Een nieuwe opname van de Spitzer Space Telescope levert een zeldzame kijk op een opmerkelijk kosmisch schouwspel. De opname toont twee stelsels die zijn samen gesmolten, waarbij de beide kernen op het punt staan met elkaar in botsing te komen. Iedere kern wordt aangedreven door een monsterlijk zwart gat van miljoenen zonnemassa's. De beide kernen maken deel uit van een verwrongen sterrenstelsel dat bekend staat als NGC 6240, op een afstand van 400 miljoen lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Ophiuchus.

Miljoenen jaren geleden vormde iedere kern het centrum van een afzonderlijk sterrenstelsels. Vervolgens zijn beide sterrenstelsels met elkaar in botsing gekomen, waarbij ze elkaar uiteen gescheurd hebben. Het resultaat van deze kosmische crash is een enkel, verwrongen en onregelmatig sterrenstelsel, die enige tijd nodig zal hebben om tot rust te komen en een definitieve vorm te ontwikkelen. De beide kernen zijn momenteel nog afzonderlijk waarneembaar, maar zullen binnen een paar miljoen jaar eveneens gaan samensmelten - dit is op astronomische tijdschaal slechts een oogwenk.

NGC 6240 kent momenteel al een enorme uitstoot van infrarood licht, een indicatie dat een flits van stervorming op gang gekomen is. Dit is een algemeen kenmerk van interacterende sterrenstelsels: de krachtige zwaartekrachtinvloeden doen het interstellaire gas en stof massaal condenseren tot nieuwe sterren. Dit stof gaat vervolgens gloeien door de inwendige stralingsdruk, waardoor de interacterende stelsels (nadat ze zijn samengesmolten) zich ontwikkelen tot een bijzonder klasse: de zogenaamde Heldere Infrarode Stelsels (luminous infrared galaxies).

Hoewel de beide kernen (en diens centrale zwarte gaten) gaan samensmelten, doen de getijdenkrachten vele sterren juist wegslingeren in langgerekte, fijne slierten die zichtbaar zijn als zwakke "staarten", welke zich vanaf NGC 6240 uitstrekken in meerdere richtingen.



Bron: Spitzer Space Telescope