Het Parcival verhaal Deel VI - Sla Links af en ga de ophaalbrug over

Laatste wijziging: vrijdag 30 juli om 08:51, 6580 keer bekeken
 
Groningen, vrijdag 30 juli 2010

Heb je vaak naar je hart geluisterd?

Hoe bewust leef jij?

Waar heb jij je inspiratie vandaan?

Zou 'wijsheid' mannelijk of vrouwelijk zijn?

De Graalburcht

Ons verhaal gaat verder

Parcival is aan zijn heldhaftige reis begonnen en heeft de hele dag gereisd. Als de avond valt, vraagt hij aan iemand of er een herberg of taveerne in de buurt is waar hij de nacht kan doorbrengen. Hij verneemt dat er in een straal van vijftig kilometer geen huis te vinden is.

 

 

 Even later ziet Parcival een man die in een boot op het meer aan het vissen is. Parcival vraagt aan de man of hij een plek weet waar hij die nacht kan verblijven.. De visser, die de Visserkoning is, nodigt hem uit in zijn eenvoudige onderkomen te overnachten. "Volg de weg nog een klein eindje, sla linksaf en ga de ophaalbrug over '. Parcival volgt zijn aanwijzingen.

 

De ophaalbrug slaat dicht op het moment dat hij er overheen rijdt en raakt daarbij de hoeven van zijn paard. Het is erg gevaarlijk om de Graalburcht te betreden, want het is het huis van de Visserkoning. Menige jongeman wordt van zijn paard geworpen als hij de overgang maakt van onze alledaagse wereld naar een denkbeeldige, symbolische wereld van de graalburcht.

Parcival bevindt zich op de binnenplaats van een groot kasteel waar vier jongelingen zich over hem ontfermen. Zij verzorgen zijn paard, doen Parcival in bad, geven hem schone kleren en brengen hem naar de heer van het kasteel, de Visserkoning.

De koning verontschuldigt zich  omdat hij Parcival niet kan begroeten zoals het hoort. Hij kan vanwege zijn verwonding niet van zijn draagstoel opstaan. Vierhonderd ridders en jonkvrouwen, de hele hofhouding van het kasteel, zijn aanwezig om Parcival te begroeten. Er vindt een prachtige ceremonie plaats.

            We weten dat Parcival nu is aangeland in de innerlijke wereld, de woning van de geest, de plaats van transformatie, omdat de omgeving waarin hij zich bevindt zo indrukwekkend is. Vooral omdat het getal vier benadrukt wordt - vierhonderd ridders en jonkvrouwen, vier jongelingen , de grote open haard met vier gezichten die de vier windrichtingen aangeven -  weten wij dat wij met de pracht van de innerlijke wereld in aanraking zijn gekomen.  Hij bevind zich inderdaad in de Graalburcht waar de Heilige Graal van het laatste Avondmaal wordt bewaard.

            Een ontzagwekkende ceremonie vindt plaats. De Visserkoning ligt kreunend van de pijn op zijn draagstoel. Eén schone jonkvrouw draagt de lans waarmee de zijde van Christus werd doorboord, een andere schone jonkvrouw brengt de schotel waarop het laatste Avondmaal werd opgediend, en als laatste brengt een derde schone jonkvrouw de Heilige Graal.4

Er wordt een groot banket aangericht, en eenieder krijgt uit de Graal of van de schotel dat wat wij wensen, zelfs nog voordat zij hun wens kunnen uitspreken. Iedereen, behalve de Visserkoning. Zijn wond verhindert hem uit de Graal te drinken, en dit verergert zijn lijden.

            Het nichtje van de Visserkoning brengt een zwaard dat de koning Parcival aansnoert. Dit zwaard zal de rest van zijn leven van Parcival  blijven. Hier verwerft een jongeling zijn volwassen mannelijkheid en de kracht om de taken die hem in zijn leven wachten te verwezenlijken.

Hij zou nog een ander geschenk in de Graalburcht kunnen verkrijgen, maar Parcival voldoet niet aan de eis die daaraan gesteld wordt. Gournamont had Parcival gedurende zijn opleiding de raad gegeven op het moment dat hij de graal gevonden had een bepaalde vraag te stellen: 'Wie dient de Graal?' Als deze vraag wordt gesteld, zal de zegen van de hoorn des overvloeds van het leven over de vragensteller worden uitgestort. Als we deze vraag niet stellen, mogen we weliswaar uit de Graal drinken, maar zijn gulle gaven worden ons vooralsnog onthouden. Hoewel Gournamont hem had geadviseerd deze vraag te stellen, had Parcivals moeder hem bij zijn afscheid op het hart gedrukt niet te veel vragen te stellen. Wellicht een goed advies voor een enthousiaste jongeling, maar hier kan hij het absoluut niet gebruiken. Parcival laat de raadgeving van zijn moeder het zwaarst wegen en staat sprakeloos tegenover de pracht in de Graalburcht. Het is begrijpelijk dat een zestienjarige plattelandsjongen niet de kracht of de moed kan opbrengen om op zo'n moment de belangrijkste vraag van het leven te stellen. Om die te kunnen stellen dient hij zich bewust te zijn.

