Gewoon zijn wie je bent. Ben jij zo een gelukkig mens dat je helemaal bent wie je werkelijk bent? Heb jij geen masker op naar de buitenwereld toe? Durf jij voor je gevoelens en meningen echt uit te komen. Dan wil ik je feliciteren, want dat ben je inderdaad een gelukkig mens. Er zijn vele mensen die minder geluk hebben, die onzeker zijn, ongelukkig misschien zelfs wel.Maar ze laten het niet merken. Want zij hebben een masker op.

Vanaf het moment, dat je, je als kind bewust word van je doen en laten, wordt je al beïnvloed om een mens te worden naar de buitenwereld toe die je eigenlijk niet bént. Wanneer je interesse krijgt in spiritaliteit kom je erachter dat het juist zo
belangrijk is om jezelf te zijn. Want dat is ook waar spiritualiteit mee begint: word jezelf, geloof in jezelf, vertrouw op jezelf. De buitenwereld ís niet zo belangrijk als je word aangeleerd vanaf je vroegste jeugd. Natuurlijk zijn er regels waar je acht op moet slaan en die heel nuttig kunnen zijn. Natuurlijk moet je leren om jezelf te handhaven in deze wereld vol met regels, voorwaarden en gedragsnormen. maar heel belangrijk is dat je niet vergeet wie jij bént. En dat is nou precies wat er meestal is gebeurt en het gevolg is dat je, je ware 'ik' ergens kwijt bent geraakt. En hoe meer aanpassingen je doet, hoe verder je daarvan verwijderd raakt. Je kunt er helemaal mee in de knoop komen en zo onzeker worden dat je ziek wordt en onzeker.

De wet van de aantrekkingskracht bestaat. En als je in nare situaties verkeerd of onzeker bent van jezelf en ervan overtuigd bent dat je het allemaal niet aankunt omdat de 'wereld' en de 'mensen' om je heen je dat nu eenmaal in de loop van je leven hebben aangeleerd, dan trek je ook vanzelf zulke situaties aan. Vaak is het ook zo dat juist die mensen die nare ervaringen hebben opgedaan en dat telkens achter elkaar op een gegeven moment interesse gaan tonen voor spirirtualiteit. En dat is iets heel goeds, want de spriritualiteit leert ons om weer op onszelf te gaan vertrouwen. Om ons eigen 'ik' weer terug te vinden en te ondervinden dat je goed bent zoals je bent. En dan ga je ook uitzoeken hoe het nu allemaal zo gekomen is dat je zo onzeker bent geworden van jezelf, en daarvoor moet je al teruggaan naar je allevroegste herinneringen.

Je Jeugd
Als je wordt geboren ben je nog hélemaal jezelf. Je groeit op tot peuter, kleuter en je doet, roept, huilt en zegt alles zoals je het wilt en ervaart. Je bent niet voorzichtig of bang. Je schaamt je niet, en denkt niet aan de gevolgen van wat je doet. En als iets je niet bevalt zak je door de knieën en gaat gewoon heel hard huilen. Weet je dat nog? Nee, dat zal wel niet denk ik. Want zover denken we vaak niet terug, kúnnen we niet terugdenken, maar we weten het natuurlijk wel van de kleine kinderen die we om ons heen zien opgroeien.Als een andere peuter je iets aandoet dan roep je luidkeels of je doet het gewoon onmiddellijk terug en de nog meer peuters komen kijken wat er allemaal aan de hand is. Op een gegeven moment zullen jij en ook zij weer vervallen in dát waar je mee bezig was en is het hele voorval vergeten. En iedereen speelt weer met elkaar verder. Blééf het maar altijd zo gemakkelijk!

Maar dan word je iets groter en er worden allerlei dingetjes belangrijk. Je moet je goed gedragen, je mag niet alles zéggen meer. ’Nee nee foei niet dóen! Dan wordt die mevrouw boos hoor op jou! Dan vind ze je niet lief meer!’ En het wordt belangrijk om lief gevonden te worden. Dus je gedrag moet worden aangepast. Je roept iets tegen iemand of ergens in het rond en je krijgt te horen: ‘zachtjes, kijk nou eens! Íedereen kijkt nu naar jou, vind je dát nu leuk, nu staan we voor gek.'

Oké. Weer wat geleerd. Ik mag niet opvallen, want dan sta ik voor gek of ik zet papa of mama voor gek. Je wordt groter en gaat naar de lagere school en je uiterlijk gaat ineens ook meedoen…andere meisjes zijn dikker of dunner, je hebben ander haar, ze zien er anders uit en hebben mooiere kleren. En heb jij die toevallig niet of iets minder dan de mode op dat moment voorschrijft dan val je buiten de boot. Gebeurt dat regelmatig dan ga je op een negatieve manier aandacht trekken en word je als kind nog al eens uitgescholden. Vroeger in de jaren '70 waren dat woorden als: Rode kroot, mongool, magere gratenbaal, dombo, etterbak, uilskuiken, slome duikelaar..- En dit is dan uit mijn eigen tijd. Tegenwoordig zijn de scheldwoorden nog veel erger, maar het zijn allemaal van die woorden die je 'kleiner' maken en die er voor zorgen dat je een náár gevoel over jezelf krijgt. Je gaat denken dat je anders bent of minder ben en niet goed genoeg. De mening van anderen is tegenwoordig zo belangrijk geworden dat je bezig bent met jezelf zo te manifesteren dat je méé kunt met de rest en zo heel langzaam ga je steeds verder en verder van je zelf afstaan. En zo wordt je groter en de druk word ook groter. Als iemand je iets zegt of op een bepaalde manier naar je kijkt of over je praat voel je jezelf daar niet mee op je gemak en je wordt onzeker en vaak word er dan onbewust gekozen om dan te bepalen hoe je gedrag voor de rest van je leven zal zijn: óf je gaat mee met de rest en hoort bij de 'club' of je durft niet, word stil en teruggetrokken, in jezelf gekeerd en onzeker. Nu hoeft het niet meteen zo'n vaart te nemen, maar je kunt een masker opzetten en dat doen ook velen. Ze doen zichzelf anders voor dan ze zijn, maar van binnen is het anders.

En zo ga je het leven in...
Want vroeger dacht ik nog dat als je volwassen bent dat het dan wel over ging, dan doen de mensen niet meer zo kinderachtig, maar dat is dus niet waar. Ook in de volwassen wereld blijft dat gedrag gewoon doorgaan. Denk maar aan de groepjes moeder die bij het schoolhek hun kinderen staan op te wachten. Sommige komen al ver de tijd bij elkaar daar bij de school. Want alle nieuwtjes over van alles en iedereen moeten worden uitgewisseld. En als je kijkt zie je ook altijd die eenzame moeders staan, een stukje verder op. Zij worden niet opgenomen in de groep. Waarom niet? Ja dát is de vraag. Ze valt op de een of andere manier buiten de boot. Te truttig, of uit een ander dorp, in ieder geval niet goed genoeg om erbij te horen, bij de ‘gevestigde orde’. Maar zo gaat het óók bij de voetbalclub van je zoon en óók bij de dansclub van je dochter. En jouw houding beïnvloed ook weer de houding van je zoon of dochter. Niet altijd natuurlijk maar vaak ook wel. In ieder geval is het zo, dat een mens niet gewoon kan blijven wie hij/ zij is. Wel toen ze klein waren, maar hoe groter je word hoe belangrijker het is om bij ‘de groep’ te horen. Dus je gaat je veranderen, je probeert anders over te komen dan je werkelijk bént, je haar is belangrijk, de kleding, de vorm van je lichaam. Hoe je praat en je uitdrukt, overkomt naar anderen. Het is allemaal belangrijk. En de media benadrukt dat allemaal nog eens extra iedere dag via de televisie. En als je onzeker bent, is het nog veel erger, want je wilt er bij horen, je wilt ook graag aardig gevonden worden. Natúúrlijk. Maar als het niet zo is, gaat er een masker op en probeer je in ieder geval het niet te laten zíen, want dán ben je pas écht het haasje. En dat is zo op de lagere school, maar nét zo goed bij de uitgang van het schoolplein of in de kantine op je werk. Het is zo jammer, konden we maar gewoon zo blijven als we zijn en zeggen: Ik ben wie ik ben.

Spirituele ontwikkeling: de kennismaking
En dat is nou net één van de eerste dingen die je te horen krijgt wanneer je, je spiritualiteit gaat verdiepen. namelijk dat iedereen goed is en dat je mag zijn wie je bent. Je mag trots zijn op jezelf en jouw mening is net zo belangrijk als die van anderen. Ook jouw mening doet ertoe. In het begin is dat best vreemd. 'Ik, bijzonder? echt niet, nee hoor ik niet'. Het is een heerlijke ervaring om tussen gelijkgestemden te zijn watn je word gewaardeerd. écht gewaardeerd en er word ook naar je geluisterd en je word opgenomen zoals iedereen word opgenomen want er zijn geen groepen, iedereen is gelijk en iedere mening telt mee, en langzaam leer je weer om jezelf op waarde te schatten. Maar dat neemt wel even tijd, want als je jarenlang langzaam bent gevormd in deze maatschappij met zijn hoge standaard eisen dan weet je in beginsel niet eens meer wie jou waren 'ik' is. En daarom ook begint er dan weer een leerproces, maar deze keer naar binnen toe om jezelf te leren kennen en weer te vertrouwen op je eigen zienswijze en erachter te komen dat de mening van een ander niet altijd de juiste hoeft te zijn. Het is geen zware leerweg. Het is meer een thuiskomen in jezelf en anders naar de dingen te gaan kijken. Naar de mensen, de dingen. Ook letterlijk doe je dat. Je ziet ineens dingen gebeuren in de natuur om je heen, dingen die je eerst niet eens opvielen, gebeurtenissen die ineens op elkaar afgestemd lijken te zijn, toevalligheden die ineens een doel lijken te hebben en je gaat ook inzien dat andere mensen ook wel eens een diepere achterliggende reden kunnen hebben voor hun arrogante gedrag en dat ze misschien van buiten zo lijken, maar van binnen misschien helemaal niet zo zijn. Heel veel mensen om ons heen hebben namelijk een masker op. Vaak weten ze het niet eens van zichzelf, zo zijn ze ze ermee vergroeid.

