Patricia Cori (1952) is één van de keynote speakers tijdens het Frontier Symposium op 7 november. Een goede aanleiding voor een interview en haar te laten vertellen over haar nieuwste boek Where Pharaohs Dwell, Atlantis, graancirkels, de Hoge Raad van Sirius, Nikola Tesla, piramides en nog veel meer.

Patricia, Amerikaanse van geboorte en momenteel woonachtig in Rome, was als kind al enorm psychic. “Ik was vijf toen ik in de tuin met kleine blauwe wezens van licht sprak. Pas veel later realiseerde ik mij dat zij zó met mij communiceerden dat ik het als kind begreep zonder angstig te zijn. Mijn moeder vertelde mij later dat ik een keer het huis kwam binnenlopen en zei: ‘Mam, weet je dat ik afkomstig ben uit een parallel universum?’ Voor díe tijd circuleerde zulk taalgebruik nog nergens.”

De echte doorbraak met deze lichtwezens uit de zesde dimensie kwam in 1996. Patricia: “Ik was in Engeland voor een training, helen met kleuren. Op een nacht droomde ik dat ik over Stonehenge vloog en een reusachtig spiraal zag. Een stem sprak tot mij: ‘Let op, dit is een verbindingspunt voor buitenaards contact’. Toen ik vervolgens ontwaakte ontvouwde zich een serie gebeurtenissen die mij naar een graancirkel leidde: de Stonehenge Julia Set (geregistreerd op 7 juli 1996, 274 bij 152 m en 151 cirkels).” Deze graancirkel was een revolutie. Velen noemen het een sprong in het bewustzijn dat de formaties vertegenwoordigen. Er kwamen niet voor niets Tibetaanse Lama’s op af, Japanse Shinto priesters enzovoort. Een aantal mensen hebben later tegen mij gezegd: ‘Je bent geroepen Patricia’.”

Op datzelfde moment slaat een monumentale staartklok in de salon waar het interview plaatsvindt. Patricia lacht en zegt spontaan: “Alles draait om timing, nietwaar? Maar er waren dus meer mensen geroepen om de openbaringen te zien van deze cirkel. Ik was een van velen. Toen ik de formatie instapte, leek het alsof iemand aan mijn blouse trok. Ik herinner me dat ik zei: ‘Rustig, ik kom’. En nauwelijks stond ik in de formatie of ik verloor mijn bewustzijn. Ik hoorde een soort sirene en vervolgens ervoer ik dat ik geluid wérd. Daarna was ik mij niet langer bewust van mezelf in een lichaam. Tweeënhalf uur later kwam ik terug bij bewustzijn.”

Zoals Patricia daar nu op terugkijkt, vond er in de graancirkel een afstemming plaats. Twee weken later begon ze, ondanks haar weerstand tegen gechanneld materiaal, berichten te horen. “De eerste keer dat dit gebeurde werd ik ’s nachts wakker gemaakt door een geluid. Ik werd in trance naar de pc gedirigeerd. Toen ik weer bij bewustzijn kwam, lag ik met mijn gezicht op het toetsenbord en had ik 170 pagina’s met jadslkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk. Gelukkig scrolde ik terug naar het begin en daar vond ik de eerste drie pagina’s van mijn eerste boek Kosmos van de ziel. De volgende nacht gebeurde weer om 04.05 uur precies hetzelfde, alleen was het nu een volledig bewuste ervaring.”

Hoge Raad van Sirius
In haar boeken, vertelt Patricia, is de energie van lichtwezens uit de zesde dimensie, die zich de Hoge Raad van Sirius noemen, bijna tastbaar. Hun boodschap luidt: ‘Wij hebben meegemaakt wat jullie nu op aarde meemaken. Maar het is mogelijk de verdichting van de derde dimensie achter jullie te laten. Wij zullen echter niet interveniëren. Wij zijn niet jullie redders, slechts jullie broeders en zusters’. Patricia: “Het is dus zo niet dat hun moederschepen even langszij komen, alle goede mensen evacueren, en dat de rest, de slechteriken het niet zullen overleven. Zulke aannames zijn een afspiegeling van ons polariteitsbewustzijn. De Hoge Raad van Sirius zegt: ‘Dit is jullie schepping en er is niets wat gerepareerd hoeft te worden. Wat er nu gebeurt is onderdeel van jullie proces. Jullie breken al het oude af teneinde iets nieuws te scheppen. Wij reiken slechts de hand om jullie dit te laten inzien; wij doen niets om dit te veranderen’.”

Dat wij als mensheid niet altijd iets opschieten met een helpende hand bewijst de komst van Nikola Tesla, schrijft Patricia in een van haar boeken.
“Hij kwam niet van Sirius”, zegt Patricia fel, “hij was afkomstig uit een donkerder omgeving. Tesla wordt verheerlijkt als lichtwerker, maar dat was hij niet. Als je kijkt naar zijn geschiedenis, dan zie je dat hij voor de overheid aan kernfusie werkte. En toen men hem zijn eigen laboratorium gaf, verwikkeld was in veel oorlogszaken voor de overheid. Als je naar zijn leven kijkt, dan was dat een puinhoop. Hij legde vrouwen met geweld zijn wil op en hij had allerlei fobieën. Kortom, een vreemde man en een egomaniak. De Hoge Raad van Sirius zegt over het ego: ‘Het sluit je af, altijd. Op die manier komt de lagere frequentie binnen, want een aanval op het egoniveau zorgt ervoor dat je trilling omlaag gaat.”

Patricia gelooft in de eeuwige ziel en dat wij reïncarneren vanuit het licht om wéér een andere les te leren. “Dat is de manier waarop wij de wenteltrap, het spiraal van het leven beklimmen. Ik denk dat velen van ons van de huidige aardse dichtheid houden en vooralsnog in de lagere frequenties willen blijven. Maar zelfs degenen onder ons met de grootste duisternis, en iedereen weet wie ik bedoel, zijn vonken van licht. Zij willen klaarblijkelijk nog even voortploeteren is dit grijze vlees, maar uiteindelijk zal iedereen het leren. Want dat is de aard van het licht.”

De stappen die de mensheid moet zetten in z’n ontwikkeling zijn bijna niet te begrijpen. Patricia haalt de de beroemde parabel aan van de platte worm in een tweedimensionale wereld. “Het is een worm die niet weet wat boven is. Hij beweegt alleen in een plat vlak. Op een dag valt er een druppel water op zijn hoofd. Die waterdruppel is synoniem voor het grote ontwaken van het bewustzijn. Wij zijn zoals die platte worm, maar nu in 3D. Wij ervaren tijd als verleden-heden-toekomst, en wij kunnen ons geen ander leven voorstellen. De waarheid is dat wij simultaan bestaan in elk deel van elke werkelijkheid. Ik denk zelf dat dit onze vorige levens zijn. Omdat ons denken sneller is dan de snelheid van het licht, kan ik bijvoorbeeld met jou praten en tegelijkertijd een flits hebben die zo snel is, dat ik mij er niet van bewust ben. Bijvoorbeeld over het oude Egypte. Misschien maak je het wel eens mee dat er om de een of andere reden iets opkomt in je hoofd, wat niets met het moment zelf te maken heeft. En dan zeggen mensen: waarom kwam dat in mijn hoofd op? Ik denk dat dit komt omdat je op dat moment daar bent geweest.”

Lees verder op renvogel.wordpress.com