Dit artikel is gepubliceerd in Paravisie Maart 2012

In tegenstelling tot wat spannende films en sommige boeken ons vaak willen doen geloven zijn energievampiers meestal geen kwaadwillende enge wezens. Hooggevoelige mensen voelen zich juist vaak energetisch leeggezogen door de dagelijkse omgang met vrienden, familieleden en collega's. Het leven en de medemens ontvluchten is bijna nooit de juiste optie. Paranormale mensen zouden moeten leren beter met deze situaties om te gaan. Door zichzelf sneller op te laden en het innemen van de "eigen ruimte" kunnen hooggevoelige mensen zich beter handhaven in onze maatschappij.

Wim omhelst de wereld en laadt zich op.

Mijn zaakjes lopen goed en ik heb meer praktijkruimte nodig. Mijn paranormale vriendin Jojanneke heeft een adres voor mij. Wim, een vriend van haar, heeft nog een ruimte die hij wil verhuren. "Wim is een schat, maar hij zuigt me energetisch totaal leeg. Ik moet altijd drie dagen bijkomen wil ik me weer een beetje mens voelen. Niet schrikken, hij gaat je vast omhelzen. Dat doet hij bij iedereen, dus zoek er niets achter".
Met mijn jongere zusje Esther die nogal praktisch is, ga ik poolshoogte nemen. Achteraf ga ik ergens met Jojanneke eten, die heel nieuwsgierig is, maar toch niet mee wil, omdat ze bang is leeggezogen te worden.

Wim, een vriendelijk uitziende corpulente man, verwelkomt ons op een hartelijke manier. Met een brede glimlach opent hij de voordeur en hij knijpt mijn zusje amicaal in de wang. "Welkom, wie is hier de magnetiseur?" Ik geef hem een hand en stel me voor. Prompt krijg ik een omhelzing, Ik voel kracht uit me vloeien en getintel bij mijn kruin. Mijn energie vult zich automatisch weer aan. "Meisje hier is plek voor je. Ik zal je nooit veroordelen omdat je iets meer kunt. Ik heb tafels en stoelen zien dansen en weet heel veel van paranormale zaken". Ik ben even bang dat ik enorm moet lachen. Ik leg serieus uit dat ik het meubilair niet bij de behandelingen betrek. De kin van mijn zusje gaat trillen en zij houdt een schaterlach in. Wim kijkt naar Esther en geeft ook haar een knuffel. Hij wil haar niet tekort doen."Iedereen is welkom hier", benadrukt hij. We krijgen een rondleiding in de ruimte, de wachtruimte en mogen zelfs het toilet zien. Wim babbelt gezellig en eigenlijk klikt het wel. Hij zegt dat hij ons eventjes alleen laat om te overleggen. Hij gaat ondertussen koffie met iets lekkers halen.

We zijn even alleen. Esther zegt "hij is echt aardig, maar heeft de energie van een mug. Die man is futloos. Eigenlijk heeft hij de energie van een ongestelde mug". Het is werkelijk sneu, want een mug stelt al weinig voor en als zo'n diertje dan ook nog niet op z'n best is. "Ik neem de ruimte" zeg ik. "Ik moet even iets bedenken om die omhelzingen te vermijden. Als ik zeg dat ik een partner heb, dan lijkt het alsof ik er van alles achter zoek. Het zou heel gênant zijn als hij zou denken dat ik zo'n omhelzing verleidelijk vind. Hij bedoelt er immers niets mee".

"Wim zoekt warmte en heeft dat geknuffel zelf nodig, en toch is hij een heel lief iemand" besluit mijn zusje. Na een kopje lekkere koffie en een roomsoes, vraag ik of ik over twee dagen al kan beginnen. Wim lacht en knikt, blij dat hij iemand gelukkig maakt. Hij werkt ook in het gebouw, aan iets geheimzinnigs, en zal meestal aanwezig zijn.

Liesbeth, fobisch, met een minnaar of een student.

Inmiddels zit ik tevreden in een restaurantje te wachten op Jojanneke. Ik mijmer nog even over mijn dag en geniet van de rust. Ik was vroeg begonnen met werken en voel me blij met het feit dat ik al een nieuwe ruimte heb. Bovendien zie ik er naar uit mijn vriendin weer eens te spreken.
Ineens wordt mijn momentje voor mezelf ruw verstoord. Liesbeth, een vriendin van Jojanneke, loopt op me af. "Wat zielig, echt sneu, zit je hier helemaal alleen. Je bent toch een vriendin van Jojanneke. Ik heb het met je te doen hoor. Ik zie je zo alleen zitten hier". Ik leg geduldig uit dat Jojanneke elk moment kan komen, dat ik me prima voel en juist even zit te dagdromen.

Jojanneke had me toevertrouwd dat Liesbeth een ernstige fobie heeft. Ze kan niet alleen zijn en heeft daardoor een heel bizar leven. Wanneer ze een minnaar heeft, mag hij direct bij haar komen wonen en anders geeft ze een kamer van haar huis gratis ter beschikking aan een student, op voorwaarde dat die haar gezelschap houdt. Toch vertrekt iedereen altijd weer. Minnaars verdwijnen terwijl ze een mooie hartstochtelijke vrouw is, en studenten gaan er vandoor terwijl gratis woonruimte een unicum is in een stad met te weinig kamers voor studenten.
Jojanneke gaat zelf liever niet teveel met Liesbeth om, want dan wordt ze energetisch leeggezogen.
Jojanneke is inmiddels gearriveerd en Liesbeth terug gelopen naar haar tafel.

Doorstroom, levenslust en roeping.

Jojanneke is paranormaal. Ze voelt heel veel aan van andere mensen en staat gemakkelijk haar energie af. Hier heeft ze zoveel last van dat werken onmogelijk voor haar is. Overdag slaapt ze, en in de namiddag staat ze op. 's Nachts vindt ze het leven aangenamer, omdat er dan minder mensen zijn. Tegen de ochtend duikt ze haar bed in. Haar huid oogt een beetje gelig. Ze krijgt weinig daglicht. Ze ziet er broos uit. Ze lijdt aan een enorm energietekort. Terwijl we wachten op de pizza die we besteld hebben, zitten we te praten over onze verschillen en wat zij kan doen om zich beter op te laden.

Jojanneke kan ook magnetiseren, maar zit met het akelige probleem dat het haar niet lukt om de energie die ze afstaat weer aan te vullen, tenminste niet direct.

Wanneer ik haar magnetiseer, voelt ze zich dagen geweldig en kan ze haar huis schoonmaken, dingen regelen en weer eens naar de kapper en vrienden. Totdat ze iemand tegenkomt die haar teveel energie kost. Dan gaat het mis en is ze dagenlang moe. Haar huis is een chaos, ze heeft meestal niet de energie om haar leefruimte schoon te houden.

Het is niet de bedoeling dat ze net als ik magnetiseur wordt, maar ze wil heel graag een normaal leven leiden. Persoonlijk vind ik dat ze heel wijs is en veel voor anderen zou kunnen betekenen als ze zich beter zou voelen. Ze heeft diepe inzichten en kijkt dwars door mensen heen. Ze kan mensen liefdevol confronteren en precies de vinger leggen op hun problemen. Haar eigen probleem, daar hebben we nog geen oplossing voor. Ik probeer uit te leggen hoe ik me oplaad. Ook al behandel ik achter elkaar mensen met ernstige terminale ziekten, ik raak niet uitgeput. Ik voel de energie door mijn kruin naar binnen stromen en mijn voetzolen tintelen als ik het teveel afsta aan de aarde. Ik vond het als kind al heerlijk om af te toe die stroom die automatisch lijkt te bestaan, bewust te voelen. Ik voel me geweldig bij de zee en in de bossen. Jojanneke heeft een boekje meegenomen en we bladeren er samen in. "kijk, dit is een oefening om je op te laden aan een boom, maar ik heb moeite om te nemen. Dan zou ik toch hetzelfde doen wat ik al die mensen kwalijk neem die me leegzuigen". Ik bekijk een foto van een persoon die er ziek uitziet en een boom omhelst met een verdrietige blik in de ogen. Het komt inderdaad over alsof de boom energetisch geconsumeerd wordt. Hetzelfde gevoel krijg ik altijd aan het eind van de body balance les. Tijdens de meditatie wordt er gezegd "adem negativiteit uit en positiviteit in". Niet prettig voor de volgende groep die de zaal gebruikt. Het idee om overal je energetische troep achter te laten en je aan de aarde en de bomen op te laden spreekt mij ook niet aan. "Ik denk dat je eerder moet genieten als je in een bos loopt. Je kijkt toch met vreugde en bewondering naar al die mooie bomen en je voelt een stuk levenslust. Je bent blij dat je leeft en hier op aarde mag zijn en terwijl je van de natuur geniet, heb je een gevoel van eenheid met alles. Dat geeft energie. Liefde voor het leven". Jojanneke zit diep na te denken en zegt "ik denk dat ik hier niet wil zijn. Ik voel me niet thuis op de aarde. Ik vind het hier te moeilijk en te zwaar. Ik ben liever ergens anders. Ik weet niet waar. In een lichtrijk of zo". Misschien is dat het verschil. Ook al bezit ik dezelfde gevoeligheid, ik vind het een uitdaging hier te zijn. Ik vind het leven spannend en heb het gevoel dat ik hier heel veel wil doen. Ik voel me gedreven. Ik weet wat mijn roeping is.

