Zoeken
 


Het Parcival verhaal deel VIII - De andere kant van de medaille

Laatste wijziging: vrijdag 13 augustus 2010 om 10:59, 3803 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
vrijdag 13 augustus 2010

Ben je ook wel eens door een van je vriendinnen bestraffend toegesproken?

Welke getallen en symbolieken kom jij in je dromen tegen?

Schrijf ze op en zoek op wat ze betekenen.

Welk getal heeft voor jou veel betekenis?


De oplossing van het Chinese verhaal :

"Ja", antwoordde de oude vis, maar jullie zullen niet geloven wát ik heb gevonden.'

Na deze woorden zwom hij langzaam weg. Er zijn een aantal zeer leerzame parallellen tussen het verhaal van Christus en dat van Parcival. De twee verhalen komen in heel veel opzichten overeen.  We zien één belangrijk  verschil: de wijze man, Christus, volgt zijn queeste op de juiste manier. Ook hij diende echter door alle fasen heen te gaan. Toen Christus op twaalfjarige leeftijd naar de tempel ging en hij zijn ouders berispte, was dit zijn eerste kennismaking met de Graalburcht.. Hij kwam in aanraking met iets dat diep in hem verborgen lag, met zijn mannelijkheid, zijn kracht. Hij werd er niet ernstig door verwond, omdat hij begreep wat er gebeurde.. Later ging hij opnieuw terug naar de Graalburcht om daar permanent te verblijven.. Hij volvoerde zijn reis op een manier die van veel inzicht getuigt en als voorbeeld voor ons allen kan dienen. Zelf houd ik erg van de graalmythe uit de twaalfde eeuw, omdat zij ons een wat aardser en menselijker beeld biedt van ons pad. Ik zie in mezelf meer overeenkomsten met Parcival dan met Christus.

De dorre jaren

Parcival heeft de Graalburcht verlaten en dient nu te strijden voor zijn recht om daar terug te keren. Hij waagt zich in allerlei avonturen met ridders en wint daardoor geleidelijk aan kracht, waardoor hij voor een tweede maal toegang tot de Graalburcht kan vragen..

            Hij ontmoet een intens verdrietige jonkvrouw die haar gestorven geliefde in haar armen houdt. Zij is in tranen en vertelt Parcival dat haar geliefde ridder is omgekomen in een gevecht met een andere ridder. Zij streden samen om iets dat Parcival in een van zijn eerdere domme, wilde avonturen had gedaan. Parcival dient de schuld hiervan te dragen. De jonkvrouw vraagt aan Parcival waar hij is geweest. Als hij haar echter antwoord geeft, reageert ze boos en zegt dat er in geen omtrek van vijftig kilometer geen huizen te vinden zijn. Hij beschrijft zijn ervaring heel gedetailleerd en zij roept uit: 'O, je bent in de graalburcht geweest!' Vrouwen weten vaak meer over deze ervaring dan mannen. Dan geeft ze hem er van langs omdat hij niet de vraag heeft gesteld waarmee hij de Visserkoning  had kunnen genezen. Ook daarvoor stelt zij hem aansprakelijk. Hij krijgt steeds meer schuld op zich geladen. Zij vraagt Parcival naar zijn naam. Hoewel wij zijn naam, Parcival, steeds hebben gebruikt, komt in de tekst het woord niet eerder naar voren dan op dit moment. 'Parcival', flapt hij eruit. Pas als we in de Graalburcht zijn geweest hebben we een naam en kennen we onze eigen identiteit.

            Parcival gaat verder en ontmoet opnieuw een wenende jonkvrouw die ook veel leed heeft moeten verduren, omdat hij in het verleden een aan tal ondoordachte dingen heeft gedaan.. Deze jonkvrouw voorspelt Parcival dat zijn zwaard de eerstvolgende keer dat hij het gebruikt zal breken en dat het uitsluitend kan worden hersteld door degene die het oorspronkelijk heeft gesmeed. Als het dan weer heel is, zal het nooit meer kunnen breken.

            Hiermee ontvangt een jongeling een prachtig advies. Het mannelijk materiaal dat hij bij zich draagt, en dat grotendeels is gebaseerd op dat wat hij van de oudere vaderfiguren om hem heen heeft overgenomen, zal hem niet van dienst kunnen zijn wanneer hij het zelf probeert aan te wenden. Iedere jongeman dient de vernederende ervaring te ondergaan dat zijn imitatie van de mannelijkheid geen stand kan houden. Hij dient in te zien dat uitsluitend de vader die hem zijn zwaard geschonken heeft, het gebroken wapen kan herstellen.

Dit houdt in dat datgene wat door een vader werd gegeven, alleen door een vader kan worden hersteld. Een peetvader kan op zo'n moment een goede bondgenoot betekenen.. Een peetvader die kan herstellen wat door de vader werd overgedragen maar niet voldoende sterk bleek te zijn, is een buitengewoon waardevolle hulp.

Parcival overwint vele ridders en zend hen vervolgens naar het hof van Arthur. Hij redt schone jonkvrouwen, bevrijdt koninkrijken, beschermt arme mensen en verslaat draken. Hij verricht alle goede daden waarvoor een man op de helft van zijn leven zich hersteld ziet. Door dit culturele proces dragen wij bij aan de beschaving. We lachen om de verhalen over draken en betoverde kastelen, maar we worden in onze tijd net zo goed met deze dingen geconfronteerd als de mannen in de middeleeuwen.. We betitelen ze nu als complexen of stemmingen of schaduwkanten, maar het oude taalgebruik beschrijft net zo goed (wellicht zelfs beter) het proces dat gaande is.

            Parcivals roem is hem vooruitgesneld naar het hof van Arthur, en de koning gaat op reis om deze grote held in zijn land te zoeken. Parcival is de dapperste ridder ter wereld, zoals de jonkvrouw die al zes jaar niet had gelachen had aangegeven. Arthur zweert dat hij geen twee nachten achtereen in hetzelfde bed zal slapen totdat hij zijn geweldige held, de bloem van zijn koninkrijk, heeft gevonden.

            Juist op dat moment heeft Parcival een vreemde ervaring. Hij wandelt voort op zijn reis en ziet dat een valk drie ganzen in de vlucht aanvalt. Van een van de ganzen vallen drie druppels bloed in de sneeuw voor Parcival voeten, en hij wordt bij het zien daarvan overspoeld door een gevoel van liefde. Hij staat als aan de grond genageld en kan aan niets anders meer denken dan aan Blanche Fleur. De mannen van koning Arthur treffen hem zo doodstil aan en twee van hen proberen hem mee te nemen naar het hof van Arthur. Hij slaat hen van zich af en breekt daarbij de arm van de ene man. Het is de ridder die schimpende opmerkingen had gemaakt toen de treurende jonkvrouw in lachen was uitgebarsten. Parcival had gezworen haar te wreken. Hiermee heeft hij belofte gehouden.

            Gawain, een derde ridder, vraagt Parcival vriendelijk en onderdanig of hij hem naar het hof van Arthur wil volgen en Parcival stemt toe.

            In een andere versie van het verhaal breekt de zon door en smelt de sneeuw, waardoor twee druppels bloed verdwijnen. De betovering wordt verbroken en Parcival kan zich weer bewegen. Het is mogelijk dat Parcival daar nu nog zou hebben gestaan als niet twee van de drie bloeddruppels waren verdwenen of als Gawain hem niet zou hebben gered. In dit deel van het verhaal komen we in aanraking met een vreemde symboliek.. Als in dromen of mythen de nadruk wordt gelegd op bepaalde getallen, is het zeker dat er verborgen delen van het collectieve onbewuste bij zijn betrokken.

4 Herinneren we ons nog dat het getal vier in de Graalburcht uitzonderlijk werd benadrukt? Hier ligt het accent sterk op het getal drie. In de taal van het collectieve onbewuste wordt het getal vier gebruikt om vrede, heelheid, realisatie en sereniteit aan te geven.

3 Het getal drie staat symbool voor pressie, onvolmaaktheid, rusteloosheid, inspanning en prestatie. 


Parcival, die in de Graalburcht op indringende wijze met het getal vier in aanraking kwam, wordt in het hier en nu van het leven met het getal drie geconfronteerd. Hij wordt door alles wat hem bezig houdt, zijn zoektocht als ridder, zijn plek aan het hof van Arthur, in beslag genomen. Iemand kan pas naar de Graalburcht terugkeren als hij zijn eigen weg in het leven heeft gevonden.

            Er breekt een spannende tijd aan wanneer het leven wordt gedomineerd door het getal drie. Het dient naar één te worden teruggebracht of tot vier worden verhoogd. De toestand die door het getal drie wordt gekenmerkt, kan niet lang worden verdragen. De intensiteit daarvan is te hevig en de gedrevenheid te heftig.. Wanneer een man zich in een dilemma bevindt dat hem verlamt, dient hij ofwel een sprong naar voren te maken om inzicht te verkrijgen en zich met het getal vier te verbinden, of in zijn bewustzijn twee passen achteruit te doen om te kunnen overleven.  

