Naarmate we de laatste uitrekking naderen, zijn er toch nog wat uitdagingen aanwezig, maar met de nieuwe structurering nu in de laatste stadia, weten we nu tenminste waar we zijn en hoe de weg eruit ziet...allemaal tekens dat de dingen nu meer en zeker in hun nieuwe groeven en plaatsen vallen. Na de juni opschudding was elk deel van ons losgeraakt en alle richtingen op gegooid en nu, nadat deze stukjes zo langzaamaan beginnen te landen, beginnen we eindelijk onze nieuwe plaats en nieuwe richting te vinden.....beetje bij beetje.

We kunnen duidelijke richtingen en doelen hebben gehad, op een bepaald niveau, voor het einde van juni, maar door de massale opschudding en herstructurering die plaatsvond, zou onze visie voor een tijd lang verloren zijn geweest, zelfs betwijfeld en we zouden ons kunnen hebben afgevraagd of we überhaupt nu iets behoorden te doen en waar we naar toe hoorden te gaan.

Onze vroegere meer duidelijke richting zou ook nu tot op een bepaald niveau veranderd kunnen zijn..dit alles vanwege de herstructurering dat moest plaatsvinden. Als we inderdaad in nieuwe ruimten zijn gearriveerd, zo ver uiteen van elkaar, dan werden we hier en daar geplaatst, passend bij wie we zijn en wat we zullen doen. Dus ook al was ons doel en ons plan nog steeds intact, dan zou onze weg daar en onze nieuwe basis toch veranderd kunnen zijn.

Een paar nachten geleden, toen ik het boek neerlegde wat ik aan het lezen was in bed, en klaar was om het licht uit te doen, verscheen er een indrukwekkend niet-fysiek wezen aan de voet van mijn bed. Met dit bijzondere sterrenwezen heb ik maar zelden gesproken, op bepaalde momenten in mijn leven, omdat hij (het) aan de top van de ladder staat, het hoofd van de stam, en zeer zeker het raspaard van mijn bijzondere sterrenfamilie is. Met zijn opdoemende aanwezigheid en veel groter en machtiger dan wat ik gewend was als wat normaal mijn slaapkamer binnenkomt, wist ik dat er iets heel belangrijks aan de hand was.

"Het is tijd geworden voor jou om te gaan beslissen" was alles wat hij zei. "Wat beslissen?" vroeg ik hem. Ik wist al waar ik naar toe zou gaan en wat ik zou gaan doen, dus ik was verbijsterd door zijn dringende boodschap. "Oh, oh,", dacht ik toen. Misschien was het eindelijk tijd om deze wereld te verlaten, omdat ik wist dat zodra iedereen succesvol en intact was gearriveerd in een hele nieuwe realiteit, dat ik klaar zou zijn met mijn belangrijkste doel. Misschien zou ik niet blijven voor een nieuwe fase en zoals de dingen in de wereld waren gegaan, maar misschien viel het doek voor ons allemaal, ondanks dat ik behoorlijk zeker had gevoeld wat er aan de hand was en wat er nog zou gebeuren. Of misschien was het gewoon het einde van de weg voor mij. Maar omdat ik niet alles weet en nooit heb geweten, was misschien het plan nog een keer veranderd en was ik nu even uit de bocht of zoiets, of had ik niet goed genoeg opgelet. Soms ben ik net zo verrast als iedereen en soms bevind ik mij ook in het donker. Dus ik vroeg om wat meer duidelijkheid.

Ik heb laatst geschreven dat we duidelijkheid moeten krijgen tijdens deze fase, om er achter te komen wat het nou is wat we echt en eerlijk wensen, duidelijkheid over wie we zijn en wat we moeten gaan bijdragen en duidelijkheid over waar we willen zijn. Dus op deze manier was ik niet geheel zeker van wat er nu aan de hand was door deze boodschap van mijn sterrenfamilie, omdat ik geloofde dat ik zeer duidelijk was geweest in een behoorlijk lange periode. Terwijl er meer informatie doorkwam, werd het duidelijk dat we gewoon in de laatste fase van de verandering en het nieuwe herstructureringsproces zijn, die het toppunt zal bereiken op 9 september 2009. En weet ook, dat er altijd een raam van energie bestaat rond welke datum dan ook, wat betreft wanneer dingen zullen gebeuren...het hoeft niet altijd op een specifieke datum of tijd te zijn.

Onze nieuwe ruimten zijn in de allerlaatste fasen van voorbereiding, dus op deze manier moeten we weten waar we willen zijn, zodat deze ruimten duidelijk kunnen worden voor ons en, het meest belangrijkste, gecreëerd kunnen worden voor ons. Dit is de laatste minuut, de laatste controle en hercontrole vraag van boven. De nieuwe ruimten worden nu in de hogere regionen aangewezen en dit is echt juist goed nieuws en een grote bevestiging. Ik geniet speciaal van deze zeldzame momenten, aangezien ik geen medium ben en de meeste informatie ook niet van niet-fysieke wezens krijg. Dus met deze dingen ben ik absoluut nooit zeker van iets, omdat ik gewoon door mijn ogen heen kijk en meedeel wat ik zie en wat ik meemaak....en omdat door vrije wil en keuze, dingen altijd, en dat doen ze ook regelmatig, kunnen veranderen.

Onze nieuwe ruimten worden nu, heel zeker, gecreëerd en onze plaatsen worden ons, zodra we beslissen waar we willen zijn, gegarandeerd....het is aan ons. Aarzelen we om te besluiten wat het is dat we willen en waar we willen zijn omdat we nooit weten wat er dan weer gebeurt en waarom zouden we ons er druk over maken ? Hebben we zoveel vertrouwen in het universum verloren en in het proces, dat we überhaupt niet meer ergens op durven te hopen ? Is het moeilijk om duidelijkheid te verkrijgen, omdat alles wat we de hele tijd hebben meegemaakt niet-manifestatie is geweest en een planeet van horror en donkere, dichte energie ? Als we wisten dat onze wensen, doel en plan hoe dan ook toch zou manifesteren en beter zou zijn dan we ons hadden kunnen voorstellen, zou dat dan de zaak voor ons hebben veranderd ? Zouden we ooit nog weer durven te geloven ?

Als we het gevoel hebben dat we er klaar mee zijn en dat alles voorbij is, dan is dat, omdat we er gewoon klaar mee zijn en dat alles over is. Als we ons geïsoleerd voelen, is dat gewoon omdat we een tijd lang "apart gehouden" zijn, terwijl onze nieuwe bedden opgemaakt werden en omdat we toen niet echt verbinding konden maken. We waren ook erg ver uit elkaar geland, terwijl het stof neerdwarrelde en we zullen niet verbinden totdat we weten wie we zijn en hoe we verbinding willen maken. Als we ons van binnen dood voelen, uitgeput, levensmoe, opgebruikt dan komt dat alleen doordat we dat zijn, alleen we mogen opnieuw worden geboren.

In Heaven's Gate (mini E-book van Karen red.) verwijs ik naar ons verjongingsproces, wat plaatsvindt voordat we herboren worden. Omdat we via onszelf zoveel energie hebben moeten veranderen voor zo'n lange tijd, zijn velen van ons werkelijk opgebruikt. We hadden de gelegenheid en we konden van deze verjonging gebruik maken tijdens april, mei en tijdens het begin van juni en velen van ons deden dat, omdat we ons voorbereiden op de nieuwe geboorte (en weet ook dat iedereen anders is en deze fasen op verschillende tijden in zijn eigen individuele proces kan ervaren). Maar toen kwam het einde van juni en schudde alles op, we moesten ons aan een nieuwe dimensionale hiërarchie en plan aanpassen en we starten dit proces nu weer opnieuw op, alleen deze keer maar kort.

Op deze manier zullen we ons waarschijnlijk opnieuw fysiek ongemakkelijk voelen, met meer symptomen terwijl we ons vormen naar deze nieuwe ruimten. Het nieuwe proces kan wat treuren veroorzaken en zorgen over het verlies van het originele plan, maar dit gaat voorbij (persoonlijk word ik soms nog steeds erg emotioneel door hoe de dingen uiteindelijk worden, maar ik begin eindelijk wat vooruit te gaan) draaien en duizeligheid, extreme lichaamspijnen en pijntjes, pijn in de voeten, allergieën, nek en bovenrugpijn, slapeloosheid en vermoeidheid, ruimtelijk dolen en vreemde tijdsprongen, een vreemd onvermogen om te kunnen lezen of schrijven of zelfs niet in staat zijn woorden te begrijpen, een algemeen leeg gevoel, gespannen voelen, in elkaar gedrukt voelen en overbelast zijn, zenuwpijn en darmgassen en darmkrampen, om er maar een paar te noemen. Jeetje, is er nog een lichamelijk of emotioneel symptoom niet genoemd ? Zoals altijd is het nooit goed er van uit te gaan dat alles met het ascensie proces te maken heeft, want medische aandacht kan soms zeker nodig zijn.

We zijn ook weer opnieuw bezig met onszelf te vullen met licht en energie en dit creëert altijd verteringsproblemen, gassen en boeren en een gevoel alsof we ballonnen zijn die zojuist opgeblazen zijn en vol met lucht. Sommigen van jullie hebben mij ook geschreven over opvliegers. Dus hier het volgende over: we verbranden het oude als we ons voorbereiden voorwaarts te gaan. Dit kan zich voordoen als intense opvliegers, die zeer vaak op een dag kunnen voorkomen. Heb maar eens een negatieve gedachte of een lagere vibratie ervaring en ze zullen zeer zeker komen. Jaren geleden had ik enorme hartpijnen en hartkloppingen als ik een negatieve gedachte of een lagere vibrerende gedachte had ! Ik moest lachen toen maanden geleden een zuster mij contacteerde en me zei dat ik gewoon door de menopause heen ging, maar de ascensie veroorzaakt zoveel van deze menopause ervaringen voor ons allemaal, maakt niet uit hoe oud je bent of van welk geslacht je bent, we zijn erachter gekomen dat het niet echt de menopauzes zijn op de oude 3d manier, maar gewoon het oude en nu bekende ascensieproces.

Sommigen zijn al begonnen met het ervaren van een flow en een nieuw gemak bij het manifesteren, terwijl anderen dat nog niet ervaren. Als de energie binnenkomt, raakt het altijd eerst de dichtere energie. In de beginfasen van de ascensie werden alle gezondheidsproblemen of zwakheden in ons veel erger geraakt door energieverschuivingen of golven omdat deze veel dichter zijn of lager vibreren. Mijn herstelde been moest het toen echt zwaar verduren. Dit is het proces van energie. Nu gebeurt deze situatie weer, maar met als doel in onze nieuwe ruimten aan te komen.

Dus voor diegenen die zich aan de top van de berg of op de bovenste treden van de ladder bevinden gebeurt er niet veel wat betreft manifestaties. Dit is omdat zij er veel langer zijn en daardoor veel minder dichtheid hebben en dus de energie verschuivingen veel later voelen dan anderen en soms helemaal niet (behalve deze keer.....) Bovendien, wat deze oude oorlogpaarden aan het creëren zijn, is veel groter en zal zoveel meer mensen raken in de nieuwe realiteit, dat hun ruimten en creaties langere tijd nodig hebben om te manifesteren en samen te komen. Maar wees gerust, met de kennis en de ervaring die we hebben geleerd van deze pioniers zullen we oh zo dankbaar zijn met hen aan het stuur.

Er is geen oordeel hier. Elk van ons kiest zijn pad voordat we arriveren en dus als we gewillig ons pad en plan volgen en toestaan ons te openen en te verbreden, dan zullen we ons precies daar bevinden zoals we gepland hadden op welke tijd dan ook tijdens dit proces. Sommige stemden toe om op lagere treden te verblijven om hierdoor de massa te raken en andere stemden in met verder te gaan. Alles in perfecte en goddelijke orde.

De grootste hobbel in de weg deze keer om voorwaarts te gaan, is negatief denken, twijfel en een cynische houding en het zou een wonder zijn als niemand van ons deze gevoelens zou bezitten. Aangezien we de ultieme scheppers zijn en zoveel licht nu vasthouden, zou hoe we denken en voelen echt het verschil kunnen uitmaken.

Na 9 september 2009...de laatste fasen van de voltooiing...zal er inderdaad een mogelijkheid zijn om echt te verankeren in een nieuwe ruimte en zoals altijd, is het aan ons.

Met veel liefde en dankbaarheid,

Karen

Dit artikel is vertaald door: Linda
Het originele engelstalige artikel is te vinden op www.emergingearthangels.com