Naarmate we meer weten over technologie komen er in India en Egypte bewijzen aan het licht van zeer geavanceerde technologieën van duizenden jaren oud. Het aantal tempels in India is zó groot, dat het onmogelijk is te geloven dat deze met primitieve technieken werden gebouwd. Sommige Indiase tempels werden nagemaakt door hedendaagse rijke Indiase industriëlen. Het kostte echter enorm veel moeite en dertig jaar of meer om ook maar een deel ervan af te krijgen. Daardoor ging men zich afvragen wat voor technologie de mensen in India en Egypte hadden, waardoor ze zoveel van dit soort gebouwen hadden kunnen maken.
Graniet is een van de hardste materialen die we kennen. De oude Egyptenaren konden het uit massieve rots snijden alsof het van hout was. Graniet is heel erg zwaar en toch konden de mensen uit het oude Azië blokken van 50 ton op 60 meter boven de grond in positie plaatsen, nadat ze uit steengroeven op 375 km afstand waren gehaald. Hoewel ze in graniet konden boren en het vormgeven vertelt men ons dat de enige gereedschappen die ze in die tijd hadden van koper waren gemaakt.
In de 21e eeuw kunnen wij met het beste dat de huidige wetenschap te bieden heeft de projecten van de oude Egyptenaren en Indiërs niet namaken. Van wat we tegenwoordig zien in Egypte en Idia weten we niet hoe ze het voor elkaar gekregen hebben of waarom. Dit waren mensen die leefden aan het begin van de geschreven geschiedenis, die methoden gebruikten die ons nu zeer goed van pas zouden komen als we maar wisten wat dat waren.
Een groep geleerden van India en Egypte hebben samen onlangs deze prachtige gebouwen onderzocht. Zij vonden iets dat hen uitermate verbaasde. De fundamenten en dragende delen waren precies hetzelfde. De granieten stenen binnenin die niet blootgesteld waren aan erosie en atmosferische invloeden hadden hun scherpe randen behouden. Deze randen zijn gewoon onmogelijk na te maken tenzij op lasers gebaseerde technieken waren gebruikt, of nog geavanceerdere.
De literatuur in beide landen verwijst naar Goden uit de “Hemelen”. In het Indiase epos Ramayana wordt een brug gebouwd welke India en Sri Lanka dwars over de oceaan verbindt en waarover soldaten en oorlogsbenodigdheden naar Sri Lanka werden vervoerd. Zelfs tegenwoordig zouden we dit op geen enkele wijze met onze 21e eeuwse technologieën tot stand kunnen brengen.
Volgens geschiedkundigen in Egypte en India hadden de twee landen geen kontakt met elkaar. Waardoor zijn al deze wonderen verricht en ontstonden er zoveel overeenkomsten zo lang geleden? Wetenschappers komen langzaam tot de conclusie dat het mogelijk is dat er Buitenaarde “Goden” betrokken waren bij het maken van deze gebouwen over de hele wereld.
Ook de Maya en andere beschavingen die begrip hadden van de “nul” en de “oneindigheid” gebruikten dezelfde fundamenten in hun bouwsels.
Er bestaat een theorie dat menselijke wezens op de hele wereld op parallelle wijze samen evolueren. Dat beantwoordt echter niet de vraag waarom gebouwen, gemaakt door mensen in verschillende landen duizenden jaren geleden, dezelfde fundamenten hadden.
Originele Bron: IndiaDaily
Bron: starmanproductions
Voeg toe aan: