Zoeken
 


Als zielen hun leven gaan leiden op aarde

Laatste wijziging: maandag 21 maart 2011 om 11:14, 3887 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
maandag 21 maart 2011

Vaak wordt mij op huiskamer avonden gevraagd waarom mensen sterven en waarom dat op een voor aardse begrippen zo vroeg moet zijn.

Zeker wanneer er zich rampen voordoen in de wereld vragen mensen me vaak wat er gebeurt met de zielen die dan bijna tegelijk naar de hemel gaan.

Even een stukje geschiedenis,

Ieder van ons heeft op een moment gekozen om een reis te maken,

Thuis bespreek je de plannen die je hebt en vertel je ook wat je wilt zien en mee maken.

Je naasten, vrienden en familie geven je tips over de aanstaande reis.

Jij maakt je rugzak in orde en bekijkt goed welke gereedschappen je mee neemt.

Een zaklamp zodat je in het duister kunt zien waar je heen gaat.

Een landkaart om te weten waar je bent

Een goed boek om je te entertainen  wanneer je je verveelt.

En een dagboek om je belevenissen op te schrijven met natuurlijk een pen of potlood.

Je vrienden en familie komen samen om je uit te zwaaien en vragen je nog wanneer je van plan bent terug te keren, en je vertelt welke dag dat zal zijn.

Je kunt een lange reis maken en een korte reis maken, een reis met veel moeilijkheden omdat je die zelf opzoekt of een reis om je helemaal te laten verwennen.

Zo maak jij je eigen planning maar samen met je naasten wel een volledige reis die je van begin tot eind een leert wat jij als reiziger zou willen ervaren.

Omdat de reis lang duurt en je op vreemde plaatsen komt vervaagt jouw gevoel van tijd en je herinnering aan je afkomst, je bent door een zachte warme tunnel gegaan om naar de volgende wereld te gaan waar je reis echt gaat beginnen…..

Dit is wanneer je geboren wordt.

Je rugzak met gereedschap en boek, pen eventueel foto’s van je geliefden en je zaklamp zijn verdwenen lijkt het, voor jou onzichtbaar geworden.

Er is iets gebeurt maar je bent niet helemaal helder van geest en je bent ontzettend moe.

Je wilt je armen en voeten gebruiken maar je geest is niet in staat het te laten bewegen zoals jij dat wenst.

Je kijkt naar de ruimte waar je bent en je herkent niks, en dan zachte handen en een lieve lach.

Dit is het begin van je reis, als baby in de handen van je moeder.

Soms zal de reis een aantal uren duren, om nog eens het gevoel van de tunnel en de warmte van de moeder te voelen en af te maken wat je vergeten was, of om jouw nieuwe ouders een liefdevolle maar zware levensles mee te geven.

Altijd zal je verbonden blijven met de energie van deze mensen want met de les die ze van jou als kleine meester krijgen volgt voor hen die het meest ervan te Lijden hebben een grote les en dit zal voor hen de rest van hun leven gevolgen hebben.

Vroeger gebeurde het veel vaker dat een baby gelijk weer naar de hemel ging. Maar werd het in een taboe sfeer gedaan, zelfs een zwangerschap werd niet altijd gevierd als een welkom geschenk.

Vele zielen hebben de ervaring nog een keer nodig om geliefd en gewenst te zijn.

Sommige reizigers hebben gekozen om met hindernissen hun leven te starten, ikzelf heb de eerste jaren van mijn leven veel zorg moeten krijgen omdat ik astma heb.

Maar dan wordt je groter en komen er steeds vaker belevenissen op je pad, bij de ene reiziger zal vanaf jonge leeftijd veel plaats vinden en bij een ander kind zal het een heerlijke kinder tijd optreden.

Vaak krijg ik ouders die gescheiden zijn vlak na de geboorte van een kind of dat een kindje een paar jaar oud is, ze voelen zich heel schuldig dat ze dit hun kind aan doen.

Natuurlijk is het voor een kind beter om in een stabiel gelukkig gezin op te groeien maar dit is niet voor iedereen het beste.

Als jij een reis geboekt hebt waarin je veel avontuur zou beleven en er gebeurt niks dan heb je niet uit de reis kunnen halen wat er in zat omdat de planning niet goed verlopen is.

Nu heb je een reis geboekt en gepland dat ondanks dat jij geborgenheid nodig bent ook vertrouwen moet hebben in je ouders dat ze altijd voor je zullen zorgen.

Vertrouwen is een leerstuk en het gereedschap kan een scheiding zijn waardoor jouw vertrouwen in je ouders geschonden wordt en jij leert dat ze je ondanks een trauma nooit laten vallen.

Kinderen weten vaak al veel langer dat ouders gaan scheiden, of dat 1 van de ouders op jonge leeftijd al zal gaan hemelen.

Dit is een vooruitzicht die gegeven kan worden als je de aardse reis aan het plannen bent.

In de hemel kennen we een andere beleving van tijd en bestaat tijd niet zoals wij die kennen.

Dus kan men in aardse tijd kijken wat er gebeurt.

Niet alles letterlijk maar wel de pilaren van het leven die belangrijk zijn om de lessen te ondergaan die jouw langzaam maar zeker tot levenswijze meester maakt.

Als jouw lessen geleerd zijn dan is het tijd om weer terug te gaan en met het sterven van je aardse lichaam zal je ook afscheid nemen van de vertrouwde mensen en omgevingen die tot jouw aardse werkelijkheid behoorden.

Zelf heb ik het ziekte en sterfproces van mijn vader als een zeer wijze les mogen ervaren, en natuurlijk ervaar je dat niet zo als je er midden in zit.

Maar later zie je wat voor wijsheid het je gebracht heeft.

Niet alleen praktisch, maar ook de spirituele waarde van je ontwikkeling.

Tijden het sterfproces maakte mijn Beppe ( oma )contact met mij en vertelde me wat ik moet doen en zeggen zodat de reis van haar stervende zoon goed zou verlopen.

Mijn zus en ik hadden elk een baby en in die drie dagen hebben ze niet gehuild en waren ze bijzonder lief.

Op bijzondere wijze hebben we als familie afscheid mogen nemen en konden we uren later om de tafel zitten in de keuken terwijl Heit ( vader ) in de “opkamer” opgebaard lag.

We vertelden elkaar verhalen, we huilden en we lachten en we aten een goede maaltijd.  

Omdat we een serieuze familie waren was humor een wijze waarop er bij ons niet werd gecommuniceerd maar wat ik geleerd heb is dat vanuit gene zijde er zeer veel humor is en dat het een waardevolle manier is om met zware onderwerpen om te gaan.

Ook bij het aankleden van Heit gebeurde er al leuke humorvolle dingen, mijn oudste zus en ik waren even het colbertje aan het nakijken en vonden visite kaartjes en pennen in de zak.

Och zeiden we tegen elkaar we laten ze er maar in zitten dan kan heit boven ook uitdelen.

Een klein intiem moment wat hele lieve waardevolle energie had en wat we nooit zullen vergeten. Zo zijn er natuurlijk meer anekdotes maar ik kan niet alle familiegeheimen prijs geven.

Na de dood van Heit gingen we allemaal een andere fase in en begon een grote zoektocht door ons als kinderen en door mijn moeder en dan leer je hoe iedereen zijn of haar eigen pad bewandeld om met deze lessen om te gaan.

Iedereen volgt met het gereedschap wat je hebt meegenomen een andere weg op de landkaart van het leven.

Ook hebben we ervaren dat Heit niet zover van ons vandaan is en ik heb mijn familie ook vertelt dat hij zo dichtbij is dat alles wat je aan hem zou willen vragen of wat je wilt vertellen of laten zien je het gewoon zou moeten doen.

Dus mijn zus heeft haar nieuwe huis laten zien aan Heit, en Mijn kleine zusje heeft met haar trouwdag hele mooie speciale aandacht gegeven aan het feit dat Heit niet fysiek aanwezig was.

En ik vond het mooi om te zien dat hij als hemelse energie wel aanwezig was en aan haar en haar man een liefdevolle zegening gaf tijdens de mooie trouwdienst.

Mijn broertje is een gesloten boek voor mij geworden, onze energie ligt heel ver van elkaar verwijderd, ik ben wel enorm trot op dat hij op jonge leeftijd een oud huis heeft verbouwd en zijn leven oppakt, maar ik zie ook de lessen die hij mee sjort. Het zal nog wel een tijdje duren voordat hij zijn opgelopen trauma’s een plekje kan geven, en wij misschien weer eens een broederlijke/zusterlijk gesprek kunnen voeren.