Inbreuk op onze privacy

Ineens wordt ons vertrouwelijk gesprek verstoord. We krijgen elk een ijscoupe aangeboden van de serveerster die wijst naar het tafeltje van Liesbeth. Liesbeth en de minnaar of student komen naar ons toe. Ik zie dat Jojanneke een teleurgestelde blik in haar ogen krijgt. Behalve dat ze haar energie niet kan beheren, wordt er ook nog eens een gesprek verstoord dat ze nodig heeft. Het valt me op dat vrienden van haar slordig met grenzen van andere mensen omgaan. Dit is eigenlijk heel symbolisch voor haar situatie. Ze neemt haar eigen ruimte niet in. Ik besluit echter dat Jojanneke er maar iets van moet gaan zeggen. Ik wil de vriendschap tussen beide vrouwen niet verstoren. "Ik kom gezellig bij jullie zitten meiden. Dit is Hans". Ik geef Hans een hand en concludeer dat hij een minnaar moet zijn.Hij is grijs bij de slapen en ziet er niet uit als een twintiger. Liesbeth legt iedereen nog even uit hoe zielig ik een half uurtje geleden was en dat ze als reddende engel zich over mij ontfermd heeft. "En nu trakteer ik jullie". Wij bedanken haar. Ze pakt Hans bij zijn hand en leest voor wat er allemaal op de ijskaart staat. Hans zegt knorrig dat hij al weet dat hij koffie wil, maar ze leest luidop door.
Ik vrees dat het niet lang duurt dat ze weer een advertentie moet plaatsen omdat er een kamer voor een student beschikbaar is.

Twee dagen later,

Ik zit te wachten in mijn nieuwe praktijkruimte. Ik heb een manier gevonden om in elk geval niet dagelijks een omhelzing van Wim te krijgen. Ik spurt gewoon met twee treden tegelijkertijd de trap op en wuif vriendelijk naar hem.
Ik schrijf een aantal dingen op voor Jojanneke, want ons gesprek was voortijdig geëindigd.

Tips voor betere energetische afscherming.
1: Zorg dat je aura er minder broos uit gaat zien. Je kunt je aura versterken door veel in de zon te zijn, in de bossen, en aan zee. Ook helpt goede biologische voeding en lichaamsbeweging.
2: Probeer je thuis te voelen op deze aarde ook al voel je je soms een buitenstaander. Je bent hier niet voor niets. Het is belangrijk dat je ontdekt wat je roeping is en dat je je hart volgt.
3: Energie die je hebt afgestaan laat je los. Je probeert wel de energetische band die wellicht ontstaan is tussen jou en degene die je energie aftapt te doorbreken. Dit kan door visualisatie.
4: In plaats van oude energie terug te willen leer je jezelf op te laden. Dit kan via je kruin.
5: Voel je je niet veilig temidden van menigten of bij bepaalde mensen, visualiseer een wit licht om je heen. Wanneer je zit kun je je armen over elkaar heen slaan en je enkels kruizen.
6: Ook al voel je je moe of verdrietig, zorg ervoor dat je leefruimte schoon is. Maak regelmatig schoon en doe dingen die je niet meer gebruikt weg. Kapotte spullen kun je laten recyclen of wegdoen en spullen die je niet meer gebruikt kun je weggeven aan mensen die er iets aan hebben of breng het naar de kringloopwinkel. Je huis is eigenlijk ook een soort aura. Wanneer je je huis schoonmaakt reinig je ook jezelf.
7. Blijf onder de mensen, maar probeer assertief te zijn wanneer iemand over je grens gaat. Als je zelf baas blijf over je ruimte en tijd, voel je je minder slachtoffer en functioneren relaties beter.

De bel gaat. Ik hoor mij eerste patiënte, een leuke vrouw met een tenniselleboog, tegen Wim zeggen "ik heb al een man".

*Uit privacy overwegingen zijn de namen Jojanneke, Liesbeth, Wim en Hans gefingeerd.

Irma Ellens Maat.