 

Jung heeft in zijn latere leven veel nagedacht over de symboliek van de getallen drie en vier. Hij had het gevoel dat het bewustzijn van de mens zich aan het ontwikkelen is van de fase die door het getal drie wordt aangeduid naar de fase die door het getal vier wordt gesymboliseerd. In 1948 en 1949 was hij in de wolken omdat de katholieke kerk de Heilige Maagd Maria, samen met de Heilige Drie-eenheid die door mannen wordt gesymboliseerd, een plaats in de hemel toekende.

Hij dacht dat daarmee een ontwikkelingsfase werd afgesloten die eerder voor zoveel onrust en conflicten in de westerse wereld had gezorgd omdat ze nog niet was afgerond.

Een symbool zegt iets over dat wat er gaat gebeuren en geeft aan dat ons een mogelijkheid wordt geboden. Het werk is echter nog niet gedaan. Jung was van mening dat we als moderne mensen de taak hebben ons bewustzijn te ontwikkelen van de staat die wordt gesymboliseerd door het getal drie naar de staat waarvoor het getal vier symbool staat. Van het bewustzijn dat zich richt op activiteit, werk, prestatie en voortgang naar dat wat harmonie en sereniteit vooropstelt en tevreden is met het leven zoals het zich voordoet. Het is duidelijk dat het getal vier het getal drie kan bevatten, maar dat andersom niet mogelijk is. Iemand met het hoge bewustzijn dat door het getal vier wordt gesymboliseerd kan zich met alle praktische aspecten van het leven bezighouden en er toch los van staan. Iemand die zich in de wereld bevindt waar het getal drie voorstaat, kan de aspecten die met het getal vier verband houden niet bevatten.

            We bevinden ons dus kennelijk in een periode waarin de bewustzijnsstaat van de mens die wordt gesymboliseerd door het getal drie zich naar die van het getal vier begeeft.. Dit zou wel eens de chaotische toestand kunnen verklaren waarin onze wereld zich thans bevindt. Als we de dromen beluisteren van moderne mensen die niet, althans bewust, van deze getallensymbolieken afweten, horen we dat in hun dromen de drie zich tot een vier ontwikkelt. Dit kan een ontwikkeling in bewustzijn betekenen waarbij niet langer wordt vastgehouden aan het keurig geordende, volledig mannelijke concept van de realiteit waarin God als drie-eenheid wordt aangeduid. Er ontstaat ruimte voor een visie waarin ook het vrouwelijke element een plaats wordt toebedacht, tezamen met andere aspecten die moeilijk verenigbaar zijn als we aan oude waarden vasthouden.

Het lijkt in de lijn van onze ontwikkeling te liggen dat wij ons niet langer richten op perfectie maar op volledigheid en heelheid. Perfectie verwijst naar iets dat volledig zuiver is, dat geen onvolkomen-heden, duistere plekken of verdachte gebieden kent. Heelheid omvat ook de duisternis in ons en schept samen met de lichte elementen een volkomenheid die net zo reëel is en net zo goed kan worden nagestreefd als enig ander ideaal. Hier rijst echter de vraag of de mensheid bereid is deze inspanning te leveren en deze groei door te maken. Of we er nu klaar voor zijn of niet, het proces heeft een aanvang genomen.

            Het jaar waarin Maria haar plaats in de hemel innam is voorbijgegaan. Het is in de vergetelheid geraakt en schijnt niet direct van invloed op ons leven te zijn geweest.. Als we deze bijzondere gebeurtenis echter op de juiste wijze interpreteren, kan zij van ingrijpende betekenis blijken voor de theologie en ons leven van alledag..

