Het klinkt als de plot van een sci-fi film: immens grote zwarte gaten zwerven met een hoge snelheid doorheen ons melkwegstelsel en slikken alles dat ook maar wat te dichtbij komt op. In feite wijzen de nieuwe berekeningen door Ryan O’Leary en Avi Loeb erop dat wellicht honderden massieve zwarte gaten, overblijfselen van het vroege heelal, rondzwerven in ons sterrenstelsel . Voor er paniek ontstaat : de Aarde is veilig , het dichtste zwart gat bevindt zich op enkele duizenden lichtjaren afstand. “Deze zwarte gaten zijn overblijfselen van de beginperiode van de Melkweg “, zei Loeb. “Je zou kunnen zeggen dat we net als archeologen studies uitoefenen om meer te weten te komen over de geschiedenis van ons melkwegstelsel en de vorming van zwarte gaten in het vroege heelal.”

Er wordt er niet aan getwijfeld dat er verschillende kleinere zwarte gaten in het Melkwegstelsel voorkomen: zulke zwarte gaten, die een paar keer tot hooguit enkele tientallen keren zo zwaar zijn als de zon, zijn de overblijfselen van gammaflitsen en supernova-explosies. Maar volgens deze theorie zouden er zich wellicht honderden zwarte gaten bevinden die elk een massa van 1000 tot 100.000 zonnen zouden hebben . Deze zouden in zeer vroege stadia ontstaan zijn, waarbij heel veel kleine dwergstelsels samensmolten en uiteindelijk tot deze zwarte gaten zouden lijden . Het proces is in principe zeer simpel : als elk dwergstelsel een klein centraal zwart gat heeft en deze uiteindelijk samensmelten krijg je een immens groot zwart gat . “Nu we weten wat te verwachten, kunnen we de bestaande hemel onderzoeken voor deze nieuwe klasse van objecten