Als onze levens zijn heel verschillend, natuurlijk heel anders dan die van mijn levenswijze want vanuit een streng religieus gezin heb ik mijn zielspersoon niet kunnen vergeten en leef ik nu als een persoon die de waarde van de hemelse energie verbind met de aardse moederlijke energie en heet dat een heks te zijn zoals ik al in de eeuwen hiervoor heb geleefd hierop aarde.

Mijn moeder heeft veel verdriet van het sterven op jonge leeftijd van haar man gehad, natuurlijk! Ze moest zichzelf weer helemaal vinden en er staat geen tijd voor wanneer een rouwproces klaar is.

Voor iedereen geld dat er geen standaard waarde is het kan een jaar duren maar ook een leven lang.

Het is belangrijk dat je iemand niet veroordeeld dat hij of zij langer over de verwerking doet.

Het is belangrijk dat je begrip hebt voor het verdriet van een ander en dat je eerlijk bent.

Voor jou kan het ook een les zijn om de verdrietige medemens te vertellen dat het even genoeg is geweest en dat je het moeilijk vind om het op dat moment te bepreken.

Je kunt dan aangeven dat je even iets leuks wilt gaan doen en dat er zeker een tijdstip komt dat je wel het verdriet kan delen.

Als ziel bepaal je een begin en een eind en welke route je tussen door neemt.

De zaklamp zijn de kristallen op je pad die je helpen om de juiste richting op te gaan.

Deze kristallen heb jezelf geplaatst, om je aan je levenslessen te herinneren, je herkent ze soms door een bepaalde gebeurtenis die jouw duidelijk maakt dat je de juiste kant opgaat of dat er een fundamentele verandering moet plaats vinden.

Eerst zullen je gidsen en engelen je liefdevol influisteren dat je even iets anders moet doen, dan zullen ze duidelijker worden en kan er een waarschuwing op fysiek vak komen.

Bijvoorbeeld je snijd je in je vinger, of je stoot je teen regelmatig.

Of je valt halverwege van de trap.

Of zaken die bijna mis gaan en een ongeluk is zwaar maar altijd een kristalheldere ingeving dat het duidelijk is dat er iets anders moet gebeuren.

Zelf heb ik last van luisteren naar mijn gidsen wanneer ik het rustiger aan moet doen… ja auto ongelukken gehad, me gesneden, gebrand, verstapt, vermoeid geraakt.

Vele banen gehad en vele soorten beroepen gedaan en veel geleerd.

Tot vorig jaar toen na hartproblemen ik nog niet rust genoeg had genomen er een vervelend maar helder ongeluk op mijn pad kwam.

Tijdens een uitje met de zorgboerderij waar onze zoon logeert kwam ik met polsstokspringen niet goed terecht en brak ik mijn enkel en kuitbeen….. Hoezo rust nemen??/

Dat was vorig jaar, en nog moet ik rust nemen en hebben ze ( gidsen ) ervoor gezorgd dat ik regelmatig moet rusten omdat spierweefsel en lymfevaten en zenuwen een zwaar trauma hebben doorstaan en het kan de rest van mijn leven betekenen dat ik niet meer alles zo snel kan doen als ik gewend was.

Oei wat was nu de les, tijd en energie goed doseren en een juiste balans maken?

Ja dat weet ik zeker dat tussen alle belangrijke bezigheden een goede balans moet worden gecreëerd

Nu gaan we een stapje verder,

Vandaag zien we de geweldige natuurramp in Japan, de aardbeving die vele mensen naar de overkant dus naar de hemel zal brengen.

Dit lijkt een ongeluk maar dat is het niet,

Een gebeurtenis die op aarde plaats vind en dan kun je zeggen dat je pech hebt dat jij er net midden in zit.

Net als eerder in Azië voelen we nu een grote menigte die geholpen word om naar de hemel te gaan,

Vele gidsen en beschermengelen, meesters en aartsengelen geven begeleiding aan mensen, dieren en aan moeder aarde.

Als je nu gaat lezen in de boeken die de mensen hebben geschreven voordat ze naar de aarde vertrokken dan zou je kunnen lezen dat ze op de juiste plaats op het juist moment zijn.

Dus als toerist of als bewoner van de akkerlanden of als visser je bent daar waar je moet zijn.

En dan vind er een ramp plaats, een aardbeving, of een tsunami of vulkaan uitbarsting of vliegtuig wat neerstort, noem maar op.

In het vliegtuig vorig jaar in Libië overleefde 1 jongen, hij representeert de energie van alle overleden mensen en de andere mensen zijn samen begeleid naar de volgende wereld of hemel waar ze heen gaan.

Ook worden er speciale gidsen aangesteld die de nabestaande begeleiden en helpen met de levenslessen die op hun pad zijn gekomen.

Of je kijkt naar de ramp in Haïtie waar een vader en moeder samen gevonden werd met hun zoontje wat ze een dag daarvoor in hun armen mochten ontvangen, In Nederland blijft een pas geboren zoontje achter, en kunnen we kijken naar de lessen in het leven van dit kind of kijken we en voelen we naar ons gevoel van onrechtvaardigheid, onthutst zijn en het ontzettend zielig vinden?

Het is moeilijk en ook ik huil wanneer ik een speeltje zie van een kind wat is gaan hemelen, of wanneer ik naar de tv kijk en een vrachtwagen zie rijden en het niet haalt.

Dan gaat mijn zonnevlecht ook krampen en voel ik de machteloosheid en wat kun je dan doen?

Zielig zijn helpt niet, maar energie, kracht mededogen en liefde sturen helpt wel.

Een mooie kaars aansteken en ik heb Lady Kwan Yin aangekeken en haar gevraagd bij de mensen te willen zijn.

Ik vraag de meesters van het licht om de natuur weer licht te brengen en weet dat nu de grote gebeurtenissen echt gaan plaats vinden.

We zijn nog geen volle maan en dan nu al zo’n grote aardbeving.

Wat belangrijk is, ga voor jezelf een beeld vormen dat er lichtmeesters, gidsen en engelen klaar staan om tegelijkertijd mensen naar de hemelse gebieden te brengen, iedereen zal liefdevol ontvangen worden en daarna zal er begeleid worden zodat iedereen ook zijn eigen spiegel van het leven te bekijken en dat men gezamenlijk de overgang mag verwerken.

Een mooie kaars met witte en groene en gele kleuren helpt om de energie te dragen, troost de achtergebleven mensen en geeft ondersteuning aan de hulpverleners op aarde en in de hemel.

Bidden, door gewoon te praten met God over je angsten en je zorgen is voor jezelf heel fijn en behulpzaam, al hoor je het antwoord wellicht niet hij staat wel naast je om als een vader jouw bij te staan, en God is zo oppermachtig dat hij naast iedereen kan staan om te helpen en troost te bieden.´

Vraag hem ook om je te troosten en te helpen.

Een mooie groene kaars zal ik aansteken om moeder aarde te helpen.

Maar zoals we weten is het aardse proces van veranderingen on omkeerbaar en met de steeds dichterbij komende bleu en red kachina, nibiru, en komeet elenin is dit alleen nog maar het begin.

We wachten af en bidden en vind je het moeilijk schakel de tv dan uit en maak je eigen sacred space, je eigen heilige ruimte waar je veilig kunt zijn.

Je plaatst jezelf in een mooi blauw licht en luister naar mooie muziek.

Maak je eigen ruimte veilig en vol troost en als je deze ruimte gecreëerd hebt maak de ruimte dan groter en groter en maak dat de hele aarde in deze heilige ruimte past zodat je liefdevolle helende energie naar alle gebieden en alle mensen en dieren kun zenden en mag vervullen met de oneindige liefde van alle mensen op aarde.

Hou vertrouwen in de aarde en hou vertrouwen in God en zijn helpers en bedenk dat onze aarde en wij in de handen van het licht gedagen worden.

Als de emoties jou te zwaar worden geef dan de zware energie als een lichtbol aan de engelen,

Ga bellen blazen en blaas liefde maar blaas ook jouw verdriet, machteloosheid en ongerustheid naar de hemel.


Ik wens jullie een liefdevol en vredig weekend.

 
Klaske Goedhart*Lumeria

11 maart 2011



Bron: klaskie.web-log.nl

Voeg toe aan: