Een verontrustend opiniestuk vandaag in de Financial Times: De Amerikaanse centrale bank Fed is zo verregaand betrokken geraakt bij de reddingsoperatie van de Amerikaanse economie dat de onafhankelijkheid van haar monetaire beleid in gevaar is.

De Fed heeft nu meer dan 2.000 miljard dollar uitgeleend, maar de dekking daarvan is onduidelijk. Dat komt doordat de Fed nieuwe kredietmogelijkheden heeft geschapen, bijvoorbeeld voor zakenbanken, waarmee financiële instellingen hun hoofd boven water hebben kunnen houden. Zo participeert de Fed in een garantiefonds voor verliezen op giftige leningen van de Citigroup en de Bank of America.

Het gevolg is niet alleen dat de Fed een serieus financieel risico loopt, maar houdt ook een risico in voor de onafhankelijkheid van haar monetaire beleid waarbij beteugeling van de inflatie een hoofdrol hoort te spelen. De Fed wordt afhankelijker van het ministerie van financiën, want die moet de centrale bank gaan bijstaan. Dat kan de Fed gevoeliger maken voor politieke druk. De oplossing die de regering-Obama voor deze kwestie zoekt, gaat volgens de FT precies in de verkeerde richting: de macht van het ministerie van financiën wordt vergroot.

Het gevaar is evident. Financiën heeft tot taak de staatschuld af te lossen en zal dus geneigd zijn minder scherp toe te zien op het voorkomen van inflatie. Geldontwaarding zorgt er immers voor dat de staatschuld als het ware vanzelf naar beneden gaat.

Dat het niet zo maar gaat om een denkbeeldig gevaar, bewijst een recente column van Marcel van Dam in de Volkskrant. Daarin voorspelt de gepensioneerde politicus dat de EU veel economische problemen zal gaan oplossen door de geldpers te laten draaien. En dat is volgens Van Dam alleen maar gunstig voor de staatsschuld.

Voor een verontwaardigde reactie op Van Dams stelling zie de reactie van Joshua Liverstro op zijn site De Dagelijkse Standaard (derde link).