De gevaarlijke redding van cyprus

Laatste wijziging: dinsdag 19 maart om 08:47, 3121 keer bekeken
 
Groningen, dinsdag 19 maart 2013

De redding van Cyprus gaat gepaard met een flinke aanslag op de spaarders en kon wel eens de receptuur bevatten voor (Zuid) Europese bankruns.

Onder leiding van Jeroen Dijsselbloem is met de redding van Cyprus voor het eerst een grens overschreden die tot nu toe heilig was. Alle spaarders, tot aan de kleinste aan toe, moeten meebetalen aan het in stand houden van hun failliete banken. Met de reddingsoperatie is in totaal een bedrag van 10 miljard euro gemoeid. Tot nu toe waren spaarders overal in Europa er zeker van dat bedragen tot aan 100 duizend euro werden gegarandeerd.

Het land wordt in feite gedwongen een belasting van 6,75 procent te heffen op spaardeposito's tot 100 euro en een belasting van 9,9 procent voor deposito's die meer dan een ton bedragen. In naam een belastingheffing, maar in feite een 'haircut'. De vraag is nog hoe hoog de percentages precies zullen worden, daar wordt nog over onderhandeld.
 
President Nikos Anastasiades denkt dat Cyprus de ergste crisis sinds de Turkse invasie van 1974 doormaakt.
 
Bankrun

Volgens verschillende economen, analisten en commentatoren zouden de poorten van de hel met deze reddingsoperatie wel eens geopend kunnen zijn.
FT-commentator Wolfgang Münchau verbaast zich in hoge mate over het besluit dat de kleine spaarders zijn aangepakt.

'I just could not believe it when I heard that eurozone finance ministers went after the small depositors in Cyprus.'

Münchau snapt de reden waarom de ministers hiertoe besloten - alleen de grote spaarders pakken, leverde niet genoeg op - maar begrijpt niet waarom ze de langetermijneffecten van dit besluit niet in de calculatie mee hebben genomen.

Münchau had het logischer gevonden als de 'haircut' alleen betrekking had gehad op spaarders met meer dan 100 duizend euro op de bank. Dat is dus niet het geval en volgens Münchau bestaat dan ook nu de kans dat de ministers van Financiën van de Eurozone met deze redding in potentie een grandioze bankrun in gang hebben gezet.

Kleine spaarders in landen als Italië, Spanje en Portugal zouden wel eens de kriebels kunnen krijgen nu ze zien dat de 100 duizend euro garantie - die sinds de val van Lehman in september 2008 bestond - geen feitelijke garantie meer is.

Münchau eindigt zijn betoog dan ook met een apocalyptische conclusie: 'I have no idea whether or not there will be a bank run in the next few weeks. But surely it would be rational.'

Joachim Fels, hoofdeconoom van Morgan Stanley in Londen laat in de Telegraph weten dat hij ook op die golflengte zit: 'A worrying precedent with potentially systemic consequences if depositors in other periphery countries fear a similar treatment in the future.'
Econoom en FTM-columnist Bas Jacobs heeft ook zijn twijfels over het besluit van de Europese ministers:

 



Bron: ftm.nl