“Het is de taak van de leiders om leugens te vertellen, om de vijand en het volk te misleiden in het belang van de staat.” - Plato, De Staat, 382, 389.

Mooi, dacht u; het Elektronisch Patiënten Dossier is voorgoed van de baan. Niets is minder waar. Via een achterdeur laat uw overheid deze centrale, gestandaardiseerde registratie van gevoelige gegevens, alsnog invoeren. Uiteindelijk gebeurt dat zelfs op wereldwijde schaal. In 2015 moet het systeem standaard zijn in heel Europa.

Nederland gidsland in Europa voor invoer ‘digitale agenda’
In het landelijk Elektronisch Medicatiedossier (EMD) leggen zorgverleners en apothekers alle medicatie vast die aan een patiënt is voorgeschreven en vervolgens overal te lande door professionals is op te roepen. Uiteraard is het eenvoudig uit de voorgeschreven medicatie de medische of psychische klachten waaraan de patiënt lijdt op te maken.

Direct hiervan afgeleid is de uitbreiding van het EMD: het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) dat eveneens centraal opvraagbaar zou worden en per 1 november 2008 van start ging. Het EPD is de schatkamer voor verzekeraars en farmaceutische corporaties maar de overheid doet het voorkomen alsof de patiënt hier centraal staat. Afgezien van een gigantisch risico voor de privacy, maakt het dossier, dikwijls gevuld met gevoelige gegevens, de patiënt juist kwetsbaar en chantabel.

Prominenten juichen de invoer van het EPD toe in de gecontroleerde mainstream media. Bilderberger en Eurocommissaris Neelie Kroes, verantwoordelijk voor de invoer van de ‘Digitale Agenda’ in Europa, spreekt erover als ware het onderdeel van Neerlands nationale trots en stelt:

’‘Nederland is een Europees gidsland in modernisering en kwaliteit van de zorg en de implementatie van ICT-toepassingen. Het EPD past in deze traditie.’’

De regelgeving voor al dit soort gecentraliseerde systemen komt uit Brussel. “De Europese Commissie heeft het initiatief genomen te komen tot een Europees elektronisch patiëntendossier. […] De Europese Commissie heeft als doel om in 2015 de basispatiëntgegevens in heel de EU inzichtelijk te laten zijn”, aldus Evert-Jan Mulder, hoofd van de Europa Unit van Het Expertise Centrum voor toepassing van ICT binnen de overheid (HEC). Voor een eerste proefproject, “leidend tot defacto standaarden voor pan-Europese registratie en uitwisseling van patiëntengegevens”, is destijds 22 miljoen uitgetrokken waar in Nederland het Ministerie van Volksgezondheid en het Nictiz aan deelnemen.
 

EPD formeel van de baan maar infrastructuur blijft functioneren
Onder druk van de bevolking heeft de Eerste Kamer op 5 april 2011 ogenschijnlijk het voorstel voor centrale opslag uiteindelijk formeel ‘verworpen’. Dit houdt echter enkel in dat de Minister niet meer betrokken zal zijn bij het Landelijk Schakelpunt (LSP), niet dat dat ophoudt te bestaan. Het LSP is de spil in de landelijke ICT-infrastructuur voor de zorg; een soort verkeerstoren. Juist het centrale LSP maakt patiëntgegevens waar dan ook uitwisselbaar. Inmiddels kunnen 4400 zorgaanbieders de in de regionale EPDs opgeslagen medische gegevens van momenteel negen miljoen burgers overal te lande via dit schakelpunt opvragen. Uw persoonsnummer (‘BSN’) dient ook hier weer als sleutel. Het LSP blijft dus gewoon bestaan maar wordt geprivatiseerd, onder beheer van de lobby-organisatie voor de zorgbedrijven, verzekeraars, ICT- en farmacie; het Nationaal ICT instituut in de zorg (Nictiz). Uw zorgverzekeraar, vertegenwoordigd in het Nictiz, kan uiteindelijk, ‘voor uw bestwil’, van u eisen dat u uw gegevens op deze wijze digitaal beschikbaar stelt.

Vooralsnog bestaan er alleen regionale EPDs die in de praktijk echter tezamen fungeren als een metadatabase. Webwereld meldt al in 2009 dat het regionale EPD de privacywet op grote schaal schendt. Zo concludeert het College Bescherming Persoonsgegevens dat mensen die eerder aangaven tegen opname van hun gegevens in het EPD te zijn, zonder hun medeweten alsnog zijn opgenomen in het regionale EPD: “De onderzochte initiatieven informeerden patiënten niet persoonlijk over de opname van hun gegevens in het regionaal elektronisch patiëntendossier”. Daarnaast is er het al in gebruik genomen Landelijk Elektronisch Waarneemdossier (WHD) voor huisartsen, net als het Elektronisch Kind Dossier, Elektronisch Medicatie Dossier, Elektronisch Patiënten Dossier en het Landelijk Schakel Punt, een van de paradepaardjes van het Nationaal ICT instituut in de zorg (Nictiz).

Vanzelfsprekend zijn al deze dossiers gekoppeld aan het persoonscontrolenummer of Burger ‘Service’ Nummer. Voor de koppeling aan dit persoonsnummer (BSN) en om maximale bestandsuitwisseling in de zorgsector mogelijk te maken heeft de overheid destijds de Wet gebruik burgerservicenummer in de zorg aangenomen. Deze wet is nog steeds van kracht, ondanks het feit dat het EPD alszodanig van de baan lijkt.

Bron / Lees verder: anarchiel.com