U hebt er de hele winter op gewacht, en met de komst van de lente maakt ze haar blijde intrede: de zon. Om u alvast warm te maken, geniet van deze spectaculaire reeks beelden.

Zonnevlammen, 30 september 2001.

Onze maan, voor de zon, op 25 februari 2007. Ze is 4,4 keer kleiner dan we ze van hier zien omdat de foto genomen werd door het Stereo-B-ruimtetuig, dat zich toen 4,4 keer verder van de maan bevond dan de aarde.

Nog een protuberans: 29 september 2008. De wolk is in feite geïoniseerd helium aan 60.000 graden - naar zonnormen een erg koele gaswolk.

Close-up van de zon: echt rustig is het er nooit...

Bij een CME of coronal mass ejection zoals deze, op 8 januari 2002, worden miljarden tonnen materie aan miljoen kilometers per uur de ruimte ingeslingerd.

Een protuberans is een lange, grillig gevormde materiebrug in de atmosfeer van de zon. Als zo'n wolk zichtbaar is tegen de achtergrond van de zonneschijf dan ziet hij er donker uit en wordt hij filament genoemd. Protuberansen kunnen ongeveer 50.000 à 100.000 km (ongeveer 5 tot 10% van de diameter van de zon) boven het oppervlak van de zon uitsteken.

U hebt er de hele winter op gewacht, en met de komst van de lente maakt ze haar blijde intrede: de zon. Om u alvast warm te maken, geniet van deze spectaculaire reeks beelden.

U hebt er de hele winter op gewacht, en met de komst van de lente maakt ze haar blijde intrede: de zon. Om u alvast warm te maken, geniet van deze spectaculaire reeks beelden.

Het kleine vlekje voor de zon is Mercurius.

Bekijk de rest van de foto's hier: http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetenschap/photoalbum/detail/780553/720694/18/index.dhtml#album