Zaterdag, 7 februari, 2009 

Het is heel duidelijk voor mij dat elke gedachte, woord en actie in het leven van elk fysiek wezen in het universum zijn oorsprong vindt in een van de twee plekken, wat wij hier op aarde in onze taal aanduiden als liefde of angst. Dit zijn de oorspronkelijke binaire getallen van het heelal. Zij zijn de 0 en de 1 van het computerprogramma van het leven zelf.

We weten dat alle computerprogramma's zijn ontworpen in een binair systeem, met behulp van een combinatie van nullen en enen (0 en 1). Foto's en letters en cijfers verschijnen op televisie- en computerschermen door middel van een proces dat een plek op het scherm veroorzaakt met een bepaald percentage aan vaste massa of helemaal geen massa. Dat wil zeggen - een hoeveelheid nullen en enen. Al het afgedrukte materiaal is niets anders dan een open witte ruimte op de pagina, of ruimte die bedekt is met een bepaalde hoeveelheid inkt.

Op dezelfde wijze is alles in het fysieke, materiële universum samengesteld uit - hetzij Iets of Niets. Dit is het binaire stelsel van het fysische Leven. Het metafysische Leven bestaat daarentegen in een driehoekig systeem of stelsel. Hoewel alle materiële verschijnselen aanvankelijk uit tweeën lijken te bestaan en als een dyade (tweetal) wordt beschouwd, lijken alle metafysische of spirituele verschijnselen aanvankelijk te bestaan als een triade of drietal.

Voorbeelden van fysische dyaden zijn – mannelijk - vrouwelijk, omhoog - omlaag, links -rechts, enzovoort. Voorbeelden van metafysische triaden zijn - lichaam - brein - geest en hier - overal - daar, of vóór - nu - na.

Het proces waarin dingen, vanuit de triade van metafysische verschijnselen, ‘stollen’ (verdichten) naar de dyade van materiële verschijnselen is een proces van reductie. Verschijnselen worden gereduceerd of veranderd van hun drievoudige vorm naar een meer beperkte vorm van de dyade. In werkelijkheid blijft alles zijn drievoudige (triade) vorm behouden. Alle dingen behouden hun triade vorm, ze lijken zich alleen als dyaden (tweevoudig) te manifesteren.

Uiteindelijk worden alle vormen op zijn hoogste niveau van uitdrukking, ervaring en inzicht  vormloos. Zelfs de triade vorm van de metafysische werkelijkheid lost op in de vormloosheid van een Verenigd Geheel, waarin de triade wordt gezien als een variant van het Enkelvoudige Verschijnsel. Deze cyclus van stolling (verdichten) en oplossen (verfijnen) is een proces dat we kunnen betitelen als de eindeloze cyclus van Perceptie. Het is allemaal een kwestie van hoe God zichzelf ziet, en dus, hoe God zichzelf ervaart.

Een voorbeeld van hoe Alles Wat Is zich manifesteert op verschillende niveaus van perceptie is de menselijke binaire ervaring van warm en koud.

Wij zeggen dat iets ‘warm’ of ‘koud’ is. Dit is een binaire overweging dat suggereert dat iets dit of dat is. In de materiële wereld kijken veel mensen op een bepaalde manier naar dingen waardoor ze dingen categoriseren als zwart of wit. Deze of/of configuratie of kijk op dingen is algemeen.

Een diepere beschouwing onthult dat een of/of situatie de dingen op zijn best versimpelen. We ontdekken dat er meer is dan het eenvoudige warm of koud, want er kan ook zoiets zijn dat noch warm noch koud is. (Water kan te warm zijn om koud en te koud om warm genoemd te worden. Het is soms lauw.)

Er is een neutrale staat tussen de extremen van het binaire stelsel van de materiële verschijnselen. Deze neutrale plek is het balanspunt tussen de extremen of uitersten van de dyade.

In het herkennen van het bestaan van dit evenwichtspunt erkennen we de ware aard van al het leven, op zijn minst een drievoudig systeem. In het fysieke leven zijn alle verschijnselen driehoeken die gewoon verschijnen als rechte lijnen met een ‘begin’ en een ‘eind’ . Dat betekent dat alle dingen in het fysieke leven gesloten systemen zijn die open systemen lijken.

In de metafysica wordt deze realiteit beter zichtbaar.

In de Lichaam – Brein – Geest triade is het brein, het denken het evenwichtspunt tussen lichaam en geest. Het Lichaam en de Geestziel kan worden gezien als de twee uiteinden van een strikt binair systeem. In een strikt binair denken, zijn verschijnselen ofwel ‘fysiek’ of ‘niet-fysiek’. Dat wil zeggen dat ze beschouwd worden als materie of als antimaterie, of wat wij zouden zeggen ‘lichaam’ of  ‘geest’. Door in drietallen te denken kunnen we concluderen dat we zowel lichaam en geest zijn. Inderdaad, dit is exact wat we zijn.

Dit bewustzijn is gecreëerd door het brein, die fungeert als een koppeling of evenwichtspunt, tussen de twee uiteinden. In ons denken onderscheiden we het lichaam en de geestziel, en dus stellen we onszelf in staat beide te ervaren.

Vanuit het perspectief van de Ultieme, Fundamentele Werkelijkheid bestaat zelfs niet de triade van Warm-Lauw-Koud (om maar niet te spreken van de triade, Lichaam-Denkvermogen-Geestziel). Die woorden zijn slechts beperkte uitdrukkingen of percepties van het Ene Dat Wat Is. (In het geval van warm-lauw-koud, is de triade een uitdrukking van het Ene Verschijnsel met de naam ‘Temperatuur’. Ook zijn vóór-nu-na niets anders dan beperkte uitdrukkingen of percepties  van het Ene Verschijnsel ‘Eeuwigheid’.  Eveneens zijn Lichaam-Brein-Geest (Spirit) beperkte uitdrukkingen of percepties van het Ene Verschijnsel dat Leven wordt genoemd.)

Laten we ons eerste voorbeeld gebruiken om een universele waarheid te verklaren op een manier die het menselijke verstand kan begrijpen. In dit voorbeeld zouden we ‘Temperatuur’ de Universele Toestand van Dingen kunnen noemen. Vanuit een universele oogpunt is dit ‘ding’, verschijnsel noch warm noch koud, doch gewoon een specifieke uitdrukking of de perceptie van Dat-Wat-Is als Temperatuur. Deze uitdrukking of perceptie kan omschreven worden als ‘warm’, ‘koud’ of ‘lauw’, maar deze woorden zijn louter beschrijvingen. Het beschrijven van iets op een bepaalde wijze doet niets af aan het feit dat er geen scheiding in de Universele Totaliteit bestaat.

In het stoffelijke, fysieke leven zien we normaliter (inderdaad kiezen we er gewoonlijk voor om te zien) slechts een gedeelte van de Universele Totaliteit die een hologram is. Dit beperkte perspectief stelt ons in staat op een dusdanige manier gegevens uit de hologram te verzamelen waardoor we onszelf ervaren als een deel van de Data/Gegevens Zelf.

Welnu, perceptie – hoe we naar dingen kijken – is onze manier om geïndividualiseerde wezens te worden binnen het Geheel. Perceptie is een functie van het denken, het evenwichtspunt tussen het lichaam en de geestziel.

Dit is een lange en ietwat gesofisticeerde uitleg van het liefde-angst paradigma zoals het ervaren wordt binnen de structuur van het fysieke leven zoals wij dat kennen. Wat ik begrijp is dat alle dingen in het fysieke leven ontstaan uit liefde of angst. Dit is de meest basale dyade van het hele fysieke leven. Het is de hoofdfactor. Het is de ‘0’ en de ‘1’ van het ComputerLeven.

Ergens tussen Liefde en Angst is een middelpunt, waar noch het een noch het ander in enige mate wordt ervaren. Dit is de neutrale plek van onthechting die door vele Leraren wordt beschreven. Het is een metafysische plek in de menselijke ‘geest’ die niet in de fysische werkelijkheid bestaat. Het is balans tussen de twee, en op deze plek van perfect evenwicht tussen de positieve en negatieve aspecten van het binaire systeem van het fysieke Leven verblijven alle ‘meesters’.

Waar de menselijke ‘meesters’ verblijven in perfecte sereniteit in het Evenwichtspunt van het binaire systeem, woont God overal binnen het systeem. Inderdaad, God IS het systeem. Het woord "God" is een naam die we hebben gegeven aan het Systeem. Een andere naam is ‘Leven.’

Een ‘meester’ of leraar kan worden beschreven als iemand die niet leeft vanuit liefde of angst maar een perfecte evenwichtspunt handhaaft tussen die twee en daardoor de dyade verandert in een triade en in de neutraliteit bestaat. God kan worden beschreven als bestaande noch in liefde noch in angst, omdat God de totaliteit van de triade in stand houdt als een enkelvoudige ervaring. Het is niet nodig voor God een evenwichtspunt te handhaven tussen de uiteinden van de dyade, want God is de uitersten, de neutraliteit, en alles daartussen.

‘Meesters’ bereiken wat ‘godsvrucht’ lijkt te zijn door een balans te vinden tussen uitersten van de dyade-ervaring in het fysieke leven. God probeert niet een evenwichtspunt te vinden, maar is alles wat nog in balans moet komen en omvat alles in alle ervaringen. God is dus de som van elke dyade, elke drietal, en van alles dat waar dan ook bestaat.

Het verschil tussen de ‘meesters’ en God kan dus worden omschreven als het verschil tussen ‘Neutraliteit’ en ‘Totaliteit’. De ‘meester’ is neutraal in alle dingen. God is de som van alle dingen.
Neutraliteit is het bereiken van een Perfect Evenwicht dat door fysieke ‘meesters’ wordt bereikt in de fysieke wereld. Totaliteit is de som van Alles Wat Is.

Het is mogelijk voor mensen in fysieke vorm, voor menselijke wezens, om zich van Partijdigheid of voorkeur te bewegen naar Neutraliteit en vandaar naar Totaliteit in de expressie van wat wij Leven noemen. Het is mogelijk voor menselijke wezens om de Eenheid van alles te ervaren, en dus buiten de dyade en de triade van een meer beperkte ervaring te transcenderen. In het bijzondere boek Gemeenschap met God worden we hiertoe uitgenodigd. Toch moeten we niet blijven in een toestand van gemeenschap met Al Dat Is, want als we dit doen ervaren we niet langer Dat Wat Is in een van haar gedifferentieerde vormen, en dus verdwijnt Dat Wat is uit onze ervaring.

We hebben de kloof tussen Alles en Niets doorkruist, wat de Grote Dyade is van de gehele stoffelijke werkelijkheid. We worden weer Een met Alles Wat Is, maar als we in de Eenheid blijven kunnen we onze Eenheid niet ervaren, want er is niets anders dan Eenheid, en in de afwezigheid van dat wat Niet is, is dat Wat er niet is.

Dit is het Onopgeloste Mysterie van het Leven. Dit is het Niet Geopenbaarde Geheim. Dit is dat aspect van de Universele Proces waarbij het leven zich uitdrukt dat zelden besproken en toegelicht wordt, zelfs in het hoger onderwijs van esoterische kennis.

Zodra we dit begrijpen stoppen we met zelfs naar de Eeuwige Staat van Hereniging met de Goddelijkheid te verlangen, want wij begrijpen dat een dergelijke ervaring die eeuwig is, het onmiddellijk zou doen beëindigen.

Dit is de plek waar Dat Wat Begint en waar Dat Wat Eindigt elkaar ontmoeten. Het is de ondefinieerbare, niet-gelokaliseerde ruimte / tijd in de Cyclus van Leven, waar het Begin en het Einde Een zijn.

Dit is waar God verblijft. Inderdaad, dit is wat God IS. Dit is wat beschreven wordt in heilige en esoterische literatuur van de mens als de ‘Ben/Ben Niet’.  Het is wat God bedoelde toen God zei: ‘Ik ben de alfa en omega.’

Copyright Neale Donald Walsch. Alle rechten voorbehouden.

(vertaald: Harmen Schouwerwou www.unitynet.nl)