Voor God, de Kosmos of hoe je het ook noemt, het universum, de Goddelijke wereld is iedereen gelijk. We zijn allemaal kinderen van, allemaal gelijke zielen. Probeer compassie te hebben voor de mensen om je heen. Ook tegen de mensen die je boos of afwerend aankijken of de mensen die ‘naar’ tegen je doen. Kijk door hun ‘masker’ heen. Er kan een goede reden voor zijn, dat zij zo zijn geworden en misschien zijn zij van binnen helemaal niet zo boos en afwerend maar eerder eenzaam en onzeker. Laat zien en merken dat ze bij jou hun masker kunnen afzetten. Denk na over hoe je tegen een ander iets zegt zonder na te denken, want jij floept het er zo maar uit, maar soms kun je anderen ongewild onzeker maken of pijn doen.
Geef liefde aan de mensen om je heen. En je zult zien dat het ook weer naar je terugkomt. Denk nooit dat je dom bent, of het wel mis zal hebben, of dat er wel weer iets verkeerd zal gaan of dat je iets niet kunt.We zijn gelijk, allemaal zijn we gelijkwaardig op deze wereld gekomen. Allemaal even belangrijk. Als je denkt dat het niet zo is, dan is dat gewoon omdat het je is aangepraat en aangeleerd. Natuurlijk heeft de éne iets meer talent voor en jij soms wat minder, maar jij hebt dan weer talent voor iets anders. we hebben allemaal gaven en talenten meegekregen, we hebben alles meegekregen wat we nodig hebben op onze leerschool hier in dit leven wat we nodig hebben. We hebben allemaal ons eigen doel, maar we zijn níet minderwaardig aan elkaar. Ook jij niet, ook jij, die dit leest…Jij bent waardevol. Je hoeft je niet aan de ander te bewijzen. Het enige wat je doen kunt is liefde geven aan de mensen om je heen en die je op je pad tegenkomt en je zult zien dat je het ook weer zult terugkrijgen. ‘Wie goed doet, die goed ontmoet’. En zo kunnen we aan elkaar de vlam doorgeven en een betere wereld scheppen.

Maar vooral: waardeer jezelf, hou van jezelf en probeer niet te voldoen aan de standaard. Dat is zó belangrijk. Het is jouw leven en niet dat van de buurvrouw, of kennis of familielid. Probeer jezelf terug te vinden en je zult een heel ander leven gaan krijgen.Wat daarbij kan helpen is het toepassen van affirmaties.

Wat is een Affirmatie?
Affirmaties zijn teksten die je in gedachten of hardop uitspreekt en die je gedachten beïnvloeden en versterken. Zonder dat je het door hebt, gebruik je de hele dag affirmaties, naar jezelf (“Dit lukt me nooit!”), naar je kinderen (“Wat ben jij toch vervelend vandaag!”), naar anderen ("Dat is veel te moeilijk voor jou"). Meestal gebruiken we affirmaties op een negatieve manier. Door ze bewust en op een positieve manier te gebruiken en regelmatig te herhalen kun je je gedachten over jezelf veranderen - en dus ook je leven. Want als je denkt dat je iets kunt, dan trek je als het ware de energie naar je toe om het te kunnen. Als je denkt dat je iets niét kunt, maak je een self-fulfilling prophecy: meestal kun je het dan ook niet omdat je overtuigingen je tegenhouden. Ontsluit de kracht van je ziel - wees meester over je eigen gedachten.

Affirmaties zijn zowel een doel als een middel. Als je met affirmaties gaat werken, is het doel om positieve gedachten vast te zetten in je hoofd. Maar het is ook een middel op het pad naar bewustwording. Als je met affirmaties gaat werken ontkom je er niet aan om steeds bewuster in het leven te gaan staan. Wat denk je, ben je er klaar voor?

Affirmatie
Ik kan me uitstekend concentreren. Ik ben ontspannen en oplettend en ik ervaar deze dag als een genot. Ik ben tevreden met mijn gedachten en gevoelens. Geen enkele persoon, plaats of ding heeft enige macht over mij, want ik ben de enige denker in mijn gedachtenwereld. Ik kom voor mezelf op en ik ben eveneens bereid andere gezichtspunten of handelwijzen te erkennen. Ik laat het gevoel gejaagd te zijn los en laat dingen gebeuren. De enige persoon die ik kan veranderen ben ik zelf. Ik begin met het loslaten van alle kritiek op mijzelf en met het liefhebben en aanvaarden van wie ik op dit moment ben. Alles waarmee ik in aanraking kom, is een succes. Voortdurend gaan er nieuwe deuren open. Het leven is prachtig.

Ik wens je veel succes, ik weet zeker dat het je gaat lukken. Jij bent een hartstikke leuk mens en je hebt meer dan genoeg kracht om je leven naar je eigen hand te zetten. Ga er voor!