            Als we het vierde element met waardigheid en respect behandelen, zal het zich niet langer tegen ons keren. Een psychologisch aspect uit zich uitsluitend negatief of destructief wanneer we het ontkennen of buitensluiten. Wanneer een bepaald aspect van ons op negatieve wijze naar voren treedt, dienen wij er aandacht aan te schenken zodat het zijn plaats in onze persoonlijkheid-structuur kan innemen. De duistere kant van de mensheid werd vaak als vrouwelijk beschouwd. Doordat zij werd verdrongen, sprong er een heks tevoorschijn. Het verdrongen element, de schaduwkant van de mens, was in de middeleeuwen vrouwelijk. Denk maar eens aan de heksverbrandingen.. Dit waren geen op zichzelf staande gebeurtenissen die ten onrechte de publiciteit haalden. Naar schatting zijn tijdens de Contrareformatie meer dan vier miljoen vrouwen op de brandstapel verbrand. We zien ons nu voor de ontzagwekkende taak gesteld de aspecten in onze persoonlijkheid te integreren die nog maar zo kort geleden als duister werden afgeschilderd. Het is een gevaarlijke onderneming om een dergelijk duister aspect in ons bewustzijn toe te laten. Als we de wolf die voor de deur staat tot vijand hebben gemaakt, doen we niet plotseling de deur open met de uitnodiging: 'Kom maar binnen.'

 

De afzichtelijke jonkvrouw

Parcival heeft zoveel ridders overwonnen die hij vervolgens naar het hof van Arthur zond, dat hij in de wereld van Arthur naam heeft gemaakt. Nu is Arthur met zijn gevolg er opuit getrokken om het land te doorkruisen op zoek  naar deze sterke man die zo ongrijpbaar lijkt. Op een dag vinden  zij Parcival en geven hem een ereplaats aan het hof. Om hem te huldigen organiseren zij een feest en een toernooi dat drie dagen zal duren. Deze eer komt Parcival zeker toe. Toch zal hij ook nu weer worden geconfronteerd met de gevolgen daarvan. Hoe vaak heeft Parcival al domme fouten begaan!

Gelukkig zien we dat hij vaak door die fouten weer een nieuwe fase van ontwikkeling ingaat.. Als dat niet zo zou zijn zouden alle Parcivals ter wereld al over de rand van de platte aarde zijn getuimeld, om daar vervolgens  te verdwijnen in de vergetelheid die zij verdienen. Don Quichot, het archetype van de dwaas, heeft op zijn reis alleen maar domme streken uitgehaald.

            Op het hoogtepunt van de festiviteiten die drie dagen zouden duren, verschijnt er een afzichtelijke jonkvrouw die direct een domper op de feestvreugde zet. Zij zit op een afgeleefde muilezel die aan alle vier de poten kreupel is. De jonkvrouw draagt haar zwarte haar in twee vlechten. 'Haar handen en nagels waren zo zwart als ijzer'.  Haar gesloten ogen 'waren zo klein als die van een rat'.  Haar 'neus leek op die van een aap of een kat'. Haar 'lippen gelijk die van een ezel en een stier'. 'Ze had een behaarde kin, haar borst en rug waren gebocheld en haar lendenen en schouders waren gedraaid en knoestig als de wortels van een boom.' Aan het koninklijk hof had men nog nimmer zo'n jonkvrouw aanschouwd.

            Zij is op het feest verschenen om de andere kant van de medaille te tonen, en ze doet dit heel terdege.

 

En hoe zij dit doet kun je volgende week lezen.

Verzorgd door Elisabeth Kellerman

 

Dit deel en alle opvolgende delen zijn terug te vinden op de site www.star-people.nl .

Het Parcivalverhaal deel 1 - Hoe vind je jou werkelijke zelf

Het Parcival verhaal deel II - Het kind in jou

Het Parcival verhaal deel III - Van de tiener naar de adolescent periode

Het Parcival verhaal deel IV - Herken je Anima

Het Parcival verhaal deel V - Onze diepere gevoelens

Het Parcival verhaal Deel VI - Sla Links af en ga de ophaalbrug over

 Het Parcival verhaal deel VII - Onze zoektocht

Lees binnenkort ook het tweede deel genaamd ZIJ van dit boekje.

In Zij wordt de Mythe van Psyche, Aphrodite en Eros beschreven.

Dit gaat over de levensweg van de vrouw, de anima, het innerlijke vrouwelijke.

 

Herken je bij jezelf de rode draad en wil je er aan werken maar vind je het moeilijk, dan kun je op de site http://www.innerquest..nl/ diverse cursussen te vinden die je hierbij kunnen helpen.

 

Bron: Boekje "Zij/Hij" schrijver is Robert A. Johnson, uitgever Kosmos-Z&K Uitgevers BV/ Servire, Utrecht, ISBN-9021595303 (is helaas alleen nog tweede hands te koop).

De voorstellingen komen onder andere van http://www.wikipedia.nl/  en Afbeeldingen van parcival .



Voeg toe aan: