Ontmoeten in onvoorwaardelijke vrijheid

Laatste wijziging: zondag 13 november om 19:08, 4859 keer bekeken
 
Groningen, zondag 13 november 2011

Gegroet medereizigers en overstekend wild ! ;-)

Onderstaande nieuwsbrief is voortgevloeid uit een antwoord op een mail van een medereiziger. Zij vroeg ons of het vragen van een donatie ook een afhankelijkheid is nog... En zij schreef over onvoorwaardelijke liefde zoals zij het ervaart momenteel en waarop ik (Patricia) vanuit mijn beleving nu, aan het einde van een turbulente week zonder Jan, in ons proces van loslaten met elkaar, een week vol transformatie en een uiteindelijk opnieuw thuiskomen in mezelf... het volgende heb kunnen antwoorden:

Een afhankelijkheid om geld op deze manier te vragen?.......
Nee, ik vind van niet... als ik er afhankelijk van zou zijn of van ga maken dan zou ik diep ongelukkig zijn.. ;-) ! en dat ben ik niet, integendeel zelfs want ik heb me juist van deze verwachting losgemaakt.... deze, en van alle andere verwachtingen en dat maakt dat ik stroming voel, me vrij en blij voel!

Dus als wij een donatie vragen voor iets wat we geven vanuit vrijheid, om te delen, om een mooie stroming op gang te brengen... dan komt die stroming op een of andere manier altijd weer bij ons terug... en zo'n stroming kan ook zijn; een donatie, oftewel een vrije gift... gegeven vanuit onvoorwaardelijkheid, vanuit dezelfde bron waaruit deze ontstaan is... Geld is ook stroming, geld is ook liefde!... maar ook daar zit weer die verkleuring op, wij zijn afhankelijk gemaakt aan geld en daarom zijn we het ook niet gewoon om ons geld vrijwillig uit te geven aan iets wat onze ziel voedt, iets wat ons vrij maakt... iets wat niet tastbaar is, maar waar wel veel liefde ingestopt is door degenen die het vrijwillig weggaven (wij in dit geval)...

Wij als mens zijn zo in afhankelijkheid gegaan en zo gemanipuleerd dat we ons geld angstvallig bij ons houden en enkel nog maar uit geven aan dingen en zaken die ons nog meer in onvrijheid houden... en zodoende houden we deze hele schijnwerkelijkheid hiermee in stand!
Wij willen met het vragen van een donatie (dat altijd vrij is en ook vrij om te vragen..) een ander soort stroming op gang brengen (los van het systeem dat onvrij is)... een stroming vanuit vrijheid en onvoorwaardelijke liefde. Deze stroming laat zich aan ons al zien door de prachtige reacties die we krijgen op onze site en nieuwsbrieven en de mooie ontmoetingen die daaruit voort komen en heel veel wat we nog niet kunnen zien maar wel voelen... er worden heel veel mensen geraakt door ons persoonlijk verhaal, de teksten en de bewustmakende info... en dat is een hele mooie stroming die daarmee op gang komt en die een bijdrage levert aan het grote geheel, het grote ontwaken ! Wat is er mooier dan elkaar vanuit deze bron te mogen voeden en ondersteunen?

Over onvoorwaardelijke liefde....
Ik ervaar momenteel heel sterk een stroming van vreugde, van vrijheid en blijheid in mijzelf... en dat is de enige echte liefde volgens mij van waaruit alles ontstaat... zonder dat deze geprojecteerd dient te worden!... omdat ik dat helemaal aan het loslaten ben... ik ben het aan het 'vieren' in mezelf !, leuk woord he?, vieren = loslaten... en vieren is feesten, dus dat klopt helemaal hahaha, zo voelt het ook echt!
Ik hoef helemaal niets meer van de ander, van niemand nog...

Ik wil niets vasthouden, niet aan de ander maar vooral ook niet in mijzelf.... zoals jij het benoemt; de liefde vasthouden in jezelf... want ook dat wil ik niet meer!

En het gekke is, als ik deze liefde zo 'vier' in mezelf.. stroom ik over van liefde voor mezelf en alles en iedereen...
Ik begrijp het hoor als jij zegt; dat je dat gevoel van liefde in jezelf wilt vasthouden, wil blijven voelen... maar ik denk dat je het daarmee ook juist kunt vastzetten.... omdat je besloten hebt het bewust te richten op/ te kiezen voor een paar mensen... in jouw geval je man, kinderen en je tweelingziel..

Maar liefde wilt niet vastgehouden worden, liefde wilt vrij kunnen stromen in jouzelf en daarmee naar alle anderen om jou heen... liefde wilt totaal vrij gelaten worden in jou, zonder projecties, zonder voorbehoud... en dat is de enige manier waarop je de ander ook helemaal vrij kunt laten... je wilt dan niks meer van de ander en de ander is dan ook vrij om te kiezen, vrij om te stromen... dan mag het er gewoon allemaal zijn en dan klopt het ook wat er is....

We moeten gaan beseffen dat we op moeten houden onze liefde alsmaar te projecteren op een ander, ja zelfs op onze tweelingziel !
Het gaat er echt over dat we de liefde in onszelf 'vieren'... ruimte geven, z'n gang laten gaan, vrij laten... zodat deze liefde die ontspringt in jouw wezen, in/uit jouw bron... jou de weg kan wijzen... jou kan laten zien waarheen jij dient te gaan... je zult nog verstelt staan naar waar je allemaal toe geleid wordt ! Waarom nog langer je liefde voorbehouden aan een paar mensen... hoezo!? Die liefde in jou is vele malen grootser en ruimer en veeeeel meer dan dat je kwijt kunt. Enkel aan die paar mensen?, dat kun je die mensen toch niet aandoen! haha ;-)

Laat je sturen, laat je leiden door deze liefde in jou... en niet langer door projecties van het ego, het willen van je ego... want daarmee creëer je enkel meer afgescheidenheid in plaats van eenheid en verbinding met al wat is...

Je hoeft deze liefde enkel te zijn... je hoeft er niets mee te doen, je hoeft niets... want het stroomt vanzelf... en enkel deze liefde kun je vrijelijk delen zonder iets terug te verwachten!

Dan ga je door de poort van 11..11.11...

En terwijl ik dit schrijf voel ik echt een wezenlijke doorbraak van liefde in mezelf, een helderheid... een weten!
Een stroming die ik herken, die ik eerder gevoeld heb als ik me vrij maakte van iets en niets meer hoef te zijn of doen... enkel die heerlijk bevrijdende stroming van vreugde (=liefde) in mezelf te voelen, en te voelen expanderen in mij en me erop laten meedrijven... erop vertrouwende dat deze stroming mij leidt, mij meeneemt naar waar ik moet gaan...

Deze stroming kan ik enkel ruimte geven in mezelf als ik er niets maar dan ook niets aan verbindt... geen enkele vorm, geen verwachtingen, geen inkleuringen... geen projecties, en er ook geen sturing aan wil geven... Liefde past niet in een vorm want zodra je er een vorm aan wilt verbinden is de liefde niet meer vrij, dan zet je 'm vast en kan het niet meer doorstromen.... Liefde is onbegrensd, liefde is vrijheid, liefde is vreugde, liefde is onvoorwaardelijk en je mag er van uitdelen zoveel als je wilt..!
Een mooie synchroniciteit, een teken van weten aan mezelf was; toen i
k juist die doorbraak voelde in mezelf en op keek naar het scherm viel m'n oog op 11.11.. de tijd op dat moment en ik voelde me zo ontzettend dankbaar en blij worden, ik voelde mijn hart helemaal open gaan... een ontlading van energie die me tegelijkertijd heel veel rust bracht... tranen stroomde over m'n wangen en ik voelde heel diep;.... ja, eindelijk! hier gaat het over, dit is waar ook 11.11.11 over gaat... dit is ook waar mijn Licht-ervaring van tien jaar geleden over ging!

Ik ben zojuist aangekomen en ga erdoor............................. halleelujaa!!!

Ik laat mezelf vrij, mijn hart vrij, mijn liefde vrij... ik laat jou vrij, mijn lief !

Ik vier de liefde in mezelf, met jou en met iedereen die met mij hierin wil delen!

Het wordt nu ook heel duidelijk waar het zogezegd mis ging tussen Jan en mij.... want deze stroming heb ik ook heel sterk ervaren in het prille begin meteen na de herkenning!

Daarna slopen de inkleuringen en projecties er al gauw in... geboren uit oude conditioneringen, behoeften, patronen en angsten, de laatste hardnekkige resten in onszelf die wij nog dienden los te laten.

We waren zo blij (en vrij!) elkaar gevonden te hebben dat we er meteen 'iets' van wilden maken, een vorm... een zogenaamde vrije vorm maar toch een vorm... want we dachten wel dat we er 'vrij' instapten maar toch kwamen al die patroontjes weer boven drijven na verloop van tijd...
Achteraf gezien hebben we geprobeerd onszelf te conformeren aan elkaar, juist omdat we zo verschillend zijn... het is er subtiel ingeslopen... totdat het zo onvrij en beklemmend begon te voelen dat het onhoudbaar werd... alles werd uitvergroot!

En juist door mijn beweging van vrijheid en ruimte terug in te nemen voor mezelf, na Portugal... heeft ons in een intens heftig proces gezet met elkaar waarin Jan al zijn onzekerheden en aanhankelijkheden tegen kwam en ik enorm werd uitgedaagd om mij staande te houden in mezelf, in eigen kracht, die ik steeds sterker voelde worden!... zonder schuldgevoelens of angst te hebben om Jan te kunnen verliezen... Ik voelde dat ik hier geen keus meer in had en hier NU of nooit doorheen moest, ik heb gehandeld naar mijn intuïtie... dat erg confronterend was voor Jan en dus ook voor mij. Maar juist door dit te doen raakte dat bij hem zijn diepste wond en kon hij eindelijk deze wond gaan helen... de wond van afgescheidenheid die zich in ons beiden in verschillende mate en op een andere manier manifesteert. Ook hierin zijn wij tegenovergesteld en ben ik de aangever in deze.

In mijn Licht-ervaring tien jaar geleden heb ik onvoorwaardelijke liefde en vrijheid in mijzelf mogen ontmoeten en pas nu is het helemaal ingedaald en ben ik er klaar voor om dit volledig te leven, om dit te Zijn!.. zonder nog iets of iemand aan mij te willen binden, zonder er een vorm aan te verbinden... omdat ik voel dat deze laatste restjes conditioneringen in mij zijn opgelost door het proces met Jan op deze manier te delen!
Op 11.11.11 als deze nieuwsbrief de deur uitgaat... kan ik deze bijzondere man vrij en onvoorwaardelijk ontmoeten, omdat ik mezelf bevrijd heb!

Dit is allemaal in de afgelopen weken gebeurd maar vooral in deze laatste week terwijl Jan in België was is alles op z'n plek gevallen en zijn we allebei in een enorme versnelling gegaan... juist omdat we elkaar op de hoogte hielden van wat er allemaal speelde en gebeurde in onszelf en in contact met anderen... Ik voelde me net in een achtbaan, alle gevoelens van hoog en diep, van euforie en jaloezie... alles kwam in een razend tempo voorbij, ik ging overal helemaal in en voor ik het wist was ik er alweer doorheen, heb alles moeten aanraken in mijzelf... en alles achter me gelaten. Ik voel nu enkel nog maar heel veel ruimte en openheid in mezelf, een liefdevolle stroming van vreugde... blijheid en dankbaarheid voor de ruimte die we elkaar hierin hebben kunnen geven. Ik voel me vrij !

En enkel in die vrijheid kunnen wij elkaar opnieuw ontmoeten en onvoorwaardelijk liefhebben!
 
Dankbaar voor al wat is... en een schitterend thuiskomen voor iedereen!    

Bevrijd, Verspreid en Verbind !

    

Jan & Patricia www.tweelingziel-verbinding.info



Bron: tweelingziel-verbinding