Onder het oppervlak van Titan, de grootste maan van ringenplaneet Saturnus, bevindt zich volgens een geofysicus van de Universiteit van Stanford wellicht een vloeibare oceaan van koolwaterstoffen, een groep organische verbindingen waar onder andere methaan onder valt. Tot die conclusie zijn Howard Zebker en het team van onderzoekers dat hij leidde gekomen met behulp van metingen die zijn verricht met de ruimtesonde Cassini, welke de afgelopen tijd radarsignalen naar het oppervlak van de maan heeft gestuurd.

Met een diameter van ongeveer 5150 kilometer is de satelliet groter dan rotsplaneet Mercurius en in tegenstelling tot de meeste objecten in het zonnestelsel van vergelijkbare grootte is Titan geen perfecte bol, zo blijkt uit het onlangs voltooide onderzoek. De maan is namelijk afgeplat bij diens polen, waar de grond zich ruim zevenhonderd meter lager bevindt dan het geval is bij de evenaar. Dit sluit goed aan bij een beoogde verklaring voor het feit dat de meren van koolstofwaterstoffen op het Titaanse oppervlak - die bestaan uit vloeibaar ethaan en mogelijk ook uit methaan - alleen in de poolgebieden gevonden kunnen worden.

Indien er daadwerkelijk een ondergrondse oceaan voorkomt in het inwendige van de maan, kunnen deze meren simpelweg plekken zijn waar het oppervlak laag genoeg ligt om een deel hiervan bloot te leggen. Echter is men ook met een andere verklaring voor de opvallende verspreiding van de meren op de proppen gekomen: de omstandigheden in de poolregionen zijn dusdanig dat het bij tijd en wijle koolwaterstoffen regent. De Cassini moet daar de komende tijd uitsluitsel over proberen te geven.

Meer informatie: 'Titan may have subsurface ocean of hydrocarbons' (SpaceRef)