Zoeken
 


1 MINUUT VOOR 12

Laatste wijziging: maandag 19 januari 2009 om 11:12, 3098 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
maandag 19 januari 2009

Peter Stuivenberg, auteur van De Boogeyman

Ik schreef in december op diverse blogs onder de titels ‘Israël wil Iran aanvallen: de wereld van Mad Max herleeft' en ‘Ik maak me zorgen' dat we aan de vooravond staan van een nucleaire holocaust. Israël wil met tactische kernwapens de Iranese uraniumverrijkingprojecten vernietigen, voordat Iran over het geavanceerde Russische S-300 luchtverdedigingssysteem beschikt. Het is op een haar na (nog) niet gebeurd. Amerika vond het niet goed en Israël ging toen maar de Hamas in de Gaza strook treiteren. Wellicht waren Hezbollah (Libanon) en Iranese heethoofden te verleiden tot zelfmoord aanvallen met lekker veel schade en doden. Dan kon Israël tenminste zeggen ‘kijk, dat komt er nou van als je aardig blijft' en alsnog zijn tactische kernbommen op Iranese fabrieken gooien.

Op 11 januari 2009 publiceert David Sanger in The New York Times dat de Amerikaanse president Bush niet instemt met het Israëlische plan om met bunkerbommen het Iranese nucleaire complex in Natanz uit te schakelen. Het zou leiden tot een grootschalige oorlog, dat het leven van 140.000 man aan Amerikaanse troepen in Irak in gevaar zou brengen. Bush wil met sancties (blokkade van geldstromen) en ‘geheime' operaties (het via Turkije leveren van gesaboteerde krachtbronnen die de centrifuges opblazen) de Iranese ontwikkeling van kernwapens saboteren. Alleen dat lukt niet zo en vandaar dat de Israëliërs nog steeds trappelen van ongeduld om Iran aan te vallen. Iran moet inmiddels over 4 tot 5.000 centrifuges beschikken, hetgeen genoeg verrijkt uranium oplevert om iedere acht maanden een stevige atoombom te maken.

De Israëlische premier Olmert is teleurgesteld dat Bush de Iranese productie van atoomwapens niet weet te stoppen. En nu moet Obama, meteen na zijn indiensttreding, beslissen of de door Bush genoemde sabotage nog wat zal opleveren. Zo niet, dan moeten de Amerikanen met een Israëlische actie rekening houden. Of ze het nu leuk vinden of niet. Hierbij telt, zo zegt het Amerikaanse nationale veiligheidsteam, dat Iran over nog minstens 10 tot 15 ‘onbekende' nucleaire productiefaciliteiten beschikt en zeker vier jaar op het uiteindelijk vervaardigen van een atoombom voorligt.

De Israëliërs lopen nu langs de zijlijn warm. Zij hebben de Verenigde Staten om krachtige bunker busters gevraagd om ondergrondse nucleaire installaties op te blazen, apparatuur om vliegtuigen in de lucht bij te tanken en om toestemming om over het door de Amerikanen gecontroleerde Irakese luchtruim te vliegen. En vooral dat laatste maakt de Amerikanen bloednerveus. Wanneer ze ‘nee' zeggen en de Israëliërs ongevraagd over het Irakese luchtruim vliegen, moeten ze worden neergeschoten. En ‘ja' betekent dat Iran na een aanval Amerikaanse oorlogsschepen in de grond boort. En een vliegkampschip kost een hoop geld! Voorlopig hebben de Amerikanen hun Israëlische vrienden een speciaal radar systeem gegeven - genaamd X-band - om in een vroeg stadium Iranese raketten te signaleren, maar dat is voor de verdediging, niet om ermee aan te vallen.

Twee Israëlische luchtmacht eenheden staan inmiddels gereed om met tactische kernwapens de nucleaire installaties in Natanz, Isfahan en Arak op te blazen. De fabrieken zitten zo'n 25 meter onder de grond, verborgen achter ettelijke meters gewapend beton en rotsen. Het scenario is om met laser geleide bommen ‘tunnels' naar de ondergrondse installaties te maken, waarna de kernwapens de boel moeten opblazen. Deze hebben een kracht van 1/15 van de atoombommen die op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki zijn gegooid. Het wachten is op het groene licht en zodra dat wordt gegeven, zal volgens The Sunday Times meteen worden aangevallen.