 

 

 
In de Graalburcht wordt nog een andere legende verteld, waaraan veel waarde wordt toegekend. Op een dag zal een onschuldige dwaas het kasteel binnenwandelen, de vraag over de Graal stellen en daarmee de gewonde Visserkoning genezen. Een ieder in het kasteel, behalve Parcival, kent deze legende en luistert oplettend of Parcival, die alle uiterlijke kenmerken van een onschuldige dwaas vertoont, de verlossende vraag zal stellen.

 

Maar Parcival stelt de vraag niet en de Visserkoning wordt al snel, kreunend en krimpend van de pijn, naar zijn slaapvertrek gebracht. De ridders en jonkvrouwen gaan uiteen en Parcival wordt door de vier jongelingen naar zijn slaapvertrek geleid.


            Als Parcival de volgende ochtend wakker wordt is hij alleen. Hij zadelt zijn paard en rijdt over de ophaalbrug die achter hem dichtslaat en daarbij de achterste hoeven van zijn paard raakt (dit is opnieuw een gevaarlijke overgang). Hij is weer terug in de gewone wereld. Er valt geen kasteel te bekennen en de onschuldige dwaas is opnieuw 'in het rijk waar in een omtrek van vijftig kilometer geen huis te vinden is'.

De verloren Graalburcht

De belangrijkste gebeurtenis in ons leven wordt in het verhaal van de Graalburcht tot uitdrukking gebracht. Iedere jongeling struikelt zo rond zijn vijftiende of zestiende jaar de Graalburcht binnen en krijgt daar een visioen dat voor een groot deel de rest van zijn leven bepaald.  Net als Parcival is hij daar niet op voorbereid en is hij niet in staat de vraag te stellen die deze ervaring voor hem bewust kan maken zodat hij ernaar kan handelen. Een jongeling kan nu eenmaal niet anders dan de graalburcht binnenwandelen, door de ervaring overweldig worden en de volgende ochtend ontwaken in de alledaagse wereld waarin hij leeft.... Als hij tenminste niet van zijn paard geworpen wordt doordat de ophaalbrug te snel omhooggaat.

            De meeste mannen kunnen zich wel, ergens in hun jeugd, een magisch moment herinneren waarop de hele wereld in luister leek te baden en zij een schoonheid aanschouwden die niet licht kan worden beschreven. Misschien was het wel tijdens een mooie zonsopgang of een glorierijk moment op het sportveld. Ook tijdens een eenzame wandeling gebeurt het soms dat we een bocht omgaan en dat plotseling de geweldige schoonheid van de innerlijke wereld zich voor ons ontvouwt. Geen enkele jongeling kan het hanteren als de Hemel op een dergelijke wijze voor hem opengaat. De meesten leggen de ervaring dan ook naast zich neer, maar vergeten haar nimmer. Anderen raken er zo door verward dat zij de ervaring uit hun gedachten bannen en verder leven alsof er niets is gebeurd. Enkelen zijn zo geraakt door deze betekenisvolle ervaring dat zij, net als Parcival, de rest van hun leven naar de Graalburcht blijven zoeken. We hoeven slechts 'de weg een eindje te volgen, linksaf te slaan  en de ophaalbrug over te gaan'.  Maar juist door de eenvoud van deze aanwijzing  blijft de Graalburcht voor ons verborgen. Hoe vaak zijn we niet naar een magische plek teruggekeerd om te zien of de zonsopgang weer zo schitterend zou zijn, of zijn we naar een vermaarde plaats gegaan in de hoop daar de Graalprocessie te aanschouwen? De Graalburcht heeft een onuitwisbare indruk in de geest van een man achtergelaten, en als deze sterk genoeg aanwezig is, zal hij hem voor de rest van zijn leven achtervolgen óf inspireren.

            Waarom was Parcival niet in staat de eenvoudige vraag te stellen die een glorievolle wereld voor hem zou hebben geopend en de pijnlijke wond van de Visserkoning zou hebben genezen?

Hij had het advies gekregen de vraag te stellen en het lijkt ongelofelijk dom dat hij dit naliet. Toch was het dat niet. Hij was nog te naïef om de vraag te stellen..

Het moedercomplex

Herinneren we ons nog de grove wollen tuniek die Parcivals moeder voor hem  had gemaakt? Hij draagt deze nog steeds onder zijn harnas en kan daardoor de Graal nog niet op zijn juiste waarde schatten op het moment dat hij daarmee in aanraking komt. Zolang een man in zijn moedercomplex gevangen zit is hij niet in staat de Graal te waarderen, en kan hij onmogelijk de vraag stellen die de wond van de Visserkoning zal genezen.. Het is een hachelijke onderneming om een jongeling de tuniek af te nemen die zijn moeder voor hem heeft gemaakt. Velen slagen er nooit in zich te ontdoen van het moedercomplex dat door de tuniek wordt gesymboliseerd.We kunnen dit delicate onderwerp onderzoeken door wat uitgebreider in te gaan op de relatie van een man met de vrouwelijke aspecten in zijn leven.

            Een man is op zes verschillende manieren met de vrouwelijke wereld verbonden. Zij zijn alle zes zeer waardevol voor hem. Slechts wanneer de een met de ander wordt verward, treden er moeilijkheden op. Deze moeilijkheden bepalen voor een groot deel hoe een man in het leven staat. De zes vrouwelijke aspecten in het leven van een man zijn:

-   Zijn moeder. De vrouw die hem op de wereld heeft gezet. Zij heeft haar eigenaardigheden, individuele eigenschappen en is uniek.

-   Zijn moedercomplex. Dit is iets dat zich volledig binnenin een man afspelt. Het is de stille wens om wederom kind te zijn en opnieuw van zijn moeder afhankelijk te zijn. Hierin schuilen zijn onbewuste faalangst, zijn gevoelens van verslagenheid, zijn heimelijke fascinatie voor dood en tegenslag, en zijn behoefte om te worden verzorgd. Dit is puur vergif voor de psyche van de man (en zijn eventuele vrouw).

-   Het archetype van de moeder. Dit is voor de man van grote waarde, in tegenstelling tot het moeder complex dat hem vergiftigt.. Het archetype van de moeder vertegenwoordigt het vrouwelijke deel van God, de hoorn des overvloeds in het universum, de rijkdom die ons allen voortdurend vrijelijk wordt geschonken. Wij zouden geen minuut kunnen leven zonder de vrijgevigheid van het moederlijke archetype. We kunnen er altijd op vertrouwen en worden erdoor gevoed en onderhouden.

-   Zijn schone jonkvrouw. Dit is de vrouwelijke component in de psychische structuur van iedere man. Zij is zijn schone maagd, zijn innerlijke metgezel en zijn bron van inspiratie. Voor Parcival is het Blanche Fleur, voor Don Quichot, Dulcina en in de Goddelijke Komedie van Dante wordt zij vertegenwoordigd door Beatrijs. Zij geeft betekenis en kleur aan zijn leven, Jung noemde dit aspect de anima, zij die bezieling en leven schenkt.

-   Zijn vrouw of partner. Dit is zijn metgezel van vlees en bloed die met hem haar leven deelt en op zijn levensreis aan zijn zijde loopt.

Sophia.. Dit is de Godin van de Wijsheid, de vrouwelijke helft van God, die in de joodse mystiek Sjechinah wordt genoemd. Wellicht is het voor een man een schok wanneer hij ontdekt dat Wijsheid vrouwelijk is. We vinden dit gegeven echter in alle oude leringen terug.

            Voor een man zijn al deze vrouwelijke aspecten waardevol, zelfs het moedercomplex dat het moeilijkste onderdeel vormt. In Goethe's meesterwerk had Faust zijn moedercomplex nodig om tot de plaats van de moeders te komen waar zijn uiteindelijke verlossing plaats zou vinden. Slechts wanneer het ene aspect met het andere wordt verward ontstaat leed. De mensheid schijnt de vervelende neiging te hebben zich in dit soort nesten te werken. Laten we een aantal van deze mogelijke verwarringen onderzoeken en kijken hoe vernietigend zij kunnen werken.

En dat kun je volgende week lezen.


Voetnoot 4:

4.     Dit is de juiste plaats die de innerlijke vrouw in de Psyche van een man dient in te nemen, Zij is de middelaar tussen hem en de magische aspecten van de innerlijke wereld.

 

Verzorgd door Elisabeth Kellerman

 

Dit deel en alle opvolgende delen zijn terug te vinden op de sites www.star-people.nl .

Het Parcivalverhaal deel 1 - Hoe vind je jou werkelijke zelf

Het Parcival verhaal deel II - Het kind in jou

Het Parcival verhaal deel III - Van de tiener naar de adolescent periode

Het Parcival verhaal deel IV - Herken je Anima

Het Parcival verhaal deel V - Onze diepere gevoelens

 

Lees straks ook het tweede deel genaamd ZIJ van dit boekje.

In Zij wordt de Mythe van Psyche, Aphrodite en Eros beschreven.

Dit gaat over de levensweg van de vrouw, de anima, het innerlijke vrouwelijke.

 

Herken je bij jezelf de rode draad en wil je er aan werken maar vind je het moeilijk, dan kun je op de site http://www.innerquest..nl/ diverse cursussen te vinden die je hierbij kunnen helpen.

 

Bron: Boekje "Zij/Hij" schrijver is Robert A. Johnson, uitgever Kosmos-Z&K Uitgevers BV/ Servire, Utrecht, ISBN-9021595303 (is helaas alleen nog tweede hands te koop).

De voorstellingen komen onder andere van http://www.wikipedia.nl/  en Afbeeldingen van parcival .