen bankrekening meer. Stap voor stap maak ik me zo steeds meer los van structuren en patronen die mij niets wezenlijks te bieden hebben.

Eind oktober 2008 voelde ik dat het mijn roeping was om te zorgen dat steeds meer mensen door krijgen dat er meer is en dat er vanalles niet klopt. Mijn website, lezingen en later ook boeken en artikelen zijn bedoeld om anderen te vertellen wat er volgens mij allemaal zoal meer is en wat er allemaal niet klopt. Na donderdagavond 15 oktober 2009 stop ik met deze missie, tijdelijk of definitief. Ik heb dan in vrijwel iedere provincie meerdere spreekbeurten mogen houden. Zes nieuwe boeken zijn in deze periode door mij geschreven (en uitgegeven), waarvan de samenvatting van het nieuwste boek ook nog eens is vertaald in het Engels, Spaans en Duits.

Diverse filmpjes staan er nu online waarin ik mijn verhaal doe, evenals geluidsopnames van interviews met mij (tesamen met de opnames van Gezond & Wel, het radioprogramma over leven in balans, dat ik via ArgusoogRadio op het internet tweewekelijks live mag presenteren op de zondagavond). Kortom, ik ben dankbaar wat ik het afgelopen jaar allemaal heb mogen realiseren, maar nu is de tijd gekomen dat ik me (even) afzonder en nog dieper naar binnen ga. Ook dit wordt weer voor mij loslaten, opschonen en integreren. Daarmee hoop ik de laatste restjes valse lucht uit mijn ego weg te verwijderen.

Al op vrij jonge leeftijd wist ik dat er meer was. Dit heeft me daarna altijd bezig gehouden, maar in mijn fase van carrière met gezin kwam het wel erg op de achtergrond te staan. Sinds ik de chemtrials op het spoor kwam, kreeg ik ook steeds meer andere zaken door die niet klopten.

Het kantelpunt kwam voor mij toen ik door kreeg dat het officiële 9/11-verhaal totaal niet klopte. Op een gegeven moment drong het tot me door dat dit alles bedoeld is om ons bewustzijn te verruimen en om ook innerlijk wakker te worden. Vanaf dat moment ben ik begonnen met het bewust loslaten, opschonen en integreren.

Als eerste heb ik mijn voeding drastisch veranderd. Geen alcohol was voor mij de eerste echte grote stap richting bewust eten en drinken. Sindsdien ben ik eigenlijk iedere dag bezig met mijn fysieke lichaam steeds beter te voorzien van uitsluitend essentiële opbouwstoffen, voor zover als mogelijk.

Verder doe ik consequent dagelijkse bewegingsoefeningen om de innerlijke energiestromen te activeren. Ook hou ik al mijn spieren in conditie en zoek ik dagelijks via meditatie de innerlijke stilte op.

Ik leer steeds beter op mijn intuïtie te vertrouwen wanneer ik nieuwsfeiten of nieuwe inzichten aangereikt krijg. De reguliere berichtgeving negeer ik eigenlijk al geruime tijd volkomen, tenzij ik even wil zien of lezen hoe bepaalde zaken gebracht worden.

Maar ik merk ook dat ik de laatste tijd steeds meer behoefte heb om ook de vrije nieuwsbronnen even links te laten liggen. Het is daarom nogal paradoxaal te noemen, dat ik dit nu allemaal opschrijf in de hoop dat velen dit zullen lezen, terwijl ik zelf steeds meer de neiging krijg berichten als deze over te slaan.

Maar goed, ik merk ook iedere keer weer dat we precies datgene aangereikt krijgen wat we op dat moment heel goed kunnen gebruiken. Niets gebeurt toevallig. U leest dit dus ook niet zo maar. Het is precies de bedoeling dat u dit nu leest.

Dank hiervoor en dank dat ik het mocht schrijven!

Johan Oldenkamp /24 september 2009

Bron: wanttoknow.nl

Voeg toe aan: