De Duitse schrijfster Juli Zeh schreef Corpus Delicti, een boek over het jaar 2057 waarin de staat totale controle uitoefent, onder meer via gezondheid, voeding en slaap. „De staat’’, zegt Juli Zeh, „probeert steeds meer grip op onze levens te krijgen. Het rookverbod is daar maar een klein voorbeeld van. Erger is dat we binnenkort geen tegendraadse ideeën meer mogen hebben. Onder het mom van veiligheid mag de staat andersdenkenden afluisteren, isoleren en zelfs vervolgen. Als die ontwikkeling ongestraft doorgaat, zitten we zo weer in de Middeleeuwen met hun heksenjachten.’’

In Corpus Delicti komt Mia Holl, een dertigjarige vrouw, voor een jury. Zij wordt beschuldigd van excessieve liefde, excessieve intelligentie (zij denkt wetenschappelijk) en excessief onafhankelijk denken. In een samenleving waar de zorg voor het lichaam alle intellectuele waarden vervangen heeft, zijn haar eigenschappen gevaarlijk. Het systeem, bekend als De Methode, eist regelmatig sportbeoefening en de onderwerping aan slaap- en eetrapportage. De staat wordt letterlijk geinformeerd over iedere stap die de burger doet. 

Corpus Delicti gaat over hedendaagse kwesties: het beperken van individuele rechten door de staat en het recht om je daar tegen te verzetten. Schrijver en juriste Juli Zeh is zeer kritisch over de opkomst van de bewakingsstaat. Zowel in de ene als in de andere hoedanigheid houdt ze zich ermee bezig. Samen met een collega-jurist heeft ze bij het Duitse Constitutionele Hof een klacht ingediend tegen de invoering van de biometrische pas, die een chip bevat waarin onder andere vingerafdrukken zijn opgeslagen.

Een schrijfster die zich daadwerkelijk inzet voor privacy. Kom daar in Nederland maar eens om. Met uitzondering van Karin Spaink dreutelt de rest er merendeels politiek-correct en blij-met-het-Boekenbal-&-op-naar-de-volgende-signeersessie op los