Oog van de naald
De Israëlische regering maakt inmiddels telkens weer duidelijk ‘dat het niet toestaat dat Iran over atoomwapens zal beschikken' en de Iranese president, Mahmoud Ahmadinejad, meent dat ‘Israël van de kaart moet worden geveegd'. Vandaar dat de nieuwe Amerikaanse Minister van Defensie Robert Gates een gewapende actie ziet ‘als een laatste middel', hetgeen de Israëliërs interpreteren als zijnde dat de beslissing om aan te vallen uiteindelijk in hun handen ligt.

Terwijl de media doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is, kruipt de wereld door het oog van de naald. Op 9 januari zegt Obama tijdens een persconferentie dat ‘Teheran a genuine threat is to US national security' en dat hij er na zijn indiensttreding er het nodige aan zal doen. Ook merkt hij op dat hij ‘de Conventie van Geneve zal eerbiedigen', hetgeen te denken geeft. Op 12 januari zegt George W. Bush in zijn laatste persconferentie "There is still an enemy out there who wants to attack America and Americans." En vervolgens maakt Iran duidelijk dat 32 Amerikaanse basissen in het bereik van hun nieuwe raketten liggen.

De spanning is om te snijden. Israël krijgt volgens Reuters deze maand 3.000 ton aan ammunitie. Het materiaal wordt geleverd via de Griekse havenstad Astakos. Volgens een bevrachter is een dergelijke lading ‘uniek'. Een Russische vlooteenheid onder leiding van hun enige vliegkampschip Admiral Kuznetsov en begeleid door onder andere nucleaire onderzeeërs, de destroyer Admiral Levchenko en de kruiser Moskva komt op 12 januari aan in de Syrische haven Tartus, net boven Libanon. In Kaapstad dokt van 9-12 januari een van de zwaarste Russische oorlogsschepen, de kruiser Pyotr Velikiy. Dit 256 meter lange slagschip heeft net met de Venezolaanse marine geoefend en is nu met vijf andere Russische oorlogsschepen op weg naar de Arabische zee, waar op 26 januari een vijfdaagse oefening INDRA 2009 is gepland met de Indiase marine. Het schip heeft 730 bemanningsleden en is volgestouwd met raketten die met name (Amerikaanse) vliegkampschepen in de grond kunnen boren. Het beschikt ondermeer over Granit lange afstand raketten, het S300 luchtverdedigingssysteem, 130mmm kanonnen en Vodopad-NK torpedo's en allerlei andere raketsystemen en Kamov-27 (NATO codenaam Helix) helikopters om onderzeeërs naar de kelder te jagen. U ziet, voor een beetje piraten bestrijding - dat is namelijk zijn officiële missie - komt nog al wat kijken, maar meer daarover een andere keer. De Pyotr Velikiy wordt voortgedreven door vier 300 MW kernreactors en loopt 31 knopen. Het schip wordt vergezeld door onder andere de destroyer Admiral Chabanenko, het bevoorradingsschip Ivan Bubnov en een reddingsschip, de zeesleper Nilokay Chirikin. Voor de vijfdaagse oefening vaardigt de Indiase marine die over een vloot van ruim 160 oorlogsschepen beschikt destroyers, fregatten en onderzeeërs af. De Indra 2009 is de vierde gemeenschappelijke training tussen India en Rusland sinds 2003. Vorig jaar werd nog geoefend in de Zee van Japan. Alhoewel het bestrijden van piraterij als excuus wordt opgevoerd, staat centraal de techniek om vijandelijke vliegkampschepen en onderzeeërs te vernietigen

De Russen en de Indiase marine bevinden zich overigens in het gezelschap van twee Chinese destroyers - de Wuhan en de Haikou en een bevoorradingsschip - die patrouilleren in de Golf van Aden, net om de hoek. Verder wemelt het er van de Amerikaanse oorlogsschepen, waaronder het vliegkampschip de Imo Jima met zijn zogeheten ‘Expeditionairy Strike Group' waaronder de destroyer Ramage, de kruiser Vella Gulf en het amfibie doklandingsschip Carter Hall, wiens zusterschip San Antonio dient in de Golf van Aden. En uiteraard de gevechtseenheid aangevoerd door het vliegkampschip de Theodore Roosevelt (ruim 80 gevechtsvliegtuigen), omringd door onderzeeërs, kruisers en destroyers. In aantocht is een Amerikaanse vlooteenheid aangevoerd door het vliegkampschip John C. Stennis (ruim 80 gevechtsvliegtuigen). Behalve de Amerikanen hebben ook de Fransen en de Engelsen een tiental oorlogsschepen voor de kust van Iran en zijn versterkingen onderweg. Het Franse vliegkampschip Charles de Gaul met ruim 40 gevechtsvliegtuigen is na een anderhalf jaar durende verbouwing weer in gebruik genomen, net als het spiksplinternieuwe Amerikaanse vliegkampschip George W. Bush (ruim 80 gevechtsvliegtuigen), waarvan niet zijn missie bekend is.

Gaza de aanleiding
Terwijl de media het voor de Israëliërs opneemt, is Gaza City met 1.5 miljoen inwoners systematisch in puin geschoten. Duizenden gewonden en 1.200 doden. Volgens de gewezen Amerikaanse diplomaat John Bolton (eens ambassadeur van de Verenigde Naties) kan deze oorlog leiden tot een gecombineerde Amerikaanse-Israëlische aanval op Iran. "I don't think there's anything at this point standing between Iran and nuclear weapons other than the possibility of the use of military force possibly by the United States, possibly by Israel," vertelt Bolton op 31 december FoxNews. "So while our focus obviously is on Gaza right now, this could turn out to be a much larger conflict; we're looking at potentially a multi-front war."
Op de vraag of Israel de Iranese nucleaire faciliteiten kan uitschakelen antwoordt Bolton: "Israel could destroy enough of Iran's program to give us three, four years, which puts time back on our side to look for a longer term solution."

Drie Wereldoorlogen
De dreiging van een nieuwe wereldoorlog past in de ontwikkelingen van de twee voorgaande, zo schrijf ik in De Boogeyman (uitgeverij Elmar). De Derde Wereldoorlog vloeit voort uit de Tweede, namelijk door het zionisme binnen de islamitische wereld te plaatsen. Degenen die nog steeds geloven dat dit onzin is, moeten even naar de ellende in de Gaza strook kijken. Zoals eerder gezegd zijn net als bij beide vorige wereldoorlogen de economische omstandigheden beroerd: de wereld glijdt steeds verder weg in een ongekende financiële crisis, die leidt tot ettelijke miljoenen werklozen over de gehele wereld. De dreiging voor een mogelijke Derde Wereldoorlog, zo vertelde ik eerder, duurt tot ongeveer drie maanden na de beëdiging van Obama, op 20 januari. Daarna is het weer ‘back to business'. Deze periode is eerder door de vroegere baas van het Israëlische leger Moshe Ya'alon gedefinieerd, namelijk ‘voordat Iran genoeg centrifuges heeft om een nucleaire bom te maken en voordat Iran over het nieuwe Russische SA-20 luchtafweer systeem beschikt, waardoor het een stuk moeilijker wordt om ongemerkt aan te vallen'. Omdat beide voorwaarden nu zijn gepasseerd, Iran beschikt over het moderne luchtafweersysteem en heeft voldoende verrijkt uranium om een atoombom te maken, is het gevecht om de macht in het Midden Oosten begonnen. Wie wordt de baas? Iran geholpen door Rusland, China en India of de Verenigde Staten met z Israël, Engeland en Frankrijk.

Binnenkort: ‘Onder de paraplu van Somalische piraten'.
Voor meer informatie zie De Boogeyman, ISBN 978 90389 1887 7
Inkijkexemplaar op http://www.theboogeyman.eu/



Bron: Maxinews.nl

Voeg toe aan: